Search results

Sort By:

Limit search:

Functional electrical stimulation for foot drop syndrome: The effect on velocity and gait endurance – preliminary data

100%

Kiper P., Baba A., Rossi S., Piccione F.

Medical Rehabilitation

2013

vol. 17(3)

23-28

Wstęp: Syndrom opadającej stopy jest częstym objawem chorób ośrodkowego układu nerwowego (OUN), które mogą powodować zaburzenia chodzenia. Powszechnie, w przypadku opadającej stopy, jako pierwszy wybór stosuje się różnego rodzaju klasyczne ortezy stawu skokowego. Elektrostymulacja funkcjonalna (FES – functional electrical stimulation) mięśni zginaczy grzbietowych stopy została opisana jako skuteczna terapia w leczeniu zaburzeń równowagi i kontroli stabilności dynamicznej stawu skokowego podczas chodu. Cel: Celem badania była ocena wpływu zastosowania elektrostymulacji funkcjonalnej (FES) na poprawę szybkości chodu i zwiększenie wytrzymałości u pacjentów z syndromem opadającej stopy powstałej w wyniku uszkodzenia górnego neuronu ruchowego. Projekt badawczy: Badanie „przed i po” Materiał i metody: Do badania włączono 20 osób z uszkodzeniem górnego neuronu ruchowego i objawami opadającej stopy. Pacjentów podzielono losowo na 2 grupy ćwiczeniowe (grupę FES, n=10 i grupę kontrolną, n=10). Postępowanie rehabilitacyjne w grupie FES polegało na aplikacji neuroprotezy przez 2 godz. dziennie, 5 dni w tygodniu, przez 3 tygodnie. Natomiast w grupie kontrolnej przez ten sam okres czasu, postępowanie rehabilitacyjne polegało na zastosowaniu klasycznej ortezy stawu skokowego. W obydwu grupach zarówno elektrostymulacja funkcjonalna jak i noszenie klasycznej ortezy w czasie chodu stanowiły element dodatkowego treningu chodu uzupełniającego indywidualny programu rehabilitacji. Pacjenci oceniani byli za pomocą testów marszowych: 5 – 10 – 20 metrów (mt) Walking Test i 2 – 6 – 12 minut (min) Timed Walking Test. Wyniki: Odnotowano znaczącą poprawę chodu w grupie FES, czego nie zaobserwowano w grupie kontrolnej. W grupie FES następujące testy wykazały istotną statystycznie poprawę: 20mt p<0.024; 2min p<0.028; 6min p<0.008; 12min p<0.005, oprócz 5mt p<0.079 i 10mt p<0.084 Walking test. Natomiast w grupie kontrolnej nie znaleźliśmy statystycznie istotnych różnic (5mt p<0.228; 10mt p<0.260; 20mt p<0.107 and 2min p<0.474; 6min p<0.575; 12min p<0.477). Wnioski: Pomimo ograniczonej liczby pacjentów włączonych do badania, wyniki są zachęcające i wskazują na zwiększenie wytrzymałości i szybkości chodu u osób poddanych treningowi za pomocą FES.

Introduction: Foot-drop is a frequent symptom of the Central Nervous System diseases (CNS) that may cause walking disorder. The primary therapeutic choice for foot-drop disease are the various classical Ankle-Foot Orthoses (AFO). The Functional Electrical Stimulation (FES) of the ankle dorsiflexors muscles was described as quite effective at enhancing balance control and ankle dynamic stability during gait.Aim: The purpose of the study was to assess and consider the effects of FES-application regarding either the gait velocity or the resistance, in patients with foot-drop due to a chronic upper motor neuron lesion. Research project: Before-after study.Material and methods: There were enrolled 20 subjects, with an upper motor neuron lesion which presented foot-drop. Patients were divided randomly into 2 training groups (the FES group, N=10 or the Control Group, N=10). The treatment in the FES group consisted of neuroprosthesis application, for 2h/day, 5 days/weekly, for 3 weeks whereas, in the Control Group patients executed the gait treatment with the help of AFO. In both groups the FES or AFO application was considered as an additional gait training to the individual rehabilitation programme. The participants were assessed by using the 5 – 10 – 20 meters (m) Walking Test and 2 – 6 – 12 minutes (min) Timed Walking Test. Results: A higher degree of gait improvement was noted in subjects from the group which underwent FES treatment, than in those treated with AFO. Regarding the FES group, a statistically significant improvement was demonstrated by patients in tests as follows: 20m p<0.024 and 2min p<0.028; 6min p<0.008; 12min p<0.005, but not in the 5m p<0.079 and 10mt p<0.084 Walking Test. While, in the control group we did not note a statistically significant difference (5m p<0.228; 10m p<0.260; 20m p<0.107 and 2min p<0.474; 6min p<0.575; 12min p<0.477). Conclusions: Despite the limited sample of the patients enrolled, the results are encouraging because the tests demonstrate that FES-treatment could increase walking resistance and distance.

