Search results

1

The characterization of tumor necrosis factor alpha (TNF-α), its role in cancerogenesis and cardiovascular system diseases and possibilities of using this cytokine as a molecular marker

100%

Grabarek B., Bednarczyk M., Mazurek U.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica

|

2017

|

vol. 13

1-8

PL

Proces zapalny jest bezpośrednio związany z sekrecją cytokin, np. czynnika martwicy nowotworu alfa (ang. Tumor Necrosis Factor alpha; TNF-α). Ta cząsteczka jest 1 z 22 białek należących do rodziny TNF i wydzielana jest głównie przez: makrofagi, monocyty, limfocyty T oraz komórki tuczne. Biologiczne efekty działania TNF-α zachodzą dzięki wiązaniu się tej cytokiny ze specyficznymi dla niej receptorami – TNFR1 i TNFR2. Duża liczba prac potwierdza kluczową rolę TNF-α w nowotworzeniu i chorobach układu sercowo-naczyniowego, będących chorobami o podłożu prozapalnym. Niestety, mimo postępu medycyny i wzrostu świadomości społeczeństwa, wymienione choroby stanowią główne przyczyny śmierci na świecie. Lepsze zrozumienie roli tej cytokiny w kancerogenezie i chorobach zapalnych może spowodować wykorzystanie TNF-α jako markera tych chorób oraz do monitorowania przeciwzapalnych efektów terapii.

EN

The inflammatory process is directly associated with secretion of cytokines, e.g. tumor necrosis factor alpha (TNF-α). This molecule is one of the 22 proteins which belong to TNF family and is secreted mainly by: macrophages, monocytes, T lymphocyte and mast cells. The biological effects of TNF-α is possible through binding this cytokine to specific receptors – TNFR1 and TNFR2. The large number of reports provides that this cytokine plays extremely important role in cancers and cardiovascular disease – two groups of inflammatory diseases. Unfortunately, these diseases are the main cause of death in spite of advances in medicine and increasing public awareness of prevention. It is believed that better understanding both molecular potential of this cytokine and the impact in cancerogenesis and others inflammatory diseases may cause using TNF-α as a molecular marker in these diseases and will make it possible to observe the effects of anti-inflammatory therapy. It will be able to cause a drop in the incidence of these diseases and better monitoring of them.

2

Changes of C18 fatty acids content in phospholipids of synchronously cultured Chlorella vulgaris

98%

Mazurek U.

|

vol. 40

|

issue 1

120-122

3

Klasyfikacja i transdukcja wewnątrzkomórkowego sygnału metabotropowych receptorów amin biogennych

88%

Więcławek A., Kyrcz-Krzemień S., Mazurek U., Sławska H., Oslizlo A.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2009

|

vol. 63

|

issue 4

80-87

EN

Biogenic amines are very important biologically high- active compounds. Biological eff ect requires their cooperation with membrane receptors, belonging mainly to metabotropic receptors. These receptors activate specifi c type of G proteins, which subsequently take part in intracellular signaling pathways and therefore lead to activation of metabolic and biological processes such as: glycolysis, glyconeogenesis, transcription, translation, contraction of smooth muscle of blood vessels. Knowledge of intracellular signaling and its regulation may be helpful in preparing specifi c therapeutic solutions to pathologies, where biogenic amines play a signifi cant role.

PL

Aminy biogenne stanowią niezwykle ważną grupę związków o wysokiej aktywności biologicznej. Wywołanie efektu biologicznego wymaga współdziałania amin z błonowymi receptorami, w większości należącymi do receptorów metabotropowych. Receptory te uaktywniają określony rodzaj białek G, które z kolei uczestniczą w wewnątrzkomórkowej sygnalizacji prowadząc do pobudzenia zróżnicowanych procesów metabolicznych i biologicznych, m. in: glikolizy, glikogenolizy, transkrypcji, translacji, skurczu mięśni gładkich naczyń krwionośnych. Znajomość sygnalizacji wewnątrzkomórkowej oraz jej regulacji może być pomocna w opracowaniu specyfi cznych rozwiązań terapeutycznych patologii, w których znaczący jest udział amin biogennych.

