Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 3

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Knuckle pads are rare harmless subcutaneous nodules that must be differentiated from joint disease of the proximal interphalangeal or rarely of the metacarpophalangeal joints as well as from other masses of the paraarticular tissues. We present a case of an otherwise healthy 36-year-old woman presenting with bilateral knuckle pads located at the dorsal aspect of the proximal interphalangeal joints. No predisposition to a specific musculoskeletal disorder was noted. Ultrasound revealed well-delimited subcutaneous hypoechoic masses without internal flow signals at color Doppler. Histology showed proliferation of myofibroblasts with a decrease of elastic filaments in the deep dermis. The clinical picture, the family history in addition to the histology allowed us to make the diagnosis of knuckle pads. We present the ultrasound findings of knuckle pads and discuss the differential diagnosis of a “swelling” in the dorsal region of proximal interphalangeal joints and metacarpophalangeal joints.
PL
Palce poduszeczkowate (knuckle pads), potocznie zwane guzkami kłykciowymi, są rzadkimi i łagodnymi zmianami podskórnymi, które należy różnicować z chorobą stawu międzypaliczkowego bliższego i, rzadziej, stawu śródręczno‑paliczkowego,a także z innymi masami/zmianami okołostawowymi. Prezentujemy przypadek 36‑letniej zdrowej kobiety, u której stwierdzono obustronne guzki zlokalizowane po stronie grzbietowej stawów międzypaliczkowych bliższych. Badanie ultrasonograficzne wykazało wyraźnie odgraniczone, hipoechogeniczne guzki zlokalizowane podskórnie, bez cech obecności nieprawidłowego unaczynienia w badaniu kolorowym dopplerem. W badaniu histopatologicznym ujawniono proliferację miofibroblastów oraz zmniejszenie liczby włókien elastycznych w głębokich warstwach skóry właściwej. Obraz kliniczny, wywiad rodzinny oraz badania histologiczne pomogły w ustaleniu rozpoznania. W artykule przedstawiamy ultrasonograficzny obraz palców poduszeczkowatych oraz diagnostykę różnicową pogrubienia tkanek miękkich okolicy grzbietowej stawów międzypaliczkowego bliższego i śródręczno‑paliczkowego.
EN
Background: Three-dimensional (3D) ultrasound of the shoulder is characterized by a comparable accuracy to two-dimensional (2D) ultrasound. No studies investigating 2D versus 3D inter-rater reliability in the detection of supraspinatus tendon tears taking into account the level of experience of the raters have been carried out so far. Objectives: The aim of this study was to determine the inter-rater reliability in the analysis of 3D ultrasound image sets of the supraspinatus tendon between sonographer with different levels of experience. Patients and methods: Non-interventional, prospective, observational pilot study of 2309 images of 127 adult patients suffering from unilateral shoulder pain. 3D ultrasound image sets were scored by three raters independently. The intra-and interrater reliabilities were calculated. Results: There was an excellent intra-rater reliability of rater A in the overall classification of supraspinatus tendon tears (2D vs 3D κ = 0.892, pairwise reliability 93.81%, 3D scoring round 1 vs 3D scoring round 2 κ = 0.875, pairwise reliability 92.857%). The inter-rater reliability was only moderate compared to rater B on 3D (κ = 0.497, pairwise reliability 70.95%) and fair compared to rater C (κ = 0.238, pairwise reliability 42.38%). Conclusions: The reliability of 3D ultrasound of the supraspinatus tendon depends on the level of experience of the sonographer. Experience in 2D ultrasound does not seem to be sufficient for the analysis of 3D ultrasound imaging sets. Therefore, for a 3D ultrasound analysis new diagnostic criteria have to be established and taught even to experienced 2D sonographers to improve reproducibility.
PL
Wprowadzenie: Ultrasonografia trójwymiarowa (3D) barku jest uznawana za metodę o porównywalnej dokładności w stosunku do ultrasonografii dwuwymiarowej (2D). Jak dotąd nie przeprowadzono żadnego badania porównującego ultrasonografię 2D i 3D w diagnostyce zerwania ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego z uwzględnieniem poziomu doświadczenia badaczy. Cele: Celem niniejszego badania było porównanie oceny patologii ścięgna nadgrzebieniowego za pomocą badania 3D pomiędzy operatorami o różnym poziomie doświadczenia. Pacjenci i metody: Pilotażowe nieinterwencyjne, prospektywne, obserwacyjne badanie 2309 obrazów uzyskanych z badań 127 dorosłych pacjentów cierpiących z powodu jednostronnego bólu barku. Zestawy obrazów 3D zostały ocenione w sposób niezależny przez trzech badaczy. Obliczono poziom zgodności pomiędzy badaczami oraz świadozgodność ocen jednego badacza. Wyniki: Badacz A wykazał się bardzo wysokim poziomem zgodności swoich ocen w ogólnej klasyfikacji zerwania ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego (2D vs 3D κ = 0,892, porównywalność parami 93,81%, runda ocen obrazów 3D nr 1 vs runda ocen obrazów 3D nr 2 κ = 0,875, porównywalność parami 92,857%). Zgodność pomiędzy badaczami była tylko umiarkowana w porównaniu z badaczem B (obrazy 3D) (κ = 0,497, porównywalność parami 70,95%) i przeciętna w porównaniu z badaczem C (κ = 0,238, porównywalność parami 42,38%). Wnioski: Wiarygodność interpretacji obrazów 3D ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego jest zależna od poziomu doświadczenia operatora. Doświadczenie w ultrasonografii 2D zdaje się być niewystarczające do analizy zestawów obrazów 3D. Z tego powodu należy opracować nowe kryteria diagnostyczne dla analizy obrazów 3D i wprowadzić nauczanie interpretacji badań ultrasonografii trójwymiarowej, aby w ten sposób zwiększyć poziom odtwarzalności.
