Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 10

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Profilaktyka, monitorowanie i leczenie raka gruczołu krokowego na podstawie aktualnego przeglądu literatury urologicznej

100%
Ząbkowski T., Bortnowski L.
|
|
issue 4
265-268
EN
Prostate cancer is the third most common cause of cancer-related mortality in Poland, after lung and stomach cancer. In the United States, it is the leading cause of cancer-related deaths. In the European Union, about 85 000 men die each year because of prostate cancer. This often concerns men in their prime age, while long and complex treatment process significantly compromises their effectiveness and vital stability. At the initial phase, the disease is often asymptomatic, so affected men remain unaware of the disease and do not undertake any preventive- therapeutic measures. In view of these threats, actions aiming at creating a system of prevention, treatment and monitoring of patients with prostate cancer appear justified. This will guarantee preservation of desired level of health status. Functioning of the system relies on evidence-based principles. One of its components is the development of indices (functions) of health and morbidity of male patients depending on age. While performing this study, the authors attempted to approach the issue of prevention and treatment of prostate cancer from the point-of-view of results of recent research in this area. The paper presents an in-depth analysis of existing publications in the context of practical solutions. As a result it was noticed that published papers focus on two main areas, namely basic research and clinical applications thereof.
PL
Wśród nowotworowych przyczyn zgonów w Polsce rak stercza zajmuje trzecie miejsce, po raku płuc i żołądka. W Stanach Zjednoczonych jest na pierwszym miejscu. W Unii Europejskiej z powodu raka gruczołu krokowego umiera każdego roku ponad 85 000 mężczyzn. Dotyka on często mężczyzn w sile wieku, a długi i złożony proces jego leczenia negatywnie wpływa na efektywność i stabilność życiową. W początkowym stadium choroba przebiega często bezobjawowo, co powoduje, że mężczyźni nie są świadomi zagrożenia i nie podejmują czynności profilaktyczno-leczniczych. Uwzględniając wymienione zagrożenia, celowe jest podjęcie działań zmierzających do uruchomienia systemu profilaktyki, leczenia i monitorowania chorych z rakiem gruczołu krokowego, co będzie stanowić gwarancję utrzymania wymaganego poziomu stanu zdrowia. Funkcjonowanie takiego systemu oparte jest na podstawach naukowych. Jeden z jego elementów to opracowanie wskaźników (funkcji) zdrowia i zachorowań pacjentów płci męskiej z uwzględnieniem ich struktury wiekowej. Realizując pracę badawczą, autorzy artykułu starali się umiejscowić podjęty problem profilaktyki i leczenia raka gruczołu krokowego na tle istniejących już osiągnięć naukowych. Dokonano pogłębionej analizy opracowań w aspekcie rozwiązań praktycznych. Zauważono, że dotyczą one dwóch zasadniczych obszarów, odnoszą się do badań podstawowych i rozwiązań aplikacyjnych.
2
Publication available in full text mode
Content available

Pęknięcie nerki jako rzadkie powikłanie zabiegu ESWL (kruszenie kamieni falą generowaną pozaustrojowo)

