Search results

1

The methods of treatment of lymphoedema in women after mastectomy

100%

Krukowska J., Terek M., Macek P., Woldańska-Okońska M.

|

2010

|

vol. 18

|

issue 4

3-10

PL

Obrzęk limfatyczny jest spowodowany zaburzeniem transportu chłonki w układzie limfatycznym. Może być skutkiem nieprawidłowej budowy i funkcji naczyń chłonnych (obrzęk limfatyczny pierwotny) lub może być związany z chorob otworową (obrzęk wtórny), najczęściej po usunięciu raka piersi, w wyniku powikłań po usunięciu lub napromienieniu węzłów chłonnych. Stopniowo powiększają się obwody kończyny po stronie operowanej. Występują: zmniejszenie ruchomości, zmiany zapalne i ból. Brak odpowiedniego leczenia prowadzi do stopniowego narastania obrzęku, co rzutuje na sprawność fizyczną pacjentek (ograniczenie ruchomości kończyny, osłabienie siły mięśniowej) oraz ich psychikę (względy estetyczne, dyskomfort, stres). Celem pracy jest ocena skuteczności metod terapii przeciwobrzękowej w redukcji obrzęku limfatycznego u kobiet po mastektomii stosowanych w zakresie Kompleksowej Fizykalnej Terapii Udrażniającej. Przebadano 33 kobiety z obrzękiem limfatycznym po mastektomii z powodu raka w wieku 36 do 73 lat (52,0 ± 8,1 roku). Chore były leczone w Zakładzie Rehabilitacji Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Ze względu na konsystencję obrzęku wyróżniono dwie grupy: 1. grupę stanowiły 23 kobiety z I○ obrzęku limfatycznego, w 2. grupie z II○ obrzęku było 10 chorych. Przed rozpoczęciem terapii i po 10 zabiegach oceniano obwody kończyn górnych oraz zakresy ruchu w stawach kończyny po stronie operowanej. U wszystkich pacjentek stosowano program Kompleksowej Fizykalnej Terapii Udrażniającej (masaż wibracyjny, masaż wirowy, drenaż limfatyczny klatki piersiowej i kończyny górnej, pneumatyczny masaż kończyny górnej, ćwiczenia czynne wolne i izomeryczne, ćwiczenia oddechowe). U pacjentek z grupy 2. dodatkowo stosowano kompresję kończyny zajętej obrzękiem. Po terapii stwierdzono w obu badanych grupach istotne zmniejszenie obwodów kończyny strony operowanej i poprawę ruchomości. Większą redukcję obrzęku i poprawę ruchomości kończyny obserwowano w grupie 2. Metody zastosowane w terapii przeciwobrzękowej istotnie wpływają na zmniejszenie obwodów kończyn dotkniętych obrzękiem u kobiet po mastektomii. Zmniejszenie obrzęku wpływa na poprawę zakresu ruchów w stawach i sprawność kończyny po stronie operowanej. Kompleksowa Fizykalna Terapia Udrażniająca jest skuteczną metodą zwalczania obrzęku limfatycznego u kobiet po mastektomii.

EN

Lymphoedema is caused by disturbances in transport of lymph in the lymphatic system. It may result from an abnormal structure and function of lymphatic vessels (primary lymphoedema) or it may be related to cancer (secondary lymphoedema), most frequently after mastectomy with lymphadectomy or after irradiation of lymph nodes. The circumference of the limb on the operated side gradually increases. Lack of proper treatment leads to gradual growth of lymphoedema, which in turn affects the patients' physical condition (limitation of limb mobility, weakening of muscles) and psychological state (aesthetic conditions, discomfort and stress). The aim of the research was to evaluate the efficiency of Complex Decongestive Physical Therapy in reducing lymphoedema in women after mastectomy. 33 women aged 36-73 (mean 52.0 ± 8.1) with lymphoedema following mastectomy were examined. The patients underwent treatment at the Rehabilitation Department of Świętokrzyskie Centre for Oncology in Kielce. The patients were divided into two groups according to the consistency of lymphoedema: 23 women with first degree lymphoedema in Group 1 and 10 women with second degree lymphoedema in group 2. Lymphoedema, circumferences and mobility of the limbs were assessed before the treatment and after 10 applications of Complex Decongestive Physical Therapy (vibration message, water rotational message, chest and upper limb lymphatic drainage, upper limb pneumatic message, free active and isometric exercises, breathing exercises). Additionally, in Group 2, compresses were applied on the affected limb. It was observed that the oedema of the treated limbs was significantly reduced and the mobility in the limbs increased in both groups. A more significant reduction of the oedema and improvement of mobility in treated limbs were observed in group 2. The methods used in anti-oedematous therapy significantly decrease the circumferences of the upper limb with lymphoedema in women after mastectomy. The decrease of lymphoedema enhances mobility in joints and the performance of the affected limb. The Complex Decongestive Physical Therapy is an effective method of treatment of lymphoedema in women after mastectomy.

