Search results

1

Chłoniak rozlany z dużych komórek B zatoki czołowej. Opis przypadku

100%

Mollin E., Skorek A.

Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny

|

2017

|

vol. 16

|

issue 2

76-80

EN

Lymphomas located in the head and neck region are the most commonly recognized non-epithelial carcinomas. Primary lymphoma of the frontal sinus is a very rare disease. Clinical and radiological findings are uncharacteristic, they may be similar to other diseases of the nose and paranasal sinuses, which usually delays diagnosis, resulting in worse prognosis. Treatment of choice for this type of tumor is based on taking diagnostic samples, multidrug chemotherapy and complementary radiotherapy. A case of a 63-year-old woman who was diagnosed with B-cell lymphoma spread from large frontal sinus cells was reported. The patient has undergone surgical treatment, 3 out of 4 cycles of chemotherapy and is expecting radiotherapy for the primary tumor. The course of the disease and treatment are presented. No complications were observed in the postoperative period.

PL

Chłoniaki w obrębie narządów głowy i szyi są najczęściej rozpoznawanymi nowotworami złośliwymi pochodzenia nienabłonkowego. Pierwotny chłoniak zatok czołowych jest bardzo rzadką chorobą. Obraz kliniczny i radiologiczny jest niecharakterystyczny, może być zbliżony do innych schorzeń nosa i zatok przynosowych. Opóźnia to zwykle diagnozę, powodując gorsze rokowanie. Leczenie z wyboru tego typu guzów polega na pobraniu materiału diagnostycznego, chemioterapii wielolekowej oraz uzupełniającej radioterapii. Opisano przypadek 63-letniej kobiety, u której rozpoznano chłoniaka rozlanego z dużych komórek B zatoki czołowej. Pacjentka przebyła leczenie operacyjne oraz trzy z czterech cykli chemioterapii; oczekuje na radioterapię ogniska pierwotnego nowotworu. Przedstawiono przebieg choroby i leczenia. Okres pooperacyjny był niepowikłany

2

Principles of qualification and surgical treatment of the nose and paranasal sinuses in the era of COVID-19

100%

Witkowski P., Skorek A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2020

|

vol. 9

|

issue 4

51-54

EN

Introduction: The COVID-19 pandemic is one of the greatest challenges of modern medicine. Despite implemented social and economic restrictions, the epidemiological situation is still dynamic. Otolaryngologists, especially rhynologists, are at particular risk of SARS-CoV-2 infection. In order to reduce the spread of the virus, it is necessary to implement procedures to minimize the risk of transmission between healthcare professionals and patients. Due to the location of the virus, it is very important with regard to rhinologic procedures and surgery. Literature review: We reviewed the literature on the topic and presented effective methods of reducing the likelihood of virus transmission during surgery of the nasal and paranasal sinuses performed in our center. It is important that the restrictions brought about by the pandemic do not affect the length of diagnostic process and delay initiation of oncological treatment. Malignancies of the nasal region and paranasal sinuses are detected relatively late due to the time the symptoms appear, and further delays starting therapy can be extremely unfavorable. We believe that at present rhinologic procedures, especially in people with unknown epidemiological status, should be limited to the necessary minimum – life-threatening conditions and tumor resections. Even in such cases, however, it is necessary to strictly follow the procedures in order to reduce the risk of virus transmission. We hope that implementation of the guidelines presented in this work will help fight against the current pandemic and its subsequent waves.

3

Nasal septum turbinate and its significance for a rhinoplasty surgeon

100%

Tretiakow D., Skorek A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

vol. 8(4)

PL

Małżowina przegrody nosowej (ang. nasal septal turbinate; NST) to struktura znajdująca się w przedniej części jamy nosowej, która ogranicza przyśrodkowo zastawkę nosową. Struktura NST i jej funkcja są słabo scharakteryzowane i rzadko uwzględniane przez rynochirurgów zarówno w trakcie planowania, jak i wykonywania operacji. NST to wrzecionowaty obszar tkanki z bogatymi naczyniami jamistymi, podobny do małżowin nosowych pod względem budowy i funkcji. Centralna część NST zawiera chrząstkę przegrody nosa, jednak większość jej trójwymiarowej objętości składa się z tkanek miękkich: błony śluzowej, tkanki erekcyjnej, naczyń krwionośnych i gruczołów wydzielniczych. Zdaniem różnych badaczy, główną funkcją NST jest zapewnienie zmiany kierunku przepływu strumienia powietrza w stronę małżowin nosowych i kompleksu ujściowo-przewodowego oraz nawilżanie pierwszej porcji strumienia powietrza wpływającego do nosa w trakcie wdechu. Zniszczenie NST podczas operacji przegrody nosa może doprowadzić do wysuszenia tkanek oraz predysponować do powstania strupów i krwawień z nosa. Wstępne wyniki leczenia sugerują, że NST stanowi ważny cel chirurgiczny w chirurgii nosa i dróg oddechowych.