81%
Ząbkowski T., Wajszczuk M., Jedynak R., Zieliński H.
Pediatria i Medycyna Rodzinna
|
2010
|
vol. 6
|
issue 4
320-323
EN
ESWL (extracorporeal shock wave lithotripsy) is one of the basic treatment methods of the renal calculosis which is widely used as a non-invasive and efficient technique. With the growth of experience of the urologists who are performing lithotripsy treatments and improvement of lithotriptors, effectiveness of the medical procedures is rising. The authors report the extremely rare complication after the ESWL treatment as a kidney rupture and massive bleeding in the retroperitoneal space. A 78-year-old patient with thrombocytopenia after CABG, after implantation of the pacemaker, with hypertension and type II diabetes, treated with oral anticoagulants, was urgently admitted to the Clinic of Urology 6 hours after the ESWL treatment because of deterioration of general condition, increasing pains in the left lumbar region and massive haematuria. The kidney rupture with massive haematoma of the retroperitoneal space was diagnosed after the subjective and objective examination and on the bases of the additional tests (computer tomography of the abdomen). The patient was immediately qualified to the operative treatment. Huge haematoma filling the space of the left kidney and heading for the left iliac fossa as well as massive bleeding from a whole surface of the left injured kidney without possibilities of reaching haemostasia, was intraoperatively diagnosed. Regarding the above clinical picture a decision on resection of the left kidney was taken. With regard to massive posthaemorrhagic changes in surrounding tissues and uncertainty considering haemostasia, packing was carried out – 6 napkins were put into the retroperitoneal space. No complications occurred in the early postoperative period. The patient showed proper parameters of circulatory, respiratory and renal excretion efficiency. According to plan the napkins were removed from the left retroperitoneal space on the third day after the treatment. The renal bed after the kidney resection shows no pathologic changes. The patient was discharged from hospital after 16 days in good general condition.
PL
Kruszenie kamieni falą generowaną pozaustrojowo (extracorporeal shock wave lithotripsy, ESWL) należy do podstawowych metod leczenia kamicy nerkowej – zyskała ona szerokie zastosowanie jako metoda małoinwazyjna i skuteczna. Wraz ze wzrostem doświadczenia urologów wykonujących zabiegi litotrypsji oraz udoskonalaniem litotryptorów wzrasta skuteczność wykonywanych zabiegów. Autorzy przedstawiają niezmiernie rzadkie powikłanie po zabiegu ESWL pod postacią pęknięcia nerki i masywnego krwawienia do przestrzeni zaotrzewnowej. Siedemdziesięcioośmioletni pacjent z małopłytkowością, po zabiegu by-passów (coronary artery bypass graft, CABG), po implantacji układu stymulującego serca, z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu II, leczony doustnymi antykoagulantami został przyjęty do Kliniki Urologicznej 6 godzin po zabiegu ESWL w trybie pilnym z powodu pogarszającego się stanu ogólnego, narastających dolegliwości bólowych w lewej okolicy lędźwiowej i masywnego krwiomoczu. Po przeprowadzeniu badania podmiotowego, przedmiotowego i na podstawie wykonanych badań dodatkowych (tomografia komputerowa jamy brzusznej) rozpoznano pęknięcie nerki z masywnym krwiakiem przestrzeni zaotrzewnowej. Chorego zakwalifikowano w trybie pilnym do leczenia operacyjnego. Śródoperacyjnie stwierdzono ogromny krwiak wypełniający przestrzeń zaotrzewnową wokół nerki lewej i schodzący do lewego dołu biodrowego oraz masywne krwawienie z całej powierzchni uszkodzonej nerki bez możliwości opanowania krwawienia. Wobec powyższego obrazu podjęto decyzję o wycięciu nerki lewej. Z uwagi na stwierdzone płaszczyznowe krwawienie w otaczających tkankach i brak pewności co do ostatecznej hemostazy zdecydowano wykonać packing – założono 6 serwet do przestrzeni zaotrzewnowej. We wczesnym okresie pooperacyjnym nie stwierdzono powikłań. Pacjent krążeniowo, oddechowo i nerkowo wydolny. W 3. dobie od zabiegu w trybie planowym usunięto serwety z lewej przestrzeni zaotrzewnowej, nie stwierdzając krwawienia w loży po usuniętej nerce. Pacjent w 16. dobie hospitalizacji wypisany do domu w stanie ogólnym dobrym.
3
Publication available in full text mode
Content available

