Search results

Sort By:

Limit search:

Zastosowanie ranibizumabu w leczeniu cukrzycowego obrzęku plamki w materiale własnym

100%

Marczak M.

Diabetes is a serious health problem which affects c. 226 million people all over the world. Diabetic macular edema (DME) is the main cause of vision loss and may develop at any stage of progressing retinopathy. The complex nature of pathophysiology of DME is connected, among other factors, with retinal hypoxia and the increased activity of the VEGF factor. The laser photocoagulation has been the routine treatment of the retina for many years however in numerous cases it is insufficient. In 2011 the use of ranibizumab was registered in Poland. The effectiveness and safety of the application of ranibizumab have been proved in numerous clinical tests both in monotherapy and combined with other methods of treatment. Untreated chronic diabetes macular edema results in irreversible deterioration of vision.

Cukrzyca stanowi poważny problem zdrowotny. Na schorzenie to choruje ok. 226 milionów ludzi na świecie. Na każdym etapie rozwoju retinopatii może się rozwinąć cukrzycowy obrzęk plamki (DME, diabetes macular edema), który stanowi główną przyczynę utraty widzenia. Patofizjologia DME jest wieloczynnikowa i złożona; wiąże się m.in. z niedotlenieniem siatkówki i zwiększoną ekspresją czynnika VEGF. Od wielu lat rutynowe leczenie stanowiła laserowa fotokoagulacja siatkówki. W wielu przypadkach jest to leczenie niewystarczające. W 2011 r. do leczenia DME zarejestrowano ranibizumab. Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania ranibizumabu – zarówno w monoterapii, jak i w połączeniu z innymi metodami leczenia – potwierdzono w licznych badaniach klinicznych. Nieleczony przewlekły obrzęk cukrzycowy plamki prowadzi do nieodwracalnego pogorszenia widzenia.

Sutureless transscleral intraocular lens implantation - own obser vation study

63%

Marczak M., Jakubowicz-Laska H.

issue 4

249-255

Cel pracy: Przedstawienie wyników operacji wszczepiania soczewki wewnątrzgałkowej typu Carlevale™ o fiksacji transskleralnej metodą bezszwową na podstawie własnych doświadczeń. Materiał i metody: Operacji wszczepienia metodą bezszwową soczewki transskleralnej typu Carlevale™ poddano 39 osób (40 oczu) z afakią po operacji usunięcia podwichniętej soczewki własnej lub sztucznej, w tym 10 pourazowych i jednego pacjenta z podwichniętą sztuczną soczewką o fiksacji transskleralnej z użyciem szwów niewchłanialnych. Pacjenci pozostawali pod obserwacją w okresie od 6 do 18 miesięcy. Wyniki: U 80% pacjentów po operacji uzyskano ostrość wzroku taką jak przed zabiegiem lub lepszą (20% osiągnęło 1,0 w skali dziesiętnej bez korekcji). U nieco ponad połowy obserwowano powikłania śródoperacyjne i pooperacyjne. Do najczęstszych należały: keratopatia, niewielkie krwawienie do komory ciała szklistego, rozejście się rany spojówki oraz zaburzenia ciśnienia wewnątrzgałkowego. W większości nie pozostawiły one trwałych następstw. Wnioski: Wszczepienie sztucznej soczewki o fiksacji transskleralnej bez użycia szwów wydaje się efektywną i stosunkowo bezpieczną metodą leczenia afakii. Jednakże ocena trwałości fiksacji bezszwowej wymaga dalszych badań.

Aim of the study: Presentation of the results of Carlevale™ intraocular lens implantation with a transscleral sutureless fixation method, based on our own experience. Material and methods: The sutureless transscleral implantation of a Carlevale™ lens was performed in 39 people (40 eyes) with postoperative aphakia after dislocation of lens, including 10 post-traumatic ones, and in one patient with a dislocated transscleral intraocular lens fixated with non-absorbable sutures. Patients were followed for 6 to 18 months. Results: 80% of patients after surgery achieved visual acuity equal to or better than before surgery (20% achieved Snellen acuity 1.0 without correction). Intraoperative and postoperative complications were observed in slightly more than half of the patients. The most common were keratopathy, slight bleeding into the vitreous chamber, conjunctival wound dehiscence, and intraocular pressure fluctuations. Most of these complications did not have any lasting consequences. Conclusions: Sutureless transscleral implantation of an intraocular lens seems to be an effective and relatively safe method of treating aphakia. However, the assessment of the durability of sutureless fixation requires further research.

Refine search results

2 OphthaTherapy

1 2022

1 2014

2 Marczak M.

1 Jakubowicz-Laska H.

Search results

Zastosowanie ranibizumabu w leczeniu cukrzycowego obrzęku plamki w materiale własnym

Sutureless transscleral intraocular lens implantation - own obser vation study