Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 7

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Is there any relationship between decrease in bone mineral density in women, and deterioration in quality of life?

100%
Mika A.
Medical Rehabilitation
|
2005
|
vol. 9(2)
15-19
PL
Cel: Osteoporoza jako uogólniona choroba szkieletu skutkuje wystąpieniem złamań, którym często towarzyszy ból i utrata sprawności. Efektem tych często przewlekłych dolegliwości są zaburzenia natury psycho-społecznej wpływające na jakość życia. Celem pracy jest stwierdzenie czy samoocena jakości życia, czyli czynniki takie jak ból, stan emocjonalny, sprawność fizyczna wykazują związek ze stwierdzonym u pacjentów stanem funkcjonalnym kręgosłupa oraz gęstością mineralną kości? Materiał i Metoda: Badaniami objęto 189 kobiet w wieku 50–80 lat. U każdego pacjenta wykonano następujące pomiary, na podstawie których podzielono badaną populację na podgrupy: pomiar gęstości tkanki kostnej (BMD), pomiar kąta kifozy piersiowej, pomiar zakresu ruchomości w płaszczyźnie strzałkowej odcinka piersiowego kręgosłupa, pomiar siły mięśni prostowników kręgosłupa oraz ocena poziomu aktywności fizycznej. Do oceny jakości życia pacjentów zastosowano kwestionariusz samooceny SF–36. Wyniki: Osoby aktywne fizycznie wykazywały statystycznie istotnie lepszą samoocenę jakości życia w zakresie wszystkich analizowanych kategorii w porównaniu z pacjentami prowadzącymi siedzący tryb życia (p<0,01). W przypadku, gdy siła mięśni stanowiła kryterium grupujące stwierdzono statystycznie istotne różnice w 5 z 8 analizowanych kategorii samooceny jakości życia (p<0,001) – osoby silniejsze oceniały jakość swojego życia lepiej niż słabsze. Osoby, u których zakres ruchomości kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej był większy wykazywały lepszą samoocenę w 2 kategoriach (p<0,001). Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic zarówno, gdy analizowano zmienność w samoocenie jakości życia w zależności od stwierdzonej u pacjentów gęstości masy kostnej (p>0,05), jak i w zależności od wielkości kąta kifozy piersiowej (p>0,05). Wnioski: Na pogorszenie jakości życia wpływa ograniczenie ruchomości kręgosłupa i spadek siły mięśniowej. Zaobserwowano też gorszą samoocenę u osób prowadzących siedzący tryb życia w porównaniu z osobami aktywnymi fizycznie.
EN
Background: Osteoporosis is a chronic metabolic bone disease leading to progressive destruction of bone microarchitecture and loss of function. Osteoporosis as a chronic disease can contribute to psychosocial disorders like changes in quality of life. The aim of our study was to assess if quality of life, especially such factors like pain, emotional status, physical fitness, are related to functional state of the spine of evaluated patients?Methods:189 female subjects aged 50 to 80 years were evaluated in this study. All were evaluated for: bone mineral density (BMD), the thoracic kyphosis, range of spinal thoracic motion in sagittal plane, strength of the back extensors and the physical activity level. Quality of life was assessed by SF–36 questionnaire.Results: Physically active subjects assessed their quality of life significantly better in all evaluated categories than sedentary subjects (p<0.01). When the cohort was divided according to their back extensor strength value there were significant differences in 5 from among 8 categories of quality of life (p<0.001), where stronger subjects assessed their quality of life better than sedentary. Subjects with a greater range of sagittal spinal motion assessed better their quality of life in 2 categories (p<0.001). There were no significant differences in quality of life both when the cohort were divided according to their BMD (p>0.05) and to thoracic kyphosis (p>0.05).Conclusion: The decrease in quality of life is influenced by pain, restriction in spinal range of motion, and decrease in back muscle strength. It was also observed that sedentary subjects assessed their quality of life worse in comparison to people who were physically active.
2
Publication available in full text mode
Content available

A proposal for the application of the Carpal Tunnel Syndrome evaluation method using surface electromyography: A pilot study

