Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 6

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Znaczenie chirurgii w leczeniu ciążowej choroby trofoblastycznej

100%
Jędryka M., Kornafel J.
Current Gynecologic Oncology
|
2011
|
vol. 9
|
issue 2
114-121
EN
Gestational trophoblastic disease (GTD) is a rare, potentially malignant condition, originating in the fetal tissue and developing inside maternal organism. Treatment of gestational trophoblastic neoplasia, a worse form of GTD, is based on chemotherapy administered as single- or multi-drug protocols, selected depending on the presence of significant risk factors, while in some clinical situations surgical treatment may play a significant role. In particular, surgery is resorted to in cases of persistent disease, developing as a result of primary or secondary chemoresistance of the original pathology. In such a setting, adjuvant surgery, e.g. hysterectomy or excision of a single pulmonary GTD focus, considerably improves expected remission rate. Standard procedure performed in patients with chemoresistant, residual form of GTD is hysterectomy. The second most frequently performed procedure in GTD is excision of a pulmonary metastasis. Furthermore, surgical intervention in an emergency setting (e.g. massive hemorrhage) is relatively frequent in GDT. Apart of hysterectomy, available surgical options include hemostatic suture of bleeding tissue, ligation of internal iliac arteries or interventional radiology aiming at selective embolization of uterine arteries. Therefore, surgery plays an important role in eradication of persistent and chemoresistant forms of GTD and may be life-saving in emergency situations.
PL
Ciążowa choroba trofoblastyczna (gestational trophoblastic disease, GTD) jest rzadką, czasem złośliwą chorobą wywodzącą się z tkanki płodowej, a powstającą w organizmie matczynym. Zasadnicze leczenie gorzej rokującej postaci tej choroby, zwanej ciążową trofoblastyczną neoplazją, oparte jest na chemioterapii stosowanej w postaci schematów mono- lub wielolekowych dobieranych w zależności od obecności istotnych czynników ryzyka, jednak w pewnych sytuacjach klinicznych istotną rolę odgrywa leczenie chirurgiczne. Stosuje się je w szczególności w przypadkach choroby przetrwałej rozwijającej się w wyniku pierwotnej lub wtórnej chemiooporności ogniska chorobowego. Zastosowanie wówczas chirurgii adiuwantowej, na ogół w postaci histerektomii lub resekcji pojedynczego ogniska GTN w płucach, znacznie poprawia szanse na uzyskanie remisji. Podstawowym zabiegiem operacyjnym wykonywanym u pacjentek z chemiooporną, przetrwałą postacią choroby trofoblastycznej jest usunięcie macicy. Drugi co do częstości wykonywania zabieg chirurgiczny w przypadku GTN stanowi usunięcie przerzutu do płuca poprzez jego resekcję. Również chirurgia interwencyjna w sytuacjach nagłych (np. masywnego krwotoku) ma relatywnie często miejsce w GTN. Do arsenału zabiegowego poza histerektomią zalicza się wówczas: hemostatyczne szycie krwawiącej tkanki, podwiązanie tętnic biodrowych wewnętrznych czy wreszcie wykorzystanie radiologii interwencyjnej w postaci angiograficznej selektywnej embolizacji tętnic macicznych. Chirurgia odgrywa zatem istotną rolę w eradykacji przetrwałych i chemioopornych postaci ciążowej choroby trofoblastycznej, a stosowana interwencyjnie ratuje życie chorej w stanach nagłych.
2
Publication available in full text mode
Content available

Doświadczenia własne Kliniki Onkologii Ginekologicznej Akademii Medycznej we Wrocławiu w leczeniu skojarzonym raka szyjki macicy w stopniu I według FIGO