Virtual Reality for Stroke Rehabilitation: assessment, training and the effect of virtual therapy

76%

Kiper P., Turolla A., Piron L., Agostini M., Baba A., Rossi S., Tonin P.

Medical Rehabilitation

2010

vol. 14(2)

23-32

Upośledzenie funkcji ruchowych związanych z udarem mózgu ma w przypadku wielu chorych negatywny wpływ na samodzielność i na czynności Ŝycia codziennego i osoby te muszą być poddawane długotrwałej rehabilitacji. Liczne badania wykazały, że uczenie się nowych umiejętności motorycznych pobudza neuroplastyczność mózgu i w efekcie umożliwia poprawę funkcjonalną. W celu ułatwienia aktywacji obszarów mózgu, a w konsekwencji neuroplastyczności, korzystne może być łączenie tradycyjnej rehabilitacji ruchowej z innowacyjną technologią tak, aby poprzez wzmocniony trening promować ponowne uczenie się ruchu i ponowne nabywania umiejętności funkcjonalnych. W myśl tej zasady, wykorzystując adaptacyjne zdolności układu nerwowego, ćwiczenia powinny angażować wiele zmysłów i wymuszać aktywny udziału pacjenta. Trening ponownego uczenia się ruchu może być skuteczniejszy we wzbogaconym przez sprzężenie zwrotne środowisku koncentrując się na optymalizacji intrakcji osoby z komputerem między układem ruchu a fizycznym środowiskiem: technologia rzeczywistości wirtualnej dopuszcza możliwość utworzenia specjalnych ustawień, gdzie interakcja człowieka z komputerem jest zoptymalizowana. Wzmocnione sprzężenie zwrotne w środowisku wirtualnym (RFVE) może zawierać elementy potrzebne do maksymalizacji efektu uczenia się ruchu, np. praktyka powtarzających się i zróżnicowanych zadań, zastosowanie sprzężenia zwrotnego w odniesieniu do działania i efektu działania, oraz zwiększona motywacja. Zastosowanie RFVE może prowadzić do lepszych wyników w usprawnianiu niedowładnej kończyny górnej u pacjentów z udarem mózgu

The motor function impairment deriving from stroke injury has a negative impact on autonomy and on the activities of daily living. Several studies have demonstrated that learning new motor skills is important to induce neuroplasticity and functional recovery. To facilitate the activation of brain areas and consequently neuroplasticity, it may be advantageous to combine traditional motor rehabilitation with innovative technology, in order to promote motor re-learning and skill re-acquisition by means of an enhanced training. Following these principles, exercises should involve multiple sensory modalities exploiting the adaptive nature of the nervous system, in order to promote active patient participation. Movement re-learning could be improved by means of training in an enriched environment focused on optimizing the affordances between the motor system and the physical environment: virtual reality technologies allow for the possibility to create specific settings where the affordances are optimized. Several autors report that patients treated in virtual representation could, in both acute and chronic stroke, improve their arm motor function. Reinforced Feedback in a Virtual Environment (RFVE), can incorporate the elements necessary to maximize motor learning, such as repetitive and differentiated task practice, feedback of performance and results, and reinforcement of the motivation. The RFVE approach may lead to better rehabilitation outcomes in the treatment of the upper limb in stroke patients.

Refine search results

2 Medical Rehabilitation

1 2013

1 2010

2 Baba A.

2 Kiper P.

2 Rossi S.

1 Agostini M.

1 Piccione F.

1 Piron L.

1 Tonin P.

1 Turolla A.

Search results

Functional electrical stimulation for foot drop syndrome: The effect on velocity and gait endurance – preliminary data

Virtual Reality for Stroke Rehabilitation: assessment, training and the effect of virtual therapy