Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 45

Number of results on page
first rewind previous Page / 3 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 3 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

The usefulness of the acoustic and the capacity analysis of singing voice

100%
Nowosielska-Grygiel J., Olszewski J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 3
16-25
EN
Abstract Introduction: The aim of the study was to assess the acoustic and capacity analysis of singing voice using DiagnoScope Specialist software. Material and methods: The study was conducted in 120 adults subjects, including 74 women and 46 men aged 21-5, were divided into 3 groups: I -40 subjects (treatment group) – professional vocalists, II- 40 subjects (treatment group) – semiprofessional vocalists, III- 40 subjects (control group) – students of The Military Medical Faculty at Medical University of Lodz – nonsingers. The research methodology included: primary medical history, physical examination (otolaryngological), vdeolaryngoscopic examination, the GRBAS scale for subjective voice evaluation, diagnostic voice acoustic and capacity analysis using DiagnoScope Specialist software, survey on lifestyle patterns which may affect voice quality. Results: Average value of the fundamental frequency F0 was the highest in professional vocalists’ group was 316,46 Hz in women and 165,09 Hz in men, in semiprofessional vocalists’ group was accordingly 260,50 Hz and 149,26 Hz, in nonsingers’ group was accordingly 261,23 Hz and 159, 27 Hz. Average value of Jitter parameter in professional vocalists’ group was 0,30% in women and 0,54% in men, in semiprofessional vocalists’ group was accordingly 0,31% and 0,57%, in nonsingers’ group was 0,31% and 0,56%. Average value of Shimmer parameter in professional vocalists’ group was 3,27% in women and 3,75% in men, in semiprofessional vocalists’ group was accordingly 3,46% and 3,77%, in nonsingers’ group was 4,33% and 4,39%. Average value of NHR index in professional vocalists’ group was 3,28% in women and 6,00% in men, in semiprofessional vocalists’ group was accordingly 3,23% and 6,72%, in nonsingers’ group was 3,89% and 6,13%. Conclusions: Values of the parameters which are measuring the character of the voice, relative period-to-period fundamental frequency perturbations, relative period-to-period amplitude perturbation and level of buzzing together with other methods have diagnostic and predictive value in early detection of voice disorders. Capacity analysis in singing voice showed very low values of the following parameters: phonation time, true phonation time, no phonation coefficient, voice efficiency coefficient and voice capacity. Key words: The acoustic and capacity analysis, singing voice
2
Publication available in full text mode
Content available

An analysis of causes and results of VNG examinations in patients with vertigo and balance disorders in private ENT practice

100%
Polaczkiewicz L., Olszewski J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2020
|
vol. 74
|
issue 2
23-30
EN
Introduction: The aim of the study was to attempt to analyze the most common causes leading to dizziness, vertigo and balance disorders according to gender and age. Material and methods: Analysis of medical records and evaluation of VNG tests were performed on 608 patients of the private ENT practice “VERTIGO” in Opole between 2011 and 2017, including 404 women and 204 men. The patients’ age was in the range from 18 to 85 years, average age 49.88 years. The following parameters were taken into account in the analysis: the result of the subjective examination and the basic ENT and otoneurological examination, videonystagmographic examination, hearing assessment (tonal and impedance audiometry) and imaging tests (head MRI/CT and cervical spine x-ray), assessment of doppler ultrasound examination of vertebral arteries flow. Results: In examinations patients dizziness and vertigo were more common in women (66.45%) than men (33.55%), the most numerous was group of patients over 60 years, i.e. 30, 76%, systemic ver-tigo predominated (61.02%). Hypertension was the most common chronic disease in the entire popu-lation of patients with dizziness, vertigo and balance disorder and its frequency increases with age, which translates into an increase in the frequency of non-systemic and mixed dizziness reported by patients. The frequency of lipid metabolism disorders increases statistically significantly with age, while thyroid dysfunction as well as migraines and frequent headaches are significantly more com-mon in women reporting dizziness, vertigo and balance disorder than in men. In doppler ultrasound examination, while with age the frequency of bilateral disorders in vertebral artery flow increases significantly. The percentage of individual diagnoses in the examined patients was as follows: ves-tibular disorder (35.86%), benign paroxysmal positional vertigo (18.9%), mixed vertigo (16.12%), cervical vertigo (5.42%), Méniére's disease and its suspicion (5.1%), vertigo and dizziness of central origin (3.78%), vascular vertigo (2.8%), vestibular neuritis (2.3%), post-traumatic dizziness (1.32%) and the cerebellopontine angle tumors (0.16%). In the VNG study: in visual-oculomotor tests an in-crease in the percentage of pathology with age between 51 and 60 years old. Conclusions: The structure of diagnoses made in private practice differs from public health care. This results from the fact that the patient with acute symptoms first goes or is transported to the hospital emergency department. The second reason is the cost of diagnostics in the private sector which is not affordable to every patient.
3
Publication available in full text mode
Content available

Ocena wyników leczenia przewlekłych przerostowych zapaleń krtani na podstawie badania wideolaryngostroboskopowego

100%
Kluch W., Olszewski J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2008
|
vol. 62
|
issue 6
680-685
EN
Introduction. This work aimed at assessing effects of surgical treatment and post-operative rehabilitation of chronic hypertrophic laryngitis by videolaryngostroboscopy and the GRBAS scale. Material and methods. The examinations were carried on 50 patients of both sex, including 16 women (32.0%) and 34 men (68.0%) at the age of 19-66, surgically treated due to oedema hypertrophic lesions in the larynx. The voice was assessed by the perceptive GRBAS scale, a subjective voice self-assessment questionnaire, and through pre- and post-therapy videolaryngostroboscopic tests, which were also conducted after phoniatric rehabilitation (30 days after the operation). Physical therapy (iontotherapy with hydrocortisone and 1% solution of CaCl2) and respiratory and phonatory exercises were introduced in the rehabilitation. Results. The GRBAS scale indicated that the patients with the Reincke’s oedema and vocal fold polyp showed greater voice improvement after the therapy and rehabilitation than those with chronic hypertrophic laryngitis. Contrary to the assessment carried out before the surgical procedure, the hoarseness level, rough voice, breathing voice, weak voice and tense voice mainly ranged between 0 and 1 scale. In stroboscopy a correct marginal shift and occlusion of the glottis were noticed in each case after eliminating lesions like Reincke’s oedema and vocal fold polyp (merely in 6.0% we found a disorder in the marginal shift). In the above patients their voice formation was unrestrained, 69.0% and 75.0% respectively, mid-location of the voice was normal in 92.0% and 88.0%, normal phonation time in 85.0% and 94.0%, and accurate voice setting in 77.0% and 75.0%. In stroboscopy the worst results of the voice assessment were obtained in the laryngeal papilloma patient. Conclusions. The videolaryngostroboscopy seems a perfect diagnostic method in larynx diseases, both in qualifying patients for a surgical treatment and monitoring effects of the treatment and post-operative rehabilitation.
4
Publication available in full text mode
Content available