Laser CO2 metodą z wyboru w terapii naczyniaków moszny u pacjentów z hemofilią A

81%
Ząbkowski T., Kupski T., Chloupek A., Zieliński H.
Pediatria i Medycyna Rodzinna
|
2012
|
vol. 8
|
issue 3
229-232
EN
The paper discusses a case of 31-year-old patient with haemophilia A with the multiple vascular changes on the scrotum. Haemophilia is hereditary genetic disorder and is also the genetic plasma’s diathesis. It is the recessive sex-linked X chromosome disorder. It is more likely to occur in males than females, women are transmitters of mutant gene. In Poland, a prevalence of haemophilia A is 1:16 000, there are about 2000 of registered patients. The abovementioned vascular changes of the scrotum were a both relative cosmetic and psychological problem of the patient, therefore a resection was performed. The patient’s classification to surgery was difficult because of haemophilia A. A risk of bleeding was increased in resection of vascular changes. The gold standard of preoperative treatment in patients with haemophilia is cumulative therapy of factor VIII. To reduce a risk of bleeding, the laser CO2 CTL 1401 was used. This article presents three phases of treatment: preoperative treatment, surgery and postoperative treatment, with success. The use of laser surgery caused a shortening of surgery’s time. In the surgery there were any complications. After four days of hospitalization the patient was in good condition, there was noticed no bleeding. The authors claimed that CO2 laser surgery is very prospective way in advanced laser technology in patients with haemophilia. It provides standard general precautions and high availability of medical device.
PL
W artykule przedstawiono przypadek 31-letniego pacjenta chorego na hemofilię A, z licznymi rozsianymi zmianami naczyniowymi na skórze moszny. Hemofilia jest chorobą dziedziczną, należącą do wrodzonych skaz osoczowych, recesywną sprzężoną z płcią (sprzężoną z chromosomem X). Chorują na nią głównie mężczyźni, kobiety są nosicielkami zmutowanego genu. Częstość jej występowania w Polsce wynosi 1:16 000. Zarejestrowanych jest około 2000 chorych. Powyżej wspomniane zmiany naczyniowe moszny stanowiły istotny problem zarówno kosmetyczny, jak i psychologiczny pacjenta, dlatego wykonano ich resekcję. Kwalifikację do postępowania operacyjnego znacznie utrudniał fakt, że pacjent chorował na hemofilię A. Zwiększyła ona ryzyko krwawienia w przypadku usunięcia zmian o charakterze naczyniowym. Standardowym schematem procedury przedoperacyjnej u chorych na hemofilię jest włączenie do leczenia czynnika VIII. W celu zmniejszenia ryzyka krwawienia do usuwania zmian użyto lasera CO2 CTL 1401. W artykule opisano trzy etapy postępowania: przedoperacyjny, zabieg oraz przebieg pooperacyjny z pomyślnym wynikiem. Zastosowanie chirurgii laserowej przyczyniło się do skrócenia czasu zabiegu, który przebiegł bez powikłań. Po 4 dniach hospitalizacji pacjent został wypisany do domu w stanie ogólnym i miejscowym dobrym, bez cech krwawienia. Autorzy artykułu są zdania, że zastosowanie CO2 w chirurgii laserowej u chorych na hemofilię zajmuje ważne miejsce wśród metod nowoczesnej technologii laserowej, która zapewnia standardowe środki ostrożności i charakteryzuje się powszechną dostępnością aparaturową.
4
Publication available in full text mode
Content available

Przeciwciała monoklonalne w profilaktyce złamań kości u pacjentów z długotrwałą terapią antyandrogenową (ADT) w raku gruczołu krokowego

81%
Ząbkowski T., Zieliński H., Syryło T., Wajszczuk M.
Pediatria i Medycyna Rodzinna
|
2011
|
vol. 7
|
issue 1
49-53
EN
The prostate cancer is the most common among recently diagnosed malignant neoplasm in men. This disease concerns mainly the ageing male population. The prostate cancer is the third – following lung and stomach cancer – among mortal malignant diseases in Poland. Early and fast diagnostic of this disease is a condition of efficient and radical treatment. The ADT is a recognized therapeutic method, but this pharmacological treatment can cause bone mass loss, which may result in increasing of risk of skeletal fractures and dangerous skeletal events. The androgen deprivation therapy causes an increase of bone resorption, the reduction of bone mineral density (BMD) and the increase of risk of skeletal fractures in patients with prostate cancer. It is associated with exacerbation of life. The longer the treatment is, the bigger the danger of skeletal fractures is which have got a relative influence on deterioration of quality of life. In this paper the possible prophylaxis of skeletal fractures in patients with prostate cancer is presented. The authors pay special attention to the denosumab (human monoclonal antibody) therapy. It was proved that after two years of denosumab therapy BMD (bone mineral density) of key skeletal elements was considerably increased. This denosumab pharmacological treatment considerably influences the increase of bone mineral density in all part of the femur, in the neck of the femur and in 1/3 length of the radial bone. This medicine is recommended for patients undergoing the androgen deprivation therapy
PL
W badaniach nad nowo rozpoznawanymi nowotworami złośliwymi u mężczyzn najczęściej opisywany jest rak gruczołu krokowego. Choroba ta dotyczy głównie starzejącej się populacji męskiej. W Polsce wśród nowotworowych przyczyn zgonów rak stercza zajmuje trzecie miejsce, po raku płuc i żołądka. Wczesna i szybka diagnostyka tej choroby warunkuje skuteczne leczenie radykalne. Uznaną metodą leczenia raka prostaty jest terapia antyandrogenowa, jednak temu rodzajowi leczenia farmakologicznego towarzyszy utrata masy kostnej, która może skutkować złamaniami kości i niebezpiecznymi zdarzeniami kostnymi. Leczenie przeciwandrogenowe powoduje zwiększenie resorpcji kości, zmniejszenie gęstości mineralnej kości (bone mineral density, BMD), jak również zwiększenie ryzyka złamań u chorych na raka gruczołu krokowego i związane z nimi pogorszenie przeżycia całkowitego. Im dłuższy jest czas leczenia, tym większe staje się zagrożenie złamaniami kości, które mają istotny wpływ na pogorszenie jakości życia. W artykule przedstawiono możliwą farmakoterapię złamań kości u pacjentów z rakiem gruczołu krokowego. Autorzy zwracają szczególną uwagę na zastosowanie terapii denosumabem – ludzkim przeciwciałem monoklonalnym. Udowodniono, że denosumab w porównaniu z placebo po dwóch latach w znacznym stopniu wpływa na zwiększenie BMD w kluczowych miejscach kośćca. Farmakoterapia denosumabem korzystnie wpływa na zwiększenie gęstości mineralnej kości w całym odcinku bliższym kości udowej, szyjce kości udowej i dalszej jednej trzeciej kości promieniowej. Przyjmowanie tego leku zaleca się pacjentom, u których prowadzona jest terapia antyandrogenowa.
5
Publication available in full text mode
Content available