EN

Nasal septal turbinate (NST) is a clearly visible structure located in the anterior part of nasal cavity on the nasal septum that limits the nasal valve laterally. It is often thought that the structure of NST and its function are poorly characterized and are rarely considered by rhinoplasty surgeons during planning and performing surgery. NST represents as a fusiform area of the erectile tissue, similar in structure and function to the nasal turbinate. The central part of NST contains cartilage of the nasal septum, but most of its three-dimensional volume consists of soft tissues: mucosa, erectile tissue, blood vessels and secretory glands. According to various researchers, the main function of NST is to ensure a change in the air flow towards the nasal turbinate and the ostiomeatal complex and humidification of the first portion of the air at the beginning of inspiration. Destruction of NST during septoplasty can lead to tissue drying and predispose to scabs and epistaxis. Preliminary treatment results suggest that NST is an important surgical target in rhinosurgery.

4

First bite syndrome: the complication to keep in mind

100%

Tretiakow D., Skorek A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

vol. 8(4)

PL

Zespół pierwszego ugryzienia jest rzadkim powikłaniem występującym w późnym okresie po interwencji chirurgicznej (1-2 miesiące) w dole podskroniowym, przestrzeni przygardłowej oraz szczególnie okolicach głębokiego płata ślinianki przyusznej. Może on jednak istotnie pogorszyć jakość życia pacjenta. Ostry, nagły ból w okolicy ślinianki przyusznej z promieniowaniem do ucha w trakcie pierwszego ugryzienia podczas spożywania posiłku jest charakterystycznym objawem tego zespołu. Prawidłowe jego rozpoznanie oraz indywidualne podejście w wyborze metody leczenia jest kluczem do sukcesu w leczeniu tego powikłania. Celem naszego artykułu jest uzupełnienie skąpych danych na temat tego powikłania w piśmiennictwie polskim.

EN

The First Bite Syndrome is a rare late (1-2 months) post operation complication of surgery in the infratemporal fossa, parapharyngeal space and especially involving the deep lobe of parotid gland. Sometimes it can significantly worsen the patient's quality of life. Acute, sudden, short time pain in the parotid gland region with irradiation to the ear during the first bite a meal is a characteristic for this syndrome. The correct diagnosis and individual approach in choosing a treatment method is the key to success in treating this complication. The purpose of our article is to supplement scanty data on this complication in Polish literature.

5

Halitosis as an interdisciplinary problem

100%

Tretiakow D., Skorek A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

vol. 8(4)

PL

Nieprzyjemny zapach z ust, nieświeży oddech, halitoza (łac. fetor ex ore, ang. halitosis, oral malodor) jest tym objawem, który częsta każe pacjentowi szukać pomocy u lekarza. Należy rozróżniać halitozę rzeczywistą, właściwą (fizjologiczną oraz patologiczną), pseudo-halitozę oraz halitofobię. Czopy czy kamienie migdałkowe są stanem patologicznym powstającym w wyniku zaburzenia mechanizmu samooczyszczania krypt migdałkowych co predysponuje do gromadzenia się resztek pokarmu w kryptach migdałkowych i powstania detrytu z nieprzyjemnym zapachem. Uznanie tego zjawiska jako objawu przewlekłego zaplenienia migdałków podniebiennych nadal pozostaje sprawą kontrowersyjną. Obecność czopów migdałkowych nie zawsze sprawia dolegliwości i nie musi być leczona. Czopy migdałkowe stanowią tylko 3% wśród wszystkich przyczyn halitozy, co musi być brane pod uwagę w trakcie diagnostyki i leczenia nieprzyjemnego zapachu z ust. Ponad 90% przyczyn nieprzyjemnego zapachu z ust ma pochodzenie z jamy ustnej.

EN

Introduction: Chronic bad breath, malodor or halitosis is a common symptom that often brings the patient to the physicians. Is necessary to differentiate genuine halitosis (physiological and pathological types), pseudo-halitosis and halitophobia. T he aim: The aim of our study was to clarify whether a problem of halitosis is most often the result of the creation of tonsils stones and it’s an issue for the otolaryngologists. R esults: After analyzing the available literature (Scopus database, PubMed) it was found, that tonsils stones are only 3% of all causes of halitosis. This fact must keep in mind during the diagnosis and treatment of halitosis. Over 90% of the halitosis deriving in the oral cavity. Tonsils stones are a pathological condition as a result of dysfunction of the self-cleaning mechanism of the tonsil crypts, which predisposes the accumulation of food residues in the tonsil crypts and formation of mass with an unpleasant smell. Including this symptom as a feature of chronic tonsillitis is still controversial. The presence of tonsil stones does not always cause discomfort or other signs and not must be treated. C onclusion: The analysis showed that the halitosis problem has a very diverse background. It follows that before you start treating halitosis at an otolaryngologist, especially using surgery, you should perform a very thorough analysis of the ailments, often using to consult other specialists (dentist, gastroenterologist, nephrologist).

