Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 6

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Introduction Rheumatoid arthritis is included in immunosuppressive diseases. this disease can lead to disability. It usually manifests itself with pain or stiffness in the morning lasting up to one hour. The treatment should include patient rehabilitation and treatment with pharmaceuticals. It is also important to educate the patient about the causes and consequences of the disease. Aim of the study The aim of this study is to show nursing interventions to patients after hip replacement. When creating a care plan, the used terms derived from ICNP®. Case In the presented case, the patient is a woman aged 67 years old with a diagnosis of rheumatoid arthritis. This disease has been accompanying the patient for 35 years. In recent years, she has experienced increased pain in the area of the spine and hip. The hip joint has been degraded. The patient has mobility problems. She was sent to the hospital for an orthopedic ward to perform a hip replacement surgery. The treatment ran correctly and without complications in the general anesthesia of the patient. The patient left the postoperative room with the Redon drainage system. Discussion Rheumatoid arthritis in Poland is a quite common disease. Among the factors affecting the incidence of sex, we can distinguish sex, it follows that women are more often affected by this disease. Most often we deal with an acute form of this disease, which affects almost 2/3 of all patients. Diseases that often appear together during rheumatoid arthritis are obesity and diabetes [Baran, Majorczyk, Jaworek, 2016]. The progress of the disease carries complications related to the blood system, so a frequent cause of death among patients is: heart attack, heart failure, or stroke [2]. This disease has a negative impact on the patient’s well-being. The persistent pain and lack of control over it deteriorate the patient’s comfort as well as his relationships in society. Problems with moving around and performing basic everyday activities make patients dependent on nursing as well as care provided by the patient’s family [Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, 2017; Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, 2017]. An aspect that requires special attention is proper treatment of patients affected by the disease as well as focusing on minimizing symptoms of this disease [Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, 2017]. Conclusions A person after a surgical procedure to implant a hip joint prosthesis is not able to self-care. It is necessary to use specialist equipment in the home environment and support the family in everyday activities. Nursing activities require involvement in starting the patient, relieving the pain and education of the patient and family. Thanks to the use of terms from the ICNP catalog, the nursing process is understandable for people of different nationalities.
PL
Wstęp Reumatoidalne zapalenie stawów jest zaliczane do chorób immunosupresyjnych mogących doprowadzić do niepełnosprawności bądź kalectwa. Przejawia się zazwyczaj bólem bądź sztywnością ujawniającą się rano trwającą nawet 1 godzinę. W leczeniu należy zastosować rehabilitację pacjenta oraz leczeniefarmaceutykami. Istotna jest również edukacja pacjenta na temat przyczyn oraz następstw choroby. Cel pracy Celem przedstawionej pracy jest ukazanie interwencji pielęgniarskich wobec pacjentki po alloplastyce stawu biodrowego. Podczas tworzenia planu opieki odwoływano się do terminów zaczerpniętych z ICNP®. Prezentacja przypadku W prezentowanym przypadku pacjentem jest kobieta w wieku 67 lat z rozpoznaniem reumatoidalnego zapalenia stawów. Choroba ta współtowarzyszy pacjentce od 35 lat. W ciągu ostatnich lat odczuwała zwiększenie bólu w okolicy kręgosłupa oraz stawu biodrowego. Staw biodrowy uległ degradacji oraz zaobserwowano zaburzenia w poruszaniu się. W wyniku tego została ona skierowana do szpitala na oddział ortopedyczny w celu wykonania zabiegu alloplastyki cementowej stawu biodrowego. Zabieg przebiegł prawidłowo i bez powikłań przy ogólnym znieczuleniu chorej. Pacjentka opuściła salę pooperacyjną wraz z systemem drenującym Redona. Dyskusja Reumatoidalne