Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 20

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Place of phytotherapy in the treatment of acute infections of upper respiratory tract and upper gastrointestinal tract

100%
Pietruszewska W., Barańska M., Wielgat J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 4
42-50
EN
Acute infections of the upper respiratory tract and upper gastrointestinal tract (mouth and throat) are still the most common reason for reporting to the general practitioner or ENT specialist. Despite the fact that the most common causative agent of these diseases is a virus, antibiotics are still flavored in about 60-80% of patients who report to the doctor. In consensuses such as EPOS, WHO reports and other local/ / national reports, there is a need to limit antibacterial treatment for and to replace it with symptomatic and anti-inflammatory drugs. In addition to intranasal steroids and mucocutaneous decongestants, supplementary treatment should be considered which resolves persistent symptoms. Plant preparations are used here. The growing role of rational phytotherapy is emphasized, especially due to the most frequent the etiological factor of these infections, i.e. viruses. Modern phytotherapy is a part of pharmacology, and all preparations based on plants meet the standards for of medicines and are subject to standard registration procedures. The article discusses the use and mechanism of action of selected herbs, among others: sorrel, elderberry, yarrow, and horsetail in the treatment of upper respiratory tract infections and upper gastrointestinal tract. The phytotherapy shows good efficacy and tolerance and can be used both in children and adults in recurrent infections of the upper respiratory tract. It is worth paying attention to the combined preparations, the components of which have the effects confirmed by randomized trials and long-term registration for use in treatment, both during the first signs of cold and its further duration, and supportive as support in chronic inflammation especially of the paranasal sinuses.
2
Publication available in full text mode
Content available

The role of an oral formulation of hyaluonic acid and chondroitin sulphate in the treatment of patients with laryngopharyngeal reflux

100%
Chmielecka-Rutkowska J., Tomasik B., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 6
38-49
EN
Introduction: Proton pump inhibitors (PPIs) have become an important breakthrough in the treatment of gastroesophageal reflux disease (GERD). However, in patients with laryngopharyngeal reflux (LPR) – one of the extraesophageal variants of the disease – the efficacy of PPI is incomplete or limited and alleviation of symptoms requires additional medications. As of today, the importance of hyaluronic acid (HA) and chondroitin sulphate (CS) and their role in mucosal damage healing, most particularly within the larynx, is being highlighted. Objective: The objective of the study was to assess the outcomes of treatment in LPR patients receiving a combination of hyaluronic acid and chondroitin sulfate (HA + CS) on a bioadhesive carrier. Material and methods: A total of 51 patients (18 males and 33 females) aged 25–75 years and presenting with LPR symptoms further confirmed in a laryngovideoscopic examination, were included in the study. Patients were qualified for the study on the basis of reflux symptom index (RSI) of above 13 and reflux finding score (RFS) of above 7. Patients were recommended to use the HA + CS combination product for 14 days and were evaluated after this time. Results: Symptoms suggestive of significant or severe problem (RSI of 4 or 5) before the treatment included: throat clearing (48 patients; 90.19%), hoarseness (29 patients; 56.86%) and cough after eating/cough while lying down (37 patients; 72.50%). After the treatment, patients reported a moderate impact of the above symptoms on their everyday functioning (P < 0.001). Symptoms such as pharyngeal mucus presence, acute cough, sensation of foreign body in the throat, while declared as moderate at baseline (score of 3) resolved to mild (score of 1) following the supportive treatment (P < 0.001). Total RSI after the treatment was assessed as borderline for LPR diagnosis (median 13, range 12–15). Although patients were not completely freed of their reflux symptoms, a significant reduction in symptoms was achieved in the entire study group. Prior to the treatment, the most common morphological changes within the larynx included redness/congestion, vocal fold edema and posterior commissure hypertrophy. These changes were observed in all patients. After the treatment, the RFS fell below the LPR diagnostic threshold (median 6, range 5–7). Compared to baseline values (median 9, range 8–10), significant improvement of laryngeal changes was observed in nearly the entire study group (N = 50; 98.04%) (P < 0.001). Conclusions: The combination product consisting of hyaluronic acid and chondroitin sulfate on a bioadhesive acts locally to significantly reduce laryngopharyngeal reflux symptoms, particularly in patients with chronic cough, throat clearing, and hoarseness. In addition, by lining the laryngeal mucosa with a protective layer, the product facilitates better hydration as well as faster healing and regeneration of the mucosal membrane, thus leading to a reduction or resolution of morphological changes within the larynx.
3
Publication available in full text mode
Content available

