Search results

Sort By:

Limit search:

Przydatność oznaczania wskaźnika kwaśnego steatokrytu u niemowląt chorych na mukowiscydozę

100%

Filipiak-Wieczorek M., Drzymała-Czyż S., Walkowiak D., Nowak J. K., Woźniak D., Walkowiak J.

Farmacja Polska

2020

vol. 76

issue 3

156-152

Background: Steatorrhea, which is a consequence of pancreatic insufficiency, occurs in 85% of patients with cystic fibrosis. In clinical practice, fecal fat concentration is used to diagnose and monitor fecal fat losses. Because compliance with this method is insufficient, new tests are needed. One of the alternatives may be the acid steatocrit. Aim: This study aimed to investigate the value of acid steatocrit in the assessment of fecal fat excretion in pancreatic-insufficient infants with cystic fibrosis: before and after the initiation of pancreatic enzyme supplementation. Patients and methods: The study included 10 infants with cystic fibrosis diagnosed through the newborn screening program and 16 healthy control infants. In all the children, fecal elastase-1, fecal fat concentration (%) and acid steatocrit were measured. Results: Fecal fat concentration in cystic fibrosis infants (range: 14.5%–32,1%) was significantly higher (p<0.0001) compared with control subjects (1.7%–15.1%). Acid steatocrit in cystic fibrosis (19.8%–68.7%) was also greater (p<0.0001) than in the control group (10.7%–22.7%). The area under the receiver operating characteristic curve (ROC) for the 95th percentile of normal values was 0.981 (95% confidence interval: 0.941–1.0) indicating high diagnostic accuracy of acid steatocrit. When acid steatocrit and fecal fat concentration cut-offs were set at 90th and 95th percentile for healthy infants, the specificity of acid steatocrit in detecting elevated fecal fat concentration was 100%, and the sensitivity 80% and 100%, respectively. Conclusions: Compared with the assessment of fecal fat concentration, sensitivity/specificity of acid steatocrit in steatorrhea detection in infants are potentially lower, but still satisfactory. The measurement of acid steatocrit may constitute a useful method of fecal fat concentration assessment in infants identified by the newborn screening program in whom the replacement enzyme therapy has not yet been commenced.

Przedmiot badań: U 85% pacjentów z mukowiscydozą (ang.: cystic fibrosis, CF) stwierdza się niewydolności zewnątrzwydzielniczej trzustki (nzt). Złotym standardem rozpoznawania biegunki tłuszczowej jest ocena stężenia tłuszczu w stolcu. Ze względu na małą akceptowalność tej metody szuka się nowych procedur. Alternatywę może stanowić pomiar wskaźnika kwaśnego steatokrytu (KS). Cel badań: Celem badania była ocena przydatności oznaczania KS w ocenie wydalania tłuszczu w stolcu u niemowląt z CF z nzt, przed włączeniem suplementacji enzymatycznej. Materiał i metody: Do badania włączono 10 niemowląt z CF wykrytą w przesiewie noworodkowym oraz 16 zdrowych niemowląt. U wszystkich dzieci wykonano oznaczenie stężenia elastazy-1 w kale, stężenia tłuszczu (%) w kale w oparciu o metodę Van de Kamera oraz wartości wskaźnika KS. Wyniki: Stężenie tłuszczu w stolcu dzieci z CF wynosiło od 14,5% do 32,1% i było statystycznie większe (p<0,0001) niż w grupie zdrowych niemowląt, w której wynosiło od 1,7% do 15,1%. Wartość wskaźnika KS w grupie badanej mieściła się w zakresie od 19,8% do 68,7% i również była większa niż w grupie kontrolnej (p<0,0001), w której wynosiła od 10,7% do 22,7%. Nie wykazano korelacji między wskaźnikiem KS a stężeniem tłuszczu w stolcu. Pole pod krzywą ROC dla wartości 95 percentyla wartości prawidłowych wynosiło 0,981 (95% przedział ufności: 0,941-1,0) odzwierciedlając dużą wartość diagnostyczną metody oznaczania KS. Wnioski: Pomiar wskaźnika KS dobrze różnicuje grupy niemowląt zdrowych oraz niemowląt chorych na CF z nzt. W porównaniu do metody Van de Kamera, czułość/swoistość oznaczania KS w wykrywaniu biegunki tłuszczowej u niemowląt, jest potencjalnie mniejsza, ale wciąż bardzo zadowalająca. Należy podkreślić prostotę oznaczania KS i możliwość uzyskania wyniku danego dnia. To sprawia, że oznaczenie KS może być przydatną metodą oceny stężenia tłuszczu w stolcu u niemowląt ze skryningu noworodkowego, u których nie włączono jeszcze suplementacji enzymatycznej.

