Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wprowadzenie: Mimo postępu technik diagnostycznych i operacyjnych, pacjent z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego z perlakiem nadal stanowi istotne wyzwanie terapeutyczne. W przypadkach reoperacji z powodu podejrzenia nawrotu lub przetrwałego perlaka istotne jest określenie wielkości oraz dokładnego położenia jego wznowy celem zaplanowania zakresu leczenia chirurgicznego. Badanie rezonansu magnetycznego w sekwencjach dyfuzyjnych nieechoplanarnych (non-epi DWI) umożliwia wykrycie perlaka o średnicy powyżej 2 mm i może zapobiec konieczności ponownej rewizji okolicy operowanej. Tomografia komputerowa kości skroniowej (TK) umożliwia dokładniejsze uwidocznienie struktur kostnych oraz lokalizację zmiany względem punktów anatomicznych ucha środkowego. Połączenie tych dwóch metod obrazowania dostarcza narzędzia, które pozwalają na dokładniejsze umiejscowienie zmiany w porównaniu do każdego z wyżej wymienionych narzędzi stosowanych osobno. Materiał i metody: U chorych leczonych w Klinice Otolaryngologii i Laryngologii Onkologicznej UM w Łodzi z powodu podejrzenia wznowy perlaka przeprowadzono badanie RM z wykorzystaniem standardowych sekwencji RM (np. BFFE) i sekwencji nieechoplanarnych oraz badanie TK kości skroniowej. Wykonano fuzję obrazów z użyciem oprogramowania OsirixMD nakładając na siebie kolejno obraz z TK oraz sekwencję BFFE, następnie dodano sekwencje non-EPI DWI. Uzyskano obraz anatomiczny kości w połączeniu z wysoką rozdzielczością tkankową obrazów RM. Nałożenie obrazu non-EPI DWI pozwalało na dokładne zlokalizowanie zmiany w uchu środkowym. Następnie w przypadku zakwalifikowania do leczenia chirurgicznego tych chorych porównano rozpoznanie histopatologiczne oraz lokalizację śródoperacyjną zmian z opisem fuzji badań. Wyniki: Do badania włączono 5 chorych z podejrzeniem wznowy perlaka ucha środkowego. Na podstawie badania TK ustalono rozległość poprzednich zabiegów i zachowanie punktów topograficznych. We wszystkich przypadkach badanie RM wykazało prawdopodobieństwo wznowy w jamie pooperacyjnej, które potwierdzono w 4 przypadkach śródoperacyjnie oraz w badaniu histopatologicznym. Jeden przypadek zakwalifikowano jako fałszywie dodatni stwierdzając śródoperacyjnie tkankę bliznowatą, potwierdzoną w badaniu histopatologicznym jako tkanka łączna. Wnioski: Fuzja obrazów RM oraz TK stanowi pomocne narzędzie diagnostyczne w przygotowaniu do leczenia chirurgicznego u pacjentów z podejrzeniem wznowy perlaka.
EN
Introduction: Despite the recent advances in otosurgery diagnosis of cholesteatoma and qualification for surgery remains an issue in contemporary laryngology. In cases of cholesteatoma recidivism, it is of utmost importance to properly locate the pathology in the middle ear to plan surgical approach. Magnetic Resonance imaging in diffusion-weighted non-echoplanar sequences (non-EPI DWI) enables cholesteatoma detection as small as 2 mm and could potentially prevent unnecessary second-look surgery. Computed Tomography of the temporal bone allows precise visualization of bony structures and topographical landmarks of the middle ear. A fusion of both imaging modalities combines the advantages of these techniques. Material and methods: Five patients treated in the Department of Otolaryngology, the Medical University of Lodz for probable cholesteatoma recidivism were included in this study. A high-resolution CT scan of the temporal bone and an MRI scan including non-EPI sequences was obtained in all patients. A fusion of CT and MRI studies was conducted using OsirixMD software. Fist, CT studies were fused with MRI BFFE sequences, then non-EPI sequences were added. Finally, if the patient qualified for surgical treatment histopathological diagnosis was compared with MRI results. Results: CT scans were analyzed to establish the extent of previous surgical interventions and anatomical landmarks preservation. In all cases, MRI results were suspicious of cholesteatoma recidivism. Four cases were confirmed in postoperative histopathological evaluation, there was one false positive case when intraoperatively scar tissue was identified, which was later confirmed as connective tissue upon histopathological evaluation. Conclusions: CT and MRI fusion provides a helpful diagnostic tool in preparation for surgery in patients with suspected cholesteatoma recidivism.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.