2

Effect of physiotherapy on facial nerve regeneration

100%

Krukowska J., Woldańska-Okońska M., Czernicki J.

|

2010

|

vol. 18

|

issue 3

3-14

PL

Wstęp i cel pracy: jedną z metod elektrodiagnostycznych, umożliwiających ocenę pobudliwości nerwu na podstawie siły bodźca elektrycznego potrzebnego do wywołania skurczu mięśni, jest oznaczanie wspołczynnika akomodacji (α). Badanie to jest szczegolnie przydatne do wczesnego wykrywania zaburzeń funkcji włokien ruchowych nerwu twarzowego już w pierwszym tygodniu uszkodzenia wcześniejszego niż badanie EMG. Celem pracy jest ocena wpływu fizjoterapii na regenerację nerwu twarzowego. Materiał i metody: 70 chorych (35 kobiet i 35 mężczyzn) w wieku od 15 do 81 lat (średnia 41,7 ± 18,7) z obwodowym uszkodzeniem nerwu twarzowego podzielono na 3 grupy: grupę 1 - 25 osob z obecnym odruchem strzemiączkowym, grupę 2 - 21 osob z brakiem odruchu strzemiączkowego, u ktorych nie stosowano wstrzykiwań ze Steroidowych Lekow Przeciwzapalnych (SLPZ), grupę 3 - 24 osoby z brakiem odruchu strzemiączkowego, u ktorych stosowano iniekcje ze SLPZ. Stopień uszkodzenia nerwu twarzowego oceniano w skali House'a i Brackmanna, dokonywano rownież oceny pobudliwości nerwowo-mięśniowej oznaczając wspołczynnik akomodacji (α) i oceny ewolucji porażenia mięśni twarzy według Pietruskiego u wszystkich chorych przed rozpoczęciem leczenia, po 2, 4 i 6 tygodniach leczenia. Wyniki: istotnym elementem mającym wpływ na rodzaj leczenia i uzyskane wyniki jest stopień uszkodzenia nerwu przed rozpoczęciem leczenia. Przed leczeniem najniższa wartość wspołczynnika α w zakresie wszystkich trzech gałęzi nerwu twarzowego występowała w grupie 3. Najszybszy powrot prawidłowej pobudliwości nerwowo-mięśniowej (dla wszystkich gałęzi nerwu) obserwowano w grupie 1 i 3. Natomiast najszybszy powrot prawidłowej pobudliwości w zakresie dolnej gałęzi nerwu twarzowego stwierdzono po 2 tygodniach, najpoźniejszy (po 6 tygodniach) dla gałęzi gornej. Wnioski: oznaczanie wspołczynnika akomodacji umożliwia wczesną ocenę uszkodzenia nerwu twarzowego i śledzenie jego ewolucji, ułatwia rokowanie i optymalne zaplanowanie fizjoterapii chorych z uszkodzeniem nerwu twarzowego. Wspołczynnik jest wskaźnikiem uszkodzenia nerwu i powrotu czynności mięśni unerwianych przez nerw twarzowy. Fizjoterapia ze względu na swoją nieinwazyjność i brak skutkow niepożądanych stwarza korzystne warunki dla regeneracji nerwu i spełnia ważną rolę w procesie reinerwacji.