EN
Objective: High resolution ultrasonography is a non-painful and non-invasive imaging technique which is useful for the assessment of shoulder pain causes, as clinical examination often does not allow an exact diagnosis. The aim of this study was to compare the fi ndings of clinical examination and high resolution ultrasonography in patients presenting with painful shoulder. Methods: Non-interventional observational study of 100 adult patients suffering from unilateral shoulder pain. Exclusion criteria were shoulder fractures, prior shoulder joint surgery and shoulder injections in the past month. The physicians performing the most common clinical shoulder examinations were blinded to the results of the high resolution ultrasonography and vice versa. Results: In order to detect pathology of the m. supraspinatus tendon, the Hawkins and Kennedy impingement test showed the highest sensitivity (0.86) whereas the Jobe supraspinatus test showed the highest specifi city (0.55). To identify m. subscapularis tendon pathology the Gerber lift off test showed a sensitivity of 1, whereas the belly press test showed the higher specifi city (0.72). The infraspinatus test showed a high sensitivity (0.90) and specifi city (0.74). All AC tests (painful arc IIa, AC joint tendernessb, cross body adduction stress testc) showed high specifi cities (a0.96, b0.99, c0.96). Evaluating the long biceps tendon, the palm up test showed the highest sensitivity (0.47) and the Yergason test the highest specifi city (0.88). Conclusion: Knowledge of sensitivity and specifi city of various clinical tests is important for the interpretation of clinical examination test results. High resolution ultrasonography is needed in most cases to establish a clear diagnosis.
PL
Cel badania: Ultrasonografia wysokiej rozdzielczości jest metodą niebolesną i nieinwazyjną. Jej duża przydatność w diagnostyce bólu stawu łopatkowo-ramiennego wynika z niedoskonałości badania przedmiotowego w ocenie tej patologii. Celem pracy było porównanie wyników badania przedmiotowego i ultrasonograficznego o wysokiej rozdzielczości, wykonywanych u pacjentów z bólem stawu łopatkowo-ramiennego. Materiał i metoda: Badanie obserwacyjne 100 dorosłych pacjentów z jednostronnym bólem stawu łopatkowo-ramiennego. Nie wykonywano procedur inwazyjnych. Kryteria wyłączenia: złamania w obrębie stawu łopatkowo-ramiennego, przebyte operacje stawu łopatkowo-ramiennego oraz iniekcje dostawowe w tym stawie w ciągu ostatniego miesiąca. Wykonujący standardowe badanie fizykalne stawu łopatkowo-ramiennego klinicyści nie mieli dostępu do wyników badań ultrasonograficznych a ultrasonografiści – do wyników badań fizykalnych. Wyniki: Test ciasnoty Hawkinsa i Kennedy’ego stosowany w diagnostyce patologii ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego wykazał największą czułość (0,86), a test mięśnia nadgrzebieniowego Jobe’a największą swoistość (0,55). W ocenie zmian ścięgna mięśnia podłopatkowego test uniesienia kończyny od pośladka Gerbera wykazał czułość 1, podczas gdy test ucisku brzucha „belly press” odznaczył się wyższą swoistością (0,72). Oporowy test mięśnia podgrzebieniowego wykazał wysoką czułość (0,90) i swoistość (0,74). Wszystkie testy stosowane w patologiach stawu barkowo-obojczykowego (test bolesnego łukua, test uciskowy stawu barkowo-obojczykowegob, test skrzyżowanego przywodzeniac) cechowały się wysoką wrażliwością (a0,96, b0,99, c0,96). W przypadku patologii ścięgna głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia, test dłoni zwróconej ku górze wykazał najwyższą czułość (0,47), a test Yergasona najwyższą wrażliwość (0,88). Wnioski: Znajomość czułości i swoistości poszczególnych testów jest niezbędna do właściwej interpretacji badania fizykalnego stawu łopatkowo-ramiennego. Ultrasonografia o wysokiej rozdzielczości jest potrzebna do postawienia jednoznacznej diagnozy w większości przypadków.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.