Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Lipoleiomyoma is a benign tumor of the female reproductive organs. This histologic subtype of leiomyoma also includes pure lipoma and fibrolipomyoma. Lipoleiomyoma is composed of adipocytes, smooth muscle cells and fibrous tissue. The aim of the paper is to present a case of lipoleiomyoma of the right broad ligament of the uterus because of the extremely rare occurrence of this tumor. A fifty-year-old patient underwent total hysterectomy with bilateral salpingooophorectomy due to a tumor located in the lower abdomen and pelvis. A tumor of the right broad ligament of the uterus and the right adnexa was removed; subsequently, hysterectomy and left adnexectomy were performed. A preoperative diagnosis of lipoleiomyoma of the right broad ligament of the uterus was made following the analysis of the results of diagnostic imaging, i.e. ultrasound and computed tomography scans as well as of the clinical picture of inferior vena cava syndrome. The final diagnosis was made based on microscopic examination of the postoperative material. The analysis of available literature indicates that to date 10 cases of lipoleiomyoma of the broad ligament of the uterus have been presented in English-language medical literature.
PL
Tłuszczakomięśniak (lipoleiomyoma) należy do łagodnych nowotworów kobiecych narządów płciowych. W tym podtypie histologicznym mięśniaka gładkokomórkowego (leiomyoma) wyróżnia  się ponadto czystego tłuszczaka i włókniakotłuszczakomięśniaka. Tłuszczakomięśniak składa się z adipocytów, komórek mięśni gładkich i tkanki włóknistej. Celem pracy jest prezentacja przypadku lipoleiomyoma prawego więzadła szerokiego macicy – ze względu na niezwykle rzadkie występowanie tego nowotworu. Pięćdziesięcioletnia pacjentka została zakwalifikowana do histerektomii całkowitej z obustronnym usunięciem jajników i jajowodów z powodu stwierdzenia guza zlokalizowanego w podbrzuszu i miednicy mniejszej. Usunięto guz prawego więzadła szerokiego macicy i przydatków prawych, a następnie wykonano histerektomię z przydatkami lewymi. Przedoperacyjna diagnoza nowotworu o typie lipoleiomyoma więzadła szerokiego macicy została postawiona po analizie wyników badań obrazowych, tj. badania ultrasonograficznego i tomografii komputerowej, oraz klinicznego obrazu zespołu żyły głównej dolnej. Ostateczne rozpoznanie ustalono na podstawie badania mikroskopowego materiału pooperacyjnego. Z analizy dostępnego piśmiennictwa wynika, że dotychczas w literaturze anglojęzycznej przedstawiono 10 przypadków lipoleiomyoma więzadła szerokiego macicy
EN
Leiomyoma belongs to rare benign ovarian tumors. Cellular leiomyoma (8892/0) and lipoleiomyoma (8890/0) are histological variants of leiomyoma (8890/3), which is the most common benign tumor in women. Cellular leiomyoma is found in about 5% of uterine leiomyoma cases. Histologically, it presents as a highly cellular tissue with increased cellular density compared to myometrium. The cells are usually small, spindle-shaped, without atypia, with low mitotic activity (<5 mitotic figures per 10 HPF) and scarce connective tissue component. Lipoleiomyoma is composed of adipocytes, smooth muscle cells and fibrous tissue. Only single cases of ovarian lipoleiomyoma are documented in the available English-language literature. We present a case of a 51-year-old patient qualified for laparotomy due to right ovarian tumor. A tumor about 70 mm in diameter was excised followed by hysterectomy with bilateral salpingo-oophorectomy. Postoperative histopathological evaluation revealed right ovarian tumor (lipoleiomyoma cellulare oedematosum); in the uterine corpus – leiomyomata intramuralia partim cellularia et leiomyoma submucosum corporis uteri. So far, there have been no case reports of cellular lipoleiomyoma of the ovary (lipoleiomyoma cellulare) in the literature. Patients after surgical procedures due to rare histological subtypes of ovarian leiomyoma should remain under long-term clinical surveillance.
