CRS symptoms in children can be mild and uncharacteristic. The disease is multifactorial, and therefore requires a multifaceted, multidisciplinary approach. Treatment of CRS in children is difficult, infections often recur, and treatment methods are often ineffective. In children, surgery is performed infrequently, only when other therapies have failed. The first stage of surgery is adenoidectomy. Functional endoscopic surgery of the paranasal sinuses may be considered if no improvement of the patient after exhausting all possibilities of conservative treatment.
PZNZP u dzieci może przebiegać łagodnie i mało charakterystycznie. Etiologia tego schorzenia jest wieloczynnikowa, co wymaga wszechstronnego i wielospecjalistycznego podejścia. Leczenie PZNZP u dzieci jest trudne, zakażenia często nawracają, a stosowane metody lecznicze są często nieskuteczne. U dzieci rzadko wykonuje się zabiegi operacyjne, tj. tylko w przypadku, gdy metody zachowawcze zawiodą. Pierwszą linię leczenia chirurgicznego stanowi adenoidektomia. Czynnościowa endoskopowa chirurgia zatok przynosowych (FESS) może być rozważona, gdy nie zaobserwowano poprawy stanu pacjenta po wykorzystaniu wszystkich możliwości leczenia zachowawczego.
Tympanostomy tube insertion and tympanic membrane incision are two the most frequently performed surgical procedures in otolaryngology, especially in children. The tympanic membrane incision - paracentesis, or myringotomy – is an incision of the tympanic membrane for diagnostic purposes or to allow drainage of pathological secretion from the tympanic cavity. Tympanostomy tube insertion involves incision made in the tympanic membrane and insertion of a ventilation tube (various types and for various periods of time) to improve hearing and aeration of the tympanic cavity. Procedures are performed through the ear canal (transcanal approach), under local or general anesthesia. Complications may occur in some cases of paracentesis and tympanostomy tube insertion.
Drenaż wentylacyjny ucha środkowego i nacięcie błony bębenkowej to dwie najczęściej wykonywane procedury zabiegowe w otolaryngologii, zwłaszcza dziecięcej. Paracenteza, inaczej myringotomia – polega na nacięciu błony bębenkowej albo w celu ewakuacji wydzieliny patologicznej z jamy bębenkowej, albo w celach diagnostycznych. Drenaż wentylacyjny ucha środkowego polega na założeniu drenu wentylacyjnego w nacięcie błony bębenkowej (różnego typu dreny zakładane są na różny czas) w celu poprawy słuchu oraz upowietrznienia jamy bębenkowej. Zabiegi te są wykonywane przez przewód słuchowy zewnętrzny w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. W części przypadków paracentezy i drenażu występują powikłania.
Zakażenia układu oddechowego – wirusowe, choć bakteryjne również nie należą do rzadkości –stanowią istotny problem zdrowotny i ekonomiczny każdego kraju. Należy podkreślić, że są one przyczyną 20% wszystkich konsultacji medycznych i 75% kuracji antybiotykowych. Aby zmniejszyć zapotrzebowanie na antybiotyki coraz więcej uwagi poświęca się preparatom zwiększającym odporność organizmu na zakażenia bakteryjne. Nieswoiste szczepionki wieloważne zawierają zabite w wysokiej temperaturze komórki bakterii lub ich lizaty. Preparaty te mają nieswoiście stymulować ogólną odporność organizmu. Działają na nieswoiste mechanizmy obronne, prowadząc do zwiększenia miana przeciwciał typu IgA w wydzielinach błon śluzowych, aktywności fagocytarnej i wytwarzania IFN-γ. Mogą także stymulować wytwarzanie swoistych przeciwciał przeciw antygenom bakteryjnym wchodzących w skład preparatu. Dostępnymi na rynku polskim doustnymi preparatami immunomodulacyjnymi o najlepiej udokumentowanej skuteczności klinicznej są: Luivac, Ribomunyl, Broncho-Vaxom i Ismigen. Wszystkie są lizatami szczepów bakteryjnych najczęściej wywołujących zakażenia dróg oddechowych. W wielu badaniach klinicznych wykazano, że doustne lizaty bakteryjne minimalizują ryzyko nawracających zakażeń dróg oddechowych u dorosłych i dzieci oraz zmniejszają zapotrzebowanie na antybiotyki.
