Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 9

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Przeprowadzono badania metodą puls-polarograficzną DNA izolowanego z grasicy cielęcia i zmodyfikowanego związkami fosforoorganicznymi. Zbadano wpływ następujących związków: malationu (0,0-dimetylo-S-1-2-dikarboetoksyetyloditiofosforanu), DDVP (0,0-dimetylo-0-1-2-dichlorowinylofosforanu), metyloparationu (0,0-dimetylo-0-4-nitrofenylotionofosforanu) i metylobromfenwinfosu (0,0-dimetylo- 0-1-2,4-dichlorofenylo-2-bromowinylofosforanu). Zaobserwowano zmiany własności pulspolarograficznych po inkubacji dwuniciowego DNA ze związkami fosforoorganicznymi. Zmiany dotyczyły szczytu II i III. Szczyt II jest charakterystyczny dla dwuniciowego DNA i jest wywołany niewielkimi zaburzeniami helikalnej struktury. Szczyt III jest charakterystyczny dla jednoniciowego DNA. Po 72-godzinnej inkubacji z malationem, metyloparationem lub metylobromfenwinfosem szczyt III odpowiadał 2-3% zawartości jednoniciowego DNA w odniesieniu do zdenaturowanego termicznie DNA jako wzorca. Pomiary w pH 5 wykazały różnice w kinetyce zmian dwuniciowego DNA między DDVP i innymi badanymi insektycydami. Zmiany strukturalne DNA wywołane przez malation, metyloparation i metylobromfenwinfos były bardzo nieznaczne. Obserwowano zmiany w zakresie temperatur przedtopnieniowych (30-60°c). Polarograficzne pomiary przeprowadzone po termicznej denaturacji dwuniciowego DNA, zmodyfikowanego uprzednio związkami fosforoorganicznymi, wykazywały obecność regionów termolabilnych.
PL
Enzymy restrykcyjne ze względu na istotę swojego działania mogą być źródłem informacji na temat miejsca lub specyficzności sekwencyjnej wiązania substancji do DNA. Z drugiej strony, działanie enzymów może być zaburzone przez związki mające zdolność do metylacji zasad DNA. Cecha ta może być wykorzystywana do pierwotnej selekcji związków potencjalnie genotoksycznych. W pracy badano działanie enzymu restrykcyjnego £coRI na DNA, które było uprzednio inkubowane ze związkami fosforoorganicznymi. DNA plazmidu pUC19 0 stężeniu 78 μg/ml był inkubowany przez 72 h z insektycydami fosforoorganicznymi parationem i metyloparationem oraz z ich głównymi metabolitami, odpowiednio paraoksonem 1 metyloparaoksonem o stężeniu 300 μM. Po inkubacji nie związane insektycydy były usuwane przez ultrafiltrację, a DNA poddawano 1 h inkubacji z endonukleazą restrykcyjną EcoRI i analizowano przez elektroforezę w 0.8% żelu agarozowym. Związek fosforoorganiczny metyloparaokson powodowa! rozwinięcie superskręconego DNA plazmidu pUC19, a działanie EcoRI na ten DNA było zaburzone, co znalazło swe odbicie w zmienionym obrazie elektroforetycznym.
PL
Badając tłumienie fluorescenęji przez malation i metyloparation stwierdzono, że pierwszy związek nie tłumi iluorescencji żadnego ze stosowanych w badaniach znaczników (perylen i ANS). Opisując tłumienie za pomocą równania Stema-Volmera stwierdzono, że metyloparation wiązał się z liposomami utworzonymi z fasfatydylocholiny. Wiązanie to wykazywało silną zależność od stężenia insektycydu. Wiązanie insektycydu było znacznie słabsze, gdy liposomy tworzone były z różnych ilośd molowych fosfatydylocholiny i cholesterolu. Tłumienie iluorescencji było wyraźniejsze, gdy stosowano znacznik wiążący się z rdzeniem dwuwarstwy lipidowej (perylen), niż wówczas, gdy stosowano znacznik wiążący się z bardziej zewnętrznym obszarem dwuwarstwy (ANS). Uzyskane wyniki wskazują, że wiązanie niektórych insektycydów fosforoorganicznych może być zmieniane przez cholesterol.
PL
Badano zdolność indukowania uszkodzeń DNA plazmidu pUC19 przez powszechnie stosowany insektycyd fosforoorganiczny metyloparation i jego główny metabolit metyloparaokson po 72 h inkubacji z tymi związkami. Stosowano metodę elektroforezy w żelu agarozowym i analizowano zmianę intensywności pasm odpowiadających dwóm formom konformacyjnym plazmidu - kolistej superskręconej (CCC) i kolistej otwartej (OC). Metyloparation, w przeciwieństwie do swego metabolitu, nie wywoływał zmian konformacyjnych plazmidowego DNA. Działanie metyloparaoksonu powodowało przejście konformacyjne DNA z formy CCC do OC. Otrzymane rezultaty wskazują na potencjalną zdolność metyloparaoksonu do wywoływania uszkodzeń DNA in vivo.