Manifestacja kliniczna chłoniaków złośliwych w regionie głowy i szyi

100%
Bojanowska-Poźniak K., Nurkowska M., Danilewicz M., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2017
|
vol. 71
|
issue 6
14-21
PL
Wstęp: Chłoniaki złośliwe to nowotwory wywołane klonalnym rozrostem komórek limfoidalnych odpowiadających różnym stadiom zróżnicowania prawidłowych limfocytów. Klasyfikacja WHO w oparciu o kryteria genetyczno-immunohistochemiczne dzieli chłoniaki na ziarnicze i nieziarnicze, w każdej grupie wyróżniając liczne podtypy o odmiennym obrazie histologicznym i przebiegu klinicznym. Chłoniaki mogą występować w postaci węzłowej bądź pozawęzłowej. Stanowią one 3–5% wszystkich nowotworów złośliwych w Polsce i są na trzecim miejscu pod względem częstości występowania wśród nowotworów głowy i szyi. Liczba zachorowań na chłoniaki wzrasta o 3–4% na rok, czyniąc je jednymi z najczęstszych nowotworów złośliwych u młodych osób, stanowiących istotny przedmiot zainteresowania współczesnej onkologii. Cel pracy: Ocena obrazu klinicznego i procesu diagnostycznego u pacjentów z chłoniakami złośliwymi zlokalizowanymi w regionie głowy i szyi, a rozpoznanymi w Klinice Otolaryngologii i Laryngologii Onkologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w latach 2013–2017. Materiał i metody: Trzydziestu pacjentów z chłoniakami złośliwymi, diagnozowanych w Klinice Otolaryngologii i Laryngologii Onkologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w latach 2013–2016. Wyniki: W badanej grupie w 8 przypadkach rozpoznano chłoniaki węzłowe, a w pozostałych chłoniaki pozawęzłowe. U 29 pacjentów rozpoznano różne postacie chłoniaków typu B, u jednego – chłoniaka typu T. Najczęstszym objawem była limfadenopatia szyjna lub obecność guza na szyi, a inne dolegliwości były związane z lokalizacją narządową chłoniaków pozawęzłowych. Rozpoznanie stawiano na podstawie materiału pobranego w biopsji cienkoigłowej lub chirurgicznej guza szyi oraz materiału pooperacyjnego lub biopsyjnego w chłoniakach pozawęzłowych. Wnioski: W diagnostyce guzów głowy i szyi należy brać pod uwagę chłoniaki złośliwe. Ze względu na niecharakterystyczny obraz kliniczny oraz konieczność zastosowania panelu badań immunohistochemicznych chłoniaki w tej okolicy mogą stanowić poważny problem diagnostyczny. Rozpoznanie chłoniaków wymaga interdyscyplinarnej współpracy wielu specjalistów.
4
Publication available in full text mode
Content available

Evaluation of benign tumors of large salivary glands according to the new classification of the European Salivary Glands Society

100%
Olejniczak I., Leduchowska A., Kozłowski Z., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 4
7-13
EN
Introduction: Tumors of large salivary glands constitute about 2–3% of all head and neck tumors. Their incidence is statistically greater in males than in females, with the first symptoms usually appearing between the 4th and 7th decade of life. Aim: The aim of the study was to assess the usefulness of the new classification proposed by European Salivary Gland Society (ESGS) in comparison with the divisions of procedures previously valid in the literature, making a retrospective analysis of patients operated on due to benign tumors of large salivary glands in the Department of Otolaryngology, Head and Neck Oncology of the Medical University of Lodz in 2012–2020. Material and methods: The retrospective examination was based on the material consisting of: surgical protocols, histopathological results, imaging results and clinical observations. The material includes 283 patients (141 women and 142 men): 249 patients with parotid gland tumor and 34 patients with submandibular gland tumor. The most common histopathological diagnosis was pleomorphic adenoma, which was found in 105 patients (42.17%) and adenolymphoma diagnosed in 94 patients (37.75%). Results: The most common type of surgery was superficial parotidectomy including total superficial parotidectomy in 86 patients (34.54%) and partial superficial parotidectomy in 49 cases (19.68%). Then, according to the frequency of surgery, extracapsular tumor dissection (ECD) was performed (91 patients – 36.55%). According to the ESGS classification, in most cases parotidectomy I, II (37.34% of all parotidectomies) and parotidectomy II (28.49%) were performed. In case of ECD, all tumors were located at level II. Conclusions: In summary, the new classification is aimed at unifying, but also simplifying the current nomenclature, reducing the existing nomenclature errors. Determination of the exact location and extent of the tumor within the parotid gland facilitates postoperative monitoring of patients by ENT doctors and those of other specialties.
5
Publication available in full text mode
Content available

Clinical manifestation of malignant lymphomas of the head and neck region

100%
Bojanowska-Poźniak K., Nurkowska M., Danilewicz M., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2017
|
vol. 71
|
issue 6
14-21
EN
Introduction: Malignant lymphoma (ML) is a neoplasm caused by clonal expansion of undifferentiated B, T and NK-lymphoid cells. WHO classification divides lymphomas into two main types, i.e. Hodgkin lymphoma (HL), and non-Hodgkin lymphoma (NHL), with numerous subtypes. The majority of MLs are localized in lymph nodes, but extranodal locations are also possible. MLs represent approximately 3-5% of all malignant neoplasms in Poland, but their incidence has been increasing in recent years, especially in young patients. The objective of the study was to evaluate clinical manifestations and diagnostic process in patients with malignant lymphomas of the head and neck region as diagnosed in the Department of Otorhinolaryngology of the Medical University of Lodz in years 2013-2017. Material and method: 30 patients diagnosed with malignant lymphomas of the head and neck region at the Departbadament of Otorhinolaryngology of the Medical University of Lodz in 2013-2017. Results: The study group consisted of 8 cases of nodal lymphomas and 22 cases of extranodal lymphomas. In 29 cases B-cell lymphomas were diagnosed. The most common symptoms included lymphadenopathy or neck tumor. Other symptoms were associated with the location of tumors in particular body organs. The diagnosis was based on histopathological examination of biopsy (needle or surgical) samples. Conclusion: Malignant lymphomas should be taken into account during differential diagnosis of the tumor or lymphadenopathy of the neck. The diagnosis is difficult because of the nonspecificity of symptoms and the need for interdisciplinary cooperation of many specialists.
6
Publication available in full text mode
Content available

