Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Obraz czynności bioelektrycznej mózgu w autyźmie dziecięcym

100%
Michalska J., Malendowicz-Major B.
Neurologia Dziecięca
|
2019
|
vol. 28
|
issue 57
47-48
EN
Autism spectrum disorder (ASD) is a common clinical problem.Currently, apart from psychological and psychiatric methodsbased on observation of child’s behavior, there is no biomarkerthat would be pathognomonic for ASD. Routine electroencephalographicand neuroimaging examinations do not contributemuch to the diagnosis of ASD or monitoring its course. However,electroencephalography can be a tool that will help in thefuture to understand the processes underlying ASD.
PL
Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) stanowią częsty problem kliniczny. Aktualnie poza metodami psychologicznymi i psychiatrycznymi bazującymi na obserwacji zachowań dziecka nie istnieje żaden biomarker, który byłby patognomoniczny dla ASD. Wykonywane rutynowo badania elektroencefalograficzne i neuroobrazowe niewiele wnoszą do rozpoznania ASD i monitorowania jego przebiegu. Elektroencefalografia może być jednak narzędziem, które w przyszłości pomoże poznać procesy leżące u podłoża ASD.
2
Publication available in full text mode
Content available

Podstawy anatomii i fizjologii drogi węchowej oraz możliwości topodiagnostyki jej uszkodzeń z użyciem węchowych potencjałów wywołanych

71%
Repetowski M., Kuśmierczyk K., Mazurek A., Michalska J., Olszewski J.
Aktualności Neurologiczne
|
2010
|
vol. 10
|
issue 2
85 - 88
EN
Introduction: The recognition of the influence of olfactory stimuli on the olfactory organ aims at identifying damages within this area, diagnosing many diseases and smell impairments such as parosmia, hyposmia, anosmia and cacosmia. This work is focused on presenting current knowledge on fundamentals of anatomy and physiology of the olfactory tract and possibilities of its topodiagnostic damages by means of olfactory evoked potentials. Definition of smell: In the surrounding world the sense of smell operates through a series of sensations, which are described as smell. The smell of a compound depends both on the structure of a carbon chain and a ring, and on the presence and type of functional groups and their arrangement in a molecule. Defining a smell on the basis of its structure can be particularly difficult. In future the answer should be found in the electron theory of organic compounds structure. Anatomy and physiology of the sense of smell: The receptors, which are responsible for receiving olfactory sensations, are located in the nasal cavity, the upper part of the nasal septum, the root and anterior portion of the superior nasal concha. In adults the olfactory epithelium covers 1-3 cm2 of the mucosa in each nasal passage. The olfactory tract comprises three neurons, whereas the cortical centre is situated in the hippocampal gyrus and amygdalic nucleus of the temporal lobe. Olfactory sensations are perceived via the olfactory epithelium, which is often accompanied by additional stimulation of endings of the trigeminal, facial, glossopharyngeal and vagus nerve. Diagnostics of the sense of smell: Registering olfactory evoked potentials is an objective method of testing the sense of smell by detecting changes in bioelectrical functions of the brain. In Poland this method is quite modern and, in fact, is seldom used because of the lack of an appropriate batcher. Conclusion: Uniform standards and methodology of the study should lead to further implementation of this objective testing method in topodiagnostics of smell disorders.
PL
Wprowadzenie: Poznanie wpływu bodźców węchowych na zmysł powonienia ma na celu rozpoznawanie uszkodzeń w tym obszarze, wykrywanie wielu chorób oraz badanie uszkodzeń węchu, takich jak: parosmia, hiposmia, anosmia oraz kakosmia. Celem pracy jest przedstawienie aktualnej wiedzy dotyczącej podstaw anatomii i fizjologii drogi węchowej oraz możliwości topodiagnostyki jej uszkodzeń z użyciem węchowych potencjałów wywołanych. Definicja zapachu: W otaczającym nas świecie za pomocą zmysłu powonienia odczuwany jest szereg wrażeń, które określa się jako zapach. Wyróżnia się związki zapachowe. Ich zapach zależy zarówno od budowy łańcucha węglowego oraz pierścienia, jak i od obecności oraz rodzaju grup funkcyjnych i sposobu rozmieszczenia ich w cząsteczce. Ustalenie zapachu na podstawie jego budowy jest rzeczą trudną. Należy oczekiwać, że w przyszłości odpowiedź przyniesie nam elektronowa teoria budowy związków organicznych. Anatomia i fizjologia zmysłu powonienia: Receptory węchowe odpowiedzialne za odbiór wrażeń zapachowych zlokalizowane są w jamie nosowej, w górnym odcinku przegrody nosa, na stropie i na przednim końcu małżowiny nosowej górnej. Nabłonek węchowy zajmuje u dorosłego człowieka od 1 do 3 cm2 błony śluzowej w każdym przewodzie nosowym. Droga węchowa składa się z trzech neuronów, a ośrodek korowy znajduje się w zakręcie hipokampa i jądrze migdałowym płata skroniowego. Doznania węchowe odbierane są za pomocą nabłonka węchowego, ale towarzyszy temu często dodatkowe podrażnienie z zakończeń nerwu trójdzielnego, twarzowego, językowo-gardłowego oraz błędnego. Diagnostyka zmysłu powonienia: Obiektywną metodą badania powonienia rejestrującą zmiany czynności bioelektrycznej mózgu po pobudzeniu receptorów i nabłonka węchowego jest rejestracja węchowych potencjałów wywołanych, która w Polsce jest metodą nową i praktycznie rzadko stosowaną ze względu na brak odpowiedniego dozownika. Podsumowanie: Opracowanie jednolitych standardów i metodyki badania powinno doprowadzić do szerszego zastosowania tej obiektywnej metody badania w topodiagnostyce zaburzeń zmysłu powonienia.
3
Publication available in full text mode
Content available

