Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
INTRODUCTION: Neutrophil gelatinase-associated lipocalin (NGAL) is a secretory protein found in neutrophils, endothelial cells and in various organs of the gastrointestinal, respiratory, excretory and reproductive systems. NGAL, involved in inflammatory processes in cells, is regarded to be the early indicator of renal dysfunction. The surgical repair of an abdominal aortic aneurysm (AAA) is a research model of acute kidney injury. There is iatrogenic kidney injury during that intervention. The surgical technique allows the blood from various vascular areas to be collected. MATERIAL AND METHODS: The study group consisted of 21 patients with AAA who were planned to undergo surgical treatment. The serum concentration of NGAL was determined in blood: from a peripheral vein before surgery, just before removal of the aortic clamp, 5 minutes after removal of the aortic clamp; from the renal vein prior to aorta clamping, just before removal of the aortic clamp, 5 minutes after removal of the aortic clamp; from the inferior vena cava just before removal of the aortic clamp. RESULTS: The serum concentration of NGAL in the samples obtained from the peripheral vein significantly increased after the surgery. Just before removal of the aortic clamp, a significantly higher concentration of NGAL was found in the serum obtained from the inferior vena cava compared to the renal vein. conclusionS: The increase in serum concentration of NGAL after surgical repair of AAA mainly results from a greater inflow of this cytokine into the systemic circulation from vascular areas of the lower part of body, which is ischemic due to the aortic clamp.
PL
WSTĘP: Lipokalina związana z żelatynazą granulocytów obojętnochłonnych (neutrophil gelatinase-associated lipocalin – NGAL) jest białkiem sekrecyjnym znajdującym się w ziarnistościach granulocytów obojętnochłonnych, w komórkach śródbłonka oraz w różnych narządach układów oddechowego, pokarmowego, wydalniczego i rozrodczego. Zaangażowana w procesy zapalne w komórkach, uważana jest za jeden z najbardziej miarodajnych wczesnych wskaźników dysfunkcji nerek. Klasyczny zabieg naprawczy tętniaka aorty brzusznej można potraktować jako model badawczy ostrego uszkodzenia nerek. Podczas tej interwencji chirurgicznej dochodzi do jatrogennego uszkodzenia nerek. Technika zabiegu umożliwia pobranie krwi do badania z różnych obszarów naczyniowych. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto 21 chorych z tętniakiem aorty brzusznej, zakwalifikowanych do planowego leczenia chirurgicznego metodą klasyczną. W celu określenia stężenia NGAL w surowicy pobierano krew: z żyły obwodowej przed zabiegiem, bezpośrednio przed zwolnieniem zacisku z aorty, 5 minut po zwolnieniu zacisku z aorty, z żyły nerkowej bezpośrednio przed założeniem zacisku na aortę, bezpośrednio przed zwolnieniem zacisku z aorty, 5 minut po zwolnieniu zacisku z aorty, z żyły głównej dolnej bezpośrednio przed zwolnieniem zacisku z aorty. WYNIKI: Stężenie NGAL w surowicy uzyskanej z żyły obwodowej zwiększyło się istotnie po zabiegu. Bezpośrednio przed zwolnieniem zacisku z aorty odnotowano istotnie większe stężenie NGAL w surowicy uzyskanej z żyły głównej dolnej niż z żyły nerkowej. WNIOSKI: Zwiększenie stężenia NGAL w surowicy po zabiegu naprawczym tętniaka aorty brzusznej spowodowane jest większym napływem tej cytokiny do krążenia ogólnego z obszarów naczyniowych dolnej części ciała, niedokrwionej z powodu zaciśnięcia aorty.
EN
INTRODUCTION The management of asymptomatic abdominal aortic aneurysms (AAA) includes elective surgery. Among perioperative complications, postoperative acute kidney injury (AKI) appears to be one of the most severe. A rise in serum creatinine (sCr) may not be noticed in the early stage of AKI. According to some reports, a higher level of AKI novel biomarker- cystatin C (CysC) can be detected in serum 24–48 hours earlier than an increase in the sCr level. The purpose of this study was to compare CysC and sCr as indicators of the early phase of AKI in patients after AAA surgery. METHOD The study protocol included patients classified for elective AAA surgery. The ultimate number of patients who fulfilled the inclusion criteria and did not meet the criteria for exclusion from the study was 14. CysC and sCr were measured one day before surgery (day-1) and 12, 24, 48 and 72 hours after surgery. The operative time and aortic clamping time were also recorded. RESULTS There was a tendency for both sCr and CysC to rise, though not significantly. No statistically significant connection was shown between the aortic clamping time release and sCr and CysC. The correlation between sCr and serum CysC re-vealed a statistical significance (p < 0.05). No correlation was shown between sCr and CRP nor CysC and CRP. CONCLUSIONS The CysC serum level is not superior to the sCr level in the diagnosis of AKI after AAA surgery.
PL
WSTĘP Planowe operacje chirurgiczne są jedną z metod postępowania w leczeniu bezobjawowych tętniaków aorty brzusznej. Jednym z najpoważniejszych powikłań okołooperacyjnych jest ostre uszkodzenie nerek. Zwiększenie stężenia kreatyniny nie zawsze koreluje z czasem powstania ostrego uszkodzenia nerek. Według niektórych doniesień, zwiększenie stężenia cystatyny C w surowicy może wyprzedzać o 24–48 godzin zwiększenie stężenia kreatyniny. Celem pracy było porównanie stężeń Cystatyny C i kreatyniny w surowicy jako wskaźników wczesnego uszkodzenia nerek u pacjentów po operacjach tętniaków aorty. METODA Protokół badania obejmował pacjentów zakwalifikowanych do operacji tętniaka aorty brzusznej. Wyselekcjonowano 14 pacjentów spełniających kryteria włączenia do badania i niespełniających kryteriów wyłączenia z badania. Cystatynę C oznaczano w surowicy w dniu przed planowaną operacją tętniaka oraz w 12, 24, 48 i 72 godzinie po operacji. Stężenie kreatyniny w surowicy oznaczano w pierwszym oraz w kolejnych pięciu dniach po zabiegu. Zanotowano również czas zabiegu operacyjnego oraz czas zacisku aorty. WYNIKI Obserwowano tendencję do wzrostu stężenia Cystatyny C i kreatyniny w surowicy nieistotną statystycznie. Nie odnotowano istotności statystycznej między czasem zwolnienia zacisku aorty a stężeniem kreatyniny oraz Cystatyny C. Korelacja między stężeniem Cystatyny C a stężeniem kreatyniny w surowicy była istotna statystycznie (p < 0,05). Nie uwidoczniono korelacji między stężeniami kreatyniny i Cystatyny C a stężeniem CRP. WNIOSKI Nie stwierdzono wyższości oznaczenia stężenia Cystatyny C nad oznaczeniem stężenia kreatyniny w rozpoznaniu ostergo uszkodzenia nerek (AKI) u chorych operowanych z powodu tętniaków aorty.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.