Ocena łagodnych guzów dużych gruczołów ślinowych według nowej klasyfikacji Europejskiego Towarzystwa Gruczołów Ślinowych

100%
Olejniczak I., Leduchowska A., Kozłowski Z., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 4
7-13
PL
Wstęp: Guzy gruczołów ślinowych stanowią 2–4% wszystkich nowotworów głowy i szyi. Występują one najczęściej między 45. a 60. r.ż. i charakteryzują dużą różnorodnością kliniczną i histologiczną. Cel: Oceniono przydatność nowej klasyfikacji zaproponowanej przez Europejskie Towarzystwo Gruczołów Ślinowych (ESGS) w porównaniu do podziałów zabiegów dotychczas obowiązujących w literaturze przez dokonanie analizy retrospektywnej chorych operowanych z powodu łagodnych guzów dużych gruczołów ślinowych w Klinice Otolaryngologii, Onkologii Głowy i Szyi Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w latach 2012–2020. Materiał i metody: Analizę wykonano w oparciu o dokumentację medyczną, tj.: historie chorób, protokoły operacyjne, wyniki badań biopsyjnych i pooperacyjnych oraz obserwacje chorych w Poradni Przyklinicznej. Do oceny rozległości i umiejscowienia guza w obrębie ślinianki przyusznej zaadoptowano nową klasyfikację ESGS. W analizowanym okresie leczono łącznie 283 pacjentów: 141 kobiet i 142 mężczyzn, w tym 249 chorych z guzem ślinianki przyusznej oraz 34 z guzem ślinianki podżuchwowej. Najczęściej rozpoznawano gruczolaka wielopostaciowego (105 pacjentów – 42,17%) oraz guza Warthina (94 pacjentów – 37,75%). Wyniki: Najczęstszą metodą leczenia chirurgicznego była parotidektomia płata powierzchownego (łącznie 135 przypadków – 54,22%), w tym parotidektomia boczna u 86 chorych (34,54%) i parotidektomia częściowa płata powierzchownego w 49 przypadkach (19,68%). Zewnątrztorebkowe usunięcie guza (ECD) wykonano u 91 chorych – 36,55%. Zgodnie z nową klasyfikacją ESGS, uwzględniającą poziom, na którym zlokalizowany był guz ślinianki przyusznej, wykonano łącznie 158 parotidektomii, w tym najwięcej – 59 (37,34%) – parotidektomii t. I, II i 45 (28,49%) parotidektomii t. II. W przypadku ECD wszystkie guzy zlokalizowane były na poziomie II. Wnioski: Podsumowując, nowa klasyfikacja ESGS, poprzez określenie dokładnej lokalizacji i rozległości guza w obrębie ślinianki przyusznej, ułatwia monitorowania chorych w okresie pooperacyjnym. Dzięki jej zastosowaniu możliwa jest sprawniejsza komunikacja naukowa, wymiana doświadczeń między różnymi ośrodkami oraz standaryzacja wykonywanych operacji czy kontrola procedur. Niejednokrotnie należy jednak uwzględnić opis pooperacyjnego badania histopatologicznego celem ewentualnej reklasyfikacji rodzaju zabiegu w wybranych przypadkach.
7
Publication available in full text mode
Content available

Rola doustnego preparatu kwasu hialuronowego i siarczanu chondroityny w leczeniu pacjentów z refluksem krtaniowo-gardłowym

100%
Chmielecka-Rutkowska J., Tomasik B., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 6
38-49
PL
Wprowadzenie: Inhibitory pompy protonowej (Proton Pump Inhibitors; PPI) są ważnym przełomem w leczeniu choroby refluksowej przełyku (gastroesophageal reflux disease; GERD). Jednak u pacjentów z refluksem krtaniowo-gardłowym (laryngopharyngeal reflux; LPR), jednym z zespołów pozaprzełykowych tego schorzenia, skuteczność terapii PPI jest częściowa lub ograniczona, a złagodzenie objawów wymaga podania dodatkowych leków. Obecnie podkreśla się dużą rolę kwasu hialuronowego (hialuronic acid; HA) oraz siarczanu chondroityny (chondroitin sulphate; CS) i ich ważny udział w procesie gojenia uszkodzeń błony śluzowej, przede wszystkim krtani. Cel: Celem pracy była ocena wyników leczenia pacjentów z LPR doustnym preparatem złożonym kwasu hialuronowego i siarczanu chondroityny (HA+CS) na nośniku bioadhezyjnym. Materiał i metody: Badaniem objęto 51 chorych (18 mężczyzn i 33 kobiety) w wieku od 25–75 lat zgłaszających objawy LPR, potwierdzone w badaniu laryngowideoskopowym. Pacjentów zakwalifikowano do badania na podstawie wskaźnika objawów refluksu (refluks symptom index; RSI) powyżej 13 pkt oraz skali refluksowych objawów morfologicznych LPR w badaniu laryngofiberoskopowym (refluks finding score; RFS) powyżej 7 pkt. Zalecono im stosowanie preparatu złożonego HA+CS przez 14 dni z następczą oceną. Wyniki: Objawy wskazujące na poważny lub ciężki problem (4 lub 5 pkt w skali RSI) przed leczeniem to: chrząkanie (48 chorych; 90,19%), chrypka (29 osób; 56,86%) i kaszel po jedzeniu/położeniu się (37 osób; 72,50%). Po leczeniu chorzy wskazali, że powyższe dolegliwości ograniczają ich codzienne funkcjonowanie w stopniu umiarkowanym (p < 0,001). Objawy, takie jak: obecność śluzu w gardle, dokuczliwy kaszel, uczucie przeszkody w gardle, określane wyjściowo jako umiarkowane (3 pkt), po zastosowaniu leczenia wspomagającego zmniejszyły się do poziomu niewielkiego (1 pkt) (p < 0,001). Łączną wartość RSI po leczeniu oceniono na graniczną dla rozpoznania LPR (mediana 13, zakres 12–15). Chory nie był wolny od objawów choroby refluksowej, jednak osiągnięto istotne zmniejszenie dolegliwości w całej grupie badanej. Do zmian morfologicznych krtani przed leczeniem należały najczęściej: zaczerwienienie/przekrwienie, obrzęk fałdów głosowych oraz przerost spoidła tylnego. Stwierdzono je u wszystkich pacjentów. Po leczeniu zaobserwowano wartość łącznego RFS poniżej granicy rozpoznania LPR (mediana 6, zakres 5–7), co w porównaniu do RFS (mediana 9, zakres 8–10) przed leczeniem wskazało na istotne ograniczenie zmian w krtani w niemal całej grupie badanej (N = 50; 98,04%) (p < 0,001). Wnioski: Preparat złożony kwasu hialuronowego i siarczanu chondroityny na nośniku bioadhezyjnym, działając miejscowo, w znacznym stopniu zmniejsza dolegliwości refluksu krtaniowo-gardłowego, głównie u pacjentów z: przewlekłym kaszlem, chrząkaniem oraz chrypką. Ponadto, poprzez pokrycie błony śluzowej krtani ochronną warstwą, umożliwia jej lepsze nawilżenie oraz przyspiesza proces gojenia i regenerację błony śluzowej, co w konsekwencji powoduje zmniejszenie lub wycofanie się zmian morfologicznych w krtani.
8
Publication available in full text mode
Content available

