Search results

Sort By:

Limit search:

The incidence of balanitis xerotica obliterans in patients surgically treated for phimosis

100%

Pobudejski P., Meier B., Migas M., Korlacki W., Grabowski A.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2024

issue 78

330-335

WPROWADZENIE: Stulejka jest jednostką chorobową, której społeczeństwo nadało negatywne konotacje. Dyskusje dotyczące napletka, zarówno w kontekście jego stanów patologicznych, jak i fizjologicznych, toczą się od wieków i obejmują zagadnienia związane z religią, higieną, estetyką oraz tradycją. W 2002 r. londyńscy badacze zidentyfikowali stulejkę wtórną jako odpowiadającą liszajowi twardzinowemu i zanikowemu (lichen sclerosus et atrophicus), znanemu również jako balanitis xerotica obliterans (BXO), który jest jedynym bezwzględnym wskazaniem do obrzezania u chłopców. Niniejsze badanie ma na celu ocenę badań histopatologicznych pacjentów po chirurgicznym leczeniu stulejki, aby ustalić związek między BXO i klinicznie rozpoznaną stulejką. MATERIAŁ I METODY: W niniejszym badaniu przeanalizowano wyniki badań histopatologicznych u pacjentów poddanych chirurgicznym metodom leczenia stulejki w okresie od stycznia 2014 r. do marca 2020 r. Kryterium włączenia do badania było chirurgiczne leczenie stulejki z towarzyszącym badaniem histopatologicznym próbek pobranych podczas operacji. Dane zostały zebrane prospektywnie i losowo. WYNIKI: W badaniu wzięło udział 106 pacjentów, u których przeprowadzono zabieg chirurgiczny, a uzyskane próbki poddano badaniu histopatologicznemu. Średni wiek pacjentów wynosił 9,41 ± 3,82 roku. W całej grupie pacjentów rozpoznanie BXO (w tym BXO focalis) wynosiło 59% (n = 63). WNIOSKI: Najczęstszą przyczyną stulejki wtórnej po leczeniu operacyjnym jest BXO, którego częstość występowania u pacjentów wynosi od 5,5% do 84%. Wyniki niniejszego badania mieszczą się w tym zakresie. Widoczne bliznowacenie napletka może być również spowodowane innymi czynnikami, takimi jak przewlekły stan zapalny napletka, ale też niewłaściwą higieną czy zakażeniami tej okolicy.

INTRODUCTION: Phimosis is a disease entity that society has given negative connotations. Discussions about the foreskin, both in the context of its pathological and physiological conditions have been going on for centuries, and include issues related to religion, hygiene, esthetics and tradition. In 2002, researchers from London recognised that secondary phimosis corresponds to lichen sclerosus et atrophicus, better known as balanitis xerotica obliterans (BXO), constituting it the only absolute indication for circumcision in boys. This study aims to assess the histopathological examinations of patients after the surgical treatment of phimosis in order to ascertain the relationship between BXO and clinically diagnosed phimosis. MATERIAL AND METHODS: This study analyzed the results of histopathological examinations in patients who underwent surgical methods of phimosis treatment in the period from January 2014 to March 2020. The inclusion criteria of the study were the surgical treatment of phimosis with the accompanying histopathological examination of the specimens collected during the surgery. The data were collected prospectively and randomly. RESULTS: There were 106 patients in whom a surgical procedure and histopathological examination were performed. The mean age of the patients was 9.41 ± 3.82 years. In the entire group of patients, the diagnosis of BXO (including BXO focal) was 59% (n = 63). CONCLUSIONS: The most common cause of secondary phimosis after surgical treatment is BXO, with a patient prevalence ranging from 5.5% to 84%. The results of this study fall within this range. Visible scarring of the foreskin may also be caused by other factors such as chronic inflammation of the foreskin, but also poor hygiene or infections in this area.

Refine search results

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 2024

1 Grabowski A.

1 Korlacki W.

1 Meier B.

1 Migas M.

1 Pobudejski P.

Search results

The incidence of balanitis xerotica obliterans in patients surgically treated for phimosis