Background: Though the absence of vertigo in Meniere disease is often interpreted as remission, patient-centered subjective assessment of quality of life remains the best indicator of such remission. Study Objective: To assess the presence and severity of aural pressure/tinnitus, hearing loss, unsteadiness, nausea and vomiting in MD patients during remission. Setting: Urban tertiary care referral hospital in a developing country. Methodology: Consecutive patients with diagnosis of Definite Meniere were selected from the Balance and Dizziness Clinic of National Hospital Abuja for the study. Quality of life assessment was carried out using 3 validated tools – Modified MD-POSI, Vertigo Symptom Scale and Tinnitus Handicap Inventory (THI). Patients were included only when they have been vertigo free for at least 4 weeks. Pure tone audiometry was carried out in those with subjective hearing loss at recruitment and 4 weeks later. Results: A total of 26 patients completed the study. All had cinnarizine for acute vertigo control and Betahistine for maintenance of vertigo control. There was female preponderance (17:9). The age range was 32–56 years. The duration of MD ranges from 4 months to 12 years. The total and subscale MD-POSI scores for “between attacks” significantly correlated with hearing, unsteadiness and tinnitus/pressure when compared to during attack. 69.2 per cent of participants experienced symptoms of unsteadiness during remission. 13/26 of participants reported persistent, though less annoying tinnitus that poorly correlated with THI score during remission. Conclusion: Our study showed that significant non-vertigo symptoms affect the quality of life during remission. Perhaps there is need to properly define, in future studies, what constitutes remission in patients with MD.
Wstęp: Ustąpienie zawrotów głowy często interpretuje się jako oznakę remisji choroby Meniere’a (ChM), jednakże najlepszym wskaźnikiem remisji pozostaje subiektywna ocena stanu zdrowia przez chorego. Cel: Ocena obecności i nasilenia szumu w uszach/uczucia zatkania ucha, niedosłuchu, niepewności położenia, nudności i wymiotów u pacjentów z ChM w okresie remisji. Miejsce: Trzeciorzędowy miejski ośrodek referencyjny w kraju rozwijającym się. Materiały i metody: Do badania włączono kolejnych pacjentów z rozpoznaną chorobą Meniere’a, leczonych w Klinice Zaburzeń Równowagi Narodowego Szpitala w Abudży. Dokonano oceny jakości życia przy pomocy trzech zwalidowanych skal: zmodyfikowanej skali MD-POSI, Skali Zawrotów Głowy i Inwentarza Uciążliwości Szumów Usznych (THI). Do badania włączono jedynie chorych, u których zawroty głowy nie występowały przez co najmniej cztery tygodnie. Wykonano audiometrię tonalną u pacjentów z subiektywną utratą słuchu przy rozpoczęciu badania i po czterech tygodniach. Wyniki: Łącznie w badaniu wzięło udział 26 pacjentów. Wszyscy z nich otrzymywali cynaryzynę doraźnie w przypadku ostrych zawrotów głowy oraz betahistynę w celu długoterminowej kontroli objawów. Wśród chorych dominowały kobiety (17:9). Wiek chorych mieścił się w zakresie od 32 do 56 lat. Czas trwania choroby wahał się od 4 miesięcy do 12 lat. Pełny wynik w skali MD-POSI i w poszczególnych podskalach dla okresów międzynapadowych silnie korelował z niedosłuchem, niepewnością położenia i szumami/uczuciem zatkania uszu w porównaniu do oceny w trakcie napadów. W czasie remisji 69,2% uczestników zgłaszało niepewność położenia. Natomiast 13/26 chorych podawało utrzymujące się, lecz mniej nasilone, szumy w uszach ze słabą korelacją z wynikami w skali THI w czasie remisji. Wnioski: Nasze badanie pokazało istotny wpływ objawów towarzyszących w ChM na jakość życia w okresie remisji. Dla przyszłych badań istnieje potrzeba opracowania właściwej definicji remisji ChM.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.