Analiza przyczyn i wyników badań wideonystagmograficznych u pacjentów z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi w prywatnej praktyce lekarskiej

100%
Polaczkiewicz L., Olszewski J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2020
|
vol. 74
|
issue 2
23-30
PL
Wstęp. Celem pracy była próba analizy najczęstszych przyczyn prowadzących do wystąpienia zawrotów głowy i zaburzeń równowagi względem płci oraz względem grup wiekowych. Materiał i metodyka. Badania dokumentacji medycznej oraz analizę wyników badań VNG wykonano u 608 pacjentów prywatnej specjalistycznej praktyki laryngologicznej VERTIGO w Opolu, w tym u 404 kobiet i 204 mężczyzn w wieku 18-85 (średnia wieku 49,88 lat) w latach 2011-2017. W analizie wzięto pod uwagę następujące parametry: wynik badania podmiotowego oraz podstawowe badanie laryngologiczne i otoneurologiczne, badanie wideonystagmograficzne, ocenę słuchu (audiometria tonalna oraz impedancyjna) i badania obrazowe (MRI/TK głowy oraz rtg kręgosłupa szyjnego), ocenę unaczynienia dogłowowego w badaniu UDP. Wyniki badań. U badanych chorych zawroty głowy częściej dotyczyły kobiet (66,45%) niż mężczyzn (33,55%) i najliczniejszą grupę stanowili chorzy po 60 r.ż. (30,76%) oraz przeważały zawroty głowy o typie układowym (61,02%). Nadciśnienie tętnicze było najczęstszą chorobą przewlekłą w całej populacji chorych z zawrotami głowy i wraz z wiekiem jego częstość wzrasta, podobnie częstość zaburzeń gospodarki lipidowej wzrasta znamiennie statystycznie wraz z wiekiem, natomiast zaburzenia czynności tarczycy, a także migreny i częste bóle głowy znamiennie częściej występują u kobiet zgłaszających zawroty głowy i zaburzenia równowagi niż u mężczyzn. Wraz z wiekiem wzrasta częstość występowania zaburzeń przepływów w tętnicach kręgowych w badanu USG Dopplera. Odsetek poszczególnych rozpoznań u badanych pacjentów przedstawiał się następująco: zawroty głowy pochodzenia błędnikowego (35,86%), łagodne napadowe położeniowe zawroty głowy (18,9%), zawroty głowy po-chodzenia mieszanego (16,12%), zawroty głowy pochodzenia szyjnego (5,42%), choroba Méniére’a i jej podejrzenia (5,1%), zawroty głowy pochodzenia centralnego (3,78%), zawroty głowy pochodzenia naczyniowego (2,8%), zapalenie nerwu przedsionkowego (2,3%), pourazowe zawroty głowy (1,32%) oraz guzy kąta mostowo-móżdżkowego (0,16%). W badaniu VNG w testach wzrokowo-okoruchowych obserwuje się wzrost odsetka patologii wraz z wiekiem, między 51 a 60 r.ż. Wnioski. Struktura stawianych rozpoznań w praktyce prywatnej różni się od publicznej służby zdrowia, co wynika z faktu, iż pacjent z ostrymi objawami w pierwszej kolejności jest transportowany do szpitalnego oddziału ratunkowego do pilnej diagnostyki szpitalnej oraz drugą przyczyną jest koszt diagnostyki w sektorze prywatnym, który nie dla każdego pacjenta jest osiągalny.
5
Publication available in full text mode
Content available

Historia tracheotomii

100%
Olszewski J., Miłoński J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2007
|
vol. 61
|
issue 3
349-352
EN
The present notion - tracheotomy, originates from the Latin words trachea – windpipe, which comes from the combination of Latin “tracheia” and Greek “arteria” indicating an uneven road, and “tome” – cut. Procedures of pharyngotomy have a long-lasting history. First similar operations were found on the ancient Egyptian clay tablets dating back to 3600 BC. Mentions of pharyngotomy operations were found in the papyrus called Ebers’s Papyrus dating back to about 1550 BC, which can obviously be treated as an encyclopaedia of the medical knowledge that the ancient Egyptians possessed. Guidelines for the person performing pharyngotomy were described in Rig Veda – the holy scriptures of Hindi medicine, about 2000 BC. Asclepiads of Prussia in Bithynia (124–156 BC), a Greek physician practising in Rome, is commonly considered the father of pharyngotomy. In the 1st century BC he documented an operation similar to pharyngotomy. Procedures similar to pharyngotomy were conducted by Claudius Galenus of Pergamon (about 130–200 AD) who was treating gladiators at the beginning of his medical career. A precise description of the technique in pharyngotomy performed by the method adopted from Antilla (3rd century AD) was presented by Paulos Aeginata (625–690 AD), whereas in modern times the first surgical pharyngotomy was performed by Antonio Brasavola (1490–1554) in 1546. In those times pharyngotomy operations were applied as life saving procedures and were associated with a desperate fight for life. The best example is given by Sanctorio Santorius (1561–1636) who pierced the trachea lumen with a trocar. All the experiences connected with the pharyngotomy technique were collected by Lorenz Heister (1683–1758) and published in his work “Surgery” in 1716. Until the end of 18th century the work finally established views about performing pharyngotomy operations. In 1856 Eugeniusz Bonchut conducted the first pharyngotomy in a child with passing an intubation tube into the trachea lumen. The operation was performed according to theoretical assumptions by Armando Trausseau (1801–1867), whose contributions to emergency pharyngotomy methods are enormous. Finally, at the beginning of the 20th century Chevalier Jackson (1865–1958) set principles for surgical techniques in pharyngotomy that still remain in force. The return to Sanctorius’s method and also adaptation of Selinger’s method (1953) of cannulation of blood vessels turned out to be fundamental for the further development of transdermal pharyngotomy. The first set for multistage, dilatation pharyngotomy was provided by P. Ciaglia et al. in 1985. A one-stage pharyngotomy by special forceps was described by W. M. Griggs et al. in 1990. A technique of transdermal pharyngotomy from inside the trachea was presented in 1995 by A. Fantoni with his group. Modern methods of transdermal pharyngotomy are good complementary techniques for classical methods of pharyngotomy in both emergency and chronic cases.
6
Publication available in full text mode
Content available