Respiratory infections are a major health and economic problems in every country. Most infections are viral, bacterial in-fection but also are not rare. It should be emphasized that the respiratory tract infections are the cause of 20% of all med-ical consultations and 75% antibiotic treatment. To reduce the need for antibiotics, more and more attention is paid to the preparation increases the body’s resistance to bacterial infection. Non-specific multivalent vaccines containing killed at high temperature, bacterial cells or lysates. These preparations are non-specifically stimulate the overall immunity. They operate on the non-specific defense mechanisms, leading to increased antibody type IgA in secretions of the mu-cous membranes, phagocytic activity and IFN-γ. They may also stimulate the production of specific antibodies against bacterial antigens included in the formulation. Available on the Polish market oral preparations immunomodulatory of the best documented clinical efficacy are Luivac, Ribomunyl, Broncho-Vaxom and Ismigen. All lysates of bacterial strains are most often causing respiratory tract infections. Many clinical studies have shown that oral bacterial lysates reduce the risk of recurrent respiratory tract infections in adults and children and reduce the need for antibiotics.
Zaburzenie drożności i oddychania przez nos spowodowane przerostem migdałka gardłowego może prowadzić do powstania zaburzeń zgryzu. Zaprezentowane w artykule badania zostały przeprowadzone na dzieciach w wieku 7–12 lat z przerostem migdałka gardłowego, zakwalifikowanych do adenoidektomii. Na podstawie przeprowadzonych badań (laryngologicznych, ortodontycznych, pediatrycznych), mających na celu skontrolowanie stanu zdrowia pacjentów, potwierdzono częstsze występowanie zgryzu otwartego przedniego u dzieci z przerostem migdałka gardłowego i u chłopców, niż u dzieci bez przerostu, prawidłowo oddychających przez nos.
Bacterial lysates stimulate the general immunity of the body in a non-specific way. They act on non-specific defense mechanisms, leading to an increase in type A antibody in mucous membranes, phagocytic activity and INF-ƴ production. They can also stimulate the production of specific antibodies against the bacterial antigens that make up the preparation. The oral immunomodulatory preparations with the best documented clinical efficacy available on the Polish market are Ismigen, Broncho-Vaxom, Ribomunyl and Luivac. They are all lysates of bacterial strains that most often cause respiratory tract infections. In many clinical trials, oral bacterial lysates have been shown to minimize the risk of recurrent respiratory infections in children and adults and reduce the need for antibiotics.
Nasal obstruction caused by adenoid hypertrophy can lead to malocclusion. The research material consisted of children aged 7–12 years with adenoid hypertrophy qualified for adenoidectomy. On the basis of the conducted tests (laryngological, orthodontic, pediatric), the occurrence of open frontal bite in children with pharyngeal tonsil hypertrophy, in particular in boys, was confirmed in comparison to children without hypertrophy correctly breathing through the nose.
Lizaty bakteryjne nieswoiście stymulują odporność ogólną organizmu. Działają na nieswoiste mechanizmy obronne, prowadząc do zwiększenia miana przeciwciał typu A w błonach śluzowych, aktywności fagocytarnej i wytwarzania INF-ƴ. Mogą także stymulować wytwarzania swoistych przeciwciał przeciw antygenom bakteryjnym wchodzącym w skład preparatu. Dostępnymi na rynku polskim doustnymi preparatami immunomodulującymi o najlepiej udokumentowanej skuteczności klinicznej są Ismigen, Broncho-Vaxom, Ribomunyl i Luivac. Wszystkie są lizatami szczepów bakteryjnych najczęściej wywołujących zakażenia dróg oddechowych. W wielu badaniach klinicznych wykazano, że doustne lizaty bakteryjne minimalizują ryzyko nawracających zakażeń dróg oddechowych u dzieci i dorosłych oraz zmniejszają zapotrzebowanie na antybiotyki.
Alergiczny nieżyt nosa (ANN) jest najczęstszą postacią alergii, która dotyczy – jak wykazały badania epidemiologiczne – prawie 25% populacji. ANN wpływa znacząco na jakość życia chorego, a im cięższa postać choroby, tym większe ryzyko rozwoju astmy oskrzelowej. Jednym z czynników wpływających na nasilenie objawów i stopień ich kontroli jest zanieczyszczenie powietrza. U niektórych chorych, mimo właściwego leczenia, obserwuje się utrzymywanie lub tylko częściowe ustąpienie dolegliwości (niekontrolowany alergiczny nieżyt nosa). Może prowadzić to do nasilenia chorób towarzyszących – zapalenia zatok przynosowych, zapalenia ucha środkowego i astmy – zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Postępowanie w alergicznym nieżycie nosa, zgodnie ze standardami, polega na: edukacji chorego, eliminacji z otoczenia alergenu i czynników nasilających przebieg choroby, dobraniu właściwej farmakoterapii oraz swoistej immunoterapii alergenowej. Na wybór stosowanego leku przeciwhistaminowego wpływa wiele czynników, m.in. możliwość bezpiecznego zwiększenia jego dawki.
