Search results

1

The role of preoperative imaging for auditory implants in children

100%

Haber K., Burzyńska-Makuch M., Mierzwiński J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2021

|

vol. 75

|

issue 1

23-35

EN

Introduction: Preoperative imaging, besides audiological evaluation, plays a major role in evaluation of candidacy for auditory implants, and in particular cochlear implants. It is essential to assess whether the basic criteria necessary for implantation are met. Diagnostic imaging is crucial not only in determining candidacy, but also determining the feasibility of cochlear implantation as it allow to anticipate surgical difficulties which could preclude or complicate the implantation of the device. The aim of the study is to present the protocol for the evaluation of preoperative imaging studies with particular focus on the factors potentially affecting clinical decisions in children qualified for cochlear implantation. Material and method: Preoperative imaging studies of 111 children performed prior to cochlear implantation were analyzed: high-resolution computed tomography (HRCT) of temporal bones and MRI. The assessment was made according to the presented protocol. Results: Pathologies and anomalies identified during the assessment of preoperative imaging studies significantly altered clinical decisions in 30% of patients. In the study group, in 17% of patients inner ear malformations were identified. 2.7% of children were disqualified from a cochlear implantation due to severe congenital inner ear malformations. 9% of the patients have had bacterial meningitis. In 50% of them difficulties related to complete or progressive cochlear ossification occurred. In 4.5% of patients less common surgical approaches other than mastoidectomy with a posterior tympanotomy were applied. Discussion: Preoperative imaging allow for the identification of significant pathologies and anomalies affecting qualification decisions and further treatment. HRCT and MRI are complementary to each other for preoperative imaging. The two modalities in combination allow accurate and optimal evaluation of the anatomical structures prior to implantation. Inner ear malformations and cochlear ossification following meningitis are relatively frequently encountered in children qualified for a cochlear implant.

2

Znaczenie badań obrazowych przed wszczepieniem implantu słuchowego u dziecka

100%

Haber K., Burzyńska-Makuch M., Mierzwiński J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2021

|

vol. 75

|

issue 1

23-35

PL

Wstęp: Współczesna kwalifikacja pacjenta do leczenia przy pomocy implantów słuchowych, a szczególnie implantów ślimakowych poza diagnostyką audiologiczną, łączy się z wykonaniem badań obrazowych. Są one niezbędne w ocenie, czy zostały spełnione podstawowe warunki konieczne do implantacji, odpowiadają na szereg pytań dotyczących samej diagnostyki, ale pozwalają również przewidzieć problemy chirurgiczne, które mogą utrudnić lub uniemożliwić wszczepienie urządzenia. Celem pracy jest przedstawienie protokołu oceny badań obrazowych oraz przedstawienie wyników oceny badań obrazowych ze szczególnym uwzględnieniem czynników mających wpływ na decyzje kliniczne u dzieci kwalifikowanych do wszczepienia implantu ślimakowego. Materiał i metody: Przeanalizowano badania obrazowe 111 dzieci wykonane przed założeniem implantu: HRCT kości skroniowych i MRI głowy. Oceny dokonano zgodnie z przestawionym protokołem. Wyniki: Stwierdzone w badaniach obrazowych zmiany istotnie modyfikowały decyzje kliniczne u 30% pacjentów. W grupie badanej u 17% pacjentów stwierdzono duże wady ucha wewnętrznego. 2,7% dzieci zdyskwalifikowano z uwagi na duże wady wrodzone ucha uniemożliwiające implantację. 9% pacjentów przebyło bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. U 50% z nich doszło do całkowitej lub postępującej osyfikacji ślimaka. U 4,5% pacjentów zastosowano nietypowy dostęp chirurgiczny w czasie implantacji. Dyskusja: Badania obrazowe pozwalają na stwierdzenie istotnych patologii mających wpływ na decyzje kwalifikacyjne i dalsze postępowanie. Optymalne możliwości oceny struktur ucha wewnętrznego przed implantacją umożliwia wykonanie zarówno HRCT, jak i MRI, które w sposób komplementarny uzupełniają się w ocenie istotnych elementów anatomicznych przed kwalifikacją do implantu. U dzieci kwalifikowanych do implantu ślimakowego relatywnie często spotykane są wady wrodzone ucha wewnętrznego oraz osyfikacja ślimaka w przebiegu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.

3

Struniak zatok przynosowych – przypadek kliniczny u dziecka

88%

Yurochko F., Tywoniuk K., Haber K., Kopanska D., Mierzwiński J.

Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny

|

2018

|

vol. 17

|

issue 3

128-134

EN

Introduction. Chordomas are rare, locally invasive bone tumors that account for 1%-4% of all primary bone neoplasms. They arise from embryonic notochordal remnants of the neuraxis, predominantly in the skull base, vertebral column, and sacrococcygeal area. Chordomas located primarily in the nasal cavity and paranasal sinuses are rarely seen. Chordomas predominantly affect adult patients and are rarely seen in children and adolescents. Primary chordomas of the paranasal sinuses are extremely rare in children, with only 2 cases reported in the world literature. Aim. We report a rare case of a 9-year-old patient with maxillary sinus chordoma successfully treated surgically. Material and methods. The patient underwent the Caldwell-Luc procedure with total tumor removal. Due to suspicion of recurrent disease, he underwent reoperation using neuronavigation-guided endoscopic endonasal approach. Results. At subsequent follow-up for 14 months after the second operation, no tumor recurrence was observed. The patient had undergone magnetic resonance imaging twice after the last surgery. Conclusions. Modern endoscopic endonasal approaches to chordomas of the paranasal sinuses and nasal cavity are minimally invasive and allow a total tumor resection. Surgical management of paranasal sinuses chordomas can be effective when total mass removal is possible. The patient should remain under careful observation (nasal endoscopy examination and diagnostic imaging) due to the fact that chordomas are highly locally recurrent.

PL

Wprowadzenie. Struniaki są rzadkimi, klinicznie złośliwymi nowotworami, stanowiącymi około 1-4% pierwotnie złośliwych guzów kości. Mogą powstać w dowolnych miejscach w linii pośrodkowej ciała, takich jak stok, część nosowa gardła, siodło i okolica okołosiodłowa, otwór wielki, kręgi i okolica krzyżowo-ogonowa. Sporadycznie spotykane są pierwotnie w jamie nosowej lub zatokach przynosowych. Częściej występują u dorosłych, a niezwykle rzadko u dzieci i młodzieży, u których są stosunkowo mało poznane i scharakteryzowane. Do tej pory w piśmiennictwie światowym opisano tylko 2 przypadki chordoma pierwotnie zlokalizowanego w zatokach przynosowych u dzieci. Cel pracy. W pracy przedstawiono niezwykle rzadki przypadek 9-letniego chłopca ze struniakiem zatoki szczękowej wyleczonego chirurgicznie. Materiał i metody. U chłopca wykonano operację Caldwell- -Luca i usunięto guz. Z powodu podejrzenia wznowy wykonano endoskopową reoperację z neuronawigacją. Wyniki. Po dwóch zabiegach nie stwierdzono nawrotu w ciągu 14 miesięcy obserwacji, podczas których dwukrotnie wykonano kontrolne badanie MRI. Wnioski. Współczesne wewnątrznosowe, endoskopowe dostępy do struniaków zlokalizowanych w obrębie zatok przynosowych/jamy nosowej są minimalnie inwazyjne i pozwalają na całkowite usunięcie zmiany. Leczenie chirurgiczne struniaków zatok przynosowych często okazuje się wystarczające, gdy zmiana jest możliwa do całkowitego usunięcia. Konieczna jest jednak uważna obserwacja pacjentów i monitorowanie procesu (endoskopia, badania obrazowe) ze względu na dużą tendencję do nawrotów miejscowych.

4

Qualification of unilateral cochlear implant recipients for a second device

64%

Drela M., Haber K., Wrukowska I., Puricelli M., Sinkiewicz A., Bruś J., Tyra J., Mierzwiński J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2019