Analiza akustyczna i wydolnościowa narządu głosu u chorych z zaburzeniami czynnościowymi oraz organicznymi krtani za pomocą programu DiagnoScope Specjalista

81%
Owczarek K., Niewiadomski P., Olszewski J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 4
21-28
PL
Wstęp: Celem badań było zweryfikowanie przydatności analizy akustycznej i wydolnościowej głosu śpiewaczego przy wykorzystaniu oprogramowania do analizy akustycznej głosu DiagnoScope Specjalista. Materiał i metody: Badania przeprowadzono u 120 dorosłych osób, w tym 74 kobiet i 46 mężczyzn, w wieku 21–51 lat, których podzielono na trzy grupy. I grupę (badaną) – stanowiło 40 profesjonalnych wokalistów, II grupę (badaną) – 40 półprofesjonalnych wokalistów, III grupę (odniesienia) – 40 studentów Wydziału Wojskowo-Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, zawodowo nieobciążających głosu. Metodyka badań obejmowała: (1) badanie podmiotowe (wywiad otorynolaryngologiczny), (2) badanie przedmiotowe otorynolaryngologiczne, (3) badanie wideolaryngoskopowe krtani, (4) ocenę percepcyjną głosu za pomocą skali GRBAS, (5) diagnostyczną analizę akustyczną i wydolnościową głosu z wykorzystaniem oprogramowania DiagnoScope Specjalista, (6) ankietę z uwzględnieniem podstawowych parametrów stylu życia i dolegliwości towarzyszących. Wyniki badań: Średnia wartość częstotliwości podstawowej F0 u badanych w grupie profesjonalistów była najwyższa i wyniosła: 316,46 Hz u kobiet i 165,09 Hz u mężczyzn. W grupie półprofesjonalistów – odpowiednio 260,50 Hz i 149,26 Hz, a w grupie odniesienia – 261,23 Hz i 159,27 Hz. Średnia wartość parametru Jitter u badanych w grupie profesjonalistów wyniosła 0,30% u kobiet i 0,54% u mężczyzn, w grupie półprofesjonalistów odpowiednio: 0,31 % i 0,57%, a w grupie odniesienia: 0,31% i 0,56%. Średnia wartość parametru Shimmer u badanych w grupie profesjonalistów wyniosła 3,27% u kobiet i 3,75% u mężczyzn, w grupie półprofesjonalistów odpowiednio: 3,46% i 3,77%, a w grupie odniesienia: 4,33% i 4,39%. Średnia wartość wskaźnika NHR u badanych w grupie profesjonalistów wyniosła 3,28% u kobiet i 6,00% u mężczyzn, w grupie półprofesjonalistów odpowiednio: 3,23 % i 6,72%, a w grupie odniesienia: 3,89% i 6,13%. Wnioski: Wartości parametrów mierzących charakter głosu, takie jak: zaburzenia długości okresów podstawowych, wahania amplitudy dla kolejnych okresów oraz poziomu szumów w uzupełnieniu o inne metody, mają wartość diagnostyczną i predykcyjną dotyczącą wykrywania zaburzeń głosu już we wczesnym stadium. Analiza wydolnościowa głosu śpiewaków wykazała znacznie niższe wartości następujących parametrów: czasu fonacji, rzeczywistego czasu fonacji, współczynnika braku fonacji, współczynnika wydolności i przeciętnej jakości fonacji.
7
Publication available in full text mode
Content available

Ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchu

81%
Niewiadomski P., Bielińska M., Pietkiewicz P., Olszewski J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2017
|
vol. 71
|
issue 3
20-30
PL
Wprowadzenie: Celem pracy była ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchem. Materiał i metody: Badania przeprowadzono u 100 chorych, w tym u 54 kobiet i 46 mężczyzn w wieku 17–79 lat, których podzielono na dwie grupy: I grupa – 50 chorych, w tym 30 kobiet i 20 mężczyzn w wieku 17–79 lat z zawrotami głowy lub/i zaburzeniami słuchu oraz potwierdzoną asymetrią naczyń doczaszkowych, II grupa –50 chorych (stanowiących grupę kontrolną), w tym 24 kobiet i 26 mężczyzn w wieku 20–71 lat bez zawrotów głowy lub/i zaburzeń słuchu oraz bez zaburzeń w budowie naczyń doczaszkowych. U każdego pacjenta przeprowadzono badania podmiotowe, przedmiotowe otorynolaryngologiczne, USG Dopplera z określeniem średnicy tt. kręgowych i szyjnych oraz prędkości przepływu krwi w tt. kręgowych i szyjnych, diagnostykę audiologiczną, w tym badanie czasu latencji fal I, III, V słuchowych potencjałów wywołanych z pnia mózgu, diagnostykę otoneurologiczną z zastosowaniem testu skrętu szyi. Wyniki badań: Z analizy przedstawionego materiału wynika, że zastosowanie testu skrętu szyi w badaniu USG Dopplera powoduje w grupie badanej zwiększenie średniej prędkości skurczowej przepływu krwi w tętnicy kręgowej po stronie przeciwnej do skrętu szyi, zwiększenie średniej prędkości rozkurczowej przepływu krwi w tętnicy kręgowej po stronie wykonywanego testu oraz jej zmniejszenie po stronie przeciwnej w porównaniu do grupy kontrolnej. Wartość latencji fali I, II, V w badaniu ABR w fazie skrętu szyi ulega większemu wydłużeniu w grupie badanej niż kontrolnej, po stronie wykonanego testu. Wykonany test skrętu szyi w badaniu VNG powoduje wzrost występowania zarówno fal kwadratowych, jak i oczopląsu (dużo większe w grupie badanej niż kontrolnej). Wnioski. Zastosowanie testu skrętu szyi w badaniach USG Dopplera, ABR oraz VNG u chorych z zawrotami i/lub niedosłuchem powoduje, że badania te stają się czynnościowymi, a tym samym zwiększa się ich wartość diagnostyczna oraz możliwość ich wykorzystywania w monitorowaniu rehabilitacji zaburzeń ucha wewnętrznego.
8
Publication available in full text mode
Content available