PL
Leiomyoma należy do rzadkich nowotworów niezłośliwych jajnika. Mięśniak komórkowy (cellular variant 8892/0) i tłuszczakomięśniak (lipoleiomyoma variant lub leiolipomyoma 8890/0) są wariantami histologicznymi mięśniaka gładkokomórkowego (leiomyoma 8890/3), który jest najczęstszym nowotworem niezłośliwym u kobiet. Mięśniak komórkowy występuje w około 5% przypadków mięśniaków macicy. W obrazie histologicznym charakteryzuje się bogatokomórkowym utkaniem o większej gęstości komórkowej niż myometrium. Komórki są zwykle drobne, wrzecionowate, bez atypii, z małą aktywnością mitotyczną (<5 figur podziału/10 HPF) i skąpą komponentą elementów łącznotkankowych. Lipoleiomyoma składa się z adipocytów, komórek mięśni gładkich i tkanki włóknistej. W dostępnym piśmiennictwie anglojęzycznym opisano tylko pojedyncze przypadki lipoleiomyoma jajnika. Prezentowana w artykule 51-letnia pacjentka została zakwalifikowana do laparotomii z powodu guza jajnika prawego. W trakcie zabiegu wykonano wycięcie guza o średnicy około 70 mm i histerektomię z obustronnym usunięciem przydatków. W badaniu histopatologicznym materiału pooperacyjnego rozpoznano: guz jajnika prawego – lipoleiomyoma cellulare oedematosum, w trzonie macicy – leiomyomata intramuralia partim cellularia et leiomyoma submucosum corporis uteri. W piśmiennictwie nie przedstawiono dotychczas opisu przypadku tłuszczakomięśniaka komórkowego (lipoleiomyoma cellulare) jajnika. Pacjentki po operacjach rzadkich podtypów histologicznych nowotworów jajnika typu leiomyoma powinny być objęte długotrwałym nadzorem klinicznym.
EN
Background: Angioleiomyoma (leiomyoma angiogenes) is a benign tumor of mesenchymal origin. Its location in the uterine body is extremely rare and in the broad ligemant is considered exceptional (to date, only isolated cases have been described). The aim of this paper is to present two histologically verified cases of angioleiomyoma – of the uterine body and of the broad ligament. Incidence of this subtype of leiomyoma among patients operated on for genital myomata is discussed. Material and methods: Patients were qualified for surgery based on gyneco­logic examination, sonographic study and histological assessment of uterine scrapings. Final diagnosis was made in Department of Pathology of the Doctor Tytus Chałubiński Specialized Hospital in Radom based on microscopic study of surgical specimens. Clinical analysis included cases reported in available world literature. Determined were both incidence of leiomyoma angiogenes among patients with a postoperative diagnosis of myoma and those with myoma coexisting with intrauterine genital endometriosis. Results: Among women operated on for myoma (n = 179; 60.9%) and for myoma with intrauterine genital endometriosis (n = 115; 39.1%) – a total of 294 cases – angioleiomyoma was found twice in postoperative histological studies. This accounted for 0.68% of the entire group of women with myoma. On the other hand, among those with myoma and endometriosis, this proportion was twice as high, reaching 1.74%. Discussion: Both patients had BMI value indicating obesity (54.6 kg/m2 and 36.6 kg/m2 – class III and II) and poor healing of their surgical wounds. Conclusions: Diagnosis of genital angi­oleiomyoma is possible only based on histological studies. The tumor was located in the uterine body and in the broad ligament, respectively. Incidence rate of this tumor among patients operated on for genital myoma is 0.68%.
PL
Wstęp: Angioleiomyoma (leiomyoma angiogenes) jest niezłośliwym nowotworem pochodzenia mezenchymalnego. Jego występowanie w trzonie macicy określane jest jako niezwykle rzadkie, a w okolicy więzadła szerokiego macicy – jako skrajnie rzadkie (opisano jedynie pojedyncze przypadki). Celem pracy jest przedstawienie przypadków angioleiomyoma – trzonu macicy i okolicy więzadła szerokiego macicy – potwierdzonych wynikiem mikroskopowym w pooperacyjnych badaniach histopatologicznych. Określono częstość występowania tego podtypu mięśniaka gładkokomórkowego wśród przypadków operowanych z powodu mięśniaków narządów rodnych. Materiał i metody: Do zabiegu operacyjnego kwalifikowano pacjentki na podstawie badania ginekologicznego, badania ultrasonogra­ficznego oraz oceny histologicznej wyskrobin z jamy macicy. Ostateczne rozpoznanie było ustalane w Zakładzie Patomorfologii Radomskiego Szpitala Specjalistycznego im. dr. Tytusa Chałubińskiego na podstawie bada­nia mikroskopowego materiału pooperacyjnego. Analizę kliniczną przeprowadzono w odniesieniu do przypad­ków opisanych w dostępnym piśmiennictwie światowym. Określono częstość występowania leiomyoma angiogenes wśród przypadków z rozpoznanymi – w badaniach pooperacyjnych – mięśniakami oraz mięśniakami i współistnie­jącą