4

Adipose-derived stem cells: a review of osteogenesis differentiation

88%

Skubis A., Sikora B., Zmarzły N., Wojdas E., Mazurek U.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica

|

2016

|

vol. 12

38-47

PL

Komórki macierzyste to komórki posiadające zdolność nieograniczonych podziałów oraz umiejętność do wielokierunkowego różnicowania. Mezenchymalne komórki macierzyste (MSC) to somatyczne komórki występujące w tkankach i narządach dorosłego organizmu takich jak: szpik kostny, tkanka tłuszczowa oraz mięśnie. Ulegają one różnicowaniu w kierunku komórek pochodzących z jednego listka zarodkowego jakim jest mezoderma. To pozwala na wykorzystanie ich w regeneracji chrząstki, kości lub wypełnienia ubytków tkanką tłuszczowa między innymi w chirurgi plastycznej. Obecnie głównym źródłem z którego pozyskiwano MSC był szpik kostny, jednak coraz szersze zastosowanie wykazuje tkanka tłuszczowa. Komórki z niej pochodzące wykazują takie same właściwości jak te pochodzące z szpiku kostnego, a procedura izolacji jest dużo mniej inwazyjna dla pacjenta. Bardzo często natomiast ich ilość jest nieporównywanie większa. Stąd też niniejsza praca porusza temat wykorzystania MSC z tkanki tłuszczowej w regeneracji tkanki kostnej.

EN

This review article provides an overview on adipose-derived stem cells (ADSCs) for implications in bone tissue regeneration. Firstly this article focuses on mesenchymal stem cells (MSCs) which are object of interest in regenerative medicine. Stem cells have unlimited potential for self-renewal and develop into various cell types. They are used for many therapies such as bone tissue regeneration. Adipose tissue is one of the main sources of mesenchymal stem cells (MSCs). Regenerative medicine intends to differentiate ADSC along specific lineage pathways to effect repair of damaged or failing organs. For further clinical applications it is necessary to understand mechanisms involved in ADSCs proliferation and differentiation. Second part of manuscript based on osteogenesis differentiation of stem cells. Bones are highly regenerative organs but there are still many problems with therapy of large bone defects. Sometimes there is necessary to make a replacement or expansion new bone tissue. Stem cells might be a good solution for this especially ADSCs which manage differentiate into osteoblast in in vitro and in vivo conditions.

5

DNA methylation: gene expression regulation

88%

Zmarzły N., Wojdas E., Skubis A., Sikora B., Mazurek U.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica

|

2016

|

vol. 12

1-10

PL

Modyfikacje epigenetyczne odpowiedzialne są za modulację ekspresji genów bez ingerencji w sekwencję nukleotydową. Obserwowane zmiany aktywności transkrypcyjnej genów w tkankach nowotworowych w porównaniu do tkanki prawidłowej, bardzo często są wynikiem metylacji DNA w obrębie sekwencji promotorowych tych genów. Modyfikacja ta poprzez przyłączenie grup metylowych do cytozyn wysp CpG skutkuje wyciszeniem aktywności transkrypcyjnej genu, co w przypadku genów supresorowych przejawia się zaburzeniami cyklu komórkowego, nadmierną proliferacją i destabilizacją procesów naprawczych. Dalsze badania nad modyfikacjami epigenetycznymi pozwolą na lepsze zrozumienie mechanizmów ich działania, w tym zależności pomiędzy metylacją DNA, a aktywnością białek decydujących o strukturze chromatyny i aktywności genów. Poszerzanie wiedzy na temat epigenetycznych mechanizmów biorących udział w procesie transformacji nowotworowej i farmakologicznej regulacji stopnia metylacji DNA może stanowić okazję do poprawy działań terapeutycznych w walce z nowotworem.

EN

Epigenetic modifications are responsible for the modulation of gene expression without affecting the nucleotide sequence. The observed changes in transcriptional activity of genes in tumor tissue compared to normal tissue, are often the result of DNA methylation within the promoter sequences of these genes. This modification by attaching methyl groups to cytosines within CpG islands results in silencing of transcriptional activity of the gene, which in the case of tumor suppressor genes is manifested by abnormal cell cycle, proliferation and excessive destabilization of the repair processes. Further studies of epigenetic modifications will allow a better understanding of mechanisms of their action, including the interdependence between DNA methylation and activity of proteins crucial to the structure of chromatin and gene activity. Wider knowledge of epigenetic mechanisms involved in the process of malignant transformation and pharmacological regulation of the degree of DNA methylation provides an opportunity to improve the therapeutic actions in the fight against cancer.

6

Effect of cadmium on photosynthetic pigments in synchronously growing Chlorella cells

88%

Mazurek U., Naglik T., Wilczok A., Latocha M.