6

Scientific tools for collecting and analysing medical data in rhinology

100%

Tretiakow D., Skorek A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2020

|

vol. 9

|

issue 3

40-46

PL

Wprowadzenie: W czasach „Evidence Based Medicine” znajomość metodologii oraz trendów naukowych jest niezbędnym narzędziem zarówno dla lekarza-praktyka, jak i lekarza-naukowca. Umiejętność interpretacji danych uzyskanych z piśmiennictwa pozwala lepiej diagnozować, leczyć, ale również kontrolować pacjentów. Ogólnie przyjęta strukturyzacja opublikowanych danych oraz ujednolicenie narzędzi badawczych umożliwia także prowadzenie prac oryginalnych i poglądowych na podstawie własnych wyników. Cel: Celem naszego tekstu było poszukiwanie i przedstawienie narzędzi naukowych (ankiet, skal i listy kontrolnej) używanych do gromadzenia danych w rynologii. Wyniki tych badań zostały opublikowane w renomowanych czasopismach w latach 2000–2019 w języku angielskim. Materiał i metoda: Do poszukiwania artykułów wykorzystaliśmy bazy: MEDLINE, PubMed oraz Scopus. Wnioski: Używanie ogólnie przyjętych check-list oraz ankiet w gromadzeniu i ocenianiu danych klinicznych pozwala istotnie zwiększyć jakość zgromadzonych danych oraz ich atrakcyjność naukową, co z kolei przykłada się na łatwiejszą możliwość publikacji uzyskanych wyników oraz dalsze ich cytowanie w renomowanych czasopismach specjalistycznych.

EN

Introduction: In the era of „Evidence Based Medicine” knowledge of methodology and scientific trends is an indispensable tool for both practitioner and physician-scientist. The ability to interpret data obtained from the literature allows for better diagnosis, treatment and control of patients. The generally accepted structuring of published data and unification of research tools also allows for conducting original and review papers based on our own results. The Aim: The purpose of our work was to search for and present scientific tools (questionnaires, scales and checklists) used to collect data in rhinology. The results of these studies were published in reputable magazines in the period 2000–2019 in English. Material and method: To search for articles, we used MEDLINE, PubMed and Scopus date bases. Conclusions: The use of generally accepted check-lists and questionnaires in the collection of clinical data and their assessment allows to significantly increase the quality of the collected data and their scientific attractiveness, which in turn is applied to the easier possibility of publishing the obtained results and further citing them in reputable specialist journals.

7

Zasady kwalifikacji i leczenia chirurgicznego w obrębie nosa i zatok przynosowych w dobie koronawirusa

100%

Witkowski P., Skorek A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2020

|

vol. 9

|

issue 4

51-54

PL

Wstęp: Pandemia COVID-19 jest jednym z największych wyzwań współczesnej medycyny. Pomimo wdrożonych restrykcji społecznych i gospodarczych, sytuacja epidemiologiczna wciąż pozostaje dynamiczna. Otolaryngolodzy, a w szczególności rynolodzy, stanowią grupę lekarzy szczególnie narażonych na zakażenie SARS-CoV-2. W celu ograniczenia rozprzestrzeniania się wirusa, należy wdrożyć procedury minimalizujące ryzyko zakażenia personelu medycznego oraz pacjentów. Ze względu na miejsce bytowania wirusa, bardzo istotne jest to w odniesieniu do procedur i operacji rynologicznych. Wnioski: Autorzy dokonali przeglądu piśmiennictwa dotyczącego podejmowanego tematu oraz przedstawili skuteczne metody zmniejszające prawdopodobieństwo transmisji wirusa podczas operacji nosa i zatok przynosowych stosowane w naszym ośrodku. Ważne jest, aby ograniczenia związane z pandemią nie wpływały na czas trwania diagnostyki i rozpoczęcia leczenia onkologicznego. Ze względu na czas pojawiania się objawów, nowotwory regionu nosa i zatok przynosowych są wykrywane stosunkowo późno, zaś dalsze opóźnienia rozpoczęcia procesu terapeutycznego mogą działać wyjątkowo niekorzystnie. Uważamy, że obecnie operacje rynologiczne, szczególnie u osób o nieznanym statusie epidemiologicznym, powinny być ograniczone do niezbędnego minimum – stanów zagrażających życiu oraz resekcji nowotworów złośliwych. Nawet w tych przypadkach konieczne jest jednak ścisłe przestrzeganie procedur zmniejszających ryzyko transmisji wirusa. Mamy nadzieję, że wprowadzenie wskazówek przedstawionych w poniższej pracy pomoże w walce zarówno z obecnie panującą pandemią, jak i jej kolejnymi falami.