gruczolistością śródmaciczną narządów rodnych. Wyniki: Spośród operowanych kobiet z powodu mięśnia­ków (n = 179; 60,9%) oraz mięśniaków i gruczolistości śródmacicznej (n = 115; 39,1%) narządów rodnych – razem 294 przypadki – utkanie angioleiomyoma mięśniaka gładkokomórkowo-mięśniowego rozpoznano w pooperacyj­nych badaniach histopatologicznych dwukrotnie. Stanowiło to 0,68% grupy kobiet z mięśniakami oraz mięśnia­kami i gruczolistością śródmaciczną macicy. Z kolei w grupie z mięśniakami i gruczolistością śródmaciczną macicy, które współistniały z angioleiomyoma, odsetek ten był ponad dwukrotnie wyższy i wyniósł 1,74%. Omówienie: U obu pacjentek odnotowano wartości wskaźnika BMI świadczące o otyłości (54,6 kg/m2 i 36,6 kg/m2 – klasa III i II), a także powikłania związane z gojeniem rany pooperacyjnej. Wnioski: Rozpoznanie angioleiomyoma narządów rodnych umożliwia wyłącznie badanie histopatologiczne. Występowanie leiomyoma angiogenes dotyczyło w pierw­szym przypadku trzonu macicy, a w drugim okolicy więzadła szerokiego macicy. Odsetek występowania tego nowo­tworu wśród pacjentek operowanych z powodu mięśniaków narządów rodnych wyniósł 0,68%.
EN
Introduction: Germ cell tumors are the second (after epithelial cancers) most common ovarian cancers. They account for 25–30% of all tumors and 5–9% of malignant ovarian cancers. Gonadal tumors are the third most common ovarian cancers and account for 5–8% of all ovarian tumors and 7% of malignant ovarian cancers. Aim: The paper presents the results of surgical treatment of germ cell and gonadal tumors performed between 1985 and 2001 in the Department of Gynecology and Obstetrics of the District Hospital in Lipsko. Material and methods: Study material comprised cases of patients undergoing surgeries due to ovarian germ cell and gonadal tumors. Supplementary interviews on the postoperative period were conducted with patients or their family members dozen to several dozen years after procedures. Individual histological types of tumors as well as the proportion of their incidence in the analyzed groups were presented. Results: A total of 38 germ cell tumor cases were reported. Benign tumors (teratoma adultum) were found in 35 (92.1%) patients, and malignant tumors were found in 3 (7.9%) cases. Granulosa cell tumor, theca cell tumor and fibroma, i.e. 6 (60%), 3 (30%) and 1 (10%) case, respectively, were identified among the 10 gonadal tumors. Conclusions: In the case of germ cell malignant tumor, fertility-sparing surgical treatment in women of childbearing age allows to preserve the fertil­ity of a patient. Radical surgery combined with adjuvant therapy allowed for a full recovery even in the cases of advanced malignant ovarian tumor. Metachronous occurrence of mature teratoma and granulosa cell tumor was observed in one (2.0%) out of 48 patients. In the case of dermoid cysts, struma ovarii was left-sided.
PL
Wstęp: Nowotwory germinalne zajmują drugie miejsce – po nowotworach nabłonkowych jajnika – pod wzglę­dem częstości występowania. Stanowią 25–30% wszystkich nowotworów i 5–9% nowotworów złośliwych jajnika. Z kolei nowotwory gonadalne zajmują trzecie miejsce i stanowią 5–8% wszystkich nowotworów jajnika i 7% zło­śliwych nowotworów jajnika. Cel pracy: W pracy przedstawiono w yniki leczenia operacyjnego nowotworów germinalnych i gonadalnych przeprowadzonego na Oddziale Ginekologiczno-Położniczym Szpitala Rejonowego w Lipsku w latach 1985–2001. Materiał i metody: Materiał do analizy stanowiły przypadki pacjentek operowanych z powodu nowotworów germinalnych i gonadalnych jajnika. Z operowanymi kobietami lub członkami ich rodzin kilkanaście do kilkudziesięciu lat po zabiegach operacyjnych przeprowadzono uzupełniające wywiady na temat przebiegu pooperacyjnego. Wyszczególniono poszczególne typy histologiczne nowotworów i odsetek ich wystę­powania w omawianych grupach. Wyniki: Odnotowano 38 przypadków nowotworów germinalnych jajnika. Nowotwory łagodne (teratoma adultum) stwierdzono w 35 (92,1%), a złośliwe – w 3 (7,9%) przypadkach. Wśród 10 przypadków nowotworów gonadalnych stwierdzono ziarniszczaka, otoczkowiaka i włókniaka, odpo­wiednio w 6 (60%), 3 (30%) i 1 (10%) przypadku. Wnioski: Oszczędzające leczenie operacyjne u kobiet w wieku rozrodczym w przypadku nowotworu germinalnego złośliwego pozwala na zachowanie płodności pacjentki. Radykalne leczenie operacyjne oraz terapia uzupełniająca umożliwiły powrót do zdrowia i całkowite wyleczenie nawet w zaawansowanych przypadkach nowotworów złośliwych jajnika. Metachroniczne występowanie potwor­niaka dojrzałego i ziarniszczaka odnotowano w jednym (2,0%) przypadku spośród 48 leczonych pacjentek. Przypadki wola tarczycowego jajnika wśród torbieli dermoidalnych występowały lewostronnie.
