Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Purpose: The aim of this retrospective study was to present the prevalence of early and late radiation-induced reaction and factors affecting its formation and severity in patients after adjuvant radio- or radiochemotherapy in salivary gland cancer. Material and methods: A total of 113 patients with early and 91 with late radiation-induced reaction, irradiated in 2006-2016 were enrolled in the study. The frequency of acute mucosal radiation-induced reaction, time of onset, intensity, healing time, as well as the incidence of late radiation-induced reaction from the skin and subcutaneous tissue were analyzed. Factors that could influence the development and intensity of reaction were identified. Results: Acute severity and the presence of late radiation-induced reaction do not affect overall survival. Dosage in the tumor bed site, as well as the dosage in the nodal region, affect the severity of the acute radiation-induced mucosal reaction. The severity of the early radiation-induced reaction is higher in men, more advanced patients (higher T and N+ in TNM classification), irradiated into a larger area, and those in whom two-dimensional planning and complementary chemoradiotherapy were applied. The late reaction of the skin and subcutaneous tissue was dominated by patients irradiated in the nodal regions and those with a higher intensity of early radiation-induced reaction. Conclusions: Supplementary radiotherapy or radiochemotherapy in salivary gland cancer is associated with acceptable toxicity which has no effect on overall survival.
PL
Cel: Celem pracy była retrospektywna analiza czynników wpływających na powstanie i nasilenie wczesnego i późnego odczynu popromiennego oraz jego częstość występowania u pacjentów po radio- lub radiochemioterapii uzupełniającej w raku ślinianek. Materiał i metody: Do analizy włączono pacjentów napromienianych w latach 2006–2016 – 113 z wczesnym i 91 z późnym odczynem popromiennym. Przeanalizowano częstość ostrego odczynu popromiennego ze strony śluzówek, czas jego wystąpienia, nasilenie, czas gojenia, a także częstość występowania późnego odczynu popromiennego ze strony skóry i tkanki podskórnej. Zidentyfikowano czynniki mogące mieć wpływ na powstanie i nasilenie odczynu. Wyniki: Nasilenie ostrego oraz obecność późnego odczynu popromiennego nie wpływają na przeżycie całkowite. Na nasilenie ostrego odczynu popromiennego ze strony śluzówek wpływają dawki: w obszarze loży po guzie oraz w obszarze węzłowym. Nasilenie wczesnego odczynu popromiennego jest większe u mężczyzn, chorych bardziej zaawansowanych (wyższe T oraz N+ w skali TNM), napromienianych na większy obszar oraz tych, u których zastosowano planowanie dwuwymiarowe i uzupełniającą radiochemioterapię. Późny odczyn ze strony skóry i tkanki podskórnej dominował u chorych napromienianych na obszary węzłowe oraz u tych, u których występowało większe nasilenie wczesnego odczynu popromiennego. Wnioski: Uzupełniająca radioterapia lub radiochemioterapia w raku ślinianek wiąże się z akceptowalną toksycznością, która pozostaje bez wpływu na przeżycie całkowite
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.