Acta Biochimica Polonica

|

1990

|

vol. 37

|

issue 3

391-394

7

Komórki macierzyste rąbka rogówki w procesie regeneracji nabłonka rogówki – aspekt kliniczny i molekularny

76%

Sikora B., Skubis A., Sedlak L., Kimsa-Furdzik M., Kostrzewski M., Mazurek U., Aleksiewicz R.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2018

|

issue 72

108-115

EN

Limbal epithelial stem cells (LESC) are located at the junction between the cornea and sclera. Their function is to reconstruc-ting and replace damaged or dysfunctional cells. In this paper information on the characteristics of LESC, describes the methods of their identification using surface molecular markers and also morphological characteristics are included. The methods of LESC cultivation in vitro as a potential source of stem cells for therapy are also presented. The issues of corneal disorders due to limbal stem cell deficiency (LSCD) caused by various factors were described and discussed as well as the treatment methods currently applied in medicine. The standard treatment of LSCD is based on pharmacotherapy and autologous transplantation of the limbus which is rich in stem cells. However, in the case of total stem cell deficiency (TLSCD) allogenic transplantation is necessary.

PL

Komórki macierzyste rąbka rogówki (limbal epithelial stem cells – LESC) zlokalizowane są na granicy rogówki i spojówki. Ich funkcja polega na odbudowie rogówki poprzez zastępowanie uszkodzonych lub niefunkcjonalnych komórek. W niniejszej pracy zawarto informacje dotyczące charakterystyki LESC, opisano sposoby ich identyfikacji z wykorzystaniem markerów powierzchniowych oraz cech morfologicznych. W pracy zawarto również informacje dotyczące hodowli komórek w warunkach in vitro jako potencjalnego źródła komórek wykorzystywanych w terapii oraz poruszono zagadnienia dysfunkcji LESC spowodowanych niedoborem komórek macierzystych wywołanych różnymi czynnikami, a także przedstawiono stosowane obecnie metody leczenia LSCD (limbal stem cell deficiency). Standardowe leczenie niedoboru komórek macierzystych rąbka rogówki polega na farmakoterapii oraz transplantacji autologicznego rąbka rogówki bogatego w komórki macierzyste. W przypadku całkowitego niedoboru LESC konieczne jest wykonanie przeszczepów allogenicznych.

8

Changes in expression of genes related to caspases and BCL-2 family in RPTEC treated with amphotericin B and its modified forms

76%

Gola J. M., Simka K., Strzałka-Mrozik B., Kruszniewska-Rajs C., Gagoś M., Mazurek U.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2018

|

issue 72

62-68

EN

INTRODUCTION: The main limitation of the use of amphotericin B (AmB) – effective in the treatment of systemic fungal infections – is its high toxicity to human cells. The mechanism of AmB toxicity is not clear. Caspase-related and BCL-2 proteins participate in the regulation of apoptosis. Thus, they may be involved in drug toxicity. In this study we evaluated the influence of AmB on the transcriptional activity of genes related to caspases and the BCL-2 family. We also tested the influence of modified forms of AmB: AmB-Cu2+ (the complex with copper(II) ions) and the AmB-ox (oxidized form). MATERIAL AND METHODS: Human RPTECs (Renal Proximal Tubule Epithelial Cells) were treated with AmB, AmB-Cu2+ and AmB-ox. Total RNA was extracted using the phenol-chloroform method. The expression profiles of genes related to caspase activity and BCL-2 were determined using oligonucleotide microarrays (HG-U133A 2.0, Affymetrix). Analysis included 67 ID related to caspases and 32 ID associated with BCL-2, according to the Affymetrix database. RESULTS: The analysis revealed upregulation of the BCL-2 and BCL2L1genes in the cells treated with AmB-Cu2+, in comparison to the control. In both the AmB and AmB-Cu2+ -treated cells, differentiating genes were associated with inflammation and mitophagy activated by intrinsic signals. In the cells treated with AmB-ox, the BCL-2 genes were downregulated. CONCLUSIONS: The results suggest that AmB and AmB-Cu2+ activate genes involved in the regulation of inflam-mation and autophagy induced by intrinsic signals, but overexpression of BCL-2 and BCL2L1 may protect AmB-Cu2+--treated cells from death. In the cells treated with AmB-ox extrinsic signals prevail, indicating the distinct molecular mechanism of its cytotoxicity.

