Search results

1

A review of methods for preventing pancreatic fistula after distal pancreatectomy

100%

Mech K., Wysocki Ł., Guzel T., Makiewicz M., Nyckowski P., Słodkowski M.

Polish Journal of Surgery

|

2018

|

vol. 90(2)

38-44

EN

Pancreatic fistula is one of the most severe complications after pancreatic surgeries. The risk of pancreatic fistula after distal pancreatectomy is up to 60%. Effective methods to prevent pancreatic fistula are still sought. A unified definition of pancreatic fistula, which was introduced in 2005 by the International Study Group of Pancreatic Surgery (ISGPS), has allowed for an easier diagnosis and determination of fistula severity, as well as for a reliable inter-centre comparison of data. Furthermore, a number of publications point out the risk factors of pancreatic fistula, which may be classified into: patient-related risk factors, such as MBI, gender, smoking tobacco or pancreatic structure; and surgery-related risk factors, such as blood loss, prolonged surgery and non-underpinning of the major pancreatic duct. The analysis of risk factors and the use of different methods for the prevention of pancreatic fistula, including novel surgical techniques, may reduce both, the formation and severity of fistula. This will in turn lead to reduced secondary complications and mortality, as well as shorter hospital stay. We present a literature review on different strategies used to prevent pancreatic fistula. It seems, however, that multicenter, prospective, randomised studies in two large groups of patients after pancreatectomy are necessary to establish clear recommendations for the preventive management.

2

Zwapnienia w ścianie torbieli pozapalnej trzustki przyczyną nieskuteczności cystogastrostomii endoskopowej – opis przypadku

100%

Krajewski A., Lech G., Makiewicz M., Kluciński A., Wojtasik M., Kozieł S., Słodkowski M.

Polish Journal of Surgery

|

2017

|

vol. 89(1)

63-67

PL

Pozapalne torbiele rzekome trzustki są jednymi z najczęściej występujących powikłań ostrego zapalenia trzustki. W większości przypadków ulegają samoistnemu wchłonięciu. U niektórych chorych przetrwałe torbiele pozapalne są jednak przyczyną dolegliwości bólowych, zaburzeń pasażu żołądkowo-jelitowego lub innych powikłań. W takich przypadkach wskazane jest leczenie drenażowe lub resekcyjne. Jedną z najbardziej skutecznych drenażowych metod leczenia rzekomych torbieli pozapalnych trzustki jest cystogastrostomia endoskopowa. Warunkiem drenażu endoskopowego jest przyleganie ściany torbieli do żołądka stwierdzone w badaniach obrazowych i badaniu endoskopowym. Praca przedstawia opis bardzo rzadkiego przypadku nieskuteczności endoskopowego drenażu torbieli trzustki wpuklającej się do światła żołądka z powodu rozległych zwapnień w jej ścianie. Pięćdziesięciopięcioletni mężczyzna po przebytym ostrym zapaleniu trzustki, z trwającymi od roku bólami w nadbrzuszu, został przyjęty do kliniki w celu leczenia pozapalnej torbieli trzonu i ogona trzustki. Przy przyjęciu w badaniach laboratoryjnych nie stwierdzono odchyleń, stężenie markerów nowotworowych CA 19-9 i CEA było w granicach normy. W badaniu ultrasonograficznym stwierdzono dużą torbiel rzekomą ogona trzustki, co potwierdzono w tomografii komputerowej oraz endoskopowej ultrasonografii (EUS). Zwapnienia w ścianie zbiornika powodowały cień akustyczny, uniemożliwiając ocenę jego zawartości i drenaż przezskórny. Badanie gastroskopowe wykazało ucisk z zewnątrz na dno żołądka. Chorego zakwalifikowano do cystogastrostomii endoskopowej. Po wprowadzeniu endoskopu do żołądka i insuflacji CO2, uwidoczniono w inwersji dużą masę wpuklającą się w dno żołądka. Igłą cystotomu Giovanniego nakłuto śluzówkę żołądka, docierając do torebki torbieli, której w kolejnych próbach nie udało się przebić z powodu zwapnień w jej ścianie. W miejscu po nakłuciu obserwowano obfite krwawienie z naczynia podśluzówkowego, które zatamowano przy użyciu klipsów endoskopowych. Chory został zakwalifikowany do leczenia operacyjnego. W trybie planowym wykonano obwodową resekcję trzustki ze zwapniałą torbielą oraz splenektomię. Badanie histopatologiczne potwierdziło pozapalny charakter torbieli. Cystogastrostomia endoskopowa jest wysoce skuteczną metodą leczenia pozapalnych torbieli trzustki. U części chorych, zwłaszcza w przypadkach dużych torbieli trzustki z mnogimi zwapnieniami w ścianie, lub w sytuacji podejrzenia torbieli prawdziwej, wskazane jest leczenie pierwotnie operacyjne.

3

Infeasibility of endoscopic transmural drainage due to pancreatic pseudocyst wall calcifications - case report

100%

Krajewski A., Lech G., Makiewicz M., Kluciński A., Wojtasik M., Kozieł S., Słodkowski M.

