Dyspozycja do przebaczenia, podobnie jak przebaczenie epizodyczne, jest przedmiotem coraz częstszego zainteresowania wśród psychologów. Badania wskazują, że osoby z wysoką tendencją do przebaczenia charakteryzują się wysoką samooceną czy empatią, z kolei z niską gotowością do przebaczenia – większą tendencją do ruminacji i neurotycznością. Badania takie są możliwe dzięki skalom mierzącym różne aspekty skłonności do przebaczenia (np. sobie, innym, sytuacjom), opartym na różnych koncepcjach, czy wreszcie posiadających zróżnicowaną liczbę itemów i strukturę. W artykule przedstawiono przegląd narzędzi do pomiaru skłonności do przebaczenia – od skal zawierających scenariusze, poprzez skale krótkie, o jednoczynnikowej strukturze, do skal wielowymiarowych.
Psycholodzy zorientowani empirycznie zainteresowali się w ostatnim czasie problematyką przebaczenia. Okazuje się, że jest ono pozytywnie związane z dobrostanem psychologicznym, zdrowiem fizycznym oraz pożądanymi efektami w relacjach interpersonalnych. Badacze poczynili duży postęp w rozwoju możliwości pomiaru zarówno przebaczenia konkretnych krzywd, jak i różnic indywidualnych w dyspozycji do przebaczenia. Skonstruowali wiele interesujących skal opartych na zróżnicowanych koncepcjach oraz zidentyfikowali zmienne sprzyjające przebaczeniu. jednocześnie w polskiej literaturze psychologicznej występuje niedobór badań w tym zakresie, co wynika z braku adaptowanych lub oryginalnych narzędzi do oceny przebaczenia. Artykuł zawiera przegląd najbardziej popularnych kwestionariuszy używanych na świecie w badaniach nad przebaczeniem sytuacyjnym. Prezentuje również wyniki analiz prowadzonych przy ich zastosowaniu.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.