Rzadki przypadek przerzutu raka krtani do kręgosłupa lędźwiowego

100%
Olejniczak I., Łukomski M., Durko T., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2008
|
vol. 62
|
issue 6
787-790
EN
A rare case of distant metastasis to spinal column – lumbar vertebra (L5) – from laryngeal cancer was reported. It must be noted that in 10 % of cases metastases to vertebral column are first symptom of a neoplastic disease and sixty-five percent of patients with advanced cancer present bone metastases. Metastatic involvement of the bone is one of the most frequent causes of pain in cancer patients and represents one of the first signs of widespread neoplastic disease. Nevertheless metastases to lumbar vertebral column from laryngeal cancer is very rare. In presented case MRI and CT were performed to confirm metastasis. Laryngological examination revealed tumor of a right part of larynx – squamous cell carcinoma (G2) in histopathological examination. The patient was qualified to palliative radiotherapy and still is under laryngological observation.
9
Publication available in full text mode
Content available

External auditory meatus and/or conchal bowl reconstruction with postauricular island flap in patients with Basal Cell Carcinoma or Squamous Cell Carcinoma

88%
Iljin A., Antoszewski B., Durko M., Zieliński T., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 3
4-10
EN
Aims. Presenting our clinical experience with the postauricular island flap (pif) and estimation of the results following partial external auditory canal (eac) and/or auricular conchal bowl reconstructions with pif in patients after carcinoma resections. Methods. We have analyzed postoperative results of 19 patients after auricular conchal bowl (11), or auricular conchal bowl and eac (8) reconstructions with pif, following malignant tumor resections, between 2000-2015. The patients were reexamined and evaluated in respect of early and long-term results after surgical treatment considering both the plastic surgeon’s and the patient’s opinion. Results. The cancers were completely excised in all patients, and there were no recurrences within at least 2 years of follow-up. The observed complications after reconstructions comprised venous congestion in five cases (26.3%), pinning of the operated ear in four patients (21%), prominent earlobe in three (15.8%), and eac constriction in three cases (15.8%). The postoperative result was very good in all cases (both in the opinion of the plastic surgeon and the patients), except for patients with pinning of the operated ear, with a prominent earlobe (moderately satisfied). Conclusions. 1. Combined operations involving postauricular island flap reconstructions after partial (external auditory meatus and/or auricular conchal bowl) resections allowed for complete removal of malignant tumors with no evidence of recurrence, and for the preservation of a proper conchal shape in the reconstructed ear. 2. A retroauricular approach in cases with cancer involvement of the external auditory meatus allowed for proper visualization and estimation of lesions extent, as well as adequate surgical access.
10
Publication available in full text mode
Content available

Analiza wpływu astmy oskrzelowej i nadwrażliwości na aspirynę na przebieg kliniczny przewlekłego zapalenia zatok z polipami nosa