Współczesna profilaktyka urazów akustycznych

81%
Sułkowski W., Owczarek K., Olszewski J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2017
|
vol. 71
|
issue 4
1-7
PL
Uszkodzenia słuchu spowodowane hałasem nazywane są tradycyjnie – w zależności od czasu trwania narażenia – ostrym bądź przewlekłym urazem akustycznym. Należą one – obok presbyacusis – do najczęściej występujących w populacji dorosłych odbiorczych zaburzeń słuchu. Według raportu Głównego Urzędu Statystycznego (GUS, 2011) w Polsce liczba pracowników zatrudnionych w warunkach przekroczenia najwyższych dopuszczalnych natężeń hałasu (NDN – 85 dB) wynosi ok. 200 tys., najwięcej w górnictwie, produkcji metali i wyrobów z metali, produkcji tkanin, produkcji drewna i wyrobów z drewna. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie wykazu chorób zawodowych (Dz.U. nr 132, poz. 1115) uszkodzenie słuchu spowodowane hałasem definiuje się jako „obustronny trwały ubytek słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego wyrażony podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczony jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości 1,2 i 3 kHz”. Do uszkodzeń słuchu dochodzi również w wojsku i policji w czasie ćwiczeń poligonowych i w warunkach bojowych, gdzie źródłem urazów akustycznych są wystrzały z broni palnej i wybuchy generujące hałas impulsowy (podobnie jak w niektórych rodzajach przemysłu) o wysokich poziomach szczytowych dźwięku C (Lc peak) z czasem narastania do maksimum <1 ms. Rozpowszechnienie mody słuchania głośnej muzyki, szczególnie przez osobiste odtwarzacze stereofoniczne, sprawia, że ubytkami słuchu o konfiguracji audiometrycznej urazu akustycznego dotknięte są także dzieci i młodzież (wg szacunków WHO – ok. 15–20%). Strategię działań profilaktycznych, mających na celu zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia słuchu, określają przepisy Unii Europejskiej oraz wdrażające je przepisy krajowe. Sprowadzają się one do eliminowania zagrożenia, bądź jego ograniczenia (jeśli nie można go wyeliminować) z uwzględnieniem dostępnych rozwiązań technicznych i organizacyjnych. W przypadku braku możliwości zmniejszenia poziomów hałasu metodami technicznymi i organizacyjnymi konieczne jest zastosowanie indywidualnych ochronników słuchu. Ochronniki nausznikowe mogą być wyposażone w układy elektroniczne z aktywną redukcją hałasu (opcja ta umożliwia podwyższenie skuteczności w zakresie niskich i średnich częstotliwości), mogą mieć regulowane tłumienie (poprawia to zrozumiałość mowy i percepcję sygnałów ostrzegawczych) oraz łączność bezprzewodową, która zapewnia komunikację słowną.
9
Publication available in full text mode
Content available

Posturography studies in patients with central and mixed vertigo Summary

81%
Fedorowicz J., Bielińska M., Olszewski J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 3
19-25
EN
Introduction: The aim of the study was to compare the results of posturography in patients with central and mixed vertigo. Material and methods: 50 patients (40 female and 10 male) aged between 26-47 complaining of vertigo were examined during their hospitalization in the Department of Otolaryngology, Laryngological Oncology, Audiology and Phoniatrics, Medical University of Lodz in 2014. The subjects were divided into two groups: I – 26 patients (23 female and 3 male) with central vertigo, II – 24 patients (17 female and 7 male) with mixed vertigo. The control group (III) consisted of 26 subjects, students and graduates of Lodz Universities, aged from 19 to 30, that did not complain of vertigo. The subjects were qualified to particular groups based on videonystagmography results. The examinations were conducted with “BioSway portable balance system” by Biodex. Results: In tests on a stable surface, with both closed and opened eyes, subjects with mixed vertigo coped slightly better. In tests on a sponge surface, subjects with central vertigo coped better. Conclusions: Based on the conducted research, it may be concluded that the ability to keep balance in subjects with central and mixed vertigo is on average three times lower than in population not suffering from vertigo episodes.
10
Publication available in full text mode
Content available

Retrospektywna ocena czynników ryzyka nowotworów jamy ustnej i gardła u pacjentów badanych w ramach programu profilaktyki nowotworów głowy i szyi