|

vol. 73

|

issue 6

8-17

EN

Introduction: Although it is recommended to perform cochlear implantation in both ears at the same time for management of profound hearing loss in children, many centers prefer to perform sequential implantation. There are many reasons as to why a simultaneous bilateral implantation is not commonly accepted and performed. The major risk is the possibility of bilateral vestibular organ impairment. However, it is beyond doubt that children who received the first implant should be given a chance for binaural hearing and associated benefits. In the literature, there are no homogenous criteria for bilateral implantation, and it is hard to find uniform and convincing algorithms for second cochlear implantation. The aim of this study is an attempt to identify a safe way of qualifying for second cochlear implantation in children. Material and methods: Forty children with one cochlear implant were qualified for the second implantation. During qualification, the following were taken into account: time of the first implantation, audiometry results, use of the hearing aid in the ear without an implant and benefit of the device, speech and hearing development, and vestibular organ function. R esults: Fifteen out of forty children (38%) were qualified for the second implantation. In 35% of children, the decision was delayed with possible second implantation in the future. Eleven children (27%) were disqualified from the second surgery. Discussion: During evaluation according to the protocol presented in our study, 38% of children with a single cochlear implant were qualified for the second implantation with a chance for an optimal development and effective use of the second cochlear implant. We are convinced that sequential implantation with a short interval between surgeries and with an examination of the vestibular organ, hearing and speech development as well as an assessment of potential benefits from the second implant (bimodal stimulation) before the second implantation is the safest and most beneficial solution for children with severe hearing loss.

5

Kwalifikacja do wszczepienia drugiego implantu ślimakowego u dzieci

64%

Drela M., Haber K., Wrukowska I., Puricelli M., Sinkiewicz A., Bruś J., Tyra J., Mierzwiński J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2019

|

vol. 73

|

issue 6

8-17

PL

Wstęp: Wiele ośrodków, pomimo rekomendacji dotyczących leczenia głębokiego niedosłuchu u dzieci poprzez symultaniczne wszczepienie dwóch implantów ślimakowych, decydując się na drugi implant, preferuje implantacje w trybie sekwencyjnym. Istnieje szereg przyczyn, z powodu których jednoczasowa bilateralna implantacja nie jest powszechnie akceptowana i wykonywana. Największe zagrożenie stanowi możliwość wystąpienia obustronnego wypadnięcia funkcji narządu przedsionkowego. Nie ma jednak wątpliwości, że dzieci, które otrzymały pierwszy implant, powinny mieć szansę na słyszenie binauralne i związane z tym korzyści. W piśmiennictwie światowym kryteria kwalifikacji do obustronnych implantacji nie są jednorodne i trudno znaleźć jednolite oraz przekonywujące algorytmy postępowania odnośnie do drugiego implantu ślimakowego. Celem pracy jest próba przedstawienia bezpiecznego sposobu kwalifikacji do wszczepienia drugiego implantu ślimakowego u dzieci. Materiał i metody: W niniejszej pracy przeprowadzono procedurę kwalifikacyjną do wszczepienia drugiego implantu ślimakowego u 40 dzieci posiadających jeden implant ślimakowy. W postępowaniu kwalifikacyjnym brano pod uwagę: datę pierwszej implantacji, wyniki badań audiometrycznych, aparatowanie ucha nieimplantowanego, dotychczasowy rozwój mowy i słuchu oraz badania narządu przedsionkowego. Wyniki: 38% pacjentów – 15 z 40 dzieci – zostało zakwalifikowanych do wszczepienia drugiego implantu. U 35% dzieci decyzję tę odroczono z możliwością implantacji w przyszłości. 11 dzieci (27%) nie zakwalifikowano do drugiego zabiegu. Dyskusja: Podczas postępowania zgodnego z przedstawionym protokołem kwalifikacji 38% dzieci z jednym implantem zakwalifikowano do drugiej implantacji z szansą na optymalny rozwój i efektywne wykorzystanie drugiego implantu. Uważamy, że implantacje w trybie sekwencyjnym z możliwie krótkim odstępem czasu pomiędzy zabiegami wraz z oceną narządu przedsionkowego, rozwoju słuchu i mowy oraz korzyści z drugostronnego aparatu słuchowego (stymulacja bimodalna) przed drugą implantacją są najbezpieczniejszym i optymalnym rozwiązaniem u dzieci z głębokim niedosłuchem.

Refine search results

4 Polish Journal of Otolaryngology

1 Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny

2 2021

2 2019

1 2018

5 Haber K.

5 Mierzwiński J.

2 Bruś J.

2 Burzyńska-Makuch M.

2 Drela M.

2 Puricelli M.

2 Sinkiewicz A.

2 Tyra J.

2 Wrukowska I.

1 Kopanska D.

1 Tywoniuk K.

1 Yurochko F.

The role of preoperative imaging for auditory implants in children

Znaczenie badań obrazowych przed wszczepieniem implantu słuchowego u dziecka

Struniak zatok przynosowych – przypadek kliniczny u dziecka

Qualification of unilateral cochlear implant recipients for a second device

Kwalifikacja do wszczepienia drugiego implantu ślimakowego u dzieci