zapalenie stawów w Polsce jest dość popularnym schorzeniem. Wśród czynników mających wpływ na częstość zachorowań możemy wyróżnić płeć, z której wynika, iż to kobiety częściej są dotknięte tą chorobą. Najczęściej do czynienia mamy z postacią ostrą tego schorzenia, która dotyka niemal 2/3 wszystkich pacjentów. Choroby, które często pojawiały się wspólnie podczas reumatoidalnego zapalenia stawów to otyłość oraz cukrzyca [Baran, Majorczyk, Jaworek, 2016]. Postęp choroby niesie za sobą powikłania związane z układem krwionośnym, zatem częstą przyczyną zgonu wśród pacjentów są: zawał, niewydolność serca, lub udar mózgu [Cal - Kocikowska, Szulińska, Bogdański, 2014]. Choroba ta wpływa negatywnie na samopoczucie pacjenta. Nieustający ból oraz brak kontroli nad nim pogarsza komfort pacjenta, a także jego relacje w społeczeństwie. Problemy z poruszaniem się i wykonywaniem podstawowych czynności dnia codziennego uzależniają pacjentów od opieki zarówno pielęgniarskiej jak i nieprofesjonalnej sprawowanej przez rodzinę pacjenta [Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, nr 1, 2017; Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, 2017]. Aspektem wymagającym szczególnej uwagi jest prawidłowe leczenie pacjentów dotkniętych chorobą jak również skupienie się na zminimalizowaniu objawów tego schorzenia [Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, 2017]. Wnioski Osoba po zabiegu chirurgicznym wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego nie jest zdolna do samoopieki i samopielęgnacji. Konieczne jest zastosowanie specjalistycznych urządzeń w środowisku domowym oraz wsparcie rodziny w czynnościach dnia codziennego. Działania pielęgniarskie w opiece nad taką pacjentką wymagają zaangażowania w uruchamianiu pacjentki, uśmierzaniu bólu oraz edukacji chorej i rodziny. Dzięki zastosowaniu terminów z katalogu ICNP proces pielęgnowania jest zrozumiały dla osób o różnych narodowościach.
PL
DOI: 10.19251/pwod/2018.3(5)StreszczenieWstępReumatoidalne zapalenie stawów jest zaliczane do chorób immunosupresyjnych mogących doprowadzić do niepełnosprawności bądź kalectwa. Przejawia się zazwyczaj bólem bądź sztywnością ujawniającą się rano trwającą nawet 1 godzinę. W leczeniu należy zastosować rehabilitację pacjenta oraz leczeniefarmaceutykami. Istotna jest również edukacja pacjenta na temat przyczyn oraz następstw choroby.Cel pracyCelem przedstawionej pracy jest ukazanie interwencji pielęgniarskich wobec pacjentki po alloplastyce stawu biodrowego. Podczas tworzenia planu opieki odwoływano się do terminów zaczerpniętych z ICNP®.Prezentacja przypadkuW prezentowanym przypadku pacjentem jest kobieta w wieku 67 lat z rozpoznaniem reumatoidalnego zapalenia stawów. Choroba ta współtowarzyszy pacjentce od 35 lat. W ciągu ostatnich lat odczuwała zwiększenie bólu w okolicy kręgosłupa oraz stawu biodrowego. Staw biodrowy uległ degradacji oraz zaobserwowano zaburzenia w poruszaniu się. W wyniku tego została ona skierowana do szpitala na oddział ortopedyczny w celu wykonania zabiegu alloplastyki cementowej stawu biodrowego. Zabieg przebiegł prawidłowo i bez powikłań przy ogólnym znieczuleniu chorej. Pacjentka opuściła salę pooperacyjną wraz z systemem drenującym Redona.DyskusjaReumatoidalne zapalenie stawów w Polsce jest dość popularnym schorzeniem. Wśród czynników mających wpływ na częstość zachorowań możemy wyróżnić płeć, z której wynika, iż to kobiety częściej są dotknięte tą chorobą. Najczęściej do czynienia mamy z postacią ostrą tego schorzenia, która dotyka niemal 2/3 wszystkich pacjentów. Choroby, które często pojawiały się wspólnie podczas reumatoidalnego zapalenia stawów to otyłość oraz cukrzyca [Baran, Majorczyk, Jaworek, 2016]. Postęp choroby niesie za sobą powikłania związane z układem krwionośnym, zatem częstą przyczyną zgonu wśród pacjentów są: zawał, niewydolność serca, lub udar mózgu [Cal - Kocikowska, Szulińska, Bogdański, 2014]. Choroba ta wpływa negatywnie na samopoczucie pacjenta. Nieustający ból oraz brak kontroli nad nim pogarsza komfort pacjenta, a także jego relacje w społeczeństwie. Problemy z poruszaniem się i wykonywaniem podstawowych czynności dnia codziennego uzależniają pacjentów od opieki zarówno pielęgniarskiej jak i nieprofesjonalnej sprawowanej przez rodzinę pacjenta [Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, nr 1, 2017; Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, 2017]. Aspektem wymagającym szczególnej uwagi jest prawidłowe leczenie pacjentów dotkniętych chorobą jak również skupienie się na zminimalizowaniu objawów tego schorzenia [Wróbel, Nawalana, Staszkiewicz, Majda, 2017].WnioskiOsoba po zabiegu chirurgicznym wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego nie jest zdolna do samoopieki i samopielęgnacji. Konieczne jest zastosowanie specjalistycznych urządzeń w środowisku domowym oraz wsparcie rodziny w czynnościach dnia codziennego. Działania pielęgniarskie w opiece nad taką pacjentką wymagają zaangażowania w uruchamianiu pacjentki, uśmierzaniu bólu oraz edukacji chorej i rodziny. Dzięki zastosowaniu terminów z katalogu ICNP proces pielęgnowania jest zrozumiały dla osób o różnych narodowościach.Słowa kluczowe: reumatoidalne zapalenie stawów, alloplastyka stawu biodrowego, kinezyterapia, rola pielęgniarki, ICNP®
PL
DOI: 10.19251/pwod/2018.1(1)WstępJednym z najczęstych powikłań występujących u ciężko chorych pacjentów geriatrycznych, którzy zmagają się ograniczonąsprawnością ruchową jest występowane odleżyn. Ich obecność powoduje szereg negatywnych następstw. Potrafią być oneźródłem uciążliwego bólu oraz cierpienia, które pogłębiają zmniejszenie sprawności fizycznej, a także zwiększają znaczącoryzyko powikłań i pogorszenia stanu zdrowia. W ostateczności mogą prowadzić do zgonu pacjenta objętego schorzeniem.Występując przewlekle powodują izolację społeczną, zaburzając prawidłowe funkcjonowanie. Z ekonomicznego punktuwidzenia są źródłem dużych kosztów związanych z leczeniem oraz dłuższym pobytem pacjenta w szpitalu. Najczęściejłączą się ze zwiększonym nakładem pracy sprawowanej przez personel medyczny. W przypadku pojawienia się odleżynnależy zarówno z nakładem pracy związanej z pielęgnacją jak i środkami pieniężnymi, lecz niestety nie zawsze przynosioczekiwane rezultaty. Działania profilaktyczne z zakresu powstawania odleżyn są obowiązkiem zarówno pielęgniarek,a także innych członków wchodzących w skład zespołu terapeutycznego [Wieczorkowska-Tobis, Talarska, 2017].CelCelem prezentowanej pracy była ocena skuteczności działań opiekuńczo-pielęgnacyjnych sprawowanych przez personelmedyczny.Materiał i metodyW badaniu wzięły udział 42 osoby. Narzędziem badawczym jakie przyjęto była ankieta własnego autorstwa, którąprzeprowadzono wśród pacjentów Zakładu Opiekuńczo-Pielęgnacyjnego w Płocku. Do kwestionariusza dołączonowystandaryzowane skale mające za zadanie ocenę sprawności fizycznej oraz ryzyka rozwoju odleżyn.WynikiPacjenci Płockiego Zakładu Opiekuńczo-Pielęgnacyjnego pozytywnie oceniają poziom opieki, jaki zapewniają im zarównoopiekunowie medyczni jak i pielęgniarki. Mogą oni liczyć na pomoc i wsparcie, w związku z czym ich komfort w związkuz przebywaniem w placówce kształtuje się na wysokim poziomie. Badani są zdania, że zwiększenie liczby personelumedycznego miałoby korzystny wpływ na zwiększenie poziomu jakości udzielanych im świadczeń zdrowotnych.DyskusjaPraca pielęgniarki nad osobami całkowicie lub częściowo zależnych od specjalistycznej opieki, wymaga współpracy zestrony rodziny i innych opiekunów chorego. 90% ankietowanych oceniło życzliwość pielęgniarek jako bardzo dobrzei dobrze. Opinie badanych na temat oceny kompetencji zawodowych oraz wiedzy pielęgniarek z zakresu wykonywanejprzez nie pracy przedstawiały, że 86,7% badanych pacjentów oceniło je na poziomie bardzo dobrym oraz 10%respondentów - na dobrym. U pacjentów przebywających na oddziałach intensywnej opieki medycznej średnia częstośćpowstawania odleżyn wynosiła ok. 20%.WnioskiWśród najgroźniejszych powikłań u pacjentów geriatrycznych przebywających w zakładzie Opiekuńczo-Pielęgnacyjnymzaliczyć możemy odleżyny. Właściwa i systematyczna pielęgnacja stosowana przez personel medyczny zmniejsza znaczącoryzyko odleżyn, jak i powikłań związanych z nimi. Tylko praca zespołowa opiekunów oraz pielęgniarek efektywnie wpływana brak rozwoju odleżyn. Na skuteczność prewencji przeciwodleżynowej wpływa cały zespół terapeutyczny. Przebywaniepacjenta w placówce pielęgnacyjno-opiekuńczej zapewnia mu profesjonalną opiekę medyczną.Słowa kluczowe: Odleżyna, pielęgnacja, prewencja.