81%
Kowalski A., Olszewski J., Zielińska-Bliźniewska H.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 6
24-31
PL
Wstęp: Celem pracy jest retrospektywna ocena czynników ryzyka nowotworów jamy ustnej i gardła u pacjentów badanych w ramach Programu Profilaktyki Nowotworów Głowy i Szyi. Materiał i metody: Badania przeprowadzono łącznie u 300 pacjentów, w tym 186 kobiet i 114 mężczyzn, w ramach Programu Profilaktyki Nowotworów Głowy i Szyi w latach 2014–2018. Przed badaniem laryngologicznym pacjenci wypełniali ankietę demograficzną i medyczną dotyczącą czynników ryzyka nowotworów głowy i szyi, w której uwzględniono czynniki, takie jak: wykształcenie, zgłaszane objawy chorobowe, nałóg palenia papierosów, liczby spalanych papierosów, nałóg spożywania alkoholu, częstotliwość wizyt w gabinecie stomatologicznym, stosowanie środków higieny jamy ustnej, liczba życiowych partnerów seksualnych, uprawianie seksu oralnego, liczba życiowych partnerów seksualnych, z którymi uprawiany był seks oralny, wystąpienie choroby nowotworowej głowy i szyi w rodzinie. Wyniki badań: Badani zgłaszali następujące objawy chorobowe: chrypkę – 43,33%, trudności w połykaniu – 21,33%, ból lub pieczenie w jamie ustnej – 20,33%, inne symptomy – 46,33%. Natomiast głównymi objawami stomatologicznymi były: krwawienie z dziąseł w czasie szczotkowania zębów – 48,89% i uczucie suchości w jamie ustnej – 45,56%. Spośród ankietowanych do palenia wyrobów tytoniowych aktualnie przyznawało się 20,33% pacjentów, zaś w przeszłości paliło 54% pacjentów. W analizowanym materiale większość spożywała napoje alkoholowe, bo aż 80% badanych, przy czym istotnie rzadziej kobiety niż mężczyźni. Jednak okazjonalne picie alkoholu zadeklarowało 87,08%. Do uprawiania seksu oralnego przyznało się 27,67% badanych – 24,73% kobiet oraz 32,46% mężczyzn. Od jednego do trzech partnerów, którzy uprawiali seks oralny, spotkało 71,95% badanych. Po wykonaniu rozszerzonej diagnostyki stwierdzono obecność nowotworu tej okolicy u 10% badanych. Wnioski: Stwierdzono istotność statystyczną różnic między: chrypką a spożywaniem alkoholu, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, chrypką a paleniem tytoniu u kobiet, objawem trudności w połykaniu a paleniem tytoniu u badanych kobiet, bólem/pieczeniem w jamie ustnej a paleniem tytoniu u badanych mężczyzn, chrypką a uprawianiem seksu oralnego u badanych mężczyzn, trudnościami w połykaniu a uprawianiem seksu oralnego u badanych mężczyzn oraz bólem/ pieczeniem w jamie ustnej a występowaniem nowotworu złośliwego.
11
Publication available in full text mode
Content available

Porównawcza ocena wartości diagnostycznej biopsji wycinkowej i badania NBI u chorych z nowotworami gardła dolnego i krtani

81%
Wacławek M., Miłoński J., Olszewski J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 5
12-17
PL
Wstęp: Obiecującą metodą wczesnego wykrywania nowotworów głowy i szyi wydaje się być nowoczesna endoskopia z wykorzystaniem wąskiej wiązki światła NBI (Narrow Band Imaging). W porównaniu do standardowej endoskopii z użyciem białego światła endoskopia z wykorzystaniem NBI daje nam wgląd w procesy neoangiogenezy błony śluzowej i podśluzowej obserwowanych patologii. Celem pracy była ocena wartości diagnostycznej biopsji wycinkowej i badania NBI u chorych z nowotworami krtani i gardła dolnego. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 100 osób hospitalizowanych w Klinice Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM w Łodzi, u których planowano przeprowadzić zabieg operacyjnego usunięcia bądź biopsji chirurgicznej zmian przerostowych gardła dolnego lub krtani. Pacjentom wykonano badania: podmiotowe, przedmiotowe, laryngologiczne, endoskopowe z wykorzystaniem wąskiej wiązki światła (NBI) oraz histopatologiczne podejrzanych zmian rozrostowych. Unaczynienie opisywanych zmian było oceniane według kryteriów skali Ni. W kolejnym etapie porównano wynik badania endoskopowego (typu unaczynienia według skali Ni) z wynikiem badania histopatologicznego. Uzyskane dane poddano analizie statystycznej. Wyniki badań: Czułość endoskopii z wykorzystaniem wąskiej wiązki światła NBI w wykrywaniu nowotworów o charakterze złośliwym u chorych ze zmianami przerostowymi w obrębie gardła dolnego i krtani wynosi 90,48%, swoistość – 91,14%, pozytywna wartość predykcyjna – 73,08%, negatywna wartość predykcyjna – 97,30%. Wnioski: Endoskopia z wykorzystaniem wąskiej wiązki światła jest nowoczesną metodą obrazowania, zwiększającą potencjał diagnostyczny endoskopii we wczesnym wykrywaniu zmian nowotworowych w obrębie gardła dolnego i krtani.
12
Publication available in full text mode
Content available

Wczesna ocena słuchu u chorych leczonych operacyjnie z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego

81%
Olszewski J., Konopka W., Repetowski M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2008
|
vol. 62
|
issue 6
731-734
EN
Intoduction. The aim of the study was the comparison of hearing before and after ear surgery in patients with chronic otitis media according to Fowler and Sabine criteria. Material. The study comprised 42 patients (42 ears), aged 19–72 (26 females and 16 males). The patients were divided into three groups, considering the type of surgery; Group I – 20 ears after myringoplasty, group II – 14 ears after mastoidectomy with canal up and myringoplasty and group III – 8 ears after the mastoidectomy with canal down. Methods. Audiologic examination was performed together with the evaluation of hearing loss according to the criteria of Fowler and Sabine (CPT), before and 3 months after the ear surgery. The difference of 20% (CPT) was considered improvement or deterioration of the hearing. Results. On the basis of the intraoperative examination, chronic otitis media with perforation was found in 18 patients, granulating otitis media in 16 patients and the chronic otitis with cholesteatoma in 8 patients. The myringoplasty was performed in 20 patients, the mastoidectomy with canal up and myringoplasty in 14 patients and the mastoidectomy with canal down in 8 patients. In 14 ears of group I (70%) hearing improvement was noticed, and in 6 (30%) remained unchanged. The mean hearing loss according to CPT in this group was 40,39% before ear surgery and 24,26% after. In group II in 6 ears (43%) hearing improvement was observed, whereas in 8 (57%) remained unchanged. The mean hearing loss according to CPT in this group was 71,40% before and 61,85% after surgical treatment. In group III, hearing improvement was noticed in 37% of ears and in 5 (63%)did not change after the ear operation. The mean hearing loss (CPT) in this group was 81,57% before treatment and 71,37% after. Conclusions. Considering early evaluation of hearing the best results were obtained in patients subjected to myringoplasty and conservative operations of the middle ear with canal up procedure.
13
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ czynników drażniących błonę śluzową nosa na występowanie przewlekłego zapalenia zatok przynosowych bez i z polipami