8

Olfactory dysfunction in COVID-19

100%

Janowiak- Majeranowska A., Skorek A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2020

|

vol. 9

|

issue 3

36-39

PL

Pandemia COVID-19 jest wynikiem postępującej globalizacji. Jednak właśnie dzięki wysiłkom klinicystów i umiędzynarodowieniu współpracy ośrodków badawczych nieustannie opracowywane są najlepsze metody diagnostyki oraz leczenia zakażenia COVID-19. Zgodnie z najaktualniejszymi badaniami, do najwcześniej występujących objawów zostały zaliczone zaburzenia węchu. Niniejsza praca poglądowa stanowi syntetyczny zbiór i podsumowanie aktualnego piśmiennictwa na temat występowania zaburzeń węchu u chorych na SARS-Cov-19. W artykule prezentowane są: mechanizmy patofizjologiczne, typowy obraz kliniczny oraz dostępne narzędzia diagnostyczne dla prawidłowego rozpoznawania zaburzeń węchu u chorych na SARS-Cov-19. W dyskusji wyróżniona została skuteczność olfaktometrii psychofizycznej i dokładnego wywiadu lekarskiego. Autorzy pracy sugerują możliwość skutecznego prowadzenia diagnostyki zaburzeń węchu w formie telekonsultacji oraz podkreślają, jak istotna jest rola laryngologów w diagnostyce COVID-19 i konieczność rozpowszechniania wiedzy na temat zaburzeń węchu w kontekście ograniczenia pandemii. Postulują również utworzenie prostego modelu opartego o badanie przedmiotowe i podmiotowe, który z wysoką czułością rozpoznawałby zakażenia SARS-CoV-2. Docenienie wagi zaburzeń węchu może pozwolić na skuteczniejsze izolowanie bezobjawowych nosicieli, co wyraźnie zahamowałoby rozwój pandemii. Ponadto w pracy zaprezentowane zostało postępowanie terapeutyczne w przypadku zaburzeń węchu utrzymujących się dłużej niż dwa tygodnie.

EN

The COVID-19 pandemic is a result of increasing globalization. However, thanks to clinicians’ efforts and the cooperation between research centers, the best methods for diagnosis and treatment of COVID-19 infection are constantly being developed. According to the most recent research, olfactory disorders have been included in the earliest symptoms. This article is a synthetic summary of current literature about the occurrence of olfactory disorders in patients with SARS-Cov-19. The article presents pathophysiological mechanisms, a typical clinical image and the available diagnostic tools for a better understanding of olfactory disorders in patients with SARS-Cov-19. The effectiveness of psychophysical olfactometry and accurate medical history was highlighted in the discussion. The authors suggest the possibility of effective diagnostics of olfactory disorders in the form of teleconsultation and emphasize the importance of the role of laryngologists in the diagnosis of COVID-19 and the need to disseminate knowledge about olfactory disorders to inhibit the SARS-CoV-19 pandemic. The authors postulate to create a simple model based on physical examination, which would recognize SARS-Cov-19 infection with high sensitivity. Appreciating the importance of olfactory disorders may allow for more effective isolation of asymptomatic carriers, which would clearly inhibit the development of COVID-19 pandemic. In addition, the paper presents therapeutic management of olfactory dysfunction lasting for more than two weeks.

9

Rhinological factors predisposing to headaches: our experience

100%

Tretiakow D., Skorek A.

European Journal of Translational and Clinical Medicine

|

2021

|

vol. 4

|

issue 1

50-56

EN

Background: This study aimed to present the correlation between headaches and anatomical changes within the nasal cavity and paranasal sinuses. Material and methods: This study includes a literature search and our observations of 24 patients regarding the correlation of headaches with the nasal cavity and paranasal sinus anatomy. Results: According to the literature, about 12% of the population suffer from chronic/recurrent headaches. In about 60% of patients, the headache was accompanied by different types of the anatomical structure of the nasal cavity and paranasal sinuses, which may predispose to frequent recurrence or poor control of pain. We observed 2 groups of patients. Group I consisted of 18 patients, who in according to the according to ICHD-3 classification were diagnosed with a headache or facial pain attributed to disorder of the head or neck. Group II included 6 patients with a non-diagnosed recurrent headache, who after septoplasty reported either complete headache resolution or a significantly reduced frequency of headache attacks and duration. Statistically significant differences in the surgical treatment outcomes between patients before and after therapy were observed (p = 0,00001). Conclusion: Several anatomical changes can predispose or cause recurrent headaches. In most cases, they require surgical intervention.