PL
Celem pracy jest zbadanie wpływu związków platyny: cis- i trans-diamminodichloroplatyny (II) na interakcję DNA i aktyny in vitro. W doświadczeniu wykorzystano DNA wyizolowany z leukocytów wieprzowej krwi obwodowej oraz aktynę firmy SIGMA. Badania były prowadzone metodą analizy elektroforetycznej. Stwierdzono zmniejszenie ruchliwości elektroforetycznej DNA po inkubacji z cis- i trans-diamminodichloroplatyną (II) przy rt równym 0,5, 1, 2. W przypadku prób inkubacyjnych zawierających cis-diamminodichloroplatynę i aktynę stwierdzono zmniejszenie ruchliwości elektroforetycznej DNA. Elektrotransfer aktyny uwidocznił zmniejszenie ruchliwości elektroforetycznej białka w próbach inkubacyjnych zawierających cis-diamminodichloroplatynę. Obserwacje te świadczą o wytworzeniu wiązań krzyżowych DNA-aktyna przez cis-diamminodichloroplatynę.
PL
Urokinazowy układ aktywacji plazminogenu zawiera enzymy proteolityczne mogące brać udział w inwazji komórek rakowych poprzez degradację macierzy zewnątrzkomórkowej i przerywaniu połączeń pomiędzy komórkami i macierzą. Wyniki znaczącej liczby eksperymentów wskazują, że zawartość przeciwciał dla jednego ze składników układu aktywacji plazminogenu inhibitora aktywatorów plazminogenu typu 1 (PAI-1), w ekstraktach z fragmentów pierwotnych guzów nowotworowych może mieć duże znaczenie prognostyczne: wysoki poziom PAI-1 źle rokuje dla pacjenta. Zademonstrowano także, że poziom PAI-1 w metastazie jest wyższy niż w guzach pierwotnych. Polimorfizm insercyjno/delecyjny 4G/5G w obszarze promotorowym genu PAI-1 może być związany z osoczowym poziomem PAI-1. W pracy badano ten polimorfizm we krwi 53 pacjentów cierpiących na różne rodzaje nowotworów (16 przypadków ra k a sutka, 12 jelita grubego, 9 żołądka, 9 czerniaków i 7 nowotworów głowy i szyi) oraz 53 odpowiednio dobranych osobników zdrowych. Częstości alleli 4G i 5G u chorych były odpowiednio: 0,53 i 0,47, podczas gdy w grupie kontrolnej wartości te wynosiły 0,43 i 0,57. Rozkłady genotypów w badanych grupach były znacząco różne - u chorych genotyp 4G/5G występował ze zwiększoną częstością niż w grupie kontrolnej. Konieczne są dalsze badania dla oceny częstości występowania danego genotypu polimorfizmu 4G/5G, jak również innych polimorfizmów, genu PAI-1 i stopniem ryzyka zapadnięcia na chorobę nowotworową.
PL
W niniejszej pracy zbadano wpływ insektycydu fosforoorganicznego - metyloparationu na aktywność transferaz S-glutationowych w tkankach szczura rasy Wistar. Zbadano frakcję postmitochondrialną, cytozolową. i mikrosomalną wątroby, nerki, trzustki, śledziony i mózgu. Aktywność oznaczano z dwoma substratami: CDNB i DCNB, co pozwoliło wyróżnić izoenzymy GST. Stwierdzono zmiany aktywności zależne od tkanki i frakcji komórkowej.
PL
Inwazyjność nowotworów i ich zdolność do przerzutowania są klinicznymi cechami progresji nowotworów i wymagają degradacji i migracji przez tkankę łączną przez komórki rakowe. Procesy te zależą od złożonego oddziaływania pomiędzy komórkami nowotworu i otaczającą macierzą zewnątrzkomórkową. Oddziaływania te są modyfikowane przez enzymy proteolityczne i ich receptory. Urokinazowy układ aktywacji plazminogenu odgrywa ważną rolę w inwazyjności nowotworów i ich zdolności do przerzutowania. Układ len zawiera urokinazowy aktywator plazminogenu (uPA), receptor urokinazowy (uPAR) i specyficzne inhibitory aktywatorów plazminogenu, PAI-1 i PAI-2. Receptor uPA może znajdować się na powierzchni komórek rakowych. uPA może być uwalniany zarówno przez komórki normalne jak i zmienione nowotworowo. Kompleks uPA-uPAR skupia aktywność proteolityczną na powierzchni komórek rakowych przez konwersję osoczowego białka plazminogenu d o proteazy serynowej plazminy. Plazmina degraduje macierz zewnątrzkomórkową w sąsiedztwie komórek rakowych ułatwiając w ten sposób inwazję nowotworów. uPA, uPAR i PAI-1 mogą być stosowane jak o markery prognostyczne w wielu typach raka.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.