Zadzierzgnięcie prącia – ostry dyżur urologiczny. Opis przypadku

81%
Ząbkowski T., Piotrowicz G., Anusik J., Zieliński H.
Pediatria i Medycyna Rodzinna
|
2010
|
vol. 6
|
issue 2
156-158
EN
Penile strangulation is a extremely rare but very serious condition. It is mainly caused by placing constricting devices, such as wedding ring on the penis or clamping by a twine, wire or thread. This is done to improve the quality of erection and enhance sexual experience. In this paper an unusual case of penile strangulation is presented. Fifty-three-year-old male – jeweller – was admitted to Urology Department of Military Institute of Medicine in Warsaw due to acute urinary retention and strong penile pain. After physical examination penile strangulation caused by platinum wedding ring was diagnosed. The patient wanted to improve quality of erection that way which resulted in a prompt urological intervention and he had to stay at the Clinic of Urology. To prevent major complications such as penis gangrene, urethraldermal fistula or necrosis of the penis, an emergency surgical treatment is advisable. Recognition of the injure causes no diagnostic difficulties though it occurs rarely. One month after the accident the patient was admitted to an ambulatory control which indicated no deviation of the penis appearance. An uroflowmetry examination indicated a proper urine stream and the patient showed no erection disorder. The case presented in this article says, what results can have determination in search of alternative ways to improve erection of the penis and what complications can be caused.
PL
Zadzierzgnięcie prącia należy do niezwykle rzadkich, ale poważnych przypadków urologicznych. Dochodzi do niego głównie poprzez samouszkodzenie, najczęściej poprzez założenie obrączki na prącie, zaciśnięcie go sznurkiem, drutem lub nitką. Chorzy chcą w ten sposób poprawić jakość wzwodu prącia oraz zwiększyć satysfakcję seksualną. W artykule przedstawiono niekonwencjonalny przypadek zadzierzgnięcia prącia. Pięćdziesięciotrzyletni pacjent, Grzegorz C., jubiler, został przyjęty do Kliniki Urologii WIM w Warszawie z powodu całkowitego zatrzymania moczu i silnego bólu prącia. Po przeprowadzeniu badania przedmiotowego u pacjenta stwierdzono zadzierzgnięcie prącia spowodowane złotą obrączką założoną u podstawy prącia. Chory chciał w ten sposób doprowadzić do poprawy jakości erekcji, co ostatecznie zakończyło się nieuniknionym pobytem w Klinice Urologii i natychmiastową interwencją urologiczną. W celu zapobieżenia poważnym powikłaniom, takim jak zgorzel prącia, wystąpienie przetoki cewkowo-skórnej lub martwica prącia, wskazane jest szybkie, doraźne leczenie operacyjne. Rozpoznanie tego urazu, pomimo rzadkości występowania, nie stwarza zazwyczaj trudności diagnostycznych. Po upływie miesiąca od daty zdarzenia chory zgłosił się na kontrolę ambulatoryjną, która nie ujawniła odchyleń w wyglądzie prącia, badanie uroflowmetryczne wykazało prawidłowy strumień moczu, a pacjent nie skarżył się na zaburzenia erekcji. Przedstawiony w niniejszym artykule przypadek pokazuje, jaki skutek może mieć determinacja związana z poszukiwaniem alternatywnych sposobów poprawy erekcji prącia oraz do jakich powikłań może doprowadzić.
6
Publication available in full text mode
Content available