81%
Olszewska A., Niewiadomski P., Olszewski J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 1
36-44
PL
Wstęp: Celem pracy była ocena wpływu czynników drażniących błonę śluzową nosa na występowanie przewlekłego zapalenia zatok przynosowych bez i z polipami nosa. Materiał i metody: Badania przeprowadzono u 100 dorosłych osób, w tym u 39 kobiet i u 61 mężczyzn, w wieku 21–68 lat, diagnozowanych i leczonych w Klinice Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM w Łodzi. Pacjentów podzielono na dwie grupy na podstawie badania otorynolaryngologicznego oraz badań obrazowych (TK): I – 50 pacjentów, w tym 23 kobiety i 27 mężczyzn, w wieku 21–64 lat – z przewlekłym zapaleniem zatok przynosowych bez polipów nosa, II – 50 pacjentów, w tym 16 kobiet i 34 mężczyzn, w wieku 22–68 lat – z przewlekłym zapaleniem zatok przynosowych z polipami nosa. Grupę odniesienia stanowiło 50 osób (grupa III), w tym 25 kobiet i 25 mężczyzn, w wieku 18–30 lat, studentów Wydziału Wojskowo-Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Wszyscy badani wypełniali opracowaną ankietę, składającą się z 17 pytań w formie anonimowego wywiadu. Ankieta została przeprowadzona wśród pacjentów leczonych w Klinice Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii USK w Łodzi. Wyniki badań: Przeprowadzone badania ankietowe wskazują na wpływ następujących czynników patogenetycznych przewlekłego zapalenia zatok przynosowych bez i z polipami nosa: czynniki egzogenne (wirusy, bakterie, grzyby, leki, urazy, substancje toksyczne, zanieczyszczenie środowiska), czynniki endogenne ogólne (alergia, nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy i jego pochodne, zaburzenia hormonalne, refluks nadprzełykowy, choroby przebiegające z wytworzeniem ziarniny, zaburzenia odporności), czynniki endogenne miejscowe. Wnioski: W badanym materiale chorzy z przewlekłym zapaleniem zatok przynosowych bez i z polipami nosa w większosci przypadków znajdują w przedziale wiekowym 51–60 lat i powyżej 60. roku życia, najczęściej zamieszkują duże miasta powyżej 250 tys., chorują na alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa w 38% w grupie I i w 36% w grupie II, odczuwają negatywny wpływ na komfort oddychania, ponieważ wynika to z gwałtownych zmian temperatury i suchego powietrza. Przeprowadzone badania ankietowe potwierdzają, że przyczyna przewlekłego zapalenia zatok przynosowych z polipami jest wieloczynnikowa, ale istotnym czynnikiem wpływającym na typowy remodeling tkankowy w tej chorobie jest długotrwałe oddychanie zanieczyszczonego powietrza atmosferycznego.
14
Publication available in full text mode
Content available

Diagnostic evaluation of neck torsion test in objective examination in patients with vertigo and/or hearing impairment

81%
Niewiadomski P., Bielińska M., Pietkiewicz P., Olszewski J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2017
|
vol. 71
|
issue 5
18-28
EN
Introduction. The aim of the study was to evaluate the neck torsion test in objective examinations of patients with vertigo and/or hearing loss. Material and methods. The study was conducted in 100 patients, including 54 women and 46 men aged 17–79 years, who were divided into two groups: I – 50 patients, including 30 women and 20 men aged 17–79 years (mean age 49.92 years) with dizziness and/or hearing impairments, and confirmed asymmetry of intracranial vessels, II – 50 patients – the control group, including 24 women and 26 men aged 20–71 years without dizziness and/or hearing disorders and without disturbance in the construction of intracranial vessels. For each patient, the following tests were carried out: subjective, objective otorhinolaryngological, Doppler ultrasound specifying the diameter of vertebral and carotid arteries and the velocity of blood flow in these vessels, audiological diagnostics, including the examination of latency of waves I, III, V of the auditory evoked potentials of the brain stem, otoneurological diagnostics with used the neck torsion test. Results. It appears from the analysis of the material presented that the application of the neck torsion test in the Doppler ultrasound results in the fact that the difference in the mean systolic velocity of blood flow in vertebral artery is higher on the side opposite to the turning of the neck, and the increase in the average diastolic blood flow velocity in the vertebral artery on the side of the test being performed and its reduction on the opposite side in the study group, when compared to the control group. The value of the wave I, II, V latency in the ABR test during the neck torsion test is extended more in the study group than in the controls, on the side of the performed test. The performed neck torsion test in the VNG test increases the occurrence of both, square waves and nystagmus (much higher in the study group than in the controls). Conclusion. The application of the neck torsion test in the Doppler ultrasound, ABR and VNG test in patients with vertigo and/or hearing loss means that these tests become functional, thereby increasing their diagnostic value and may be used to monitor the rehabilitation of inner ear disorders.
15
Publication available in full text mode
Content available

Retrospective evaluation of risk factors for oral cavity and oropharynx cancers in patients under the program of head and neck cancers prevention