81%
Izmajłowicz B., Jędryka M., Kornafel J.
Current Gynecologic Oncology
|
2011
|
vol. 9
|
issue 1
18-25
EN
Aim of study: Patients affected with high-risk stage I cervical cancer undergo surgical treatment combined with adjuvant radio- or radiochemotherapy. The purpose of the present study was to assess the outcome of FIGO stage IB cervical cancer patients treated at a single center (Gynecologic Oncology Clinic of the Wroclaw Medical University, Poland) compared with worldwide data presented at the 2006 FIGO Annual Report. Patients and methods: Retrospective analysis included in total 61 patients with squamous-cell cervical cancer, treated at our institution since 2003 thru 2005. In this group, 45 patients underwent Wertheim-Meigs procedure, 16 – simple hysterectomy with adnexectomy. Fifty-eight patients received adjuvant external beam radiotherapy and brachytherapy, while 3 – brachytherapy alone. Twenty-seven patients received conventional teleradiotherapy and 31 – conformal radiotherapy. Results: Overall 5-year survival rate in the entire study population was 75.9%. In patients undergoing Wertheim-Meigs procedure and conventional radiotherapy vs. conformal radiotherapy, 5-year survival rates were 72.2% and 75%, respectively. In patients undergoing simple hysterectomy with adnexectomy and conventional vs. conformal radiotherapy, 5-year survival rates were 71.8% and 80%, respectively. Conclusions: To sum up, use of conformal radiotherapy favorably affected treatment outcomes, particularly in patients undergoing simple hysterectomy with adnexectomy. In spite of progress in therapeutic techniques, no significant improvement in patients affected with cervical cancer was obtained, while treatment outcomes in Poland appear significantly worse than those reported in the FIGO report.
PL
Cel pracy: Chore na raka szyjki macicy w stopniu zaawansowania I według FIGO z niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi leczone są operacyjnie z uzupełniającą radioterapią lub radiochemioterapią. Celem pracy była ocena wyników leczenia chorych na raka szyjki macicy w stopniu IB według FIGO w materiale Kliniki Onkologii Ginekologicznej Akademii Medycznej we Wrocławiu i porównanie wyników z danymi FIGO zawartymi w Annual Report 2006. Pacjenci i metoda: Analizie retrospektywnej poddano 61 chorych na raka płaskonabłonkowego szyjki macicy leczonych w latach 2003-2005. U 45 pacjentek została wykonana operacja Wertheima-Meigsa, u 16 chorych proste usunięcie macicy z przydatkami. U 58 kobiet zastosowano uzupełniającą teleterapię i brachyterapię, u 3 chorych samodzielną brachyterapię. U 27 chorych przeprowadzono teleterapię konwencjonalną, u 31 chorych konformalną. Wyniki: Dla całej badanej grupy 5-letnie przeżycia całkowite wyniosły 75,9%. W grupie chorych po operacji Wertheima-Meigsa poddanych radioterapii konwencjonalnej 5-letnie przeżycia całkowite wynosiły 72,2%, a w grupie poddanych radioterapii konformalnej 75%. W grupie chorych po prostym usunięciu macicy z przydatkami, które były napromieniane techniką konwencjonalną, 5-letnie przeżycia całkowite wynosiły 71,4%, u napromienianych techniką konformalną 80%. Wnioski: Podsumowując, zastosowanie radioterapii konformalnej wpływa korzystnie na wyniki leczenia, szczególnie u chorych po prostym usunięciu macicy z przydatkami. Pomimo postępu w metodach leczenia nie zanotowano poprawy wyników leczenia u chorych na raka szyjki macicy, a wyniki leczenia w Polsce są istotnie gorsze niż na świecie.
3
Publication available in full text mode
Content available

Wyniki leczenia raka trzonu macicy w materiale własnym Kliniki Onkologii Ginekologicznej Akademii Medycznej we Wrocławiu