Diagnostyka i leczenie raka stercza u mężczyzn w podeszłym wieku

81%
Skiba R., Syryło T., Ząbkowski T.
Pediatria i Medycyna Rodzinna
|
2015
|
vol. 11
|
issue 1
39-47
EN
Prostate cancer is the most common malignant tumour in elderly men in Europe. The prevalence rate of prostate cancer is still increasing. This is related to higher costs of treatment. The biology of prostate cancer indicates that it belongs to a group of non-homogeneous tumours, including both neoplasms of small malignancy and clinical importance as well as neoplasms of high malignancy and great impact on the quality of life and lifespan. In the past years, many studies and meta-analyses on adjustment of diagnosis and treatment of prostate cancer to age and comorbidities have been conducted. The abovementioned studies show that not everyone with diagnosed prostate cancer should undergo radical treatment. In some groups of patients, complications of treatment may be greater than potential benefits, lead to the loss of the quality of life or even shorten life expectancy due to adverse effects. An individual choice of treatment is especially important in elderly men with multiple comorbidities. Therefore, the G8 and GISR questionnaires were established and assessed. Their aim is to evaluate the patient’s condition and choose an appropriate treatment method. The purpose of this study is to present the results of the above-mentioned meta-analyses and guidelines. This paper was prepared based on the EAU Guidelines from 2014.
PL
Rak stercza jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym u mężczyzn w podeszłym wieku w Europie. Częstość jego występowania w męskiej populacji europejskiej rośnie. Wiąże się to ze zwiększeniem nakładów finansowych na leczenie tej choroby. Biologia raka stercza wskazuje, że należy on do grupy niehomogennych raków – cechujących się zarówno małą złośliwością oraz istotnością kliniczną, jak i wysoką złośliwością oraz istotnym wpływem na jakość i długość życia. W ostatnich latach przeprowadzono wiele badań i metaanaliz mających na celu dostosowanie diagnostyki oraz leczenia raka stercza do wieku i chorób współistniejących. Badania te wskazują, że nie wszyscy chorzy z rozpoznanym rakiem stercza powinni być poddawani radykalnej terapii. W niektórych grupach pacjentów powikłania leczenia mogą przewyższać potencjalne korzyści, prowadzić do utraty jakości życia, a nawet skracać przewidywaną jego długość, z uwagi na działania niepożądane. Szczególnie istotny jest indywidualny dobór terapii dla chorych w wieku podeszłym z licznymi obciążeniami dodatkowymi. Wobec powyższego opracowano i oceniono w praktyce klinicznej kwestionariusze GISR oraz G8, mające na celu ewaluację stanu zdrowia chorego, a także dobranie odpowiedniej metody leczenia. W poniższym opracowaniu zaprezentowano wyniki wymienionych wyżej badań oraz zalecanych schematów postępowania. Pracę tę przygotowano, opierając się na edycji EAU Guidelines z 2014 roku.
7
Publication available in full text mode
Content available

Ocena urodynamiczna nietrzymania moczu po radykalnej prostatektomii – studium przypadku