Zaburzenia lipidowe u pacjentów z zawrotami głowy

71%
Zielińska-Bliźniewska H., Urbaniak J., Jałocha-Kaczka A., Michalska J., Olszewski J.
Aktualności Neurologiczne
|
2012
|
vol. 12
|
issue 3
143-148
EN
Introduction: The aim of this work was to evaluate lipid disorders in patients with vertigo. Material and methods: Study population included a group of 918 patients, thereof 598 women and 320 men, aged 18–83 (mean age 55±0.5 years), treated for vertigo at the Department of Otolaryngology and Laryngological Oncology, Military Medical Academy, University Teaching Hospital in Lodz since 2009 thru 2011. Each patient underwent a detailed interview with otolaryngological, otoneurological, neurological and ophthalmological examination as well as transcranial ultrasound and computed tomography of cervical spine and head to exclude organic diseases of central nervous system. Laboratory tests included serum total cholesterol, serum triglyceride, serum HDL and LDL, and serum glucose levels. Results: Among 918 vertigo patients,539 cases (58.71%) had central vertigo whereas 379 (41.28%) – mixed vertigo, thereof 366 women (67.90%) with central vertigo and 232 (61.21%) with mixed vertigo. Among 320 men (34.78%), 173 (32.09%) had central vertigo and 147 (38.78%) – mixed vertigo. Lipid fraction analysis in patients with vertigo revealed elevated total cholesterol levels in 67.03% of patients studied, thereof 71.34% men and 64.76% women. Higher LDL cholesterol levels were found in 51.57% of the patients, thereof 54.83% men and 49.83% women. HDL cholesterol levels were normal in most of the patients (61.99%). Triglyceride (69.45%) and glucose (59.25% men and 67.78% women) levels were within normal limits. Conclusions: Lipid disorders, particularly those expressed by elevated total cholesterol and LDL fraction, can be considered as risk factors in vertigo.
PL
Wprowadzenie: Celem pracy była ocena zaburzeń lipidowych u pacjentów z zawrotami głowy. Materiał i metody: Badania przeprowadzono na grupie 918 chorych, w tym 598 kobiet i 320 mężczyzn, w wieku 18–83 lat (średnia wieku 55±0,5), leczonych w latach 2009–2011 w Klinice Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej z Zespołem Pracowni Audiologicznych i Foniatrycznych Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM w Łodzi z powodu zawrotów głowy. U wszystkich chorych przeprowadzono szczegółowy wywiad, badanie przedmiotowe otolaryngologiczne, otoneurologiczne. Każdy pacjent był konsultowany neurologicznie, okulistycznie i internistycznie oraz miał wykonywane USG naczyń doczaszkowych, tomografię komputerową odcinka szyjnego kręgosłupa i głowy w celu wykluczenia schorzeń organicznych ośrodkowego układu nerwowego. Przeprowadzono także badania laboratoryjne, takie jak stężenie cholesterolu całkowitego, triglicerydy, frakcję cholesterolu LDL i HDL oraz stężenie glukozy w surowicy krwi. Wyniki: W grupie 18 pacjentów z zawrotami głowy u 539 (58,71%) miały one pochodzenie ośrodkowe, a u 379 chorych (41,28%) charakter mieszany, w tym u 366 kobiet (67,90%) rozpoznano zawroty pochodzenia ośrodkowego, a u 232 (61,21%) typu mieszanego. Spośród 320 mężczyzn (34,78%) z zawrotami głowy u 173 (32,09%) stwierdzono zawroty pochodzenia ośrodkowego, a u 147 (38,78%) typu mieszanego. Analizując stężenia frakcji lipidów u badanych, odnotowano podwyższone wartości cholesterolu całkowitego u 67,03% z nich, w tym u 71,34% mężczyzn i 64,76% kobiet. Podwyższone stężenia frakcji cholesterolu LDL zaobserwowano u 51,57% pacjentów, w tym u 54,83% mężczyzn i 49,83% kobiet. Frakcja HDL cholesterolu u większości chorych (61,99%) była w normie. Również stężenie triglicerydów u większości badanych (u 69,45%) nie odbiegało od normy, podobnie jak stężenie glukozy (u 59,25% mężczyzn oraz 67,78% kobiet). Wnioski: Zaburzenia lipidowe, zwłaszcza cholesterolu całkowitego i frakcji LDL w surowicy krwi, mogą być jedną z przyczyn zawrotów głowy.
4
Publication available in full text mode
Content available