88%
Podwysocka M., Dąbrowska K., Fendler W., Pagacz K., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 5
37-43
PL
Wprowadzenie: Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych z polipami nosa (PZZPzPN), pomimo rozwoju immunologii, mikrobiologii i genetyki, nadal nie ma dostatecznie poznanej etiopatogenezy. W ostatnich latach liczba zachorowań na PZZP bez i z polipami nosa systematycznie wzrasta. Współwystępowanie PZZPzPN, astmy oskrzelowej i nietolerancji aspiryny (triada aspirynowa) stanowi niekorzystny czynnik rokowniczy, zwiększając predyspozycję indywidualnego chorego do nawrotów choroby. Cel: Celem pracy było porównanie ciężkości przebiegu PZZPzPN u pacjentów poddanych leczeniu operacyjnemu w zależności od współistnienia AO i/lub NA. Badania przeprowadzono w grupie 204 pacjentów operowanych z powodu PZZPzPN w latach 2009–2013 z 5-letnim okresem obserwacji. Wyniki: Wykazano większe nasilenie zmian polipowatych w badaniu endoskopowym wśród osób z triadą aspirynową (p = 0,0005), z PZZPzPN i astmą oskrzelową (p = 0,0030) oraz w TK zatok przynosowych według punktowej skali Lund-Mackay (odpowiednio p < 0,0001 i p = 0,0009). Jednocześnie zauważono bardziej dokuczliwe nasilenie dolegliwości związanych z PZZPzPN w skali VAS przed zabiegiem operacyjnym wśród pacjentów z towarzyszącą astmą oskrzelową (p = 0,0126) oraz u pacjentów z triadą aspirynową (p = 0,0390) w porównaniu do pozostałych badanych z PZZPzPN. Podobnie, wykazano większe nasilenie dolegliwości w okresie 6 miesięcy po zabiegu operacyjnym w tych grupach chorych (triada aspirynowa: p < 0,0001, PZZPzPN oraz AO: p = 0,0174). Dodatkowo osoby z triadą aspirynową były statystycznie częściej poddawane zabiegom operacyjnym w przeszłości (p = 0,001), co wskazuje na dużą nawrotowość procesu zapalnego i częste nieustępowanie zmian polipowatych pomimo właściwego leczenia zachowawczego. Nie wykazano podobnych różnic dla pacjentów z PZZPzPN i izolowaną nadwrażliwością na aspirynę (bez towarzyszącej astmy oskrzelowej). Wnioski: Alergia na alergeny wziewne i nadwrażliwość na aspirynę to czynniki istotnie pogarszające przebieg PZZPzPN. Wskazane byłoby rozważanie, mimo braku wywiadu w kierunku nietolerancji aspiryny, wykonania prowokacji aspirynowej u chorych ze szczególnie ciężkim przebiegiem PZZPzPN, zwłaszcza z towarzyszącą astmą oskrzelową. Zasadne wydaje się także przeprowadzenie takiego testu u każdego pacjenta z nowo rozpoznanym PZZPzPN i astmą oskrzelową, aby móc odpowiednio zaplanować dalsze leczenie w tej grupie osób z włączeniem terapii biologicznej.
11
Publication available in full text mode
Content available

Rekonstrukcja przewodu słuchowego zewnętrznego i/lub muszli małżowiny usznej wyspowym płatem zamałżowinowym u chorych z rakiem podstawnokomórkowym lub kolczystokomórkowym

88%
Iljin A., Antoszewski B., Durko M., Zieliński T., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 3
4-10
PL
Cel: Przedstawienie klinicznego doświadczenia z zastosowania wyspowego płata zamałżowinowego (Postauricular Island Flap; PIF) oraz ocena wyników rekonstrukcji przewodu słuchowego zewnętrznego (External Auditory Canal; EAC) i/lub muszli małżowiny usznej tą metodą u pacjentów po wycięciu złośliwej zmiany nowotworowej tej okolicy. Materiał i metody: Analizie poddano łącznie 19 chorych po wycięciu raka z zastosowaniem PIF (2000–2015) – 11 pacjentów po rekonstrukcji muszli małżowiny usznej, 8 pacjentów po rekonstrukcji muszli wraz z EAC. Oceniono wczesne i odległe wyniki leczenia operacyjnego. Porównano opinie chirurga i pacjenta. Wyniki: U wszystkich badanych zmiany wycięto w całości, nie stwierdzając wznowy w ciągu min. 2 lat obserwacji. Przekrwienie bierne wystąpiło u 5 chorych (26,3%), nadmierne przyleganie małżowiny usznej u 4 pacjentów (21%), u 3 chorych (15,8 %) zauważono odstawanie płatka, a u 3 osób (15,8%) zwężenie EAC. Wyniki pooperacyjne były bardzo dobre u wszystkich pacjentów (tak w ocenie chirurga, jak i chorych), za wyjątkiem pacjentów z nadmiernym przyleganiem małżowiny usznej i z odstawaniem płatka, u których oceny były satysfakcjonujące. Wnioski: 1) Operacje po wycięciu guza przewodu słuchowego zewnętrznego i/lub muszli małżowiny usznej połączone z rekonstrukcją wyspowym płatem zza małżowiny usznej pozwoliły na doszczętne wycięcie zmian (bez oznak wznów) oraz zachowanie właściwego konturu muszli operowanej małżowiny usznej. 2) Zastosowanie dostępu w okolicy zamałżowinowej u chorych z rakiem umiejscowionym w obrębie przewodu słuchowego zewnętrznego pozwoliło nie tylko na właściwą wizualizację i ocenę rozległości tych zmian, ale także stworzyło dobre dojście do pola operacyjnego.
12
Publication available in full text mode
Content available

Analysis of the impact of bronchial asthma and hypersensitivity to aspirin on the clinical course of chronic sinusitis with nasal polyps

