Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 8

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Ocena słuchowych potencjałów korowych u dzieci ze specyficznymi zaburzeniami mowy i języka

100%
Włodarczyk E., Szkiełkowska A., Pilka A., Skarżyński H.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 1
16-22
PL
Prawidłowy przebieg procesu kształtowania się mowy wywiera silny wpływ na rozwój poznawczy i osobowościowy dziecka. Jest to warunek osiągnięcia sukcesu przedszkolnego i szkolnego – ułatwia nawiązywanie kontaktów społecznych oraz umożliwia wyrażanie potrzeb i uczuć. Zaburzenia mowy i jej rozwoju u dzieci stanowi duże wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne dla lekarzy oraz terapeutów. Wczesne rozpoznanie współistniejących deficytów oraz wczesne podjęcie terapii wpływają na sukces terapeutyczny. Jednym z podstawowych badań diagnostycznych u dzieci ze specyficznymi zaburzeniami mowy i języka (specific language impairment; SLI) jest badanie słuchu, dotychczas rozumiane jako test progu słyszenia. Wiadomo jednak, że przetwarzanie słuchowe jest tak samo ważne, jak prawidłowy próg słyszenia. Diagnostyka centralnych zaburzeń słuchu może być zatem cennym uzupełnieniem diagnostyki zaburzeń mowy i języka. Ich szybkie rozpoznanie oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia może przyczynić się do skuteczniejszej terapii mowy i języka.
2
Publication available in full text mode
Content available

Strategie radzenia sobie ze stresem u osób z głuchotą prelingwalną, korzystających z implantu ślimakowego od okresu dorosłości

100%
Kobosko J., Piłka E., Pankowska A., Skarżyński H.
Annales Academiae Medicae Silesiensis
|
2014
|
vol. 68
|
issue 3
154-163
EN
INTRODUCTION There so far have been no psychological studies on stress coping strategies used by prelingually deaf individuals. Assessment of the efficacy of coping in confrontation with stress is of key importance in the case of persons with a handicap, such as prelingual deafness, and enables one to propose them an adequate offer of hearing and speech (re)habilitation, including psychological intervention. The aim of this study was to compare prelingually deaf adult cochlear implant (CI) users with hearing individuals in terms of stress coping strategies taking account of CI experience, the use of sign language and socio-demographic variables. MATERIAL AND METHODS Study was conducted by post and involved 79 persons with prelingual deafness aged 19–62 years, using CIs implanted after 18 years of age, for whom the response ratio was 63.3%, and hearing persons. An inquiry form and Brief COPE questionnaire were used. RESULTS Prelingually deaf CI users more seldom than hearing persons use active coping, also they less often use psychoactive substances, while they more often use behavioral disengagement. Sex, age, marital (partnership) status and work significantly influence the coping strategies used. Longer CI experience is related to using self-blame and turning to religion more seldom. Individuals who use sign language significantly less often use venting as a stress coping strategy. CONCLUSIONS Stress coping strategies used by prelingually deaf CI users differ significantly from those used by hearing persons as well as postlingually deaf CI users. It is therefore not expedient to treat CI users as a homogenous group irrespective of the deafness etiology, particularly in planning rehabilitation management and in research.
PL
W S T Ę P Strategie radzenia sobie ze stresem u osób z głuchotą prelingwalną nie były, jak dotąd, przedmiotem badań psychologicznych. Ocena skuteczności radzenia sobie w konfrontacji ze stresem nie tylko odgrywa ważną rolę w przypadku osób z niepełnosprawnością, jaką jest głuchota prelingwalna, ale także pozwala zaproponować adekwatną ofertę w zakresie rehabilitacji słuchu i mowy, w tym interwencji psychologicznej. Celem badań jest porównanie osób dorosłych prelingwalnie ogłuchłych z implantem ślimakowym (cochlear implant – CI) z osobami słyszącymi w zakresie strategii radzenia sobie ze stresem (coping), z uwzględnieniem czasu korzystania z CI, znajomości języka migowego oraz zmiennych socjodemograficznych. M A T E R I A Ł I M E T O D Y Badania przeprowadzono drogą pocztową, objęto nimi 79 osób z głuchotą prelingwalną w wieku 19–62 lat z CI wszczepionym po 18 r.ż. oraz osoby słyszące. Wskaźnik odpowiedzi zwrotnych wynosi 63,3%. Wykorzystano ankietę informacyjną i kwestionariusz Mini COPE. WYNIKI Osoby z głuchotą prelingwalną z CI stosują aktywne radzenie sobie ze stresem rzadziej niż osoby słyszące, rzadziej także sięgają po substancje psychoaktywne, częściej natomiast zaprzestają działań. Płeć, wiek, status małżeński (partnerski) oraz praca (nauka) odgrywają istotną rolę w obszarze wykorzystywanych strategii coping. Dłuższy czas korzystania z CI wiąże się z rzadszym obwinianiem siebie i zwracaniem się ku religii. Znajomość języka migowego sprzyja istotnie rzadszemu posługiwaniu się strategią wyładowania w konfrontacji ze stresem. WNIOSKI Strategie radzenia sobie ze stresem, jakimi posługują się osoby prelingwalnie ogłuchłe z CI, znacząco odróżniają je od osób słyszących, ale także i od postlingwalnie ogłuchłych z CI. Nie jest zatem wskazane traktowanie osób z CI jako jednorodnej grupy z pominięciem etiologii głuchoty, zarówno w planowaniu działań rehabilitacyjnych, jak i badawczych.
3
Publication available in full text mode
Content available

