Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Cel: U pacjentów z chromaniem przestankowym regularnie prowadzony trening marszowy na bieżni prowadzi do wzrostu dystansu marszu. Mechanizm tej poprawy jest wieloczynnikowy a jedną z prawdopodobnych przyczyn może być wzrost przepływu tętniczego w kończynach dolnych. Przedmiotem badań była ocena zmian dystansu marszu oraz przepływu tętniczego w kończynach dolnych podczas treningu marszowego na bieżni u pacjentów z chromaniem przestankowym. Metoda: 80 pacjentów z miażdżycą zarostową kończyn dolnych (II stopień według Fontaine) było randomizowanych do programu treningowego lub do grupy kontrolnej. Pacjenci z grupy badawczej przez okres 3 miesięcy uczestniczyli 3 razy tygodniowo w treningu marszowym. Sesje składały się z wysiłków marszowych powtarzanych 3-krotnie, każdy o dystansie marszu wynoszącym 85% indywidualnie określonego dystansu chromania. Przed rozpoczęciem programu i po jego zakończeniu w obu grupach oceniano dystans pojawienia się chromania oraz zmiany w prędkości przepływu tętniczego w kończynach dolnych (pomiar indeksu pulsacji metodą dopplerowską). Wyniki: Po 12 tygodniach programu w grupie badawczej zaobserwowano wzrost indeksu pulsacji mierzony na tętnicy podkolanowej (43%), piszczelowej tylnej (59%) i grzbietowej stopy (78,8%). W grupie kontrolnej niewielki wzrost (11,4%) odnotowano na tętnicy podkolanowej. Towarzyszyła temu poprawa dystansu pojawienia się chromania – 119,6% w grupie badawczej i 16,9% w grupie kontrolnej. Zmiany były istotne statystycznie (p< 0,05). Wnioski: Wyniki badań wskazują, że trening marszowy prowadzony u pacjentów z chromaniem przestankowym prowadzi do korzystnych zmian przepływu tętniczego w kończynach dolnych w zakresie poprawy jego prędkości oraz znacznej poprawy dystansu marszu pokonywanego bez bólu.
EN
Background: In patients with intermittent claudication treadmill training improves their walking ability. While the benefits of an exercise rehabilitation programme are recognized, the mechanisms involved are not completely appreciated. The improvement in lower limb blood flow may by one of the mechanisms leading to the increase in walking distance. In the present study arterial blood flow in lower limb as well as walking distance were assessed before and after supervised pain-free treadmill training. Methods: Eighty patients with peripheral arterial occlusive disease (stage II according to Fontaine) were randomised into the treadmill program or to the control group. Patients in the exercising group participated for 3 months 3 times a week in supervised treadmill trainings. Each session consisted of 3 cycles, each amounting to 85% of the pain-free walking distance. Changes in arterial blood flow and the onset of claudication pain were assessed in both groups.Results: After 12 weeks of the treadmill training lower limb blood flow in exercising group significantly improved (p<0.05). Painfree walking distance was prolonged by 119,6% in the exercising group and only 16.9% in the control group. Those changes were statistically significant in both groups (p<0.05).Conclusion: The results indicate that exercise training program using intermittent walking to 85% of the onset of claudication pain leads to a significant improvement in lower limb blood velocity and increase in pain-free walking distance.
PL
W pracy przedstawiono wybrane metody oceny klinicznej pacjentów z chromaniem przestankowym. Metody te obejmują podstawowe pomiary hemodynamiczne, ocenę możliwości fizycznych pacjenta oraz badania kwestionariuszowe. Stosowane badania służą zarówno diagnostyce chromania, jak również ocenie skuteczności stosowanej terapii, a także charakteryzują stan funkcjonalny i jakość życia chorych. Heterogenny charakter opisywanej grupy pacjentów oraz związane z chorobą znaczne ograniczenie aktywnego uczestnictwa chorego w życiu społecznym i zawodowym wymaga użycia miar rzetelnych, całościowo opisujących stopień zaawansowania choroby, jak również jej wpływ na codzienne funkcjonowanie i jakość życia pacjentów. Na ogół odosobnione pomiary hemodynamiczne nie są właściwą metodą oceny a ich wartości nie korelują z możliwościami funkcjonalnymi pacjentów z chromaniem przestankowym. Podobnie, poprawa możliwości wysiłkowych, obserwowana podczas treningu, nie zawsze odzwierciedla się w poprawie wartości parametrów hemodynamicznych. Stąd też, w diagnostyce chorych z chromaniem przestankowym zaleca się stosowanie złożonych metod oceny. Celem pracy była zarówno ocena skuteczności metod najczęściej stosowanych w diagnostyce chorych z chromaniem przestankowym, jak i próba wskazania najbardziej przydatnych, zarówno dla celów klinicznych jak i badań naukowych.
EN
In this work there are presented different methods of clinical analysis of patients with intermittent claudication. The methods contain haemodynamic measurements, an assessment of physiological parameters, an assessment of the physical abilities of a patient and questionnaires’ assessment. These methods are used for diagnosis of intermittent claudication, the evaluation of patients’ condition after therapy as well as for describing patients’ functional performance and their quality of living. Because of the heterogenic character of patients with intermittent claudication and their serious limitations in personal, vocational and social life, the parameters used for patient’s characterization have to be reliable, complex, describing not only the progress of the disease but also its influence on everyday life and quality of life. Isolated haemodynamic measurements are not a proper method of a patient’s evaluation, their values do not correlate with the functional performance of patients. Similarly, the improvement of physical abilities that is seen during trainings, is not always visible in the values of the haemodynamic parameters. These reasons indicate that a complex clinical analysis of different parameters in patients with intermittent claudication is strongly advisable. The aim of this study was to assess the effectiveness of the most common methods that are used in the diagnosis of patients suffering from intermittent claudication, with the indication of those that may be the most important for clinical and scientific research.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.