88%
Podwysocka M., Dąbrowska K., Fendler W., Pagacz K., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 5
37-43
EN
Chronic rhinosinusitis with nasal polyps (CRSwNP) is a disease with still not enough known pathogenesis despite the development of genetics, immunological and microbiological research. The number of patients with CRS has been constantly growing. The coexistence of CRS, bronchial asthma and aspirin intolerance (aspirin triad) is an adverse prognostic factor with higher risk of recurrences. The aim of study was to compare the severity of CRSwNP depending of coexistence of bronchial asthma and/or aspirin intolerance. The research was performed in the group of 204 patients operated 2009-2013 with 5 years follow-up. Higher nasal polyps growth in groups of patients with aspirin triad and CRSwNP and bronchial asthma in endoscopic examination (p=0,0005 and p=0,0030 respectively) and CT-scan according to Lund-Mackay point scale (p<0,0001 and p=0,0009) was showed. Also, these patients presented increased severity of nasal symptoms before surgical treatment according to VAS scale (p=0,0126 for CRSwNP with bronchial asthma; p=0,0390 for aspirin triad). Similarly, 6 months after surgery the same groups of patients presented higher severity of the disease symptoms (p<0,0001 for aspirin triad’ patients; p=0,0174 for CRSwNP and bronchial asthma’ patients) . Patients with aspirin triad had also statistically more surgeries in past (p=0,001), what proves that recurrences in this group are very likely to be observed in spite of the use of proper conservative treatment. No such differences have been shown in the group of patients with CRSwNP and isolated aspirin intolerance (without bronchial asthma). Allergy to inhaled allergens, hypersensitivity to aspirin are factors significantly worsening the course of CRSwNP. It would be advisable to consider, despite a lack of history of aspirin intolerance, a hypersensititvity to aspirin test in patients with particularly severe CRSwNP, especially those associated with bronchial asthma. It also seems reasonable to carry out such a test on every patient with newly diagnosed CRSwNP and bronchial asthma in order to be able to plan further treatment in this group of patients accordingly including biological treatment with antimonoclonal therapy against interleukin 4, 5 or13.
13
Publication available in full text mode
Content available

Diagnostic imaging in chronic otitis media: does CT and MRI fusion aid therapeutic decision making? – a pilot study

88%
Kusak A., Rosiak O., Durko M., Grzelak P., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 1
7-12
EN
Introduction: Despite the recent advances in otosurgery diagnosis of cholesteatoma and qualification for surgery remains an issue in contemporary laryngology. In cases of cholesteatoma recidivism, it is of utmost importance to properly locate the pathology in the middle ear to plan surgical approach. Magnetic Resonance imaging in diffusion-weighted non-echoplanar sequences (non-EPI DWI) enables cholesteatoma detection as small as 2 mm and could potentially prevent unnecessary second-look surgery. Computed Tomography of the temporal bone allows precise visualization of bony structures and topographical landmarks of the middle ear. A fusion of both imaging modalities combines the advantages of these techniques. Material and methods: Five patients treated in the Department of Otolaryngology, the Medical University of Lodz for probable cholesteatoma recidivism were included in this study. A high-resolution CT scan of the temporal bone and an MRI scan including non-EPI sequences was obtained in all patients. A fusion of CT and MRI studies was conducted using OsirixMD software. Fist, CT studies were fused with MRI BFFE sequences, then non-EPI sequences were added. Finally, if the patient qualified for surgical treatment histopathological diagnosis was compared with MRI results. Results: CT scans were analyzed to establish the extent of previous surgical interventions and anatomical landmarks preservation. In all cases, MRI results were suspicious of cholesteatoma recidivism. Four cases were confirmed in postoperative histopathological evaluation, there was one false positive case when intraoperatively scar tissue was identified, which was later confirmed as connective tissue upon histopathological evaluation. Conclusions: CT and MRI fusion provides a helpful diagnostic tool in preparation for surgery in patients with suspected cholesteatoma recidivism.
14
Publication available in full text mode
Content available

Strategia leczenia ANN w obliczu zagrożeń współczesnego świata

76%
Rapiejko P., Jurkiewicz D., Pietruszewska W., Zielnik-Jurkiewicz B., Woroń J., Lipiec A.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 2
1-12
PL
Alergiczny nieżyt nosa (ANN) jest najczęstszą postacią alergii, która dotyczy – jak wykazały badania epidemiologiczne – prawie 25% populacji. ANN wpływa znacząco na jakość życia chorego, a im cięższa postać choroby, tym większe ryzyko rozwoju astmy oskrzelowej. Jednym z czynników wpływających na nasilenie objawów i stopień ich kontroli jest zanieczyszczenie powietrza. U niektórych chorych, mimo właściwego leczenia, obserwuje się utrzymywanie lub tylko częściowe ustąpienie dolegliwości (niekontrolowany alergiczny nieżyt nosa). Może prowadzić to do nasilenia chorób towarzyszących – zapalenia zatok przynosowych, zapalenia ucha środkowego i astmy – zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Postępowanie w alergicznym nieżycie nosa, zgodnie ze standardami, polega na: edukacji chorego, eliminacji z otoczenia alergenu i czynników nasilających przebieg choroby, dobraniu właściwej farmakoterapii oraz swoistej immunoterapii alergenowej. Na wybór stosowanego leku przeciwhistaminowego wpływa wiele czynników, m.in. możliwość bezpiecznego zwiększenia jego dawki.
15
Publication available in full text mode
Content available

Gastroesophageal reflux disease – from the point of view of a gastroenterologist, otolaryngologist and surgeon