10

Gruczolak wielopostaciowy jamy nosa – opis przypadku

81%

Mollin E., Skorek A., Pęksa R., Skrobisz K.

Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny

|

2018

|

vol. 17

|

issue 2

80-84

EN

Pleomorphic adenoma is the most common benign tumor of the salivary glands occurring mainly in the parotid and submandibular glands. Rarely, its is seen in the minor salivary glands. The paper describes the 47-year-old man diagnosed with a pleomorphic adenoma of the nasal cavity. The course of disease and its treatment are presented. No complications were observed in the case of a postoperative period and during hospitalization.

PL

Gruczolak wielopostaciowy jest najczęstszym łagodnym nowotworem gruczołów ślinowych występującym głównie w śliniance przyusznej i podżuchwowej. Rzadko występuje w małych gruczołach ślinowych. Opisano przypadek 47-letniego mężczyzny z gruczolakiem wielopostaciowym jamy nosa. Przedstawiono przebieg choroby i leczenia. Okres pooperacyjny oraz hospitalizacji bez powikłań.

11

Tracheotomy in the age of the COVID-19 pandemic: up-to-date review

81%

Piątkowski J., Klecha M., Tretiakow D., Skorek A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2020

|

vol. 9

|

issue 3

30-35

PL

Wprowadzenie: Pandemia wywołana przez wirusa powodującego ostrą chorobę dróg oddechowych 2 (SARS-CoV-2) w 2020 roku jest jednym z największych wyzwań, z jakimi musi zmierzyć się opieka zdrowotna na całym świecie w ciągu kolejnych kilkudziesięciu lat. Każdego dnia lekarze podejmują próbę dostosowania codziennych procedur, tak aby zapewnić bezpieczeństwo na najwyższym poziomie zarówno sobie, jak i pacjentom. Z uwagi na to, że choroba ta prowadzi do zespołu ostrej niewydolności oddechowej (ARDS), wielu chorych wymaga przedłużonej intubacji. Aby uniknąć licznych powikłań, część chorych na ostrą chorobę dróg oddechowych wywołaną przez wirusa SARS-CoV-2 (COVID-19) wymaga bądź będzie wymagało wykonania tracheotomii w warunkach bloku operacyjnego. Podczas tracheotomii wytwarza się aerozol stwarzający bardzo duże ryzyko zakażenia personelu medycznego oraz skażenia bloku operacyjnego. Cel: W pracy przedstawiamy zbiór wskazówek mających na celu jak najbezpieczniejsze przeprowadzenie tracheotomii. Skupiamy się na aspektach, takich jak: wykonywanie testów wykrywających RNA wirusa przed zabiegiem, odpowiednie przygotowanie sali operacyjnej, dokładne przeszkolenie personelu biorącego udział w każdym etapie zabiegu, transport pacjenta oraz procedura tracheotomii. Przedstawiamy punkty krytyczne podczas wykonywania każdej z tych czynności i staramy się wyjaśnić, jakie kroki należy powziąć, aby zminimalizować ryzyko transmisji wirusa.

EN

Introduction: The SARS-CoV-2 pandemic is one of the biggest healthcare challenges that the medical environment has needed to face since many, many years. Clinicians all over the world present their recommendations for everyday procedures in order to provide safety to the medical staff as well as to patients. The disease leads to ARDS in many cases and some patients will require prolonged intubation; therefore, to avoid the negative aspects of this condition, a number of patients will undergo tracheostomy. Tracheostomy is an aerosol-generating procedure, therefore, when performed on a SARS-CoV-2-positive patient, there is a high risk of contamination both of the medical team and the operating theatre. Aim: We describe a set of guidelines that we believe should minimize those risks. We focus on aspects like: presurgical testing, proper preparation of the operating theatre prior to the patients’ arrival, initial education of the medical staff participating in the surgery, patient’ transport and tracheostomy. We describe the critical points during every step and suggest ways to minimalize the risk of viral transmission.

12

Middle ear myoclonus syndrome – a literature review

81%

Żyżyńska K., Grycner K., Tretiakow D., Skorek A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2025

|

vol. 14

|

issue 1

1-5

EN

Introduction: The middle ear myoclonus (MEM) syndrome is a rare condition caused by contraction of the tympanic muscles, specifically the tensor tympani and stapedius muscles. The etiology of MEM is unknown. Patients with this condition account for approximately 1.5% of the entire population of patients presenting with objective tinnitus. MEM syndrome is diagnosed on the basis of precise, differential diagnosis to exclude other pathologies. Aim: The aim of the article was to present the issues of the clinical picture, diagnosis and treatment of MEM syndrome. Material and method: A literature review was carried out on the basis of entries retrieved from the Scopus and PubMED databases using the keys: “middle ear myoclonus”, “stapedius muscle myoclonus”, “stapedial myoclonus”, “tensor tympani syndrome”. Conclusions: The MEM syndrome should be taken into account in differential diagnosis of tinnitus, especially in patients who do not experience any improvement following conventional treatment. Correct diagnosis and properly selected treatment significantly improve the quality of life of patients with MEM syndrome.