Assessment of cortical auditory evoked potentials in children with specific language impairment

100%
Włodarczyk E., Szkiełkowska A., Pilka A., Skarżyński H.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 1
16-22
EN
The proper course of speech development heavily influences the cognitive and personal development of children. It is a condition for achieving preschool and school successes – it facilitates socializing and expressing feelings and needs. Impairment of language and its development in children represents a major diagnostic and therapeutic challenge for physicians and therapists. Early diagnosis of coexisting deficits and starting the therapy influence the therapeutic success. One of the basic diagnostic tests for children suffering from specific language impairment (SLI) is audiometry, thus far referred to as a hearing test. Auditory processing is just as important as a proper hearing threshold. Therefore, diagnosis of central auditory disorder may be a valuable supplementation of diagnosis of language impairment. Early diagnosis and implementation of appropriate treatment may contribute to an effective language therapy.
4
Publication available in full text mode
Content available

Diagnostyka czynnościowych zaburzeń połykania

88%
Krasnodębska P., Jarzyńska-Bućko A., Szkiełkowska A., Miaśkiewicz B., Skarżyński H.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 1
16-22
PL
Wstęp: Samoocena dolegliwości w schorzeniach otolaryngologicznych od lat wykorzystywana jest do porównania postrzegania nasilenia objawów przez pacjenta i skuteczności leczenia. Kwestionariusze dotyczące dysfagii są stosunkowo złożonymi narzędziami ukierunkowanymi na pacjentów z chorobami neurologicznymi lub nowotworowymi. W klasyfikacji ICD-10 uwzględniono jedynie szerokie rozpoznanie dysfagii (R13). Wprowadzenie pojęcia czynnościowych zaburzeń połykania (ang. muscle tension dysphagia; MTDg) przez Kang w 2016 r. uzupełniło stosowaną nomenklaturę. Ten rodzaj dysfagii został zdefiniowany jako: zaburzenia napięcia mięśni krtani, manifestujące się głównie pod postacią zaburzeń połykania, któremu mogą, lecz nie muszą, towarzyszyć: przyczyny organiczne, nadreaktywność krtani i/lub niespecyficzne zapalenie krtani. Cel: Z uwagi na to, że nie istnieją jednoznaczne kryteria diagnostyczne oraz schematy leczenia w grupie pacjentów z MTDg, celem niniejszej pracy była analiza wybranych narzędzi diagnostycznych wykorzystywanych w ocenie zaburzeń połykania w kontekście znalezienia najbardziej przydatnych narzędzi w przypadku pacjentów z czynnościowymi zaburzeniami połykania. Materiał i metody: Materiał pracy obejmował 61 pacjentów. U każdego z nich wykonano: badanie otolaryngologiczne, foniatryczne i logopedyczne, ocenę endoskopową połykania (FEES) oraz ocenę w skalach klinicznych dotyczących objawów dysfonii i dysfagii. Wyniki: Wyniki badania pokazują, że pacjenci z MTDg charakteryzowali się: prawidłowym wynikiem FEES, wydłużonym czasem połykania oraz cechami dysfunkcji błony śluzowej i mięśni jamy ustnej i gardła. Wnioski: Opracowana przez autorów Skala Zaburzeń Połykania (ang. Swallowing Disorder Scale; SDS) najsilniej korelowała z przyczyną dysfagii. Wyniki w skali odpowiadały stopniowi nasilenia objawów. W procesie diagnostycznym MTDg jednym z kluczowych zadań jest odróżnienie pacjentów z nieprawidłowym wzorcem połykania. Poza konsultacją specjalistyczną otolaryngologa i logopedy, w diagnostyce MTDg zalecamy wykorzystanie obiektywnych (FEES, wideofluoroskopia, SEMG) i subiektywnych narzędzi diagnostycznych (skale: SDS, DHI, EAT-10). Naszym zdaniem, uwzględnienie kwestionariuszy diagnostycznych w kierunku choroby refluksowej jest również istotne dla leczenia przyczynowego.
5
Publication available in full text mode
Content available