71%
Święcicki R., Ząbkowski T., Buczyński A. Z., Zieliński H., Miklas M.
|
|
issue 1
59-62
EN
Urinary incontinence after radical prostatectomy in early stage after surgery occurs in about 30% of patients but later, over one year after surgery, signs of stress urinary incontinence we can observe in only about 5% of investigated patients. Objective data concern reasons and grade of incontinence may give us a comprehensive urodynamic assessment. Important for prognosis is degree of damage of the sphincter mechanism. Aim of study: The aim of the study was diagnostic possibilities of postsurgical urinary incontinence in patients after radical prostatectomy on the base of comprehensive urodynamic study. Material and methods: In Urodynamical Workshop of 10 Military Clinical Hospital in Bydgoszcz comprehensive urodynamic study of patient complaining on urinary incontinence twelve months after radical prostatectomy was performed. It consists from urinary flow rate, cystometry, pressure-flow study and static profilometry. Results: The maximum closure pressure was significantly diminished up to 8 cm of water what suggest a presence of stress urinary incontinence. Signs of detrusor instability were discovered as well as incompetency of sphincter mechanism. The results of investigation was important for decision of treatment. Conclusions: The comprehensive urodynamic study is very important factor for diagnosis of postsurgical urinary incontinence.
PL
Nietrzymanie moczu po radykalnej prostatektomii we wczesnym okresie po zabiegu występuje u około 30% operowanych, natomiast w okresie późnym, ponad rok po zabiegu, objawy wysiłkowego nietrzymania moczu utrzymują się u około 5% badanych chorych. Obiektywnych danych na temat przyczyn i nasilenia nietrzymania moczu może dostarczyć kompleksowe badanie urodynamiczne. Zasadnicze znaczenie dla rokowania zależne jest od stopnia dysfunkcji aparatu zwieraczowego. Cel pracy: Celem pracy była ocena możliwości diagnostycznych pooperacyjnego nietrzymania moczu u chorego po prostatektomii radykalnej, na podstawie diagnostyki urodynamicznej. Materiał i metody: W pracowni urodynamicznej 10. Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką (WSKzP) wykonano kompleksowe badanie urodynamiczne u chorego skarżącego się na nietrzymanie moczu 12 miesięcy po radykalnej prostatektomii. W ramach badania wykonano przepływ cewkowy, cystometrię, badanie ciśnieniowo-przepływowe oraz profilometrię spoczynkową. Wyniki: Maksymalne ciśnienie zamknięcia cewki moczowej było wyraźnie obniżone, do wartości 8 cm H2O, co sugerowało obecność wysiłkowego nietrzymania moczu. Stwierdzono również objawy niestabilności wypieracza oraz cechy uszkodzenia mechanizmu zwieraczowego. Wynik ten miał duże znaczenie dla dalszych możliwości leczenia chorego. Wnioski: Kompleksowe badanie urodynamiczne ma istotne znaczenie w diagnozowaniu chorych z pooperacyjnym nietrzymaniu moczu.
8
Publication available in full text mode
Content available