13

Treatment of SSNHL in the COVID-19 pandemic – time for changes

81%

Narożny W., Kot J., Skorek A., Tretiakow D.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2022

|

vol. 11

|

issue 2

29-33

EN

Our work aimed to review the literature about sudden sensorineural hearing loss (SSNHL) treatment and the approach to this problem during the COVID-19 pandemic. Current knowledge on SSNHL was sought and presented based on literature published in English-language journals from the Master Journal List. We searched for articles in the MEDLINE, PubMed, and Scopus databases. Sudden sensorineural hearing loss (SSNHL) is a relatively common pathology in otolaryngology. The American Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery published guidelines for managing SSNHL, specifying systemic and intratympanic (IT) steroid therapy and hyperbaric oxygen therapy (HBOT) as the optional adjunctive treatment. However, due to the COVID-19 pandemic, the standard treatment of SSNHL needed to be verified to identify possible interference of virus infection with pharmacological and hyperbaric therapy. The general use of standard treatment of SSNHL with steroids and HBO according to internationally approved guidelines should ensure safe medical procedures due to epidemiological restrictions. Potential relations between COVID-19 and SSNHL, as well as concomitant use of anticoagulants, should be investigated.

14

Clinical cases of head osteomas in the Department of Otolaryngology at the University Hospital in Gdańsk 2012-2019

81%

Bełdzińska K., Mollin E., Brzoznowski W., Skorek A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2020

|

vol. 10

|

issue 1

18-21

EN

Introduction: Osteomas are the most common benign nonepithelial neoplasms of the head. The tumors are slow growing and cause headaches. Osteomas are often diagnosed accidentally, during the head imagining procedures. Objective: Clinical and epidemiological assessments of patients with head and neck osteomas. Material and methods: We carried out the analysis of medical documentation of patients treated in Otolaryngology Department of the Medical University in Gdańsk in the years 2012–2019 with osteoma diagnosis and analyzed the therapeutic approach and treatment results. Results: 38 patients with osteoma have been operated on during the investigated period of time (18 men, 20 women). Most of the osteomas were localized in the frontal sinuses (55.3%). External frontoethmoidectomy was the most commonly performed surgery (73.7%). 10 patients (26.3%) underwent endoscopic ethmoidectomy. It has been proven that there is no link between this neoplasm and age, sex or tobacco smoking. Conclusions: Osteomas are rare bone neoplasms. The course of the illness depends on the primary localization of the osteoma. Asymptomatic osteomas do not require surgical excision. They require only regular otolaryngological control. The most common symptoms of osteomas are intensive headaches, which are difficult to treat. Diagnostics of such tumors is based on Computed Tomography and surgery is in this case a treatment of choice.

15

Dramatyczny przebieg urazu oczodołu w wyniku wybuchu paliwa z silnika wysokoprężnego

81%

Skorek A., Jaworska K., Tretiakow D.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2023

|

vol. 12

|

issue 1

52-55

PL

Opis przypadku: Przedstawiamy przypadek 38-letniego pacjenta z obrażeniami prawego oczodołu spowodowanymi wybuchem paliwa z silnika wysokoprężnego. W badaniu wstępnym stwierdzono obrzęk powiek oraz obszaru skroniowego i jarzmowego, krwiak okołooczodołowy, odmę podskórną, ograniczenie ruchliwości gałek ocznych i obrzęk z przekrwieniem spojówki. W badaniu TK stwierdzono wytrzeszcz, obecność ciekłego materiału obcego oraz pęcherzyków powietrza w gałce ocznej i w przestrzeni zagałkowej, oleisty płyn w zatoce szczękowej, złamanie górnej ściany kostnej zatoki szczękowej, masywną odmę podskórno-mięśniową, zmiany zapalne w zatokach. W wyniku punkcji zatoki szczękowej stwierdzono obecność oleju napędowego. Ze względu na postępujące pogarszanie się stanu pacjenta oraz podejrzenie ropowicy i martwicy tkanek miękkich wykonano zabieg orbitotomii, drenażu tkanek podskórnych i endoskopowego otwarcia zatok przynosowych. W badaniu mikrobiologicznym uzyskano dodatni wynik na obecność bakterii i grzybów. Następnie pacjenta zakwalifikowano do leczenia hiperbarycznego, które jednak musiało zostać przerwane z powodu martwicy tkanek oczodołowych oraz niebezpieczeństwa dalszej lokalnej i ogólnoustrojowej ekspansji procesu zapalnego. Wykonano egzenterację prawego oczodołu uzyskując normalizację parametrów zapalnych i poprawę stanu pacjenta. W kolejnych miesiącach ubytek w obrębie prawego oczodołu uzupełniono z wykorzystaniem płata mięśniowo-skórnego z czoła pacjenta. Wnioski: Uszkodzenia oczodołów w wyniku wybuchów ciekłych paliw silnikowych są bardzo rzadkimi zdarzeniami o dynamicznym przebiegu i jako takie stanowią istotne wyzwanie terapeutyczne. W opisanym przypadku podkreślono skalę obrażeń występujących w obrębie oczodołu w wyniku wybuchu paliwa do silnika wysokoprężnego oraz niepewność rokowań mimo wdrożenia agresywnego postępowania ratunkowego.

