Lightning injuries are one of the most rare type of injuries that are admitted to the ER. They are presenting a wide spectrum of symptoms with less or more dangerous evolutions. The most severe of them are complicated by: rhabdomyolysis, acute kidney injury and danger cardiac arrythmias. Treatment of those patients is challenging for every personnel of emergency ward. In this paper we present a case of 34 years old male which suffered from lightning injury during family fest organized on a public square. Over time, patient status was changing from almost lack of symptoms to severe complications, including: rhabdomyolysis, compartment syndrome, hyperkaliemia and cardiac arrythmias. Treatment process las for 18 days and includes: ER, ICU, Operating Room and Internal Medicine Ward. In the discussion, author analysis retrospectively diagnostic process and is making a questions about improvement methods for dealing with this kind of “unusual” cases that are presented at the ER.
PL
Urazy od wyładowań atmosferycznych to jedne z najrzadszych rodzajów urazów, które trafiają do SOR. Przedstawiają szerokie spektrum objawów z mniej lub bardziej niebezpiecznymi ewolucjami. Najpoważniejsze z nich powodują: rabdomiolizę, ostry uraz nerek i groźną arytmię serca. Leczenie tych pacjentów jest wyzwaniem dla personelu szpitalnego oddziału ratunkowego (SOR). W artykule przedstawiono przypadek 34-letniego mężczyzny, który doznał urazu piorunem podczas festynu rodzinnego na placu miejskim. Z biegiem czasu stan pacjenta zmieniał się od braku objawów do poważnych powikłań, w tym: rabdomiolizy, zespołu ciasnoty, hiperkaliemii i arytmii serca. Leczenie trwało 18 dni i obejmowało interwencje w: SOR, OIT, Sali Operacyjnej oraz Oddziale Chorób Wewnętrznych. W dyskusji autor retrospektywnie analizuje proces diagnostyczny i stawia pytania o doskonalenie metod postępowania z tego typu „nietypowymi” przypadkami, które są prezentowane na SOR.
Background. Imbalance between training load and body recovery leads to the development of the non-functional overreaching syndrome (NFO) or overtraining syndrome (OTS) and deterioration of athlete’s performance. The aim of the study was to determine the prevalence of these syndromes in a sample of athletes. Material and methods. 111 males aged 18-35 years, training long distance running, cycling, triathlon, powerlifting, crossfit, bodybuilding and weightlifting minimum 2 years. The medical assessment was combined with history taking on athletic career and performance. Aerobic capacity was assessed by means of ergospirometry – cardiopulmonary exercise test (CPET) on a mechanical treadmill and anaerobic capacity was measured using Wingate test on a cycle ergometer. The patients with inflammatory conditions, hematological disorders and metabolic disorders were excluded. Anthropometric measurements were taken. Overreaching level and motivation for training were assessed using Profile of Mood State (POMS) questionnaire. The results were next compared with the reference values. Statistical analysis was performed using Statistica program, v.13.0. Results. Based on POMS results and the changes in physical capacity a group of 26 participants was selected (23.4%) with NFO/OTS syndrome symptoms. These were athletes training long distance running, crossfit and bodybuilding within 73 months and those who started in competitions more often than 20 times a year. Statistically significant differences were noted in athletes with NFO/OTS syndromes in mood assessment using POMS questionnaire. Higher values were noted in the following subscales: tension/anxiety, depression and fatigue while lower values were obtained in vigor/ activity subscale. Lower yet statistically insignificant values corresponding to physical anaerobic and anaerobic activity were observed in this group. The amount of sleep and the number of training sessions had no effect on the results. Conclusions. NFO/OTS syndromes are developed in nearly 25% of athletes involved in various sport disciplines, training within about 73 months and starting in competitions 20 times a year on average. POMS questionnaire turned out a useful tool in diagnosing these syndromes.
PL
Wstęp. Zaburzenie równowagi pomiędzy obciążeniem treningowym a regeneracją organizmu prowadzi do rozwinięcia Zespołu niefunkcjonalnego przemęczenia (NFO) lub Zespołu przetrenowania (OTS) i pogorszenia wyniku sportowego. Celem badania jest określenie częstości występowania tych zespołów w grupie sportowców. Materiał i metody. Przebadano 111 mężczyzn w wieku 18-35 lat trenujących min. 2 lata: biegi długie, kolarstwo, triathlon, trójbój siłowy, crossfit, kulturystykę, podnoszenie ciężarów. Przeprowadzono badanie lekarskie z wywiadem sportowym. Oceniano wydolność fizyczną tlenową – badanie ergospirometryczne (CPET) na bieżni mechanicznej oraz wydolność beztlenową podczas testu Wingate na cykloergometrze. Wykluczono stany zapalne, zaburzenia hematologiczne i metaboliczne. Dokonano pomiarów antropometrycznych. Poziom przemęczenia oraz motywację do treningu oceniano kwestionariuszem Oceny profilu nastrojów- POMS (Profile of Mood State)- wyniki odniesiono do wartości referencyjnych. Materiał poddano analizie w programie Statistica v. 13.0. Wyniki. Na podstawie wyników POMS i zmian w wydolności fizycznej wyodrębniono grupę 26 (23,4%) osób z cechami zespołu NFO/OTS. Byli to sportowcy ze średnim stażem treningowym 73 miesiące trenujący: biegi długie, crossfit i kulturystykę, startujący w zawodach częściej niż 20 razy w roku. Obserwowano istotne statystycznie różnice u sportowców z cechami zespołów NFO/OTS w ocenie nastroju POMS: wartości wyższe w subskalach: napięcie/niepokój, depresja, zmęczenie oraz niższe w subskali krzepkość/aktywność. Obserwowano mniejsze wartości wydolności fizycznej tlenowej i beztlenowej w tej grupie, jednak bez istotności statystycznej. Ilość snu, czas trwania i liczba treningów nie wpływały na wyniki badań. Wnioski. Wystąpienie NFO/OTS dotyczy blisko 25% sportowców różnych dyscyplin sportowych, o średnim stażu treningowym ok. 73 miesiące, startujących w zawodach średnio 20 razy w roku. Kwestionariusz oceny nastrojów POMS okazał się przydatnym narzędziem do diagnostyki tych zespołów.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.