Polish Journal of Surgery

|

2017

|

vol. 89(1)

63-67

EN

Postinflammatory pancreatic pseudocysts are one of the most common complications of acute pancreatitis. In most cases, pseudocysts self-absorb in the course of treatment of pancreatitis. In some patients, pancreatic pseudocysts are symptomatic and cause pain, problems with gastrointestinal transit, and other complications. In such cases, drainage or resection should be performed. Among the invasive methods, mini invasive procedures like endoscopic transmural drainage through the wall of the stomach or duodenum play an important role. For endoscopic transmural drainage, it is necessary that the cyst wall adheres to the stomach or duodenum, making a visible impression. We present a very rare case of infeasibility of endoscopic drainage of a postinflammatory pancreatic pseudocyst, impressing the stomach, due to cyst wall calcifications. A 55-year-old man after acute pancreatitis presented with a 1-year history of epigastric pain and was admitted due to a postinflammatory pseudocyst in the body and tail of pancreas. On admission, blood tests, including CA 19-9 and CEA, were normal. An ultrasound examination revealed a 100-mm pseudocyst in the tail of pancreas, which was confirmed on CT and EUS. Acoustic shadowing caused by cyst wall calcifications made the cyst unavailable to ultrasound assessment and percutaneous drainage. Gastroscopy revealed an impression on the stomach wall from the outside. The patient was scheduled for endoscopic transmural drainage. After insufflation of the stomach, a large mass protruding from the wall was observed. The stomach mucosa was punctured with a cystotome needle knife, and the pancreatic cyst wall was reached. Due to cyst wall calcifications, endoscopic drainage of the cyst was unfeasible. Profuse submucosal bleeding at the puncture site was stopped by placing clips. The patient was scheduled for open surgery, and distal pancreatectomy with splenectomy was performed. The histopathological examination confirmed the initial diagnosis of postinflammatory pancreatic pseudocyst. Endoscopic transmural drainage is a highly effective procedure for treating postinflammatory pancreatic pseudocysts. In some patents, especially with large pseudocysts, pseudocysts with calcified walls, and cysts of primary origin, resection should be performed.

4

Przegląd metod zapobiegania powstawaniu przetoki trzustkowej po obwodowej resekcji trzustki

100%

Mech K., Wysocki Ł., Guzel T., Makiewicz M., Nyckowski P., Słodkowski M.

Polish Journal of Surgery

|

2018

|

vol. 90(2)

38-44

PL

Przetoka trzustkowa to jedno z cięższych powikłań po operacjach trzustki. Resekcja obwodowa trzustki obarczona jest 60-proc. ryzykiem występowania tego powikłania. W dalszym ciągu nie ma skutecznych metod zapobiegania powstawaniu przetoki trzustkowej. Wprowadzona w 2005 roku przez International Study Group of Pancreatic Surgery (ISGPS) ujednolicona definicja przetoki trzustkowej, pozwoliła na łatwiejsze postawienie rozpoznania i określenie stopnia ciężkości przetoki, a także umożliwiła wiarygodne porównywanie danych pomiędzy ośrodkami. Ponadto w wielu publikacjach zwraca się uwagę na czynniki ryzyka przetoki trzustkowej, które można podzielić na: zależne od chorego, takie jak: BMI, płeć, palenie tytoniu czy strukturę trzustki oraz zależne od przebiegu operacji, do których należą: utrata krwi, przedłużający się czas zabiegu oraz nie podkłuwanie przewodu Wirsunga. Analiza czynników ryzyka – wraz z zastosowaniem różnych metod zapobiegania powstawaniu przetoki trzustkowej, w tym przede wszystkim stosowanie nowych technik operacyjnych – może przyczynić się do ograniczenia powstawania przetoki i zmniejszenia stopnia jej ciężkości. Wiąże się to z ograniczeniem powikłań wtórnych, śmiertelności oraz skróceniem czasu hospitalizacji. Poniżej przedstawiono przegląd piśmiennictwa, w którym omówione są różne strategie stosowane w celu rozwiązania problemu przetoki trzustkowej. Wydaje się jednak, że dla ustalenia jednoznacznych zaleceń dotyczących postępowania w przetoce trzustkowej potrzebne są wieloośrodkowe, prospektywne badania randomizowane, które obejmowałyby duże grupy chorych po resekcjach trzustki

Refine search results

4 Polish Journal of Surgery

2 2018

2 2017

4 Makiewicz M.

4 Słodkowski M.

2 Guzel T.

2 Kluciński A.

2 Kozieł S.

2 Krajewski A.

2 Lech G.

2 Mech K.

2 Nyckowski P.

2 Wojtasik M.

2 Wysocki Ł.

A review of methods for preventing pancreatic fistula after distal pancreatectomy

Zwapnienia w ścianie torbieli pozapalnej trzustki przyczyną nieskuteczności cystogastrostomii endoskopowej – opis przypadku

Infeasibility of endoscopic transmural drainage due to pancreatic pseudocyst wall calcifications - case report

Przegląd metod zapobiegania powstawaniu przetoki trzustkowej po obwodowej resekcji trzustki