16

Dramatic progress of the orbital injury due to diesel fuel shot

81%

Skorek A., Jaworska K., Tretiakow D.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2023

|

vol. 12

|

issue 1

52-55

EN

Case report: We present a case of a 38-year-old patient with a right orbit injury as a consequence of an explosion of fuel from a diesel engine. Initial examination revealed edema of the eyelids and temporal and zygomatic area, periorbital hematoma, subcutaneous emphysema, eyeball motility restriction, and chemosis with hyperemia of the conjunctiva. The computed tomography examination showed exophthalmos, liquid foreign body, and air bubbles inside the eyeball and in the retrobulbar space, oily fluid within the maxillary sinus, a fracture of its upper bone wall, massive subcutaneous-intramuscular emphysema, inflammatory changes in the sinuses. The puncture of the maxillary sinus revealed diesel fuel. Due to the progressive deterioration of the patient’s condition and the suspicion of phlegmon and necrosis of the soft tissues, the surgery of orbitotomy, drainage of subcutaneous tissues, and endoscopic opening of the paranasal sinuses were performed. The microbiological examination was positive for bacteria and fungi. The patient was subsequently qualified for hyperbaric treatment, which had to be ceased due to the necrosis of the orbital tissues and the danger of the inflammatory process’s local and systemic further expansion. Right orbital exenteration was performed, resulting in normalizing the inflammatory parameters and improving the patient’s condition. In the following months, the defect in the right orbit was treated with a skin-muscular flap from the forehead. Conclusions: Orbital injuries resulting from the explosion of liquid motor fuel are an extreme rarity, and their course is dynamic, posing a significant therapeutic challenge. This case highlights the severity of orbital diesel fuel injuries and their variable prognoses despite aggressive management.

17

Kostniaki głowy i szyi w materiale Kliniki Otolaryngologii w Gdańsku w latach 2012-2019

81%

Bełdzińska K., Mollin E., Brzoznowski W., Skorek A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2020

|

vol. 10

|

issue 1

18-21

PL

Wprowadzenie. Kostniaki są najczęstszymi łagodnymi nowotworami zatok przynosowych. Guzy te są rozpoznawane często przypadkowo podczas badań obrazowych głowy. Cel pracy. Ocena kliniczna i epidemiologiczna chorych z kostniakami zatok przynosowych. Materiał i metoda. Dokonano analizy dokumentacji medycznej chorych leczonych w Klinice Otolaryngologii GUMed w latach 2012-2019 z rozpoznaniem kostniaka i przeanalizowano postępowanie oraz wyniki leczenia. Wyniki. W omawianym przedziale czasu operowano 38 chorych z powodu kostniaków (18 mężczyzn, 20 kobiet). Większość kostniaków zlokalizowana była w obrębie zatok czołowych (34%). Wykazano brak związku tego nowotworu z wiekiem, płcią i paleniem tytoniu. Wnioski. Kostniaki są rzadkimi nowotworami kości, stanowią mniej niż 1% wszystkich nowotworów głowy i szyi. Kostniaki powodują silne bóle głowy, które są trudne do opanowania. Diagnostyka tego typów guzów oparta jest na tomografii komputerowej a leczeniem z wyboru tego typów guzów jest chirurgia.