Złamanie prącia z całkowitym rozerwaniem cewki moczowej – opis przypadku

71%
Bortnowski L., Ząbkowski T., Syryło T., Jedynak R., Zieliński H.
Pediatria i Medycyna Rodzinna
|
2009
|
vol. 5
|
issue 1
66-68
EN
Penile fracture is an effect of impetuous penis flexure during erection. In 20-30% of cases trauma is combined with urethra damage. Penile fracture occurs most often during sexual intercourse, but it can be also result of injury and masturbation. Case report is about 33 years old man, who suffered from penile fracture with complete urethral rupture. Patient was admitted to Urology Department about 3 hours after sexual intercourse during which he felt penile sudden, severe pain. During hospital admission blood in the urethral orifice and penile swelling was present as well pathological penile curvature. On USG tunica albuginea rupture was diagnosed. Patient was qualified for emergency surgery. Before procedure urethrography was performed, which showed complete proximal urethral rupture. Intraoperatively this observation was confirmed as well corpora cavernosa fissure. After haematoma evacuation, corpora cavernosa were repaired and urethral stumps were connected end to end using Foley’s catheter. Suture skin ended procedure. No complications were observed just after surgery and during follow-up after one year. Patient has no micturition and erection problems. Diagnostic tools restricted in time but chosen properly and early surgery have provided good functional effect.
PL
Złamanie prącia jest wynikiem gwałtownego zgięcia prącia będącego w stanie wzwodu. W około 20-30% przypadków urazom prącia towarzyszy uszkodzenie cewki moczowej. Do złamania prącia najczęściej dochodzi podczas stosunku płciowego, ale może być ono wynikiem uderzenia i masturbacji. Autorzy przedstawiają przypadek 33-letniego mężczyzny, który podczas stosunku płciowego doznał złamania prącia z całkowitym przerwaniem ciągłości cewki moczowej. Pacjent został przyjęty do Kliniki Urologii w trybie dyżurowym mniej więcej 3 godziny po odbytym stosunku płciowym, podczas którego poczuł gwałtowny, silny ból prącia. Przy przyjęciu stwierdzono krew w ujściu zewnętrznym cewki moczowej, obrzęk i zasinienie prącia oraz jego charakterystyczne patologiczne wygięcie w kształcie saksofonu. W wykonanym badaniu ultrasonograficznym stwierdzono przerwanie ciągłości osłonki białawej. Podjęto decyzję o doraźnej operacji naprawczej. Zabieg operacyjny poprzedzono wykonaniem uretrografii wstecznej, która wykazała całkowite przerwanie ciągłości cewki moczowej w jej przednim odcinku. W znieczuleniu ogólnym po denudacji skóry prącia śródoperacyjnie potwierdzono całkowite przerwanie ciągłości cewki moczowej z rozejściem się kikutów oraz pęknięcie obu ciał jamistych. Po ewakuowaniu krwiaka zeszyto oba ciała jamiste, a na cewniku Foleya zespolono kikuty cewki moczowej. Zabieg zakończono założeniem szwów na skórę. Nie stwierdzono powikłań we wczesnym okresie pooperacyjnym i podczas kontrolnego badania po roku od operacji. Pacjent nie zgłosił zaburzeń mikcji i erekcji. Ograniczona do niezbędnych badań diagnostyka i przygotowanie chorego do doraźnej operacji przyniosło w końcowym efekcie bardzo dobre wyniki czynnościowe.
9
Publication available in full text mode
Content available

Urazy nerek – objawy i diagnostyka

62%
Ząbkowski T., Skiba R., Grabińska A., Maliborski A., Syryło T., Zieliński H.
Pediatria i Medycyna Rodzinna
|
2013
|
vol. 9
|
issue 3
263-266
EN
The authors present the classification, symptoms and diagnostic methods of renal injuries. These injuries can be life-threatening, but most of them are mild and can be managed conservatively. No less than 75% patients who were diagnosed with renal injuries are men. The group which is particularly exposed to renal injuries are young men doing sports, the injured of road accidents, victims of accidents in the house or at work, victims of fights and assaults. The results of conducted studies indicate that haematuria, pain and ecchymosis in the lumbar region, fractured ribs as well as abdominal mass can be the symptoms of renal injury. There are blunt and penetrating renal injuries as well as a 5-level classification of kidney injuries according to a degree of injuries – AAST. This classification enables to perform a standardization of different patient groups to choose a proper therapy and to predict the results of treatment. The mechanism of injury, its placement and severity are the standard guidelines within a choice of diagnostic methods and indications for treatment’s strategy. The imaging examinations are necessary in diagnostics of abdomen injuries with a suspicion of renal injury. Among the imaging examinations used in diagnostics of injuries of urogenital system and renal injuries it is to enumerate: ultrasonography, computed tomography, urography, arteriography and angiography. Computed tomography of abdomen with contrast injected into an intravenous line is a gold standard in diagnostics of renal injuries. If computed tomography is not available, it is recommended to perform ultrasonography as an examination of first choice.
PL
Autorzy przedstawiają klasyfikację, objawy i metody diagnostyczne urazów nerek. Urazy te mogą zagrażać życiu, jednak większość z nich ma łagodny przebieg i można je leczyć zachowawczo. Aż 75% pacjentów, u których stwierdzono uszkodzenia nerek, to mężczyźni. Grupę szczególnie narażoną stanowią młodzi mężczyźni uprawiający sport, uczestnicy wypadków drogowych, ofiary wypadków w domu lub w miejscu pracy, ofiary bójek i napadów. Z przeprowadzonych badań wynika, że objawami urazu nerek mogą być: krwiomocz, bóle i zasinienia w okolicach lędźwiowych, złamania żeber, napięty brzuch. Wyróżnia się urazy tępe i penetrujące oraz pięciostopniową klasyfikację urazów nerek według stopnia odniesionych obrażeń – AAST. Klasyfikacja ta pozwala na dokonanie pewnej standaryzacji różnych grup pacjentów i wyboru właściwej terapii oraz stwarza możliwość przewidywania wyników leczenia. Mechanizm urazu, jego umiejscowienie i ciężkość stanowią podstawowe wytyczne w wyborze metod diagnostycznych oraz postępowania leczniczego. Niezbędnym elementem diagnostyki urazu jamy brzusznej z podejrzeniem uszkodzenia nerek jest wykonanie badań obrazowych. Wśród badań obrazowych mających zastosowanie w diagnostyce urazów układu moczowo-płciowego oraz nerek należy wymienić: ultrasonografię, tomografię komputerową, urografię, angiografię i arteriografię. Tomografia komputerowa jamy brzusznej z dożylnym podaniem środka cieniującego stanowi złoty standard w diagnostyce urazów nerek. Przy braku dostępności tomografii komputerowej zalecane jest wykonanie ultrasonografii jako badania pierwszego rzutu.
10
Publication available in full text mode
Content available

