Search results

1

Galen

100%

Supady J.

Health Promotion & Physical Activity

|

2020

|

vol. 12

|

issue 3

12-15

PL

Galen był obok Hipokratesa najznakomitszym lekarzem starożytności. Urodził się w 131 r. w Pergamonie, ale po odbyciu studiów lekarskich przeniósł się do Rzymu, gdzie zyskał wielki rozgłos. Był lekarzem przybocznym cesarzy. Oddając się badaniom, dokonał wielu okryć w dziedzinie anatomii i fizjologii. W dziedzinie patologii opierał się na nauce Hipokratesa. W diagnostyce stosował badanie pulsu i moczu. Napisał ok. 500 dzieł, z których do naszych czasów przetrwało 117. Osiągnięcia naukowe Galena stanowiły ogromny postęp w zakresie nauk lekarskich. Jego niepodważalny autorytet w Europie trwał ponad 15 wieków. Zmarł Galen w Rzymie w 201 r.

EN

After Hippocrates, Galen was one of the most outstanding physicians of the ancient world. He was born in Pergamon in c. 131 AD, but soon upon completion of his medical studies he went to become physician-in-ordinary to the Roman Emperors. Being devoted to his studies, he made a lot of discoveries in the field of anatomy and physiology. In pathology, he based his ideas on Hippocrates teaching. In diagnostics, he examined pulse and urine. He wrote about 500 treatises of which only 117 writings have survives to this day. Galen’s scientific achievements have contributed enormously to the development and progress of medical sciences. His authority was unquestionable in Europe for over 15 centuries. Galen died in Rome in c. 201 AD.

2

Prekursorzy medycyny klasztornej w początkach średniowiecza

100%

Supady J.

Health Promotion & Physical Activity

|

2019

|

vol. 7

|

issue 2

15-17

EN

The collapse of the ancient civilization was like a disaster which had an impact on all spheres of life. The Roman Church was the institution which survived the historical annihilation. Therefore, the ones who significantly contributed to the preservation of the remnants of the former world, inter alia ancient manuscripts, and the development of new science based on an ancient knowledge, including medical science, were the members of the clergy, mainly monks and friars.

PL

Upadek cywilizacji antycznej miał charakter kataklizmu. Jego następstwa dotyczyły wszystkich dziedzin życia. Instytucją, która uniknęła dziejowej zagłady był Kościół rzymski. Toteż w zachowaniu ocalałych resztek dawnego świata, m.in. starożytnych rękopisów, oraz rozwijaniu w oparciu o nie nowej nauki, w tym również medycyny, ogromne zasługi były udziałem osób duchownych, głównie mnichów.

3

Ancient Greek medicine during Hellenistic age and the Roman Empire

100%

Supady J.

Health Promotion & Physical Activity

|

2020

|

vol. 11

|

issue 2

28-34

EN

In the Hellenistic Age and during the Roman Empire the greatest influence on the development medicine was exerted by two philosophers: Plato and Aristotle. Their views demonstrated by individual approaches of physicians and medical trends of empiricists, scepticists, dogmatists, methodologists and others. Beginning from the 1st century BC the overwhelming activity of Greek medicine practitioners was transferred to Rome where the most outstanding physicians such as Archagatos, Asclepiades, Temison, Soranos, Athenois, Archigenes and others appeared. In 46 BC all free foreigners practising in Rome were granted citizenship. In the first centuries of the Roman Empire medical practitioner were exempted from tax obligation and released from the performance of public service duties.

PL

W okresie hellenistycznym i rzymskim największy wpływ na kształtowanie się medycyny wywarło dwóch filozofów: Platon i Arystoteles. Ich poglądy znalazły swój wyraz w postępowaniu indywidualnym lekarzy oraz prądach medycznych empiryków, sceptyków, dogmatyków, metodyków i innych. Począwszy od I w. p.n.Ch. ciężar działalności medycyny greckiej przemieścił się do Rzymu, w którym pojawili się wybitni medycy w osobach Archagatosa, Asklepiadesa, Temisona, Soranosa, Athenoisa, Archigenesa i innych. W 46 r. p.n.Ch. nadano obywatelstwo rzymskie wszystkim wolnym cudzoziemcom praktykującym w Rzymie, a w pierwszych wiekach cesarstwa zwolniono lekarzy od płacenia podatków oraz wypełniania powinności publicznych.

4

Medycyna starożytnej Mezopotamii

100%

Supady J.

Health Promotion & Physical Activity

|

2019

|

vol. 8

|

issue 3

12-16

EN

The beginnings of the history of Mesopotamia date back to the mid second millennium before Christ. Various peoples settled down in that region and created more or less stable state organisms which, as the centauries passed, demonstrated and shared common cultural and civilizational heritage. Amongst the nations which made an enormous contribution to the development of medicine in Mesopotamia are Babylonians and Assyrians. The evidence of their achievements in medicine is found in the Code of Hammurabi and on clay tablets covered by cuneiform which were discovered in Nippur. In those days medicine was mainly of magical nature.

PL

Początki dziejów Mezopotamii sięgają połowy czwartego tysiąclecia przed narodzeniem Chrystusa. Na jej terenie osiedlały się różne ludy, które tworzyły mniej lub bardziej trwałe organizmy państwowe, a z upływem stuleci przejawiały wspólne dziedzictwo kulturowe i cywilizacyjne. W rozwoju medycyny Mezopotamii najbardziej zasłużyli się Babilończycy i Asyryjczycy, o czym świadczy Kodeks Hammurabiego i gliniane tabliczki pokryte pismem klinowym znalezione w Nippur. Medycyna miała charakter głównie magiczny.