PL

WSTĘP: Głównym ograniczeniem stosowania amfoterycyny B (AmB) – skutecznej w leczeniu grzybic układowych – jest jej wysoka toksyczność wobec komórek ludzkich. Mechanizm cytotoksyczności nie został wyjaśniony. Białka związane z aktywnością kaspaz oraz białka należące do rodziny BCL-2 uczestniczą w regulacji apoptozy, mogą być zatem zaangażowane w procesy odpowiedzialne za toksyczność leku. W pracy oceniono wpływ AmB na aktywność transkrypcyjną genów kodujących białka związane z aktywnością kaspaz oraz białka z rodziny BCL-2. Zbadano również wpływ modyfikowanych form AmB: AmB-Cu2+ (kompleks z jonami miedzi (II)) i AmB-ox (formy utlenione). MATERIAŁ I METODY: Ludzkie komórki RPTECs (Human Renal Proximal Tubule Epithelial Cells) inkubowano z AmB, AmB-Cu2+ i AmB-ox. Całkowity RNA wyekstrahowano metodą fenolowo-chloroformową. Profil ekspresji genów wyznaczono techniką mikromacierzy oligonukleotydowych (HG-U133A 2.0, Affymetrix). Analiza obejmowała 67 ID genów związanych z aktywnością kaspaz i 32 ID geny kodujące białka z rodziny BCL-2, zaproponowane przez bazę Affymetrix. WYNIKI: Analiza wykazała nadekspresję genów BCL-2 i BCL2L1 w komórkach traktowanych AmB-Cu2+, w porównaniu z kontrolą. Zarówno w komórkach traktowanych AmB, jak i AmB-Cu2+ geny różnicujące związane były z za-paleniem i mitofagią aktywowanymi w odpowiedzi na sygnały wewnątrzkomórkowe. W komórkach traktowanych AmB-ox geny z rodziny BCL-2 były wyciszone. WNIOSKI: Wyniki sugerują, że AmB i AmB-Cu2+ aktywują geny zaangażowane w regulację zapalenia i mitofagii aktywowanych sygnałami wewnątrzkomórkowymi, jednak nadekspresja genów BCL-2 i BCL2L1 może chronić komórki traktowane AmB-Cu2+ przed śmiercią. W komórkach traktowanych AmB-ox przeważa sygnał zewnątrzkomórkowy, co wskazuje na odrębny mechanizm cytotoksyczności tej formy antybiotyku.

9

Wpływ polimorfizmu insercyjno-delecyjnego ACE na występowanie chorób sercowo-naczyniowych i udarów mózgu w ocenie współczesnych badaczy

76%

Gaweł B., Gałka S., Wajgt A., Mazurek U., Chłopicki B., Głogowska-Ligus J.

Aktualności Neurologiczne

|

2006

|

vol. 6

|

issue 1

44-47

EN

For many years strokes have been a priority research subject. The genetic background of strokes has been of particular interest during the last decade. Intensive research is conducted into the role of polymorphism of the genes whose protein products are involved in the mechanisms of the renin-angiotensin system. Especially interesting is the insertion/deletion (ID) polymorphism of the gene responsible for the encoding of the angiotensin- converting enzyme (ACE). The enzyme is a dipeptidyl carboxypeptidase transforming angiotensin I (Ang I) into angiotensin II (Ang II) and inactivating bradykinin. The gene of ACE was found in chromosome 17 in 1988 year. In 1990 Rigat et al. discovered polymorphism in the area of 3’ 16 intron of the ACE gene, located in band q23 of chromosome 17. DD homozygotes demonstrate a twice increased activity of the enzyme in plasma than II homozygotes, while ID heterozygotes demonstrate intermediate activity. The percentage of persons with high serum convertase activity (>40 nmol/min) is significantly greater among patients with arterial hypertension than in health persons. According to some researchers, the genotype DD, which is accompanied by higher ACE activity, may be an independent myocardial infarction risk factor, hyperplastic and dilatation cardiomyopathy, sudden cardiac death, and some complications of arterial hypertension. The D allele is a inconsiderable but independent risk factor for ischemic stroke. The investigation led among Polish population is evidenced that D allele is an independent risk factor for hemorrhage stroke.