EN
Introduction: Leiomyosarcoma of the broad ligament of the uterus occurs extremely rarely, usually in postmenopausal women. Objective: A literature review on the occurrence of leiomyosarcoma of the broad ligament and the presentation of a case of leiomyosarcoma of the left broad ligament. Material and methods: Available publications containing case reports regarding leiomyosarcoma of the broad ligament of the uterus were analyzed. Medical records of a 57-year-old patient who underwent surgery at the Department of Gynecology and Obstetrics of the District Hospital in Lipsko n. Wisłą, Poland, were analyzed retrospectively. Earlier surgical treatment and postoperative oncological treatment as well as neurosurgical treatment due to metastasis were also taken into account. Results: In the PubMed database 27 papers reporting 28 cases of leiomyosarcoma of the broad ligament had been published by 28.08.2016. In the case presented in this paper the patient was referred to the department with a diagnosis of left ovarian tumor. A left parametrial and adnexal tumor was removed via laparotomy. The right ovary was excised to the extent that was possible. The appendix and greater omentum were removed. Histopathological diagnosis (tumor of the left parametrium): Leiomyosarcoma G2. The treatment was continued at a cancer clinic, at the Central Teaching Hospital of the Military Medical Academy in Warsaw (at the Department of Neurosurgery) and subsequently at the Department of Radiotherapy of the Holy Cross Cancer Center in Kielce, Poland. The patient died 26 months after the operation. Conclusions: The diagnosis of leiomyosarcoma of the broad ligament in the preoperative period is very difficult. After surgical treatment follow-up diagnostic imaging is necessary due to the aggressive course of the disease.
PL
Wstęp: Mięśniakomięsak gładkokomórkowy więzadła szerokiego macicy występuje niezwykle rzadko, najczęściej u kobiet po menopauzie. Cel pracy: Przegląd piśmiennictwa na temat występowania mięśniakomięsaka gładkokomórkowego więzadła szerokiego i prezentacja przypadku mięśniakomięsaka gładkokomórkowego lewego więzadła szerokiego. Materiał i metody: Dokonano analizy dostępnych publikacji zawierających opisy przypadków mięśniakomięsaka gładkokomórkowego więzadła szerokiego macicy. Analizie retrospektywnej poddano dokumentację medyczną 57-letniej pacjentki operowanej na Oddziale Ginekologiczno-Położniczym Szpitala Rejonowego w Lipsku n. Wisłą. Uwzględniono również wcześniejsze leczenie operacyjne i leczenie onkologiczne po wykonanej operacji, a także leczenie neurochirurgiczne z powodu przerzutów nowotworowych. Wyniki: W bazie PubMed do 28.08.2016 r. opublikowanych zostało 27 prac z opisem 28 przypadków mięśniakomięsaka gładkokomórkowego więzadła szerokiego. W prezentowanym przypadku chora została skierowana do oddziału z rozpoznaniem guza jajnika lewego. Drogą laparotomii wykonano wycięcie guza przymacicza lewego i przydatków lewych. Jajnik prawy wycięto w możliwym do usunięcia fragmencie. Usunięto wyrostek robaczkowy i sieć większą. Rozpoznanie histopatologiczne (guz przymacicza lewego): Leiomyosarcoma G2. Leczenie kontynuowano w Poradni Onkologicznej, w Centralnym Szpitalu Klinicznym WAM w Warszawie (w Klinice Neurochirurgii), a następnie w Klinice Radioterapii Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Pacjentka zmarła po 26 miesiącach od operacji. Wnioski: Ustalenie rozpoznania mięśniakomięsaka więzadła szerokiego w okresie przedoperacyjnym jest bardzo trudne. Po leczeniu chirurgicznym – ze względu na agresywny przebieg tego schorzenia – konieczne jest prowadzenie badań kontrolnych z wykorzystaniem diagnostyki obrazowej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.