Zaburzenia układu równowagi i narządu słuchu jako objaw chorób systemowych

61%
Zielińska-Bliźniewska H., Miłoński J., Mazurek A., Michalska J., Bielińska M., Olszewski J.
|
2011
|
vol. 11
|
issue 1
13-17
EN
The study aimed at the retrospective analysis of the patients with disorders of the balance system and/or hearing organ in the course of systemic diseases. Among 1,208 patients (727 women and 481 men) who were hospitalised in the Department of Otolaryngology and Laryngological Oncology with Audiological and Phoniatric Units at Military Medical Academy University Clinical Hospital in Lodz within the years 2009-2010 and revealed disorders of the balance system, tinnitus and/or hearing impairment, 300 case histories were chosen randomly, including 182 women aged 20-85 and 118 men aged 17-90 Each patient underwent a detailed interview, otorhinolaryngological and otoneurological examination, tonal, verbal and impedance audiometry, suprathreshold audiometric tests (SISI, TDT), tinnitus intensity and frequency evaluation, auditory brainstem response (ABR), videonystagmography (pendulum tracking, positional nystagmus described in five positions by Nylen, evaluation of nystagmus provoked by a thermal stimulation in Fitzgerald-Hallpike bicaloric testing), additionalimaging studies of the head and/or cervical spine, including cranial arteries ultrasonography and routine laboratory tests. Among all the systemic diseases the diseases of the balance system were most common in both sexes (women – 41.76%, men – 44.91%, 43% altogether). Endocrine diseases were the second most often disorders (20.67%) and occurred more often in women (28.02%) than in men (9.32%). Neurological diseases were present in 8.33% of the cases (women – 10.44%, men – 5.08%). Malignant neoplasms were found in 4.3% of the cases, whereas autoimmune diseases occurred highly infrequently (2.33%). A number of the systemic diseases was accompanied by concomitant disorders of the balance system and hearing organ. Every physician, particularly GP, should take into consideration possible vertigo, tinnitus and hearing deterioration in the course of the systemic diseases.
PL
Celem pracy była retrospektywna analiza pacjentów z zaburzeniami układu równowagi i/lub narządu słuchu w przebiegu chorób ogólnoustrojowych. Spośród 1208 chorych, w tym 727 kobiet i 481 mężczyzn, hospitalizowanych w latach 2009-2010 w Klinice Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej z Zespołem Pracowni Audiologicznych i Foniatrycznych USK im. WAM w Łodzi, u których rozpoznano zaburzenia układu równowagi, szumy uszne i/lub uszkodzenie słuchu, losowo wybrano 300 przypadków – 182 kobiety w wieku 20-85 lat i 118 mężczyzn w wieku 17-90 lat. U każdego pacjenta zebrano szczegółowo wywiad, wykonano badania otorynolaryngologiczne i otoneurologiczne, audiometrie tonalną, słowną i impedancyjną, próby nadprogowe (SISI, TDT), ocenę natężenia i częstotliwości szumu, słuchowe potencjały wywołane pnia mózgu (ABR), badanie wideonystagmograficzne (ocena śledzenia ciągłego i kaskadowego, oczopląsu wywołanego bodźcem położeniowym, określanym w pięciu pozycjach wg Nylena, ocena oczopląsu wywołanego bodźcem termicznym w teście dwukalorycznym wg Fitzgeralda-Hallpike’a) oraz dodatkowe badania obrazowe głowy i/lub szyjnego odcinka kręgosłupa, w tym badanie USG tętnic doczaszkowych, a także rutynowe badania laboratoryjne. Spośród chorób ogólnoustrojowych najczęściej u obu płci występowały choroby układu krążenia (kobiety – 41,76%, mężczyźni – 44,91%, łącznie 43%). Choroby endokrynologiczne stanowiły drugą co do częstości występowania grupę (20,67%) i częściej występowały u kobiet (28,02%) niż u mężczyzn (9,32%). Choroby neurologiczne stwierdzono w 8,33% przypadków, w tym u 10,44% kobiet i u 5,08% mężczyzn, a nowotwory złośliwe w 4,3% przypadków. Najrzadziej obserwowano choroby autoimmunologiczne – 2,33%. Wielu chorobom ogólnoustrojowym towarzyszyły jednoczesne zaburzenia układu równowagi i narządu słuchu. Każdy lekarz, a szczególnie lekarz podstawowej opieki zdrowotnej powinien brać pod uwagę możliwość wystąpienia zawrotów głowy, szumów i pogorszenia słuchu w przebiegu chorób ogólnoustrojowych.
5
Publication available in full text mode
Content available