The therapeutic potential of short-chain fatty acids enemas in inflammatory bowel diseases: a systematic review

100%

Kaczmarek N., Kokot M., Makarewicz A., Glapa-Nowak A., Nowak J. K., Jamka M., Walkowiak J.

Farmacja Polska

2020

vol. 76

issue 5

297-304

Sugeruje się, że krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (SCFA) mogą redukować nasilenie objawów klinicznych, poprawiać wyniki badania endoskopowego i histopatologicznego u pacjentów z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit (IBD). Jednakże, pomimo obiecujących badań in vitro, wyniki badań przeprowadzonych w modelu zwierzęcym oraz randomizowanych badań kontrolowanych (RCT) są niejednoznaczne. Celem tego przeglądu systematycznego była ocena skuteczności SCFA podawanych doodbytniczo u pacjentów z IBD. Wyszukiwanie elektroniczne przeprowadzono w następujących bazach danych: PubMed, Scopus, Web of Science i Cochrane. Kryteria włączenia badań oryginalnych do przeglądu systematycznego obejmowały: 1) rodzaj badań: równoległe lub krzyżowe RCT; 2) język: artykuły w języku angielskim; 3) rodzaj interwencji: SCFA podawane doodbytniczo; 4) populacja badana: pacjenci z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego lub chorobą Leśniowskiego-Crohna, niezależnie od płci, wieku, pochodzenia etnicznego, lokalizacji badania i wielkości próby. Jako punkty końcowe przyjęto wpływ podaży SCFA na wskaźnik aktywności choroby (DAI) oraz wyniki badań endoskopowych i histopatologicznych. Do analizy zakwalifikowano 4 badania obejmujące łącznie 187 pacjentów z IBD. W 2 badaniach oceniano wpływ SCFA na DAI, w 4 badaniach – na wyniki badania endoskopowego i histopatologicznego. Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy grupą interwencyjną a grupą kontrolną w zakresie wpływu na jakikolwiek analizowany parametr. W 2 badaniach wykazano istotny spadek DAI po okresie interwencji, zarówno w grupie SCFA, jak i w grupie kontrolnej. Podobnie, w 4 badaniach odnotowano statystycznie istotne różnice między wynikami endoskopowymi przed i po interwencji w grupie SCFA. Jednakże, w 3 badaniach podobny efekt zaobserwowano w grupie kontrolnej. Poza tym, w 3 badaniach nie zaobserwowano wpływu SCFA na wyniki histopatologiczne. Podsumowując, brak jest dowodów na skuteczność SCFA podawanych doodbytniczo u pacjentów z IBD.

It has been suggested that short-chain fatty acid (SCFA) enemas might improve clinical, endoscopic and histological scores in patients with inflammatory bowel disease. However, despite the promising results of in vitro studies, the findings of animal studies and randomised controlled trials are inconclusive. Therefore, this review aimed to assess the efficacy of SCFA enemas in patients with inflammatory bowel diseases. Electronic searches were performed in PubMed, Scopus, Web of Science and Cochrane databases. Original studies were included in this systematic review if they met the following inclusion criteria: 1) types of studies: parallel or crossover randomised controlled trials; 2) language: articles published in English; 3) types of interventions: SCFA enemas; 4) population: studies conducted in subjects with ulcerative colitis or Crohn’s disease of either gender and any age and without restrictions based on the ethnicity of study participants, location of study or sample size. The outcomes included the effect of SCFA enemas on disease activity index (DAI), endoscopic and histological scores. In total, four studies enrolling 187 patients with inflammatory bowel diseases were included in this systematic review. Two studies assessed the effect of SCFA enemas on DAI. Four studies evaluated the effect of SCFA therapy on the endoscopic score and the histological score. There were no significant differences between the SCFA groups and the control groups regarding the impact on any analysed parameter. Two studies demonstrated a statistically significant decrease in DAI after the intervention period, both in the SCFA groups and the control groups. Similarly, statistically significant differences between pre- and post-intervention endoscopic scores in the SCFA groups were reported in four studies. However, in three studies, a similar effect was demonstrated in the control groups. Besides, in three studies no effect of SCFA enemas on the histological score was observed. In conclusion, there is no evidence for the effectiveness of SCFA enemas in patients with inflammatory bowel diseases.

Refine search results

2 Farmacja Polska

2 2020

2 Nowak J. K.

2 Walkowiak J.

1 Drzymała-Czyż S.

1 Filipiak-Wieczorek M.

1 Glapa-Nowak A.

1 Jamka M.

1 Kaczmarek N.

1 Kokot M.

1 Makarewicz A.

1 Walkowiak D.

1 Woźniak D.

Search results

Przydatność oznaczania wskaźnika kwaśnego steatokrytu u niemowląt chorych na mukowiscydozę

The therapeutic potential of short-chain fatty acids enemas in inflammatory bowel diseases: a systematic review