Search results

Sort By:

Limit search:

Dziesięć przykazań zabiegów hernioplastyki z uwolnieniem mięśnia poprzecznego brzucha – szczegóły techniczne i wnioski

100%

Gandhi J., Shinde P., Chaudhari S., Banker A., Deshmukh V.

Polish Journal of Surgery

2021

vol. 93

issue 2

16-25

Wprowadzenie: Separacja komponentów tylnych (PCS) metodą uwolnienia mięśnia poprzecznego brzucha (TAR) pozwala na przezwyciężenie wad tradycyjnych podejść naprawczych opisywanych w literaturze. Cel: W niniejszej pracy dokonujemy oceny bezpieczeństwa i skuteczności przedmiotowego podejścia, prezentując wnioski z własnego doświadczenia zdobytego w leczeniu dużej serii złożonych przepuklin brzusznych. Ponadto oceniamy rolę optymalizacji przedoperacyjnej i znaczenie dedykowanego zespołu rekonstrukcji powłok brzusznych (AWR) dla poprawy wyników leczenia operacyjnego. Materiał i metody: Dokonano retrospektywnej oceny wszystkich pacjentów poddawanych zabiegowi TAR w specjalistycznym ośrodku leczenia przepuklin w latach 2016–2019. Gromadzone dane obejmowały: dane demograficzne, szczegółowe informacje o przebiegu leczenia w okresie okołooperacyjnym oraz informacje o powikłaniach pooperacyjnych. Pierwszorzędowymi zmiennymi wynikowymi były zdarzenia w miejscu operowanym (SSO) i nawroty przepukliny. W celu określenia znaczących czynników prognostycznych wystąpienia SSO opracowano model regresji wielorakiej. Wyniki: W grupie 92 kolejnych pacjentów średnia wieku wyniosła 52 lata, zaś średni wskaźnik masy ciała – 27,9. Do głównych chorób współistniejących należały: cukrzyca (41%), nadciśnienie tętnicze (23%) i przewlekła obturacyjna choroba płuc (15%). Średni rozmiar defektu przepuklinowego wyniósł 13,2 cm, zaś średni czas pracy 232 minuty. Całkowite zamknięcie tylnej pochewki mięśnia prostego osiągnięto w 95,6% przypadków. Stwierdzono 18 (19,5%) przypadków SSO, w których zastosowano postępowanie zachowawcze; żadnym z przypadków nie była konieczna eksplantacja siatki. Doszło do 2 (2,1%) nawrotów przepukliny, wymagających operacji rewizyjnej. W przypadku analizy wieloczynnikowej istotnym predyktorem SSO był czas operacji (wartość p = 0,047). Wnioski: AWR z wykorzystaniem podejścia TAR pozwala na uzyskanie trwałej naprawy przepukliny przy niskim wskaźniku chorobowości ogólnej. Zastosowanie holistycznego podejścia ma na celu optymalizację przygotowania przedoperacyjnego oraz utworzenie dedykowanego zespołu AWR w celu dalszej poprawy wyników leczenia chirurgicznego.

Decalogue of transversus abdominis release repair – technical details and lessons learnt

100%

Gandhi J., Shinde P., Chaudhari S., Banker A., Deshmukh V.

Polish Journal of Surgery

2021

vol. 93

issue 2

16-25

Background Posterior component separation (PCS) via transversus abdominis release (TAR) technique overcomes the pitfalls of traditionally described repairs. We evaluate the safety and efficacy of this approach and present the lessons we have learnt in our experience with a large series of complex ventral hernias. We also evaluate the importance of pre-operative optimisation and the value of a dedicated abdominal wall reconstruction (AWR) team in improving the surgical outcomes. Study Design A retrospective review of all patients undergoing TAR at a specialised hernia centre in the 2016-2019 period was performed. Pertinent data collected included patient demographics, peri-operative details and post-operative complications. Primary outcome variables were surgical site occurrences (SSO) and hernia recurrence. A multivariate regression model was developed to determine significant predictors of SSO. Results In 92 consecutive patients, the mean age was 52 years with a mean body mass index of 27.9%. Major comorbidities included diabetes (41%), hypertension (23%), and chronic obstructive pulmonary disease (15%). The mean hernia defect was 13.2 cm and the average operative time was 232 minutes. Complete posterior sheath closure was achieved in 95.6% cases. There were 18 (19.5%) cases of SSO which were managed conservatively and no cases required mesh explanation. There were 2 (2.1%) recurrences which required a redo surgery. On multivariate analysis operative time (p value 0.047) was a significant predictor of SSO. Conclusions AWR using the TAR approach offers a robust repair with low overall morbidity. A holistic pre-operative optimisation strategy and a dedicated AWR team can further improve surgical outcomes.

Refine search results

2 Polish Journal of Surgery

2 2021

2 Banker A.

2 Chaudhari S.

2 Deshmukh V.

2 Gandhi J.

2 Shinde P.

Search results

Dziesięć przykazań zabiegów hernioplastyki z uwolnieniem mięśnia poprzecznego brzucha – szczegóły techniczne i wnioski

Decalogue of transversus abdominis release repair – technical details and lessons learnt