EN

Introduction: the accommodation coefficient assessment based on the strength of electrical stimulus needed to induce muscle contraction is one of the electro-diagnostic methods that helps to evaluate the state of a nerve. This test is particularly useful for early detection of function disorders in motor neurons, especially in the first week after the nerve damage, and much earlier than in electromyography. The aim of this study was to evaluate the effects of physiotherapy on the facial nerve regeneration. Material and methods: 70 patients (35 women and 35 men) aged 15 to 81 (mean 41.7 ± 18.7) with peripheral facial nerve injury were divided into 3 groups: group 1 - 25 persons with presence of stapedial reflex, group 2 - 21 persons without the stapedial reflex not treated with Steroidal Anti-Inflammatory Drugs (SAID), group 3 - 24 persons without the stapedial reflex treated with SAIDs. The degree of the facial nerve injury was assessed with the House and Brackmann scale in all patients before the treatment as well as after 2, 4 and 6 weeks of treatment. Furthermore the neuromuscular excitability accommodation coefficient (α) and evolution of facial muscles paralysis (the Pietruski scale) were assessed at the same time. Results: before treatment, the lowest value of the α coefficient in all three branches of the facial nerve occurred in group 3. The fastest recovery of normal neuromuscular excitability in all three branches of the nerve was observed in groups 1 and 3. The fastest recovery (after 2 weeks) of normal neuromuscular excitability was observed in the lower branch of the facial nerve, while the slowest (after 6 weeks) in the upper branch. Conclusions: assessment of the accommodation coefficient allows an early evaluation of the facial nerve injury and observation of its evolution. It also facilitates the prognosis and optimal physiotherapy in patients with the facial nerve injury. It is a ratio of the degree of the nerve injury and the recovery of activity in the muscles that are innervated by the facial nerve. Physiotherapy due to its non-invasiveness and lack of side effects creates favourable conditions for nerve regeneration and plays an important role in the process of reinnervation.

3

Dolegliwości bólowe kręgosłupa jako choroba cywilizacyjna

100%

Koszela K., Krukowska S., Woldańska-Okońska M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2017

|

vol. 13

|

issue 3

344-351

EN

The frequency in which back pain is diagnosed and treated has markedly increased in the recent years. At present, back pain and dysfunction syndrome is becoming a lifestyle disease, along with hypertension and diabetes. It affects more and more people. Low back pain is currently one of the most common complaints with which patients report to the doctor, including a primary care physician. Depending on the affected part of the spinal motion segment, we can distinguish: discogenic pain, radicular pain, facet joint pain and muscle pain. Unambiguous determination of its aetiology is generally difficult since, usually, several overlapping pathologies are involved. The aim of this paper is to draw attention to the problems associated with back pain and the complexity of its pathomechanism as treatment is adjusted to the site of pathology. This article is based on data from international, broadly cited literature on spinal dysfunctions. Back pain is not usually a very severe condition and can be treated conservatively in most cases. Despite this, it affects a vast number of people and constitutes a considerable financial burden for the state budget. This is associated with costs of medical procedures, but most of all, with absence at work and early opinions of incapacity for work.

PL

W ostatnich latach częstotliwość diagnozowania i leczenia dolegliwości bólowych kręgosłupa znacząco się zwiększyła. W chwili obecnej zespół dysfunkcyjno-bólowy kręgosłupa staje się chorobą cywilizacyjną, tak jak nadciśnienie tętnicze czy cukrzyca. Problem ten dotyka coraz większej części społeczeństwa. Dolegliwości bólowe dolnego odcinka pleców należą obecnie do najczęstszych przyczyn zgłaszania się pacjentów do lekarza, w tym lekarza pierwszego kontaktu. W zależności od tego, jaka część jednostki ruchowej kręgosłupa zajęta jest procesem chorobowym, możemy wyróżnić: ból dyskogenny, ból korzeniowy, ból stawów międzywyrostkowych oraz ból mięśniowy. Z reguły trudne jest jednoznaczne ustalenie jego etiologii, najczęściej mamy bowiem do czynienia z sytuacją nakładania się kilku patologii jednocześnie. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na problematykę zespołów bólowych kręgosłupa oraz na złożoność patomechanizmu tych dolegliwości, ponieważ w zależności od wystąpienia lokalizacji patologii dobierana jest odpowiednia metoda leczenia. Praca opiera się na danych z międzynarodowej, szeroko cytowanej literatury z zakresu dysfunkcji kręgosłupa. Dolegliwości bólowe kręgosłupa zazwyczaj nie są bardzo poważnym schorzeniem i w większości przypadków mogą być leczone zachowawczo. Mimo to problem ten dotyka dużą grupę społeczną i stanowi ogromne obciążenie finansowe dla państwa. Dotyczy to kosztów związanych z procedurami medycznymi, ale przede wszystkim wiąże się z dużą absencją w pracy i wcześniejszym orzekaniem o niezdolności do dalszej aktywności zawodowej.

Refine search results

2 Physiotherapy

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 2017

2 2010

3 Woldańska-Okońska M.

2 Krukowska J.

1 Czernicki J.

1 Koszela K.

1 Krukowska S.

1 Macek P.

1 Terek M.

The methods of treatment of lymphoedema in women after mastectomy

Effect of physiotherapy on facial nerve regeneration

Dolegliwości bólowe kręgosłupa jako choroba cywilizacyjna