81%
Jędryka M., Izmajłowicz B., Kornafel J.
Current Gynecologic Oncology
|
2010
|
vol. 8
|
issue 4
225-233
EN
Cancer of the uterine corpus is the most frequent gynecologic malignancy in Poland and the fourth most common malignancy in the females. Periodic assessment of effectiveness of treatment outcomes in the context of 5-year survival rate is crucial for objective evaluation of efficacy of therapeutic protocols used at a particular center. The aim of this study was a retrospective analysis of outcomes in women treated at our center for cancer of the uterine corpus observing a 5-years’ follow-up and comparison of these data with international literature. Analysis encompassed only patients undergoing surgical treatment only (n=37) and those offered complementary radiotherapy (n=207), treated for endometrioid type of uterine corpus cancer since 2003 thru 2005. Every case underwent clinical staging (acc. to FIGO classification) and tumor grading. Results of this analysis, in the form of 5-year overall survival data, were compared with those published in the 2006 Annual Report. The study confirmed a similar overall survival rate in the whole group, i.e. in surgery-only patients: 84% vs. 80% (Annual Report) and combined-treatment patients: 75% and 83%. Results of our study were favorable in FIGO stage I and in G1 tumors at higher stages. In other settings, they differed somewhat from Annual Report data. Concluding, a more individualized approach to particular cases and adherence to recommendations of recognized opinion-making bodies in this area should contribute to improved treatment outcomes in even late-stage uterine corpus cancer.
PL
Rak trzonu macicy jest najczęstszym nowotworem ginekologicznym w Polsce, zajmuje czwarte miejsce wśród wszystkich nowotworów u kobiet. Okresowa ocena skuteczności leczenia w kontekście 5-letniego przeżycia odgrywa kluczową rolę w ewaluacji stosowanych standardów leczenia danego ośrodka. Celem pracy była retrospektywna analiza wyników leczenia pacjentek naszego ośrodka chorujących na raka trzonu macicy przy założeniu 5-letniej obserwacji i porównanie tych wyników z danymi światowymi. Analizowaliśmy pacjentki leczone tylko chirurgicznie (n=37) oraz w sposób skojarzony z radioterapią (n=207) z powodu postaci endometrioidalnej raka trzonu macicy w naszym ośrodku w latach 2003-2005. W każdym przypadku określiliśmy zaawansowanie kliniczne choroby wg FIGO oraz zróżnicowanie histologiczne (grading). Uzyskane z tej analizy wyniki w postaci 5-letniego przeżycia (OS) zestawiliśmy z danymi Annual Report 2006. Wykazaliśmy porównywalne OS w całej grupie, u chorych leczonych tylko operacyjnie wyniosło 84 vs 80% (Annual Report 2006), a w leczeniu skojarzonym odpowiednio 75 i 83%. Rezultaty naszego leczenia były zadowalające w przypadku stopnia I wg FIGO oraz G1 w pozostałych stopniach zaawansowania klinicznego. U reszty chorych odbiegały o kilkanaście procent od OS podawanego przez Annual Report 2006. W konkluzji stwierdzamy, że bardziej zindywidualizowane podejście do konkretnego chorego oraz postępowanie zgodne z rekomendacjami uznanych organizacji opiniotwórczych w tej dziedzinie powinno poprawić w przyszłości także nasze wyniki leczenia raka trzonu macicy w zaawansowanych przypadkach.
4
Publication available in full text mode
Content available

Skuteczność postępowania wielospecjalistycznego u kobiet operowanych z powodu raka odbytnicy

