Search results

Sort By:

Limit search:

Assessment instruments and the ICF in rehabilitation and physiotherapy

100%

Heerkens Y., Hendriks E., Oostendorp R.

Medical Rehabilitation

2006

vol. 10(3)

11-20

W niniejszym artykule opisano zastosowanie Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (ang. International Classification of Functioning, Disability and Health, ICF) w rehabilitacji i fizjoterapii oraz sposób, w jaki można wykorzystać ICF jako narzędzie wspomagające w wyborze właściwych narzędzi oceny stanu pacjentów podczas rehabilitacji. ICF jest klasyfikacją opracowaną przez WHO (Światową Organizację Zdrowia) dla opisania możliwości funkcjonalnych danej osoby. ICF może być uŜywany do klasyfikowania danych dotyczących procesu i wyników rehabilitacji i fizjoterapii, takich jak spostrzeżenia pacjenta, spostrzeżenia terapeuty, diagnoza funkcjonalna (czyli wynik procesu diagnostycznego), cele oraz wyniki postępowania. Narzędzia oceny są narzędziami pomiaru tych charakterystycznych cech danej osoby lub środowiska, które są istotne w codziennej praktyce w rehabilitacji lub fizjoterapii. Narzędziami tymi mogą być testy, sposoby obserwacji oraz kwestionariusze; można je wykorzystywać w roli testów diagnostycznych i prognostycznych oraz jako miary wyniku i narzędzia oceny. Dla wybrania dla danego pacjenta jednego lub więcej narzędzi oceny należy podjąć następujące kroki: (1) znać cel(e) zastosowania narzędzia oceny; (2) wybrać zmienne kliniczne będące w zainteresowaniu; (3) znaleźć narzędzia oceny mierzące wybrane zmienne; (4) określić warunki stosowania, dostępność i możliwość zastosowania danego narzędzia; (5) poznać psychometryczne charakterystyki branych pod uwagę narzędzi oceny; (6) wybrać najbardziej odpowiednie narzędzia oceny; oraz (7) zastosować i ocenić dane narzędzia. W pracy opisane są powyższe działania.

This article describes the use of the ICF, the International Classification of Functioning, Disability and Health, in rehabilitation and physiotherapy and the way the ICF can help to select proper assessment instruments for patients during the rehabilitation process. The ICF is a classification developed by the WHO to describe the functioning of a client. The ICF can be used to classify very relevant data in the process and outcome of rehabilitation care and physical therapy, such as the findings of the patient, the findings of the therapist, the functional diagnosis (the outcome of the diagnostic process), the treatment goals and the treatment results. Assessment instruments are tools to measure characteristics of the person or the environment, which are relevant in the process of rehabilitation or physiotherapy practice. These assessments can be tests, observation instruments and questionnaires and can be used as diagnostic and prognostic test and as outcome and evaluation measurements. In the selection of one or more instruments for an individual patient, there are several steps the professional has to take: 1) know the purpose(s) of using an instrument; 2) select the clinical variables you are interested in; 3) find the instruments that measure the chosen clinical variables; 4) determine the applicability, availability and feasibility of the instrument; 5) know the psychometric characteristics of the chosen instruments; 6) select the instruments that seem adequate; and 7) implement, use and evaluate the instruments. These steps are described.

Safety of „pain exposure” physical therapy in patients with complex regional pain syndrome type 1

76%

van de Meent H., Oerlemans M., Bruggeman A., Klomp F., van Dongen R., Oostendorp R., Frölke J. P.

Ból

2012

vol. 13

issue 3

„Pain exposure” physical therapy (PEPT) is a new treatment for patients with complex regional pain syndrome type 1 (CRPS-1) that consists of a progressive-loading exercise program and management of painavoidance behavior without the use of specific CRPS-1 medication or analgesics. The aim of this study was to investigate primarily whether PEPT could be applied safely in patients with CRPS-1. Twenty patients with CRPS-1 were consecutively enrolled in the study after giving informed consent. The diagnosis of CRPS-1 was defined using the Bruehl and Harden/IASP diagnostic criteria. CRPS-1 was diagnosed between 3 and 18 months after the inciting event (trauma). According to a multiple single-case design (baseline [A1], treatment [B], follow-up [A2]), multiple baseline and follow-up measurements were performed to evaluate changes in CRPS signs and symptoms and to assess functional parameters. When comparing the baseline with the follow-up phase, patients improved significantly with respect to pain on the visual analogue scale (57%), pain intensity (48%), muscle strength (52%), arm/shoulder/hand disability (36%), 10-meter walking speed (29%), pain disability index (60%), kinesiophobia (18%), and the domains of perceived health change in the SF-36 survey (269%). Three patients initially showed increased vegetative signs but improved in all other CRPS parameters and showed good functional recovery at follow-up. We conclude that PEPT is a safe and effective treatment for patients with CRPS-1.

Fizjoterapia polegająca na narażeniu na ból („pain exposure” physical therapy, PEPT) to nowa metoda leczenia chorych na wieloobjawowy miejscowy zespół bólowy typu 1 (CRPS-1), która polega na programie ćwiczeń fizycznych o stopniowego zwiększanym obciążeniu i opanowywaniem zachowania polegającego na unikaniu bólu bez używania leków swoistych dla CRPS-1 i bez leków przeciwbólowych. Celem badania było przede wszystkim sprawdzenie, czy PEPT mogłaby być stosowana w bezpieczny sposób u chorych na CRPS-1. Po uzyskaniu świadomej zgody do badania włączono 20 kolejnych chorych na CRPS-1. Rozpoznanie CRPS-1 było ustalane na podstawie kryteriów diagnostycznych Bruehl i Harden/IASP. CRPS-1 rozpoznawano po 3-18 miesiącach od pierwotnego zdarzenia (urazu). W układzie wielokrotnej obserwacji poszczególnych przypadków (w punkcie początkowym, podczas leczenia i w okresie obserwacji) dokonano wielokrotnych pomiarów w punkcie początkowym i w okresie obserwacji w celu oceny zmian nasilenia objawów i dolegliwości CRPS i parametrów czynnościowych. W okresie obserwacji stwierdzono istotną poprawę w porównaniu z punktem początkowym w nasileniu bólu we wzrokowej skali analogowej (57%), intensywności bólu (48%), sile mięśni (52%), niesprawności ramienia, barku lub ręki (36%), szybkości chodzenia na odcinku 10 metrów (29%), wskaźnika niesprawności wynikającej z bólu (60%), kinezjofobii (18%) oraz w częściach kwestionariusza SF-36 dotyczących odczuwanej zmiany stanu zdrowia (269%). Trzech pacjentów wykazywało początkowo zwiększone nasilenie objawów wegetatywnych, ale jednocześnie poprawę w zakresie wszystkich pozostałych parametrów CRPS; stwierdzono u nich dobrą poprawę czynnościową w okresie obserwacji. Wnioskujemy, że PEPT jest bezpieczną i skuteczną metodą leczenia chorych na CRPS-1.

Refine search results

1 Ból

1 Medical Rehabilitation

1 2012

1 2006

2 Oostendorp R.

1 Bruggeman A.

1 Frölke J. P.

1 Heerkens Y.

1 Hendriks E.

1 Klomp F.

1 Oerlemans M.

1 van Dongen R.

1 van de Meent H.

Search results

Assessment instruments and the ICF in rehabilitation and physiotherapy

Safety of „pain exposure” physical therapy in patients with complex regional pain syndrome type 1