76%
Jurkiewicz D., Waśko-Czopnik D., Pietruszewska W., Tarnowski W., Barańska M., Kowalczyk M., Jaworski P.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 2
42-50
EN
Gastrooesophageal reflux disease is the regurgitation of stomach contents into the esophagus, which causes troublesome symptoms or complications for the patient. Before starting the treatment, it is always necessary to objectively confirm gastroesophageal reflux disease, especially in correlation with ENT symptoms, as extra esophageal complications. In diagnostics, the "gold standard" is a 24-hour impedance-pH supplemented with endoscopy. Treatment without objective confirmation of the disease is not recommended, the more so that non-acid gas proximal reflux, detectable only in the MIIpH test, causes the greatest number of laryngological complications. It is important to confirm the coexistence of clinical symptoms of GERD with ESS. Considering the time of treating the disease and its consequences, it is worthwhile to be cautious and careful with the diagnosis of the disease, and the treatment should be carried out for a long time in relation to the recommendation, preferably in cooperation with an ENT specialist and gastroenterologist. The greatest therapeutic effectiveness is achieved by combining PPI with itopride while maintaining the appropriate doses of drugs and observing a sufficiently long duration of treatment, while maintaining the correct dose reduction and drug discontinuation regimen. In case of failure of pharmacological treatment, antireflux surgery should be take into consideration.
16
Publication available in full text mode
Content available

Choroba refluksowa przełyku – spojrzenie specjalisty gastroenterologa, otolaryngologa i chirurga

76%
Jurkiewicz D., Waśko-Czopnik D., Pietruszewska W., Tarnowski W., Barańska M., Kowalczyk M., Jaworski P.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 2
42-50
PL
Choroba refluksowa przełyku to zarzucanie treści żołądkowej do przełyku, powodujące kłopotliwe dla pacjenta objawy lub powikłania. Przed włączeniem leczenia należy zawsze obiektywnie potwierdzić tę chorobę, zwłaszcza w korelacji z dolegliwościami laryngologicznymi jako powikłaniami pozaprzełykowymi. W diagnostyce „złotym standardem” jest 24-godzinna impedancja-pH, uzupełniona endoskopią. Nie zaleca się leczenia bez obiektywnego potwierdzenia choroby, tym bardziej, że najwięcej powikłań laryngologicznych powoduje refluks niekwaśny gazowy proksymalny, możliwy do detekcji wyłącznie w badaniu MII-pH. Ważne jest potwierdzenie współwystępowania wraz z zespołami pozaprzełykowymi objawów klinicznych GERD (ang. Gastroesophgaeal Reflux Disease). Mając na uwadze czas leczenia choroby i jej konsekwencji, warto rozważnie i ostrożnie podchodzić do rozpoznania choroby, a leczenie powinno być odpowiednio długo prowadzone, w odniesieniu do rekomendacji, najlepiej przy współpracy specjalisty laryngologa i gastroenterologa. Największą efektywność terapeutyczną uzyskujemy poprzez połączenie inhibitorów pompy protonowej (PPI) z itoprydem przy zachowaniu odpowiednich dawek leków oraz przestrzegając odpowiednio długiego czasu leczenia z zachowaniem prawidłowego schematu redukcji dawek i odstawiania leków. W przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego, należy rozważyć leczenie chirurgiczne antyrefluksowe.
17
Publication available in full text mode
Content available

Doświadczenia kliniczne w diagnozowaniu zmian patologicznych krtani z zastosowaniem obrazowania w wąskiej wiązce światła

76%
Popek B., Bojanowska-Poźniak K., Tomasik B., Fendler W., Jeruzal-Świątecka J., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 6
18-23
PL
Wprowadzenie: Jedną z najnowszych metod stosowanych w obrazowaniu krtani jest endoskopia wąskopasmowa (NBI). Umożliwia ona ocenę architektoniki naczyń błony śluzowej, uwidocznienie ognisk nieprawidłowej angiogenezy a tym samym zidentyfikowanie zmian patologicznych na wczesnym etapie kancerogenezy. Celem pracy było porównanie wartości diagnostycznej endoskopii w świetle białym oraz w wąskiej wiązce obrazowania (NBI) w ocenie zmian patologicznych błony śluzowej krtani. Materiał i metody: 333 pacjentów ze zmianami patologicznymi w krtani poddano ocenie w świetle białym oraz NBI. Obliczono czułość, swoistość, PPV, NPV dla obu metod. Wartość diagnostyczną WLE i NBI oceniono dla założeń, że wynik pozytywny stanowi dysplazja dużego stopnia i rak; oraz tylko rak. Wyniki: Czułość, swoistość, PPV, NPV dla założenia, że wynik pozytywny stanowi dysplazja dużego stopnia i rak wynosiły odpowiednio dla światła białego w porównaniu do NBI: 95,4% vs 98,5%; 84,2% vs 98,5%; 79,6% vs 97,7% oraz 96,6% vs 99,0%. Z kolei dla założenia, że wynikiem pozytywnym jest tylko rak powyższe wartości wynosiły: 97,4% vs 100%; 79,3% vs 93,5%; 72,6% vs 89,4% oraz 98,2% vs 100,0%. W przypadku obu wariantów wykazano, że czułość, PPV i NPV były wyższe dla NBI w porównaniu do światła białego. Stwierdzono ponadto znamiennie wyższą swoistość NBI w porównaniu do światła białego w różnicowaniu zmian patologicznych krtani (p<0,001). Wnioski: Zastosowanie NBI umożliwia zarówno rozpoznanie jak i różnicowanie zmian patologicznych w krtani, niewidocznych w świetle białym. Badanie endoskopowe, szczególnie wzmocnione NBI jest nieinwazyjne, powtarzalne i pozostaje przydatnym narzędziem w diagnostyce zmian rozrostowymi krtani. Badaniem decydującym o ostatecznym rozpoznaniu pozostaje badanie histopatologiczne.
18
Publication available in full text mode
Content available