Applicability of RSI and RFS questionnaires in the Polish language version

88%
Włodarczyk E., Miaśkiewicz B., Szkiełkowska A., Skarzyński P., Skarżyński H.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 1
17-21
EN
RSI and RFS questionnaires are a basic and common method used for initial diagnosis of laryngopharyngeal reflux (LPR). However, they only measure symptoms which may or may not be concurrent with LPR. The severity of these symptoms is assessed either by the patients themselves (with the use of the Reflux Symptoms Index – RSI) or by the doctor specialising in the field (with the use of the Reflux Finding Score – RFS). Therefore, the findings of the questionnaire may to a large extent depend on the study population – its demographic and cultural characteristics; the extent to which the medical terms used in the questionnaires are understood; and on the linguistic aspects and translation choices. As for the Polish language versions of these questionnaires, there is no reliable analysis of their consistency and if they reach the assumed goal. The studies we have conducted on a group of 84 patients show that we encounter at least one of the above-mentioned problems. Therefore, to make the questionnaires reliable and useful for diagnosis, it is necessary to conduct a formal validation of their translation and to conduct studies on reference groups.
6
Publication available in full text mode
Content available

Diagnosis in Muscle Tension Dysphagia

88%
Krasnodębska P., Jarzyńska-Bućko A., Szkiełkowska A., Miaśkiewicz B., Skarżyński H.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 1
16-22
EN
Introduction: Patient-reported outcome measures have been used within the otorhinolaryngologic disorders’ field for many years to compare patient’s perception of the severity of symptoms and the effectiveness of a therapeutic approach. Questionnaires that evaluate dysphagia are relatively complex instruments aimed mostly at patients with neurological or malignant diseases. The ICD-10 classification specifies only one broad term – dysphagia (R13). Introduction of Muscle Tension Dysphagia (MTDg) in 2016 by Kang completed the spectrum of the nomenclature. This dysphagia type is defined as a type of laryngeal muscle tension disorder manifesting primarily as swallowing difficulty with or without any accompanying organic cause, laryngeal hyperresponsiveness and/or nonspecific laryngeal inflammation. Aim: Since there were no clear diagnostic and therapeutic perspectives on the group of patients with MTDg, the aim of this work was to analyse selected diagnostic tools used for the evaluation of swallowing disorders in the context of finding the most suitable tools for patients with Muscle Tension Dysphagia. Material and method: The material of the work included 61 patients. Each patient underwent otolaryngologic, phoniatric and speech therapist’s examination, Functional Endoscopic Evaluation of Swallowing (FEES) and filled out questionnaires concerning dysphonia and dysphagia symptoms. Results: The results of the work showed that patients with MTDg were characterised by correct results of FEES examination, prolonged swallowing, features of inappropriate mucous and oropharyngeal muscle function. Conclusions: The Swallowing Disorder Scale (SDS), developed by the authors, correlated best with the cause of dysphagia. The questionnaire corresponded well with the degree of severity. In the diagnostic process of MTDg one of the key tasks is the differentiation with patients with non-normative swallowing patterns. Apart from specialistic consultations with otolaryngologist and speech therapist, while diagnosing MTDg we recommend using objective (FEES, videofluroscopy, SEMG) and subjective (SDS, DHI, EAT-10 surveys) assessment tools. In our opinion, the inclusion of questionnaires to detect reflux syndromes is also important in the causal treatment of ailments.
7
Publication available in full text mode
Content available