51%
Oleksy Ł., Mika A., Pieniążek M., Marchewka A.
Medical Rehabilitation
|
2009
|
vol. 13(4)
9-16
PL
Wstęp: Zespół kanału nadgarstka (CTS) jako najczęstsza postać neuropatii uciskowej kończyny górnej, pomimo licznych objawów jest trudny w diagnostyce, szczególnie w początkowym okresie choroby, gdy uszkodzenie nerwu jest niewielkie i trudno jest jednoznacznie stwierdzić charakterystyczne objawy ubytkowe. Cel pracy: Ocena aktywności bioelektrycznej wybranych mięśni będąca podstawą do opracowania wstępnych wytycznych diagnostyki różnicowej zespołu kanału nadgarstka z wykorzystaniem sEMG. Materiał i Metoda: Przebadano 30 pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem kanału nadgarstka, u których dokonano chirurgicznego uwolnienia nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka oraz 15 osób zdrowych. Ocenę sEMG mięśni przykręgosłupowych w odcinku szyjnym, mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych, zginaczy promieniowych nadgarstka oraz prostowników promieniowych długich nadgarstka przeprowadzono w sekwencji testów funkcjonalnych dla odcinka szyjnego kręgosłupa, oraz podczas testu zmęczenia dla zginaczy promieniowych nadgarstka i prostowników promieniowych długich nadgarstka. Wyniki: W teście sekwencyjnym dla odcinka szyjnego kręgosłupa w grupie osób zdrowych zaobserwowano prawidłowy, asymetryczny wzorzec aktywności podczas rotacji i zgięcia bocznego, zarówno w obrębie mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych jak i przykręgosłupowych w odcinku szyjnym. Natomiast u pacjentów z CTS mięśnie mostkowo-obojczykowo-sutkowe wykazywały podobną aktywność bioelektryczną po obu stronach, zarówno podczas ruchów rotacji jak i podczas zgięć bocznych, a różnica pomiędzy prawym i lewym mięśniem w danym ruchu nie była istotna statystycznie (p>0,05). W obrębie mięśni przykręgosłupowych nie zaobserwowano statystycznie istotnej różnicy w aktywności po prawej i lewej stronie podczas rotacji. Natomiast podczas zgięć bocznych różnica była istotna statystycznie, lecz mniejsza niŜ u osób zdrowych. U pacjentów z CTS obserwowano po zmęczeniu statystycznie istotnie zwiększoną aktywność spoczynkową prostowników promieniowych długich nadgarstka i statystycznie istotnie zmniejszoną aktywność tych mięśni u osób zdrowych. Wnioski: Pomimo, iŜ za pomocą sEMG nie jesteśmy w stanie jednoznacznie zdiagnozować zespołu kanału nadgarstka, jednakŜe obserwowana po zmęczeniu u pacjentów z CTS zwiększona aktywność spoczynkowa prostowników promieniowych nadgarstka i zmniejszona aktywność tych mięśni u osób zdrowych pozwala przypuszczać, Ŝe ocena zmęczenia mięśni za pomocą sEMG jest właściwą metodą diagnostyczną zaburzeń ich aktywności bioelektrycznej.
EN
Background: Carpal Tunnel Syndrome (CTS), frequently considered to be an occupational disease, is difficult to diagnose because of the many additional factors which may mask its real symptoms. A significant part of differential diagnosis is to find a method that is adequately sensitive and noninvasive.Aim: Evaluation of selected muscles’ bioelectrical activity in order to attain preliminary guidelines in a differential diagnosis of CTS.Material and method: 30 patients with CTS after surgical carpal tunnel release and 15 healthy controls were examined. Thebioelectrical activity of the cervical paraspinal muscles, sternocleidomastoideus, flexores carpi radialis and extensors carpi radialis longus were measured during cervical functional tests, and during a fatigue test for flexores carpi radialis and extensors carpi radialis longus.Results: In the cervical sequence test the correct asymmetrical activity pattern was observed in the control group during cervical rotation and cervical flexion both in the sternocleidomastoideus and cervical paraspinal muscles. In CTS patients no significant difference (p>0,05) between the right and left sternocleidomastoideus was observed in cervical rotation and cervical flexion. In cervical paraspinal there was no significant difference during rotation, but during the flexion activity of the right and left side muscles there was noted significant difference, though less than in the control group. After the fatigue test there was observed a significant increase in the CTS group and a significant decrease in the control group in extensors carpi radialis activity.Conclusion: Even if we are unable to unambiguously diagnose CTS symptoms using sEMG, the increased resting extensors carpi radialis bioelectrical activity observed after fatigue test in CTS patients, yet decreased in the control group, allow us to suggest that the evaluation of muscles fatigue using sEMG is an appropriate method in the evaluation of muscles’ bioelectrical activity disorders.
3
Publication available in full text mode
Content available