Treatment strategy of allergic rhinitis in the face of modern world threats

76%
Rapiejko P., Jurkiewicz D., Pietruszewska W., Zielnik-Jurkiewicz B., Woroń J., Lipiec A.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 2
1-12
EN
Allergic rhinitis (AR) is the most common form of allergy, which - as epidemiological research has shown - applies to nearly 25% of the population. AR significantly affects the quality of life of the patient, and the more severe the disease, the greater the risk of developing bronchial asthma. One of the factors affecting the severity of symptoms and the degree of their control is air pollution. In some patients, despite proper treatment, persistence or only partial remission of symptoms (uncontrolled allergic rhinitis) is observed. This can lead to an increase in comorbidities - inflammation of the paranasal sinuses, otitis media and asthma - both in children and in adults. The treatment of allergic rhinitis, in accordance with the standards, consists in: education of the patient, elimination of the allergen from the environment and factors intensifying the course of the disease, selection of proper pharmacotherapy and specific allergen immunotherapy. Many factors influence the selection of the antihistamine used, e.g., the opportunity of safe increase of the dosage.
19
Publication available in full text mode
Content available

Clinical experience of narrow band imaging (NBI) usage in diagnosis of laryngeal lesions

76%
Popek B., Bojanowska-Poźniak K., Tomasik B., Fendler W., Jeruzal-Świątecka J., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2019
|
vol. 73
|
issue 6
18-23
EN
Introduction: One of the most recent methods used in imaging of the larynx is NBI. NBI allows to detect specific patterns of pathological angiogenesis suggestive of premalignant or neoplastic lesions. Aim: The aim of the study was to compare imaging of laryngeal lesions in WLE and NBI in relation to histopathological examination. Material and methods: 333 patients with laryngeal lesions underwent endoscopic evaluation in WLE and NBI. Sensitivity, specificity, PPV, NPV for both methods were calculated. The diagnostic value for WLE and NBI was evaluated for two assumptions: a positive result indicates (1) severe dysplasia and cancer, or (2) only cancer. Results: Sensitivity, specificity, PPV, NPV for the first assumption were, respectively for white light compared to NBI: 95.4% vs 98.5%; 84.2% vs 98.5%; 79.6% vs 97.7% and 96.6% vs 99.0%. The values for the second assumption were: 97.4% vs 100%; 79.3% vs 93.5%; 72.6% vs 89.4% and 98.2% vs 100.0%. Higher sensitivity was observed for the second assumption, while higher specificity was recorded for the first assumption. Specificity was significantly higher for NBI than for WLE (p < 0.001). Conclusions: NBI allows to detect and differentiate laryngeal lesions, which are invisible in WLE. Endoscopic examination, especially in NBI mode, is non-invasive, repeatable and remains a useful tool in the daily practice and diagnosis of patients with pathological lesions in the larynx.
20
Publication available in full text mode
Content available

Laryngeal High-Speed Videoendoscopy with Laser Illumination: A Preliminary Report

64%
Malinowski J., Niebudek-Bogusz E., Just M., Morawska J., Racino A., Hoffman J., Barańska M., Kowalczyk M. M., Pietruszewska W.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 6
1-10
EN
Introduction: Advances in computer image analysis have enabled the use of new functional imaging methods in the diagnosis of laryngeal diseases. Particularly interesting techniques of dynamic laryngeal imaging involve High Speed Videoendoscopy (HSV). This still-developed technique allows to overcome the limitations of laryngovideostroboscopy (LVS) and a more detailed analysis of the glottal function based on the image of the actual vibrations of the vocal folds. It also enables the determination of objective coefficients parameterizing phonatory vibrations of the vocal folds. Aim: The aim of this pilot study was to evaluate the use of a high-speed videoendoscopy set with laser illumination for the diagnosis of glottic pathology in ENT practice. Material and methods: The study included 40 patients who underwent LVS followed by HSV. The modern HSV examination kit – Advanced Larynx Imager System (ALIS), used for the first time in a clinical setting in Poland, is characterized by significantly improved, compared to the previously used high-speed cameras, operational parameters – a light head, the possibility of continuous lighting operation without excessive heating of the head tip, registration of the image in full color scale. Thanks to such modernization, the safety and course of the examination do not differ from laryngoscopy conducted with commonly used recorders. The device owes some of these improvements to a laser illuminator which was used for the first time as the main light source in a high-speed camera. In the study, two cases were selected to present the results of HSV and the analysis of the generated kymograms – a woman with no glottic pathology and a man with a polyp of the right vocal fold. In the first case, the HSV examination compared with the LVS revealed a discrete glottis functional disorder in the form of a tendency to hyperphonation. The patient with an organic lesion had a clearly visible irregularity of vocal fold vibrations, which also allowed to trace mucosal wave disturbances related to its reflection from the pathological structure of the glottis and the formation of a return wave, both on the fold affected by the lesion and, to a lesser extent, contralaterally. The glottic dysfunctions observed in the studied patients were confirmed in the generated kymograms and the graphs of the glottal width waveform (GWW), as well as in the parameters calculated on their basis, assessing the frequency and amplitude of phonatory vibrations. Conclusions: The use of high-speed videoendoscopy allows for a much more accurate assessment of the phonatory function of the glottis than in laryngovideostroboscopy. The presented HSV system allows for obtaining high quality kinematic images of the larynx, color fidelity, and contrast. The use of this technology in laryngological practice enables precise structural and functional assessment of the glottis and detection of discrete phonation disorders that elude the techniques used so far.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.