Search results

Sort By:

Limit search:

Urazy ręki u pacjentów z obrażeniami wielonarządowymi

100%

Żyluk A., Fliciński F., Pakulski C.

Polish Journal of Surgery

2021

vol. 93

issue 4

21-27

Urazy ręki i przedramienia są stosunkowo rzadkie u pacjentów z obrażeniami wielonarządowymi; ich częstotliwość jest szacowana na ok. 2–5%. Zwykle nie stanowią zagrożenia życia i dlatego są traktowane jako drugorzędne, ustępując miejsca poważniejszym obrażeniom innych okolic ciała. Jednak powinny one być leczone niezwłocznie po ustabilizowaniu stanu pacjentów, ponieważ zbyt późne ich zaopatrzenie może skutkować poważną dysfunkcją ręki. Celem pracy była analiza częstotliwości występowania, spektrum i metod leczenia urazów przedramienia i ręki wśród pacjentów Centrum Leczenia Urazów Wielonarządowych (CLUW) SPSK 1 w Szczecinie przez 4 lata. Materiał badawczy stanowiły dane medyczne 17 chorych, 11 mężczyzn (65%) i 6 kobiet (35%), w wieku śr. 34 lat (zakres 19–62) leczonych w CLUW, którzy dodatkowo mieli uraz ręki i/lub przedramienia. Najczęstszą składową urazu wielonarządowego, któremu towarzyszył uraz ręki, były: złamania dużych kości (kręgosłup, miednica i kończyny) – 12 przypadków (70%), urazy klatki piersiowej – 11 (65%), twarzoczaszki – 9 (53%), czaszkowo-mózgowe – 8 (47%) i brzucha – 4 (29%). Najczęstszym urazem kończyny górnej było złamanie dalszego końca kości promieniowej – 9 chorych (53%). Dwie chore doznały rozległego zmiażdżenia z oskalpowaniem kończyny górnej, który to uraz był głównym powodem przyjęcia do CLUW. Dziewięciu chorych wymagało leczenia operacyjnego, najczęściej zespolenia kości promieniowej płytką. Wszyscy pacjenci przeżyli. W pracy podkreślono zasadność prawidłowego zaopatrzenia urazów ręki niezwłocznie po ustabilizowaniu stanu chorego z obrażeniem wielonarządowym.

Hand injuries in polytrauma patients

100%

Żyluk A., Fliciński F., Pakulski C.

Polish Journal of Surgery

2021

vol. 93

issue 4

21-27

Hand and forearm injuries are relatively rare in polytrauma patients; their incidence is estimated at 2–5%. Hand and forearm injuries are usually not life threatening, and, therefore are considered of secondary importance, replaced by serious injuries of other body parts. However, they should be treated immediately after stabilization of the general condition of patients, as their delayed management may result in serious dysfunction of the hand. The aim of this study was to determine the incidence, distribution and methods of treatment of hand and forearm injuries in patients treated at the Polytrauma Centre of the SPSK 1 in Szczecin over the period of 4 years. Medical records of 16 patients, 11 men (65%) and 5 women (35%) with a mean age of 34 years (range 19–62) who were treated at the Polytrauma Centre and sustained an additional injury to the hand and/or forearm were analyzed. Medical records of 16 patients, 11 men (65%) and 5 women (35%) at the mean age of 34 years (range 19–62) who were treated in Polytrauma Centre and sustained an additional injury to the hand and/or forearm were analysed. The most common component of polytrauma with associated hand injury was major bone fractures (spine, pelvis and extremities) – 12 cases (70%), followed by chest – 11 (65%), maxillofacial – 9 (53%), brain – 8 (47%) and abdominal injuries – 5 (29%). The most common injury of the distal upper limb was fracture of the distal radius – 9 patients (53%). Two patients sustained excessive crush-degloving injuries which were the primary cause of their admission to the Polytrauma Centre. Nine patients required surgery, predominantly fixation of the distal radius with a plate. All patients survived. The importance of the correct management of hand injuries performed promptly after stabilization of the general condition of polytraumatized patients was emphasized.

Refine search results

2 Polish Journal of Surgery

2 2021

2 Fliciński F.

2 Pakulski C.

2 Żyluk A.

Search results

Urazy ręki u pacjentów z obrażeniami wielonarządowymi

Hand injuries in polytrauma patients