Doświadczenia polskich ośrodków zajmujących się leczeniem pacjentów z rdzeniowym zanikiem mięśni.

42%
Ogrodnik M., Chmielewski D., Szwinge A., Mazurkiewicz-Bełdzińska M., Pruszczyk A. K., Giza W., Szymańska M., Kierkus-Dłużyńska K., Łusakowska A., Wójcik A., Frączek A., Czyżyk E., Michalska J., Krawczyk M. C., Pilch J., Kotulska-Jóźwiak K.
Neurologia Dziecięca
|
2021-2022
|
vol. 31-32
|
issue 60
11-25
EN
Spinal Muscular Atrophy (SMA) is a genetically determined progressive disease characterized by the premature death of motor cells of the spinal cord, which currently affects approximately 1,200 people in Poland. The study presents an analysis of responses in the research questionnaire sent to over 30 national centers treating SMA, both in adult and children patients. The collected data on 247 adult patients and 286 children treated in Poland was processed with advanced statistical tools. The aim was to draw significant conclusions about the current therapeutic situation of SMA patients in the country. The age distribution was determined. The changes in average and median body weight were established depending on the type of SMA and the number of SMN2 gene copies. The relationship between scoliosis occurrence and risk factors for its occurrence in patients with SMA was analyzed. In this context, data on the current methods of treating patients, particularly with the use of nusinersen, was presented and the main reason for discontinuing the medication was indicated. Finally, the work outlines a basic picture of the patient’s and caregiver’s experience with SMA in the post-treatment era, including changes in quality of life, year by year, due to new therapies and better care.
PL
Rdzeniowy zanik mięśni (Spinal Muscular Atrophy, SMA) jest genetycznie uwarunkowanym postępującym schorzeniem charakteryzującym się przedwczesnym obumieraniem komórek ruchowych rdzenia kręgowego, którym szacunkowo w Polsce dotkniętych jest obecnie ok. 1200 osób. W pracy zaprezentowana jest analiza odpowiedzi na zaproponowaną przez autorów ankietę badawczą, która została rozesłana do ponad 30 krajowych ośrodków leczących SMA, zarówno u pacjentów dorosłych jak i dotkniętych nią dzieci. Zgromadzone dane o blisko 247 leczonych w Polsce pacjentów dorosłych oraz 286 dzieci, pozwoliły przy użyciu zaawansowanych narzędzi statystycznych, na wyciągnięcie istotnych wniosków dotyczących obecnej sytuacji terapeutycznej SMA w skali kraju. Ustalono rozkład wiekowy pacjentów z SMA i na jej podstawie wyznaczono zmiany wartości średniej masy ciała i jej mediany w zależności od typu SMA i liczby kopii genu SMN2. Przeanalizowano zależność występowania skoliozy oraz czynników ryzyka jej wystąpienia u pacjentów z SMA. W tym kontekście przedstawiono również dane dotyczące obecnych metod leczenia pacjentów, w szczególności z wykorzystaniem nusinersenu i wskazano główną przyczynę zaprzestania terapii tym preparatem. Dane przedstawione w pracy mogą być przydatne w optymalizacji oraz ocenie skuteczności leczenia. Jednocześnie praca nakreśla podstawowy obraz doświadczenia pacjenta i opiekuna z SMA w erze po leczeniu, w tym zmiany jakości życia z roku na rok w wyniku stosowania nowych terapii i lepszej opieki.stanu zagrożenia życia. Celem pracy jest podsumowanie informacji na temat dotychczas opublikowanych objawów neurologicznych COVID-19 w populacji pediatrycznej, ocena możliwych patomechanizmów ich powstawania oraz porównanie z objawami występującymi u dorosłych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.