5

Początek nowoczesnego pielęgniarstwa w XIX wiekuy

100%

Supady J.

Health Promotion & Physical Activity

|

2019

|

vol. 7

|

issue 2

1-4

EN

The formation of modern nursing is associated with socio–political factors including the wars fought during the second half of the 19th century. The Crimean War resulted in reforms undertaken by Florence Nightingale in nursing care of the sick and the wounded. As a consequence of the military conflict between France and Austria in 1859 the Red Cross organization was founded.

PL

O powstaniu nowoczesnego pielęgniarstwa zadecydowały czynniki społeczno-polityczne, w tym wojny prowadzone w II połowie XIX wieku. Następstwem wojny krymskiej były reformy opieki nad chorymi i rannymi podjęte przez Florence Nightingale, a w wyniku konfliktu zbrojnego pomiędzy Francją a Austrią w 1859 r. powstała organizacja Czerwonego Krzyża.

6

Organizacje pielęgnowania chorych w Europie Zachodniej w okresie od XVI do XVIII wieku

100%

Supady J.

Health Promotion & Physical Activity

|

2019

|

vol. 6

|

issue 1

8-10

EN

From the 16th to 18th centuries in Western Europe care and nursing institutions for the sick were created by the faithful of the Catholic Church. The greatest successes in that field were achieved by three persons: Juan de Dios, Camillo de Lellis and Vincent de Paul. They established charity, care and nursing congregations, orders and convents which conducted wide charity activities in Europe before the French Revolution.

PL

W Europie Zachodniej w okresie od XVI do XVIII wieku instytucje opiekuńczo-pielęgnacyjne dla ludzi chorych tworzone były przez wiernych Kościoła katolickiego. Największe osiągnięcia w tej dziedzinie stały się udziałem trzech osób: Juana de Dios, Camillo deLellis oraz Vincenta de Paul. Oni utworzyli zgromadzenia i zakony charytatywne i opiekuńczo-pielęgnacyjne, które w Europie przed Rewolucją Francuską prowadziły szeroko rozgałęzioną akcję dobroczynności.

7

Kształtowanie się opieki pielęgnacyjnej nad chorymi w Europie Zachodniej w XVIII i w I połowie XIX wieku

100%

Supady J.

Health Promotion & Physical Activity

|

2019

|

vol. 6

|

issue 1

24-28

EN

The Enlightenment ideology and the French Revolution had a very negative impact on the activities of religious congregations in respect of nursing care of the sick in hospitals in the 18th century. Emperor Napoleon I attempted to improve the existing situation by restoring the right for nursing care to nuns. In the first half of the 19th century, in Germany catholic religious orders had the obligation to provide nursing care and in the 30’s of the 19th century the Evangelical Church also joined charity work in hospitals by employing laywomen, i.e. deaconesses.

PL

Ideologia oświecenia oraz Rewolucja we Francji miały bardzo negatywny wpływ na działalność zgromadzeń zakonnych w zakresie opieki nad chorymi w szpitalach w XVIII wieku. Cesarz Napoleon I starał się naprawić zaistniałą sytuację, przywracając siostrom zakonnym prawo pielęgnacji chorych. W Niemczech w I połowie XIX wieku ciężar opieki nad chorymi spoczywał na zakonach katolickich, a od lat 30. do pracy charytatywnej w szpitalach włączył się także kościół ewangelicki, zatrudniając w tym celu kobiety świeckie, tzw. diakonise.

8

Aulus Cornelius Celsus – a famous Roman encyclopedist

100%

Supady J.

Health Promotion & Physical Activity

|

2020

|

vol. 10

|

issue 1

20-22

EN

The ancient Romans did not work as physicians, but they used the services of foreign doctors, mostly Greeks. During the times of the Roman Empire there emerged a class of well-educated patricians, who possessed knowledge in various field. Aulus Cornelius Celsus, the author of a voluminous work, was one of such patricians. Of the numerous volumes of his encyclopaedia only a fragment on medicine in extant. The piece which remains intact is a collection of medical knowledge of those times.

PL

Rzymianie nie parali się pracą lekarza, ale korzystali z usług medyków – cudzoziemców, głównie Greków. W okresie cesarstwa pojawili się wykształceni patrycjusze, którzy posiedli wiedzę z różnych dziedzin. Jednym z nich był Aulus Korneliusz Celsus, autor obszernego dzieła. Zachował się jego fragment poświęcony medycynie, będący zbiorem wiedzy lekarskiej tamtych czasów.

Refine search results

8 Health Promotion & Physical Activity

3 2020

5 2019

8 Supady J.

Galen

Prekursorzy medycyny klasztornej w początkach średniowiecza

Ancient Greek medicine during Hellenistic age and the Roman Empire

Medycyna starożytnej Mezopotamii

Początek nowoczesnego pielęgniarstwa w XIX wiekuy

Organizacje pielęgnowania chorych w Europie Zachodniej w okresie od XVI do XVIII wieku

Kształtowanie się opieki pielęgnacyjnej nad chorymi w Europie Zachodniej w XVIII i w I połowie XIX wieku

Aulus Cornelius Celsus – a famous Roman encyclopedist