Evaluation of the influence of low and high heel shoes on erector spine muscle bioelectrical activity assessed at baseline and during movement

51%
Mika A., Oleksy Ł., Mikołajczyk E., Marchewka A.
Medical Rehabilitation
|
2009
|
vol. 13(3)
9-18
EN
Introduction: Back pain due to the wearing of high heel shoes may result from increased erector spine activity and also from higher proximal ground reaction forces or center of body mass dislocation.Aim: The assessment of changes in the erector spine muscle due to the non-physiological foot position in low and high heel shoes.Material and Methods: In 31 women aged 20-25 years (height 167,6 ±5.8 cm; weight 60,35 ±6,49 kg) without back pain, the bioelectrical activity of the erector spine muscle was assessed. A lumbar spine sequence test was performed without shoes and in low (4 cm) and in high (10 cm) heel shoes. Muscle activity on the right and left sides was evaluated at baseline and during movement. The mean and peak signal value were compared between 3 measurements (without, in low and in high heel shoes).Results: A statistically significant increase in erector spine activity was observed in Trunk Flexion (p<0,05) and during Flexion-Relaxation Position (p<0,05) when wearing high hell shoes. Those variables correlated significantly in all 3 measurements (without, in low and in high heel shoes). A significant correlation was noted between the Flexion-Relaxation Position and Extension/Flexion Ratio (p<0,05). Bioelectrical erector spine activity differed significantly during Rotation Right and Rotation Left in all 3 measurements respectively (p<0,05).Conclusion: The prolonged wearing of shoes with stiletto type low and high heels by individuals without back pain is not safe for their spine and may lead to chronic paraspinal muscle fatigue
4
Publication available in full text mode
Content available

The efficacy of mud pack treatment on ailments related to gonarthrosis

51%
Mika A., Dąbal E., Mika Ł.
Medical Rehabilitation
|
2006
|
vol. 10(1)
57-66
PL
Cel: Celem niniejszej pracy było ustalenie czy zastosowanie okładów borowinowych jako elementu uzupełniającego kinezyterapię i fizykoterapię pozwoli uzyskać lepszy efekt terapeutyczny u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych niż zastosowanie leczenia opartego tylko na kinezyterapii i fizykoterapii. Materiał i metoda: Badaniami objęto 20 kobiet w wieku 49-70 lat, u których stwierdzono II° i III° (wg klasyfikacji Seyfrieda) choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Wszystkich badanych losowo podzielono na dwie grupy: badaną (n=10) i kontrolną (n=10). W grupie badanej zastosowano: okłady borowinowe, kinezyterapię i fizykoterapię, a w kontrolnej tylko kinezyterapię i fizykoterapię. Pacjentów badano dwukrotnie: bezpośrednio przed rozpoczęciem leczenia i po 2 tygodniach w ostatnim dniu zabiegów. U każdego z badanych przeprowadzono pomiar: zakresu ruchomości w stawie kolanowym i obwodu kończyny, ocenę stopnia dolegliwości wynikających z choroby zwyrodnieniowej przy użyciu kwestionariusza WOMAC, oraz pomiar stopnia intensywności odczuwania bólu za pomocą skali VAS. Wyniki: Stwierdzono, iż odczuwana przez pacjentów sztywność w stawie (badana przy pomocy kwestionariusza WOMAC) statystycznie istotnie zmniejszyła się tylko w grupie badanej (p<0.05). Zauważono, iż w obu grupach po zastosowanej terapii nastąpiło statystycznie istotne zmniejszenie poziomu bólu (p<0.05), ocenianego za pomocą skali VAS. Po 2 tygodniach terapii statystycznie istotny przyrost w zakresie zgięcia (p<0.05) zaobserwowano tylko w grupie kontrolnej. Wnioski: Zarówno leczenie oparte tylko na kinezyterapii i fizykoterapii jak i model uzupełniony o okłady borowinowe wykazuje zbliżone działanie przeciwbólowe. Obserwowane po 2 tygodniach zabiegów obniżenie sztywności stawowej pozwala sugerować, że borowina może być włączona jako element uzupełniający terapię choroby zwyrodnieniowej stawów.
EN
Background: The aim of this study was to evaluate whether mud pack application as a supplementary treatment to physiotherapy and therapy with physical agents allow to achieve better outcome than physiotherapy and therapy with physical agents alone in patients suffering from gonarthrosis.Methods: Twenty patients aged 49 to 70 at II and III stage of gonarthrosis were divided into experimental and control groups each comprising 10 patients. The experimental group was treated by mud pack, exercises and therapy with physical agents, whereas the control group only by exercises and therapy with physical agents. The following parameters were evaluated in all patients before and two weeks after the therapy: range of motion in the knee, leg circumference, self-assessment of disease severity (using WOMAC questionnaire), and pain level (using VAS scale).Results: We observed that joint stiffness (assessed using WOMAC questionnaire) decreased significantly only in the experimental group (p<0.05). Significant decrease in pain level assessed by means of VAS scale was noticed in both groups (p<0.05). After the therapy, a significant improvement in knee flexion (p<0.05) was observed only in the control group.Conclusion: Both treatment modalities had similar effects on pain severity. Reduction of joints stiffness observed 2 weeks following the treatment may suggest that mud pack may be used as a supplementary component in the therapy of osteoarthrosis.
5
Publication available in full text mode
Content available