Urazy nerek – leczenie

62%
Ząbkowski T., Skiba R., Grabińska A., Maliborski A., Syryło T., Zieliński H.
Pediatria i Medycyna Rodzinna
|
2013
|
vol. 9
|
issue 3
267-271
EN
The anatomical structure of urogenital system contributes to high risk of mechanical injuries. The group which is particularly exposed to renal injuries are young men doing sports, the injured of road accidents, victims of accidents in the house or at work. The authors present the medical and surgical treatment after renal injuries. There are blunt and penetrating renal injuries as well as a 5-level classification of kidney injuries according to a degree of injuries – AAST. This classification enables to perform a standardization of different patient groups to choose a proper therapy and to predict the results of treatment. The most of renal injuries involves the medical treatment. However, it is often needed the surgical intervention. The indications for surgical treatment are haemodynamic instability, necessity of surgical verification of concomitant injuries, expanding or throbbing perirenal haematoma confirmed in laparotomy, grade 5 injury. The patients with the serious renal injury should undertake necessary medical examinations to determine a range of injury and to undertake the appropriate treatment. Furthermore, the longterm medical controls are recommended. The contemporary treatment’s approaches, especially AAST scale, are going to medical treatment of blunt renal injuries. The injuries of 1–3 grade are usually treated conservatively and in case of grade 4 and 5, a surgical procedure is needed. Conservative treatment of grade 1–3 injuries does not relate to a risk of late complications. The renal-vascular injuries of 5 grade are treated as an absolute indication for exploratory surgery.
PL
Budowa anatomiczna układu moczowo-płciowego naraża go na liczne urazy mechaniczne. Grupę szczególnie wysokiego ryzyka stanowią młodzi mężczyźni uprawiający sport, uczestnicy wypadków drogowych, ofiary wypadków w domu lub w miejscu pracy. Autorzy omawiają postępowanie zachowawcze i operacyjne po urazach nerek. Wyróżnia się urazy tępe i penetrujące oraz pięciostopniową klasyfikację urazów nerek według stopnia odniesionych obrażeń – AAST. Klasyfikacja ta pozwala na dokonanie pewnej standaryzacji różnych grup pacjentów i wyboru właściwej terapii oraz stwarza możliwość przewidywania wyników leczenia. Choć w przeważającej liczbie przypadków urazy nerek są leczone zachowawczo, dość często konieczna jest interwencja chirurgiczna. Wskazaniami do leczenia operacyjnego są: hemodynamiczna niestabilność, konieczność weryfikacji operacyjnej urazów towarzyszących, powiększający się lub pulsujący okołonerkowy krwiak stwierdzony podczas laparotomii, V stopień urazu. Pacjenci z poważnym urazem nerki powinni być poddawani niezbędnym badaniom kontrolnym w celu określenia zakresu urazu i wprowadzenia stosownego leczenia. Ponadto zaleca się im podjęcie kontroli długoterminowych. Współczesne algorytmy postępowania, zwłaszcza skala AAST, preferują zachowawcze leczenie tępych urazów nerek. Urazy I–III stopnia leczone są zwykle zachowawczo, w przypadku urazów IV i V stopnia wymagana jest eksploracja chirurgiczna. Leczenie zachowawcze urazów I–III stopnia nie niesie ze sobą ryzyka późnych powikłań. Urazy nerkowo-naczyniowe V stopnia są traktowane jako absolutne wskazanie do leczenia chirurgicznego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.