Search results

Sort By:

Limit search:

Sposoby klasyfikowania zaburzeń psychosomatycznych

100%

Woźniewicz A.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

2018

vol. 18

issue 3

283-289

Even though classification systems for psychosomatic disorders are commonly used, the classification is far from being uniform and is frequently associated with diagnostic difficulties. In general, three different types of psychosomatic disorders are distinguished, i.e. hypochondriasis, where no somatic disease is found, somatisation disorders, where the patient does not present with symptoms of psychological distress, and, finally, disorders with both psychological and somatic manifestations. This study discusses the different ways of diagnosing psychosomatic disorders according to the currently available classification systems, such as the International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems (ICD-10) and the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) by the American Psychiatric Association. Two versions of the latter, namely DSM-IV, which lists somatoform disorders/somatic symptom disorder, and DSM-5, which names the somatic symptom and related disorders instead, have been compared. Other classifications currently in use in Europe and the USA have also been discussed, accounting for entities such as medically unexplained symptoms, bodily distress syndrome and psychological factors affecting other medical conditions. Also, the Diagnostic Criteria for Psychosomatic Research have been presented, encompassing health anxiety, disease phobia, thanatophobia, illness denial, functional somatic symptoms secondary to a psychiatric disorder, persistent somatisation, conversion symptoms, anniversary reaction, irritable mood, type A behaviour, demoralisation and alexythymia.

Klasyfikowanie zaburzeń psychosomatycznych, mimo istnienia i powszechnego stosowania systemów klasyfikacyjnych, nie jest ujednolicone i niejednokrotnie przysparza trudności diagnostycznych. Zaburzenia psychosomatyczne mogą być trojakiego rodzaju: zaburzenie typu hipochondrii – występujące przy braku schorzeń somatycznych, zaburzenie somatyzacyjne – bez przeżywania psychicznego, a także czynniki psychiczne i somatyczne występujące jednocześnie. W niniejszej pracy przedstawiono sposoby diagnozowania zaburzeń psychosomatycznych według obowiązujących systemów klasyfikacyjnych, takich jak Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 (International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems) oraz Klasyfikacja Zaburzeń Psychicznych DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Porównano wersje: DSM-IV, w której wyróżniono zaburzenia występujące pod postacią somatyczną, zwane inaczej zaburzeniami somatoformicznymi, somatopodobnymi lub somatokształtnymi (somatoform disorders/somatic symptom disorder), i DSM-5, w której opisano zespoły z objawami somatycznymi i pokrewnymi (somatic symptom and related disorders). Omówiono też inne stosowane w Europie i Stanach Zjednoczonych sposoby klasyfikacji zaburzeń psychosomatycznych: objawy medycznie niewyjaśnione (medically unexplained symptoms), zespół fizycznej reakcji wobec stresu (bodily distress syndrome), czynniki psychiczne oddziałujące na stan somatyczny (psychological factors affecting medical condition). Ponadto zaprezentowano Kryteria Diagnostyczne dla Badań Psychosomatycznych (Diagnostic Criteria for Psychosomatic Research), obejmujące: lęk o zdrowie, fobię choroby, tanatofobię, zaprzeczanie chorobie, funkcjonalne objawy somatyczne wtórne do zaburzeń psychicznych, uporczywe somatyzacje, objawy konwersji, reakcję rocznicową, nastrój irytacji, wzór zachowania A, postawę rezygnacji/demoralizację i aleksytymię.

Refine search results

1 Psychiatria i Psychologia Kliniczna

1 2018

1 Woźniewicz A.

Search results

Sposoby klasyfikowania zaburzeń psychosomatycznych