61%
Szynglarewicz B., Matkowski R., Ochenduszkiewicz U., Sydor D., Forgacz J., Pudełko M., Kornafel J.
Ginekologia Onkologiczna
|
2006
|
vol. 4
|
issue 2
108-114
EN
Rectal cancer incidence among females in Poland increases. Surgery remains the mainstay of treatment. Anterior resection with total mesorectal excision (TME) is the preferred option in the most cases. Some patients have locally advanced tumours or synchronous gynaecologic abnormalities and need extended resections. Objective: Aim of the study was the evaluation of incidence and pattern of concomitant gynaecologic lesions and analysis of impact of multimodality co-operation between surgeon and gynaecologist on functional and oncological outcomes. Material and methods: Consecutive 34 women (age 35-81, mean 59.6) underwent R0 resection with sphincter-preserving TME from 01.1998 to 12.1999 and were studied prospectively. Follow-up period was five years. Results: 9% females underwent hysterectomy or adnexectomy previously. At the time of surgery 36% had abnormal internal genitalia: 15% at the uterus, 6% at ovaries, 6% at uterus and ovaries, in 9% adherence to the rectum was found. In 3% malignant infiltration was microscopically confirmed. No postoperative mortality was noticed. Anastomotic leakage developed in 9%, postoperative bleeding in 3%, delayed wound healing in 12%, prolonged bowel paralysis in 3%, anterior resection syndrome in 6%, urological disturbances in 9%. Isolated local recurrences were found in 6%. 64% five-year overall survival was achieved. Survival rate was 91.7% in Dukes A, 63.6% in B and 36.4% in C (p<0.05). Conclusions: Numerous females with rectal cancer have gynaecologic abnormalities and need extended resections. Due to adequate co-operation of surgeon and gynaecologist and optimal multimodality management, acceptable postoperative morbidity and optimising oncological outcomes can be achieved.
PL
Zapadalność kobiet na raka odbytnicy w Polsce wzrasta. Podstawą leczenia jest postępowanie operacyjne. Wraz z postępem chirurgii preferowaną opcją w większości przypadków są różne odmiany resekcji przedniej z techniką całkowitego wycięcia mezorektum (TME). U części kobiet obecne są synchroniczne zmiany w narządzie rodnym wymagające resekcji. Cel: Celem pracy była ocena częstości występowania i charakteru tych zmian oraz skuteczności wieloprofilowego postępowania i współpracy śródoperacyjnej ginekologa i chirurga w aspekcie wyników czynnościowych i onkologicznych. Materiał i metody: Prospektywnej analizie poddano grupę kolejnych 34 kobiet (wiek 35-81 lat, średnia 59,6), u których wykonano resekcję R0 z zaoszczędzeniem zwieraczy metodą TME od 01.1998 do 12.1999. Okres obserwacji kontrolnej wynosił 5 lat. Wyniki: 9% kobietom już wcześniej usunięto narząd rodny. 36% pacjentek wymagało jego resekcji jednoczasowo z odbytnicą: 15% kobiet miało zmiany w macicy, 6% w przydatkach, 6% w macicy i przydatkach, u 9% stwierdzono naciek narządu rodnego. W 3% potwierdzono mikroskopowo infiltrację nowotworową. Śmiertelności pooperacyjnej nie zanotowano. Nieszczelność zespolenia stwierdzono u 9% pacjentek, krwawienie pooperacyjne u 3%, zaburzenia gojenia rany u 12%, przedłużoną atonię jelit u 3%, zespół resekcji przedniej u 6%, powikłania urologiczne u 9% chorych. Izolowane wznowy miejscowe wystąpiły u 6% kobiet. Uzyskano 64% 5-letnich przeżyć całkowitych. Przeżycie osiągnęło wartość 91,7% w stadium Dukes A, 63,6% w B i 36,4% w stadium C (p<0,05). Wnioski: Znaczna część kobiet z rakiem odbytnicy ma zmiany w narządzie rodnym wymagające leczenia operacyjnego. Optymalne wielospecjalistyczne postępowanie prowadzone dzięki współpracy ginekologa i chirurga pozwala na osiągnięcie dobrych wyników onkologicznych przy akceptowalnym ryzyku powikłań.
5
Publication available in full text mode
Content available

Znaczenie prognostyczne dystalnego i radialnego marginesu resekcji raka odbytnicy z cechą T4 połączonej z wycięciem narządu rodnego