Objective. A tropism to epithelial cells and lymphocytes, an inhibition of apoptosis in host cells, an ability to occurrence in persistent form resistant to antibiotic treatment are the features of Chlamydia pneumoniae, which can have connection with chronic inflammation of an adenoid tissue and adenoid hypertrophy. This study aimed to (1) detect the C. pneumoniae in an adenoid in children undergoing adenoidectomy, (2) estimate a connection between C. pneumoniae occurrence and the size of adenoid, (3) demonstration in which of adenoid cells C. pneumoniae occurs most often. Material and methods. The examined group consisted of 200 children aged from 2 to 16 years (mean age 6,4) undergoing adenoidectomy. In all children during qualification for adenoidectomy a fiberoscopic examination of the nasopharynx was performed. A part of removed adenoid tissue was analysed by real-time PCR for C. pneumoniae. Adenoids from children with positive PCR examination and from 10 children with negative PCR examination were examined using immunohistochemistry (IHC). Results. C. pneumoniae in the adenoid was present in 5,5% children. Positive results were obtained most frequently (24,14%, 7/29) in the eldest group (10-16 years). A statistical analysis demonstrated the correlation between C. pneumoniae occurrence in an adenoid tissue and the size of adenoid. In immunohistochemistry C. pneumoniae was found the most frequently in lymphocytes and in epithelial cells. Conclusions. A presence of C. pneumoniae in lymphocytes and epithelial cells of the adenoid first of all in older children with adenoid hypertrophy confirms the participation of this bacteria in adenoid pathology.
Allergic rhinitis (AR) is the most common form of allergy, which - as epidemiological research has shown - applies to nearly 25% of the population. AR significantly affects the quality of life of the patient, and the more severe the disease, the greater the risk of developing bronchial asthma. One of the factors affecting the severity of symptoms and the degree of their control is air pollution. In some patients, despite proper treatment, persistence or only partial remission of symptoms (uncontrolled allergic rhinitis) is observed. This can lead to an increase in comorbidities - inflammation of the paranasal sinuses, otitis media and asthma - both in children and in adults. The treatment of allergic rhinitis, in accordance with the standards, consists in: education of the patient, elimination of the allergen from the environment and factors intensifying the course of the disease, selection of proper pharmacotherapy and specific allergen immunotherapy. Many factors influence the selection of the antihistamine used, e.g., the opportunity of safe increase of the dosage.
STRESZCZENIE: Wstęp. Powinowactwo do komórek nabłonka i limfocytów, zdolność do hamowania apoptozy zakażonych komórek gospodarza oraz występowanie w formie przetrwałej niewrażliwej na antybiotyki – to cechy Chlamydia pneumoniae, które mogą być związane z przewlekłym stanem zapalnym migdałka gardłowego i jego przerostem. Celem pracy była odpowiedź na pytania: 1) Czy w migdałku gardłowym u dzieci zakwalifikowanych do adenoidektomii występuje C. pneumoniae? 2) Czy występuje zależność między obecnością C. pneumoniae w migdałku gardłowym a wielkością migdałka gardłowego? 3) W których komórkach migdałka gardłowego najczęściej występuje C. pneumoniae? Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 200 dzieci w wieku od 2 do 16 lat (średni wiek – 6,4) wybranych spośród pacjentów zakwalifikowanych do adenoidektomii. U wszystkich podczas kwalifikacji do zabiegu wykonywano badanie fiberoskopowe nosogardła. Tkankę usuniętego migdałka gardłowego badano metodą real-time PCR w kierunku C. pneumoniae. Migdałki pobrane od dzieci z dodatnim wynikiem badania metodą PCR oraz od 10 losowo wybranych dzieci z ujemnym wynikiem tego badania, oceniano stosując badanie immunohistochemiczne (IHC). Wyniki. DNA C. pneumoniae w usuniętym migdałku gardłowym stwierdzono u 5,5% dzieci. Dodatnie wyniki uzyskiwano najczęściej w grupie wiekowej od 10. do 16. roku życia (24,1%, 7/29). Wykazano zależność między występowaniem C. pneumoniae w migdałku gardłowym a wielkością migdałka gardłowego. U wszystkich dzieci z dodatnim wynikiem badania metodą PCR potwierdzono obecność C. pneumoniae w migdałku gardłowym przy zastosowaniu IHC. Najczęściej wykrywano C. pneumoniae w limfocytach oraz w komórkach nabłonka. Wnioski. Obecność C. pneumoniae w limfocytach i komórkach nabłonka migdałka gardłowego głównie u dzieci starszych z przerostem migdałka gardłowego potwierdza udział tej bakterii w procesach patologicznych tkanki migdałka gardłoweg
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.