PL
DOI: 10.19251/pwod/2018.1(4)StreszczenieWstępWyróżniamy dwa rodzaje autyzmu, jeden o podłożu schizofrenicznym, drugi o podłożu neurologicznym. Dzieciprzejawiający objaw autyzmu mają problemy w komunikacji, zarówno w sposobie mówienia, jak i w rozwoju mowy.Bardzo rzadko używają gestów i spojrzeń. Do objawów należy także autostymulacja czyli, powtarzanie jakiś czynności,zachowań często niezrozumiałych przez otoczenie. Należy pamiętać, że dzieci chore na autyzm nie tolerują hałasu,mają problemy z koncentracją, problemy ze snem, nie lubi zmian. Takie dzieci mają tendencję do upodobań np.ulubiona zabawka, miejsce do zabawy, rodzaj spożywanego posiłku, sposób podania jedzenia, a na każde odstępstwood normy reagują krzykiem i płaczem. Przyczyny autyzmu nie są bliżej określone. Mówi się obecnie o uwarunkowaniugenetycznym i środowiskowym, jednak należy pamiętać, ze jedynie współdziałanie wielu czynników może doprowadzićdo wystąpienia patologii. Pierwsze objawy choroby zwykle dostrzega rodzic, stwierdza on nienaturalne zachowanieswojego dziecka, odróżniające się od dzieci w jego wieku. Zwykle choroba rozpoznawana jest od 2 do 7 roku życia.Dzieci z autyzmem są obarczone skutkami choroby, do których zaliczamy głównie trudność w uczeniu się, mówieniu,tolerancji samotności i przebywanie w niewielkim kręgu osób.CelCelem przedstawionej pracy jest przybliżenie terminu oraz analiza ryzyka pojawienia się u dziecka zaburzeńautystycznych.Materiał i metody badawczeBadanie przeprowadzono w okresie od stycznia do lutego 2018 roku. W badaniu wykorzystano metodę sondażu, technikęankietowania oraz kwestionariusz ankiety - M-CHAT-R/F. W badaniu wzięło udział 250 osób.WynikiPonad 80% ankietowanych wskazało, że ich dziecko bawi się w zabawy. Większa część opiniodawców stwierdziła, że ichpociecha lubi zabawy polegające na wspinaczce. Duża część opiniodawców stwierdziła, że ich dziecko wskazuje palcemna przedmiot prosząc o pomoc, gdy samo nie może go dosięgnąć. Większość uczestników badania widzi, że ich dzieckowykazuje zainteresowanie innymi dziećmi poprzez spoglądanie w ich stronę, uśmiechanie się czy podchodzeniem donich. Ponad połowa respondentów stwierdziła, że ich dziecko naśladuje gesty lub wydawane przez nich dźwięki.DyskusjaZakłada się, że na wystąpienie autyzmu ma wpływ wiele czynników występujących jednocześnie. Udowodniono, żemężczyźni aż 4-krtonie częściej, niż kobiety chorują na ASD. Mimo wielu czynników wpływających na możliwośćwystąpienia autyzmu w Polce nie ma obowiązku monitorowania i dokumentowania osób chorych na ASD. Rodzice,z którymi przeprowadzono badania stwierdzili, że dzieci chore na autyzm w pierwszej fazie przestają reagować na swojeimię, nie okazują rodzicom uczuć, występują zaburzenia w zakresie sensorycznym.WnioskiWyniki analizy według kwestionariusza - M-CHAT-R/F w znacznej większości (96%)okazały się negatywne - czylidzieci nie mają w zachowaniu cech autyzmu. W badaniu tylko nieliczne przypadki (4%)okazały się pozytywne - oznacza,że dzieci przejawiają cechy autystyczne i powinny być poddane dokładniejszej diagnozie.Słowa kluczowe: autyzm, rozpoznanie autyzmu, rodzice
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.