81%
Kowalski A., Olszewski J., Zielińska-Bliźniewska H.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 6
24-31
EN
Introduction: The aim of the study was to analyze the risk factors for oral cavity and pharyngeal cancer in people examined under the Head and Neck Cancer Prophylaxis Program. Material and methods: The study was conducted in a total of 300 patients, including 186 women and 114 men, as part of the Head and Neck Cancer Prevention Program in 2014–2018. Before the laryngological examination, the patients completed a demographic and medical questionnaire regarding the risk factors of head and neck cancer, including education, reported disease symptoms, smoking addiction, number of cigarettes smoked daily, alcohol consumption, frequency of visits in a dental office, oral hygiene measures, number of sexual partners, oral sex, family medical history of head and neck cancer. Results: The subjects reported the following symptoms: hoarseness 43.33%, difficulty swallowing 21.33%, pain or mouth burning 20.33% and other symptoms were observed in 46.33%. The main dental symptoms were: bleeding from the gums during teeth brushing in 48.89%, dry mouth 45.56%. Currently 20.33% of respondents smoke, whereas 54% of patients smoked in the past. In the analyzed material, the majority (80%) consumed alcoholic beverages. 27.67% of respondents admitted having oral sex, including 24.73% of women and 32.46% of men. After performing the extended diagnostics, the tumor was found in 10% of the subjects. C onclusions: Statistical significance of differences was found: between hoarseness and alcohol consumption, both in women and in men, between hoarseness and smoking in women, between difficulty in swallowing and smoking in women, between burning/pain in the mouth and smoking in men, between hoarseness and the cultivation of oral sex in men, between the difficulty of swallowing and the practice of oral sex in the studied men and between burning/pain in the oral cavity and the occurrence of malignancy.
16
Publication available in full text mode
Content available

Badania posturograficzne u chorych z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego i mieszanego

81%
Fedorowicz J., Bielińska M., Olszewski J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 3
19-25
PL
Wprowadzenie: Celem pracy była porównawcza analiza wyników badania posturograficznego u chorych z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego i mieszanego. Materiał i metody: Badania wykonano u 50 pacjentów (40 kobiet i 10 mężczyzn) w wieku od 26 do 77 lat, hospitalizowanych w Klinice Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM w Łodzi w 2014 roku z powodu zawrotów głowy. Chorych podzielono na dwie grupy: Pierwszą stanowiło 26 pacjentów (23 kobiety i 3 mężczyzn) z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego, drugą – 24 pacjentów (17 kobiet i 7 mężczyzn) z zawrotami głowy pochodzenia mieszanego. Grupę kontrolną (trzecią) stanowiło 26 osób, w wieku od 19 do 30 lat, którą stanowili studenci lub absolwenci łódzkich uczelni wyższych, bez zawrotów głowy w wywiadzie. Badani kwalifikowani byli do danych grup na podstawie wyników badania wideonystagmograficznego. Badania przeprowadzono za pomocą przenośnego systemu balansowego BioSway firmy Biodex. Wyniki: W przypadku testów na powierzchni twardej, zarówno przy otwartych, jak i zamkniętych oczach, w niewielkim stopniu lepiej radzą sobie chorzy z zawrotami głowy pochodzenia mieszanego. Wyniki testów na powierzchni z gąbki okazały się być korzystniejsze wśród chorych z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego. Wnioski: Na podstawie przeprowadzonych badań wynika, że umiejętność zachowania równowagi wśród chorych na zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego i mieszanego jest średnio 3-krotnie niższa niż u populacji ludzi nie skarżących się na epizody zawrotów głowy.
17
Publication available in full text mode
Content available

Ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchem

81%
Niewiadomski P., Bielińska M., Pietkiewicz P., Olszewski J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2017
|
vol. 71
|
issue 5
18-28
PL
Wprowadzenie: Celem pracy była ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchem. Materiał i metody: Badania przeprowadzono u 100 chorych, w tym u 54 kobiet i 46 mężczyzn w wieku 17–79 lat, których podzielono na dwie grupy: I grupa – 50 chorych, w tym 30 kobiet i 20 mężczyzn w wieku 17–79 lat z zawrotami głowy lub/i zaburzeniami słuchu oraz potwierdzoną asymetrią naczyń doczaszkowych, II grupa –50 chorych (stanowiących grupę kontrolną), w tym 24 kobiet i 26 mężczyzn w wieku 20–71 lat bez zawrotów głowy lub/i zaburzeń słuchu oraz bez zaburzeń w budowie naczyń doczaszkowych. U każdego pacjenta przeprowadzono badania podmiotowe, przedmiotowe otorynolaryngologiczne, USG Dopplera z określeniem średnicy tt. kręgowych i szyjnych oraz prędkości przepływu krwi w tt. kręgowych i szyjnych, diagnostykę audiologiczną, w tym badanie czasu latencji fal I, III, V słuchowych potencjałów wywołanych z pnia mózgu, diagnostykę otoneurologiczną z zastosowaniem testu skrętu szyi. Wyniki badań: Z analizy przedstawionego materiału wynika, że zastosowanie testu skrętu szyi w badaniu USG Dopplera powoduje w grupie badanej zwiększenie średniej prędkości skurczowej przepływu krwi w tętnicy kręgowej po stronie przeciwnej do skrętu szyi, zwiększenie średniej prędkości rozkurczowej przepływu krwi w tętnicy kręgowej po stronie wykonywanego testu oraz jej zmniejszenie po stronie przeciwnej w porównaniu do grupy kontrolnej. Wartość latencji fali I, II, V w badaniu ABR w fazie skrętu szyi ulega większemu wydłużeniu w grupie badanej niż kontrolnej, po stronie wykonanego testu. Wykonany test skrętu szyi w badaniu VNG powoduje wzrost występowania zarówno fal kwadratowych, jak i oczopląsu (dużo większe w grupie badanej niż kontrolnej). Wnioski. Zastosowanie testu skrętu szyi w badaniach USG Dopplera, ABR oraz VNG u chorych z zawrotami i/lub niedosłuchem powoduje, że badania te stają się czynnościowymi, a tym samym zwiększa się ich wartość diagnostyczna oraz możliwość ich wykorzystywania w monitorowaniu rehabilitacji zaburzeń ucha wewnętrznego.
18
Publication available in full text mode
Content available