Intrarater reliability of the Foot Posture Index (FPI-6) applied as a tool in foot assessment in children and adolescents

51%
Oleksy Ł., Mika A., Łukomska-Górny A., Marchewka A.
Medical Rehabilitation
|
2010
|
vol. 14(4)
18-28
PL
Wstęp: Ocena prawidłowego ukształtowania stóp ma bardzo istotne znaczenie diagnostyczne. Wszelkie odchylenia w ich budowie mają odzwierciedlenie w patogenezie schorzeń w obrębie innych części ciała. Istnieje wiele narzędzi do oceny stóp, jednakże wyniki uzyskiwane różnymi metodami nie zawsze są porównywalne. Foot Posture Index (FPI–6) został opracowany jako szybkie, łatwe w użyciu i rzetelne narzędzie służące do oceny stóp w różnych zastosowaniach klinicznych.Cel pracy: Oznaczenie współczynnika powtarzalności pomiarowej dla kwestionariusza FPI-6 zastosowanego do badania stóp u dzieci i młodzieży.Materiał i Metoda: W badaniach wzięło udział 60 osób w trzech grupach wiekowych 9, 12 i 14 lat. W celu określenia powtarzalności pomiarowej FPI-6 wszystkie pomiary przeprowadzono dwukrotnie w 2 tygodniowym odstępie czasowym. Oceniano następujące parametry: wysokość ciała, masa ciała, BMI (Body Mass Index), oraz wykonano ocenę stóp za pomocą FPI-6. Wyniki: Wartość współczynnika powtarzalności R pomiędzy pierwszym i drugim badaniem, dla wszystkich parametrów wynosił 0.89-0.96, co oznacza bardzo dobrą powtarzalność FPI -6 w ocenie stopy. Wysokie wartości współczynnika powtarzalności występują niezależnie od wieku dziecka, wysokości i masy ciała. Zarówno ocena koślawości i szpotawości kości piętowej jak i ocena przywiedzenia /odwiedzenia przodostopia względem kości piętowej w grupach dzieci dziewięcioletnich i dwunastoletnich uzyskały wartości mówiące o lekkiej pronacji stopy, a w grupie dzieci czternastoletnich parametry te ulegały statystycznie istotnej zmianie uzyskując wartości charakterystyczne dla neutralnego ustawienia stopy.Wnioski: FPI-6 jest prostym i rzetelnym narzędziem oceny stopy u dzieci i młodzieży, charakteryzującym się wysokim współczynnikiem zgodności pomiarów powtarzanych przez tego samego badającego.
EN
Background: The evaluation of proper foot posture is of importance in diagnosis. All abnormalities in the foot structure may reflect the pathogenesis of the dysfunctions presented at other parts of the body. There are many diagnostic devices for foot assessment, but the results obtained using different methods are often not comparable. Foot Posture Index (FPI-6) was created as a quick, simple and reliable tool for quantifying foot posture in a variety of clinical settings.Aim: The evaluation of foot posture in 3 age groups of children using FPI-6 and the assessment of the reliability of this methodMaterial and Methods: 60 subjects in 3 age groups 9, 12 and 14 years participated in the study. For the purpose of FPI-6 reliability level determination all measurements were taken twice, with a 2-week gap. The following variables were evaluated: body height, body mass, BMI (Body Mass Index), the foot assessment using FPI-6.Results: The correlation coefficient R between the first and second measurement for all criterion was 0.89-0.96, what indicates a very good FPI-6 reliability in the foot assessment. Both the inversion/eversion of the calcaneus and abduction/adduction of the forefoot on the rear foot in the groups of 9- and 12-year-old children indicated mild foot pronation, and those parameters changed significantly in 14-year-old children where values were reached typical for a neutral foot.Conclusion: FPI-6 it is a simple and reliable tool for comprehensive foot evaluation, which allows one to use it both in clinical practice as in preventive population based studies.
6
Publication available in full text mode
Content available