PL

W ostatnim dziesięcioleciu szczególne zainteresowanie budzi podłoże genetyczne udarów. Intensywne badania prowadzi się nad rolą polimorfizmu genów, których produkty białkowe są zaangażowane w mechanizmy działania układu renina-angiotensyna. Szczególne zainteresowanie wzbudził polimorfizm insercyjno-delecyjny (I/D) genu kodującego enzym konwertazę angiotensyny (ACE). Enzym jest dipeptydylokarboksypeptydazą przekształcającą angiotensynę I (Ang I) w angiotensynę II (Ang II) oraz inaktywującą bradykininę. Gen kodujący ACE zlokalizowany został w chromosomie 17. w roku 1988. W 1990 roku Rigat i wsp. wykryli istnienie polimorfizmu w okolicy 3’ 16. intronu genu dla ACE, zlokalizowanego w prążku q23 chromosomu 17. Homozygoty DD wykazują dwukrotnie większą aktywność enzymu w osoczu aniżeli homozygoty II, podczas gdy heterozygoty ID wykazują pośrednie aktywności. Odsetek osób z wysoką aktywnością konwertazy w surowicy (>40 nmol/min) jest znacząco większy u chorych na nadciśnienie tętnicze aniżeli u osób zdrowych. Według niektórych badaczy genotyp DD, któremu towarzyszy wyższa aktywność enzymu ACE, może być niezależnym czynnikiem ryzyka zawału serca, kardiomiopatii przerostowej i roztrzeniowej, nagłego zgonu sercowego oraz niektórych powikłań nadciśnienia tętniczego. Allel D jest nieznacznym, ale niezależnym czynnikiem ryzyka udarów niedokrwiennych mózgu. Badania przeprowadzone w populacji Polaków wykazały, że allel D jest niezależnym czynnikiem ryzyka udarów krwotocznych mózgu.

10

Expression of Genes Encoding Aldosterone Synthesis Pathway Enzymatic Proteins in Adrenocortical Adenomas in Patients With Conn Syndrome

64%

Ziaja J., Cholewa K., Chudek J., Król R., Kajor M., Więcek A., Mazurek U., Cierpka L.

Polish Journal of Surgery

|

2010

|

vol. 82

|

issue 1

47-52

EN

One of the possibilities of explanation of persistent hypertension after adrenocortical adenoma excision in patients with Conn syndrome could be analysis of transcriptional activity of genes encoding aldosterone synthesis pathway enzymatic proteins within these tumours.The aim of the study was to analyze the expression of mentioned genes in adrenocortical adenomas in patients with primary hiperaldosteronism and to analyse correlations between their expression and results of hormonal tests of blood serum before surgery as well as maximal values of blood pressure before surgery and their decrease after operation.Material and methods. Thirteen patients with Conn syndrome subjected to surgical excision of adrenocortical tumour were analyzed. Expression of CYP 11A1, CYP 21A2, CYP 11B2 and HSD 3B2 genes in tissue of removed tumours was analyzed using RT real-time PCR method. GAPDH was used as reference gene. The results analysis was based on amplification threshold values CT. Analysis of clinical consequences of adrenalectomy was performed after a period of minimum 12 months after surgery.Results. Expression of mRNA, presented as 2-ΔΔCT, of CYP 11A1 gene was 1.58 (1.01-2.48), CYP 21A2-2.74 (1.78-4.24), CYP 11B2- 19.15 (11.28-32.50) and HSD 3B2-2.57 (1.47-4.50). Correlation analysis revealed only negative correlation between CYP 11A1 gene expression and plasma renin activity in upright position (r=-0.604; p=0.049) and positive correlation between HSD 3B2 gene expression and decrease of maximal values of systolic blood pressure in long term follow up (r=0.763; p=0.010).Conclusions. High expression of genes encoding aldosterone synthesis pathway enzymatic proteins is observed in adrenocortical adenomas in patients with Conn syndrome. The transcriptional activity of the genes does not correlate with results of preoperative hormonal tests and is not a prognostic factor of persistent hypertension after adrenal tumour excision.

Refine search results

The characterization of tumor necrosis factor alpha (TNF-α), its role in cancerogenesis and cardiovascular system diseases and possibilities of using this cytokine as a molecular marker

Changes of C18 fatty acids content in phospholipids of synchronously cultured Chlorella vulgaris

Klasyfikacja i transdukcja wewnątrzkomórkowego sygnału metabotropowych receptorów amin biogennych

Adipose-derived stem cells: a review of osteogenesis differentiation

DNA methylation: gene expression regulation

Effect of cadmium on photosynthetic pigments in synchronously growing Chlorella cells

Komórki macierzyste rąbka rogówki w procesie regeneracji nabłonka rogówki – aspekt kliniczny i molekularny

Changes in expression of genes related to caspases and BCL-2 family in RPTEC treated with amphotericin B and its modified forms

Wpływ polimorfizmu insercyjno-delecyjnego ACE na występowanie chorób sercowo-naczyniowych i udarów mózgu w ocenie współczesnych badaczy

Expression of Genes Encoding Aldosterone Synthesis Pathway Enzymatic Proteins in Adrenocortical Adenomas in Patients With Conn Syndrome