52%
Szynglarewicz B., Matkowski R., Sydor D., Smorąg Z., Forgacz J., Pudełko M., Dryl J., Kornafel J.
Ginekologia Onkologiczna
|
2006
|
vol. 4
|
issue 3
186-192
EN
Objectives: Females with unresectable rectal cancer have a poor prognosis. In some cases curative treatment for tumors infiltrating the internal genitalia (T4) may be achieved with multivisceral excision. Radiochemotherapy combined with extended resection can improve local control and survival. Aim of the study was to evaluate long-term oncological outcomes of combined curative therapy with sphincter preservation for women with T4 rectal cancer, involving internal reproductive organs. Material and methods: Consecutive 21 females in years 1997-2003 underwent R0 anterior resection of the rectum with excision of internal genitalia in one tissue block combined with radiochemotherapy and were studied retrospectively. Two-year disease-free survival rates were analyzed in relation to patient age, tumor differentiation, lymph node metastases, blood loss, radial and distal resection margins. Results: Survival rate was significantly increased (p<0.05) for females after resections with distal margin minimum 1 cm and radial margin minimum 2 mm microscopically free of cancer infiltration (80.0 vs. 27.3% and 71.4 vs. 14.3%, respectively). Lymph node metastases also significantly influenced poor prognosis (85.7 vs. 35.7%). Age less than 60 years, well or moderate tumor differentiation and blood loss <1 L were related to enhanced survival but with the lack of statistical importance (66.7 vs. 41.8%, 55.6 vs. 55.0% and 75.0 vs. 47.1%, respectively). Conclusions: Extended surgery combined with radiochemotherapy may result in improved long-term outcome for females with T4 rectal cancer, infiltrating internal genitalia. Effective local control with adequate resection margins and node-negative status are significantly related to enhanced survival rates.
PL
Wstęp: Rokowanie u pacjentek z nieresekcyjnym rakiem odbytnicy jest złe. W niektórych przypadkach miejscowo zaawansowanych guzów naciekających narząd rodny (T4) rozszerzone zabiegi operacyjne mogą być podjęte z intencją radykalności. Skojarzenie chirurgii z radio- i chemioterapią prowadzi do poprawy kontroli miejscowej i przeżyć długoterminowych. Celem pracy była ocena odległych wyników onkologicznych skojarzonego radykalnego leczenia z zaoszczędzeniem zwieraczy u kobiet z rakiem odbytnicy naciekającym narząd rodny. Materiał i metody: Retrospektywą analizą objęto kolejnych 21 kobiet poddanych w latach 1997-2003 przedniej resekcji R0 odbytnicy i narządu rodnego w jednym bloku tkankowym skojarzonej z radiochemioterapią. Obliczono odsetki bezobjawowych przeżyć dwuletnich i ustalono ich korelację z wiekiem pacjentek, stopniem zróżnicowania histologicznego guza, obecnością przerzutów w okolicznych węzłach chłonnych, śródoperacyjną utratą krwi oraz wielkością dystalnych i radialnych marginesów resekcji. Wyniki: Odsetki przeżyć były znamiennie wyższe (p<0,05) u pacjentek po resekcjach z mikroskopowo wolnym od infiltracji nowotworowej marginesem dystalnym nie mniejszym niż 1 cm i radialnym co najmniej 2 mm (80,0 vs 27,3% i 71,4 vs 14,3%). Obecność przerzutów węzłowych także istotnie wpływała na pogorszenie rokowania (85,7 vs 35,7%). Wiek poniżej 60 lat, wysoki lub średni stopień dojrzałości guza oraz utrata krwi poniżej 1 l były związane z wyższymi odsetkami przeżyć, lecz bez statystycznej znamienności (66,7 vs 41,8%, 55,6 vs 55,0% i 75,0 vs 47,1%). Wnioski: Rozszerzone zabiegi operacyjne skojarzone z radiochemioterapią mogą poprawić wyniki odległe radykalnego leczenia raka odbytnicy T4 naciekającego narząd rodny. Skuteczna kontrola miejscowa osiągnięta dzięki adekwatnym marginesom resekcji jest wraz z brakiem przerzutów w węzłach chłonnych czynnikiem istotnie zwiększającym odsetki przeżyć długoterminowych.
6
Publication available in full text mode
Content available

Zalecenia Polskiego Towarzystwa Ginekologii Onkologicznej dotyczące nabłonkowych nowotworów jajnika: raka jajnika oraz guzów o granicznej złośliwości

42%
Markowska J., Kornafel J., Karolewski K., Sajdak S., Basta A., Bidziński M., Emerich J., Gryboś M., Michalski B., Olejek A., Panek G., Roszak A., Skręt A., Urbański K., Mądry R.
Current Gynecologic Oncology
|
2013
|
vol. 11
|
issue 1
9-23
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.