Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Uszkodzenia dróg żółciowych po cholecystektomii: ewolucja technik chirurgicznych

100%
Šileikis A., Žulpaitė R., Šileikytė A., Lukšta M.
Polish Journal of Surgery
|
2019
|
vol. 91(1)
14-21
PL
Wprowadzenie: Uszkodzenia dróg żółciowych (BDI) mogą nadal występować podczas cholecystostomii laparoskopowej. Choć postępowanie w takich powikłaniach jest trudne, współpraca interdyscyplinarnego zespołu, a także opracowanie metod leczenia oraz materiałów, często prowadzi do skutecznego leczenia. Materiał i metody: Przeanalizowano dokumentację medyczną 67 pacjentów, którzy doznali obrażeń dróg żółciowych po zabiegu cholecystostomii laparoskopowej. Wszystkie urazy sklasyfikowano zgodnie z klasyfikacją ATOM European Association for Endoscopic Surgery (EAES) i zbadano pod kątem urazu, chirurgii naprawczej, a także wczesnych oraz późnych powikłań. Wyniki: U 28 pacjentów (41,8%) z częściowym przecięciem, leczenie chirurgiczne BDI zakończono endoskopową cholangiopankreatografią wsteczną (ERCP) oraz stentowaniem. Natomiast w 14 przypadkach (20,1%) defekt dróg żółciowych zamknięto szwami. Wykonano zespolenie przewodów żółciowych metodą koniec do końca u sześciu pacjentów (13,4%) z całkowitym rozejściem, podczas gdy u 19 chorych (28,3%) przeprowadzono hepatojejunostomię. Ponownie zbadano 58 pacjentów (92,1%) z ogółu 63 chorych. Średni czas ponownej obserwacji wynosił 25,7 miesiąca (3–123 miesięcy). U 23 pacjentów (39,7%) stwierdzono zwężenia. Dyskusja: Śródoperacyjna diagnoza oraz leczenie BDI są kluczowymi elementami koniecznymi do uzyskania pozytywnych rezultatów. Rutynowa cholangiografia śródoperacyjna oraz wykonywanie zabiegu przez chirurgów w szpitalach peryferyjnych, budzą kontrowersje. Stentowanie powlekanym samorozprężalnym metalowym stentem stanowi obiecującą metodę u pacjentów z częściowym rozejściem dróg żółciowych. Wstępna hepatojejunostomia jest często preferowanym sposobem leczenia rozciętych dróg żółciowych z powodu mniejszego tempa zwężenia zespolenia. Ponieważ zespolenie metodą koniec z końcem jest bardziej fizjologiczne, a endoskopia pozwala na skuteczne postępowanie ze zwężeniami, gdy jest to możliwe, sugerujemy wybór tej metody leczenia. Z zalecenia dotyczące dokumentacji: Klasyfikacja uszkodzeń dróg żółciowych, zgodna z nową klasyfikacją ATOM, w każdym przypadku może być przydatna przy wyborze odpowiedniej metody leczenia.
2
Publication available in full text mode
Content available

Postcholecystectomy bile duct injuries: evolution of surgical treatment

100%
Šileikis A., Žulpaitė R., Šileikytė A., Lukšta M.
Polish Journal of Surgery
|
2019
|
vol. 91(1)
14-21
EN
Introduction: Bile duct injuries (BDIs) still occur during laparoscopic cholecystectomy. Although management of such complications is challenging, a collaboration of a multidisciplinary team and development of treatment methods and materials often lead to successful treatment. Materials and methods: Medical records of 67 patients who have experienced bile duct injuries after laparoscopic cholecystectomy were retrospectively reviewed. All injuries were classified according to the European Association for Endoscopic Surgery ATOM classification and investigated by the manifestation of the injury, surgical repair technique, early and late complications. Results: In 28 (41.8 %) patients with partial divisions, the surgical treatment of BDI was completed with endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP) and stenting while in 14 (20.1%) cases, the defect of bile duct was closed by suture. End-to-end ductal anastomosis was performed for 6 (13.4%) patients with complete division while 19 (28.3%) patients underwent hepaticojejunostomy. We followed up 58 (92.1%) of 63 patients. The mean follow-up duration was 25.7 (3 - 123) months. Twenty-three (39.7%) patients were found to have structures. Discussion: Intraoperative detection and management of BDIs are crucial to achieving good results. The routine intraoperative cholangiography and possibilities of repair by initial surgeons in peripheral hospitals remain controversial. Stenting with a covered self-expanding metal stent is promising for the patients with partial divisions of bile ducts. Initial hepaticojejunostomy is often a preferred treatment for transected bile ducts because of a lower rate of anastomosis strictures. However, an end-to-end anastomosis is more physiological, and endoscopy allows successful management of the strictures, we suggest choosing this treatment when possible Recommendation for paperwork content: Classifying bile duct injuries according to the new ATOM classification may be useful in choosing the most appropriate treatment in each case.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.