18

Tłuszczakomięsak krtani i gardła dolnego: opis przypadku

71%

Burduk J., Gorzoch Z., Tretiakow D., Ciarka A., Skorek A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2023

|

vol. 12

|

issue 1

56-59

PL

Wstęp: Tłuszczakomięsak to najczęstszy nowotwór złośliwy tkanek miękkich, który występuje głównie w kończynach, klatce piersiowej i przestrzeni zaotrzewnowej. Lokalizacja w narządach głowy i szyi jest niezwykle rzadka i najczęściej dotyczy krtani i przestrzeni przygardłowej. Diagnostyka opiera się na badaniach obrazowych (TK, MRI), natomiast podstawą rozpoznania jest badanie histologiczne nierzadko poszerzone o badania immunohistochemiczne i molekularne. Opis przypadku: Przedstawiamy pacjenta z tłuszczakomięsakiem krtani, gardła dolnego i górnej części przełyku. Wnioski: Postępowanie terapeutyczne w tłuszczakomięsaku gardła dolnego i krtani polega na leczeniu chirurgicznym (realizowanym metodą endoskopową lub z dostępu zewnętrznego). Leczenie uzupełniające jest zależne od doszczętności i radykalności zabiegu. Po leczeniu istotna jest długoterminowa obserwacja pacjenta.

19

Larynx and hypopharynx liposarcoma: case report

71%

Burduk J., Gorzoch Z., Tretiakow D., Ciarka A., Skorek A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2023

|

vol. 12

|

issue 1

56-59

EN

Introduction: Liposarcoma is the most common soft tissue malignancy in the limbs, chest, and retroperitoneal space. Localization in the head and neck organs is scarce and most often affects the larynx and parapharyngeal space. Diagnosis is based on radiological (CT, MRI) and a histological examination. Immunohistochemical and molecular tests often extend it. Case report: We present a patient with liposarcoma of the larynx, hypopharynx, and upper esophagus. Conclusions: Therapeutic management of the hypopharynx and larynx liposarcoma involves surgical treatment (implemented by endoscopy or external access). Complementary treatment depends on the completeness and radicality of the procedure. After treatment, long-term follow-up of the patient is essential.

20

Multi-level comparison of congenital and acquired anosmia

62%

Romanowicz A., Kwaśniewski K., Brzoznowski W., Tretiakow D., Plichta Ł., Skorek A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2022

|

vol. 11

|

issue 2

8-13

EN

Introduction: Anosmia is the loss of the ability to detect one or more smells which can affect 3–20% of the population. The disorder divides into two types: congenital and acquired. Aim: The objective of the study is to demonstrate the differences in social adaptation, quality of life and clinical features between patients with congenital and acquired anosmia. Material and methods: Survey that contained questions about the quality of life, taste disorders, genesis of anosmia, perception from the trigeminal nerve, etc. was provided at the beginning of the COVID-19 pandemic thus the vast majority of patients did not suffer from COVID-19 at that time. People affected by hyposmia were removed from our research. A level of P < 0.05 was used to determine statistical significance. Results: A total of 331 patients completed the survey. Patients with acquired anosmia rated their quality of life lower than patients with congenital anosmia in EQ-VAS. As many as 44.6% of people with acquired anosmia claimed that their quality of life decreased mainly in the aspect of feeling pleasure, whereas 40.7% of people with congenital anosmia claimed that none of the aspects of their life decreased. Taste disorders rarely occur in the group of people with congenital anosmia in comparison to the group of people with acquired anosmia (11.5% vs 38.7%). Trigeminal nerve dysfunction two times more often accompanies acquired anosmia than congenital anosmia. Conclusion: People with acquired anosmia tolerate anosmia worse than people with congenital anosmia. Congenital anosmia significantly differs from acquired anosmia. More research in the field of anosmia needs to be conducted.

Refine search results

Chłoniak rozlany z dużych komórek B zatoki czołowej. Opis przypadku

Principles of qualification and surgical treatment of the nose and paranasal sinuses in the era of COVID-19

Nasal septum turbinate and its significance for a rhinoplasty surgeon

First bite syndrome: the complication to keep in mind

Halitosis as an interdisciplinary problem

Scientific tools for collecting and analysing medical data in rhinology

Zasady kwalifikacji i leczenia chirurgicznego w obrębie nosa i zatok przynosowych w dobie koronawirusa

Olfactory dysfunction in COVID-19

Rhinological factors predisposing to headaches: our experience

Gruczolak wielopostaciowy jamy nosa – opis przypadku

Tracheotomy in the age of the COVID-19 pandemic: up-to-date review

Middle ear myoclonus syndrome – a literature review

Treatment of SSNHL in the COVID-19 pandemic – time for changes

Clinical cases of head osteomas in the Department of Otolaryngology at the University Hospital in Gdańsk 2012-2019

Dramatyczny przebieg urazu oczodołu w wyniku wybuchu paliwa z silnika wysokoprężnego

Dramatic progress of the orbital injury due to diesel fuel shot

Kostniaki głowy i szyi w materiale Kliniki Otolaryngologii w Gdańsku w latach 2012-2019

Tłuszczakomięsak krtani i gardła dolnego: opis przypadku

Larynx and hypopharynx liposarcoma: case report

Multi-level comparison of congenital and acquired anosmia