Mucosal wave measurements in the diagnosis of functional dysphonia

76%
Szkiełkowska A., Krasnodębska P., Miaśkiewicz B., Włodarczyk E., Domeracka-Kolodziej A., Skarżyński H.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 6
1-7
EN
ntroduction: The publication describes the characteristics of the glottis in FDs objectified by OQ, measured with VSK and EGG. Aim: The aim of the study was to objectify glottal function in different types of FDs. The scope was to use open quotients gained from various mucosal wave imaging techniques for differential diagnosis of FDs. Material and Method: The study included 204 individuals. In the study, each patient underwent otolaryngological and phoniatric examination. LVS, EGG and VSK were conducted, their results were recorded and stored using an EndoSTROB-DX- -Xion GmbH (Berlin) device with DIVAS software. Results: All patients with FDs had abnormalities in LVS. A statistical analysis showed differences in LVS characteristics according to the type of FD. The mean value of OQVSK was 0.521 in the control group and 0.565 in the study group (P < 0.05). Significant differences were found between patients with hypofunctional – 0.584 and hyperfunctional dysphonia – 0.55. The QOQEGG mean value in patients with FDs was 0.581 and in the control group 0.549 (P < 0.01). There were statistically significant differences between groups of patients with hyper- and hypofunctional dysphonias. Medians amounted to 0.574 and 0.604, respectively. Authors observed different relations of OQ with the type of FD. They decided to introduce a new parameter, illustrating the proportion of QOQEGG/OQVSK. Conclusions: Videostrobokymographic and electroglottographic open quotients differentiate euphony from dysphony. The value of OQVSK and QOQEGG and their proportion varies depending on different types of functional dysphonias. The OQVSK and QOQEGG should be included in the diagnostic algorithm of voice.
8
Publication available in full text mode
Content available

Ocena fali śluzówkowej w diagnostyce dysfonii czynnościowej

76%
Szkiełkowska A., Krasnodębska P., Miaśkiewicz B., Włodarczyk E., Domeracka-Kolodziej A., Skarżyński H.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 6
1-7
PL
Wprowadzenie: W niniejszej publikacji przedstawiono charakterystykę głośni w FD przy użyciu obiektywnych wskaźników, tzw. OQ, mierzonych za pomocą VSK i EGG. C el: Celem badania była obiektywizacja funkcji głośni w różnych typach FD oraz wykorzystanie współczynników otwarcia uzyskanych z różnych technik obrazowania fali śluzówkowej w diagnostyce różnicowej FD. Materiał i metoda: Badaniem objęto 204 osoby. Każdy uczestnik został poddany badaniu otolaryngologicznemu i foniatrycznemu. Przeprowadzono: LVS, EGG i VSK. Wyniki zarejestrowano przy użyciu urządzenia EndoSTROB-DX-Xion GmbH (Berlin) z oprogramowaniem DIVAS. Wyniki: Wszyscy pacjenci z FD wykazywali nieprawidłowości w LVS. Analiza statystyczna uwidoczniła różnice w charakterystyce LVS w zależności od rodzaju FD. Średnie wartości OQVSK w grupie kontrolnej wyniosły 0,521, a w badanej grupie 0,565 (p < 0,05). Istotne różnice stwierdzono między pacjentami z dysfonią hipofunkcjonalną – 0,584 i dysfonią hiperfunkcjonalną – 0,55. Średnia wartość QOQEGG u osób z FD wynosiła 0,581, a w grupie kontrolnej – 0,549 (p < 0,01). Istotne statystycznie różnice występowały również między grupami pacjentów z dysfonią hiper- i hipofunkcjonalną. Mediany wynosiły odpowiednio: 0,574 i 0,604. W pracy obserwowano różne wartości OQ związane z rodzajem FD. Autorzy postanowili wprowadzić nowy parametr ilustrujący stosunek QOQEGG/OQVSK. Wnioski: Uzyskane za pomocą VSK i EGG współczynniki otwarcia odróżniają eufonię od dysfonii. Wartości OQVSK i QOQEGG oraz ich iloraz różnią się w zależności od rodzaju dysfonii. OQVSK i QOQEGG powinny zostać włączone do algorytmu diagnostycznego zaburzeń głosu.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.