Search results

Sort By:

Limit search:

Evaluation of antioxidant status in selected connective tissue diseases

100%

Przywara-Chowaniec B., Seget S., Dróżdż M., Puzio A., Czuba Z., Nowalany-Kozielska E., Kawecki D., Gawlikowski M.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2018

issue 72

116-120

INTRODUCTION: Reactive oxygen species (ROS), which cause increased degradation of nitric oxide and defects in endothelial function, play an essential role in the pathogenesis of increased vascular contractility. Reactive oxygen species are produced in the vascular bed by endothelial cells, smooth muscle cells and fibroblasts. The destructive effect of ROS is of great importance to the pathogenesis of many diseases such as atheromatosis, ischemia, heart fail-ure, cerebral insufficiency and respiratory failure. MATERIAL AND METHODS: A total of 36 patients (31 females, 5 males; mean age 47  7 years) with connective tissue diseases (systemic lupus erythematosus – 23 patients, systemic sclerosis – 13 patients) and 40 (37 females, 3 males) healthy volunteers (mean age 50  2 years) of both sexes were enrolled in the study. This study evaluated the total antioxidant capacity in serum, using the method of reducing radical DPPH and radical ABTS•+. RESULTS: The blood plasma of the patients had lower antioxidant activities compared to the blood plasma of the healthy controls. CONCLUSIONS: This study shows the differences in the antioxidant activity in healthy volunteers and patients with connective tissue diseases. These parameters can be monitored during treatment by modulating oxidative metabolism and by stimulating antioxidant activity.

WSTĘP: Reaktywne formy tlenu zwiększają degradację tlenku azotu i upośledzają funkcję śródbłonka, odgrywają ponadto istotną rolę w patogenezie zwiększonej kurczliwości naczyń. Produkowane są przez komórki śródbłonka łożyska naczyniowego, komórki mięśni gładkich oraz fibroblasty. Destrukcyjny wpływ reaktywnych form tlenu ma duże znaczenie w patogenezie wielu chorób, takich jak: miażdżyca, niedokrwienie, niewydolność serca, niewydolność naczyń mózgowych oraz niewydolność oddechowa. MATERIAŁ I METODY: W grupie badanej było 36 pacjentów (31 kobiet i 5 mężczyzn; średnia wieku 47 ± 7 lat) z chorobą tkanki łącznej (23 osoby z toczniem rumieniowatym układowym oraz 13 osób z twardziną układową), w grupie kontrolnej 40 zdrowych ochotników (37 kobiet i 3 mężczyzn; średnia wieku 50  2 lata). W pracy oceniono całkowitą zdolność antyoksydacyjną w surowicy, wykorzystując metodę redukcji rodnika DPPH i rodnika ABTS•+. WYNIKI: U pacjentów z chorobą układową tkanki łącznej aktywność antyoksydacyjna osocza jest mniejsza w porównaniu z grupą zdrowych ochotników. WNIOSKI: W pracy wykazano różnice w aktywności antyoksydacyjnej między zdrowymi ochotnikami a pacjentami z chorobą tkanki łącznej. Parametry te mogą być monitorowane podczas terapii przez modulowanie metabolizmu oksydacyjnego i stymulację aktywności antyoksydantów.

Cardiogenic shock in myocardial infarction-results of in-hospital follow-up

100%

Kawecki D., Morawiec B., Rybczyk R., Trzepaczyńska Z., Przywara-Chowaniec B., Wojciechowska C., Fudal M., Wilczewski P., Jacheć W., Nowalany-Kozielska E.

Open Medicine

2011

vol. 6

issue 2

213-219

The purpose of this study was to present the outcomes of treatment of cardiogenic shock (CS) complicating acute myocardial infarction (AMI) among patients hospitalized from 1999 through 2006. The study enrolled 1003 patients. Group 1 comprised 87 patients presenting with AMI complicated with CS, whereas Group 2 comprised 916 patients presenting with AMI without CS symptoms. Determination of invasive treatment was according to standard guidelines. The endpoint comprised death, stroke, and reocclusion/reinfarction. Follow-up was confined to the intra-hospital period. CS was observed more frequently in cases of ST-elevation MI (STEMI) and right ventricular MI. The transportation and door-to-needle time were shorter in Group 1. CS patients were characterized by a more severe coronary artery disease, higher maximal creatinine kinase levels, lower global ejection fractions, and increased incidence of atrioventricular conduction disorders. The efficacy of percutaneous coronary intervention (PCI) was 82.26% in Group 1 and 95.03% in Group 2. Death occurred in 33.3% of CS patients and in 3.6% of AMI patients (p<0.0001). Our study proved that in a short-term follow-up, PCI is a procedure of high efficacy in CS patients. The short-term follow-up precluded a conclusion of statistically significant benefits from the shortening of the transportation and door-to-needle time.

Refine search results

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Open Medicine

1 2018

1 2011

2 Kawecki D.

2 Nowalany-Kozielska E.

2 Przywara-Chowaniec B.

1 Czuba Z.

1 Dróżdż M.

1 Fudal M.

1 Gawlikowski M.

1 Jacheć W.

1 Morawiec B.

1 Puzio A.

1 Rybczyk R.

1 Seget S.

1 Trzepaczyńska Z.

1 Wilczewski P.

1 Wojciechowska C.

Search results

Evaluation of antioxidant status in selected connective tissue diseases

Cardiogenic shock in myocardial infarction-results of in-hospital follow-up