Own experience in the treatment of major salivary gland tumors

81%
Jałocha-Kaczka A., Kolary-Siekierska K., Miłoński J., Olszewski J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2020
|
vol. 74
|
issue 3
17-22
EN
Introduction: The paper aims to demonstrate the Clinic’s and own research in the treatment of major salivary gland tumors. Material and method: In the years 2013–2019, there were 95 salivary gland surgeries, including 45 performed in women (47.36%) aged between 24 and 82 and in 50 men (52.64%) aged 29 to 86. Diagnostics of major salivary glands included: patient history, otolaryngological examination, ultrasound and fine needle aspiration (BACC) (of tumor), laboratory tests (morphology, CRP) and computed tomography (CT) or magnetic resonance imaging (MRI) to accurately assess salivary glands, location of lesion and lymph nodes prior to elective surgery. Research results: In the analyzed material patients with major salivary gland tumors were most frequently operated on at the age of 61–70 (34.7%) and 51–60 years (23.2%). Most patients with tumors were hospitalized in the last 4 years between 2016–2019, which accounted for 77.8% of all operated cases. Among the operated lesions, benign neoplasms and tumors occurred in 93.7%, of which the most frequent findings in histopathological examination were Warthin tumor in 50.5%, and multiform adenoma in 26.3%. The remaining tumors and benign neoplasms constituted only 16.9% and were observed in isolated cases, including eosinophilic adenoma, lymphoepithelial cyst, myoepithelial adenoma, lipofibrosarcoma, congestive cyst, air cyst, tubular adenoma, basal cell carcinoma, cyst with squamous metaplasia features, vascular malformation. Malignant salivary gland tumors were found in 6.3%, including the following malignant tumors were revealed histopathologically: adenocarcinoma, mucoepidermal carcinoma, acinocellular carcinoma, epithelialmyoepithelial carcinoma, ductal carcinoma. Conclusions: The majority of operated salivary gland tumors were benign (93.7%), of which the most common histopathologically were: Warthin tumor (50.5%) and multiform adenoma (26.3%), while malignant tumors occurred in 6.3%. Tumors were localized mainly in the parotid gland in as many as 93.7% cases, of which the most common localization concerned the superficial lobe in 56.8%. The most frequent surgical technique used in the Clinic was extracapsular dissection of the tumor in 88.4%, and other methods were used rarely.
19
Publication available in full text mode
Content available

Contemporary noise-induced hearing loss (NIHL) prevention

81%
Sułkowski W., Owczarek K., Olszewski J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2017
|
vol. 71
|
issue 4
1-7
EN
Hearing impairment caused by noise, traditionally called – depending on the duration of exposure - acute or chronic acoustic trauma, includes, in addition to presbyacusis, the most common adult population of hearing impaired. In Poland - according to the report of the Central Statistical Office (GUS, 2011), the number of workers employed in NDN exceeded the noise level (85 dB) is about 200 thousand, the highest in the mining, metal and metal products production, textiles and wood production. According to the Regulation of the Council of Ministers of on June 30, 2009, on the list of occupational diseases (Journal of Laws No. 132, item 1115), it is defined as "bilateral permanent hearing loss of the cochlear or sensory-nerve type, expressed as an increase in hearing threshold of at least 45 dB in the ear better heard, calculated as an arithmetic mean for frequencies 1,2 and 3 kHz. Hearing impairments also occur in the military and police during field training and in combat where the source of acoustic injuries are firearms and pulse-inducing explosions (as in some industries) with high C peak levels (Lc peak) Time to rise to a maximum of <1 ms. The prevalence of loud music listening, particularly by personal stereo players, is also affecting children and adolescents with audiometric hearing loss, according to the World Health Organization (WHO) estimates of around 15-20%. The preventive action strategy is defined by the European Union legislation and the national implementing legislation that reduces or eliminates the risk and reduces (if not eliminated), taking into account available technical and organizational solutions to minimize the risk of hearing damage. If you can not reduce the noise levels with technical and organizational methods, you need individual hearing protectors. Ear protectors may be equipped with electronic systems with active noise reduction (which can improve low and medium frequency performance), adjustable attenuation (improves speech intelligibility and perception of warning signals), and wireless communication for verbal communication.
20
Publication available in full text mode
Content available

Zastosowanie testu VHIT (Videonystagmography Head Impulse Test) w diagnostyce uszkodzeń kanałów półkolistych

81%
Olszewski J., Pietkiewicz P., Miłoński J., Bielińska M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2010
|
vol. 64
|
issue 7
32-35
EN
Introduction: The aim of that work was to evaluate the usefulness of VHIT (Videonystagmography Head Impulse Test) in the diagnostics of injuries to the semicircular canals. Material and methods: The tests covered 58 patients aged 20-27, including 34 women and 24 men. Any deviations within the vestibular organs was excluded in the interview, otorhinolaryngological examination and full videonystagmographic test. The tests checked functions of the semicircular canals in the following way: in a sitting position and the head leaned forward at 30˚ the patient was looking at a motionless point while quick movements to the left or right were performed to stimulate a particular lateral semicircular canal. When the vertical semicircular canals were tested the head was inclined laterally to the right side at 45˚. Then similar movements were performed forwards (stimulation of the left anterior semicircular canal) and backwards (stimulation of the right posterior semicircular canal). When the head was leaned laterally to the left at 45˚ the right or left anterior semicircular canal was stimulated respectively. Functions of the canal were determined on the basis of gain (%). Results of the tests: In 58 patients the gain value for particular semicircular canals was normal, and the mean values presented as follows: the lateral semicircular canal: 11.9%±10.2, the anterior semicircular canal: 17.5%±11.6 and the posterior semicircular canal: 19.2%±13.5, whereas on the left side: 10.3%±7.9, 18.1%±11.1, 15.1%±12.3 respectively. In one man the gain value for the right posterior semicircular canal was found significantly above the standard value – 71%. Conclusion: VHIT showed much more sensitive than a full videonystagmographic test.
first rewind previous Page / 3 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.