The dependence on posture of temporalis and masseter bioelectrical muscle activity

45%
Kielnar R., Mika A., Oleksy Ł., Jureczko P., Marchewka A.
Medical Rehabilitation
|
2011
|
vol. 15(4)
10-14
EN
Background: Masticatory dysfunctions are a common problem in society today. Disorders such as clenching, bruxism can lead to a loosening of teeth in the jaw, abrasion of the tooth crowns, inflammatory changes, and ultimately degenerative changes in the temporo-mandibular joints.Aim: The aim of this study was to assess the relationship between masseter and temporalis anterior muscles activity and body posture.Material and Methods: In 20 subjects (20-35 years) the sEMG of the masseter and temporalis anterior muscles was measured twice during functional clenching: in casual posture and in posture with the head in retraction. The study was conducted using sEMG Tele-Myo (Noraxon). Results: The bioelectrical activity of the evaluated muscles was significantly higher in the casual posture than in retraction (p<0.05). Temporomandibular disorders appear not only due to facial muscle activity abnormalities, but also due to incorrect body posture, especially a head forward posture. The measurement was performed twice in a sitting position: in casual posture and in a posture with the head in retraction. Mean masseter activity during teeth clenching was statistically significant in retraction compared to the habitual position (p<0.05), both for the left and right side. There was also statistically significant activity in the temporalis muscles in retraction compared to the habitual position.Conclusion: The observed decreased activities in both the masseters and temporalis muscles suggest that masticatory system dysfunctions may not only be the result of dysfunction in the craniofacial region but also may be posture dependent.
7
Publication available in full text mode
Content available

From the treadmill to the exoskeleton. Evolution of mechanical gait assistance methods

39%
Rojek A., Zwolińska-Mirek K., Oleksy Ł., Cygoń K., Michałek A., Janiszewska N., Mika A.
Medical Rehabilitation
|
2015
|
vol. 19(4)
25-33
EN
Limited independent walking and the resulting disabilities are a serious issue for a growing group of patients. These patients are often dependent on a wheelchair, or are bedridden until the end of their lives. For this reason, the development of gait re-education methods and devices for mechanical gait assistance are very important elements in maintaining or regaining a high quality of daily and social life. New technologies allow for the construction of devices that support the rehabilitation process, which reduce the workload of therapists and ensure the best execution of the patients’ movement patterns. This paper presents the development of devices used for the mechanical support of gait starting from the simplest ones like treadmills or standing frames, through stationary robots, to the most technologically advanced ones, i.e. exoskeletons. An exoskeleton is a wearable robot which supports, or in some cases, substitutes for the user’s own movements. The first attempts to create such devices were undertaken 40 years ago. This paper discusses their clinical applications and their effectiveness in gait re-education based on the existing scientific evidence. These new technologies in gait re-education are now becoming an integral part of the rehabilitation process.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.