Search results

Sort By:

Limit search:

Postępy w leczeniu szpiczaka mnogiego w roku 2012

100%

Jurczyszyn A., Engel A.

OncoReview

2013

vol. 3

issue 2

89-92

Multiple myeloma (MM) is still considered as incurable proliferative disease. In 2012 almost 100 articles were published showing progress in the treatment of this disease. The importance of further research on cereblon was reported. Cereblon is protein which sensitivity to the immunomodulatory drugs determines the effectiveness of treatment. In the United States of America two new drugs were approved for treatment of MM: carfilzomib and pomalidomide. They exhibit fewer side effects and longer survival rate than the first generation drugs. In the United States were registered as drugs of second and third lines of treatment in patients with refractory or progressed MM.

Szpiczak mnogi (MM, multiple myeloma) nadal jest uznawany za rozrostową nieuleczalną chorobę nowotworową. W roku 2012 opublikowano ok. 100 artykułów pokazujących postępy w jego leczeniu. W badaniach podstawowych zwrócono uwagę na znaczenie istnienia cereblonu – białka, którego wrażliwość na leki immunomodulujące decyduje o skuteczności terapii. Do leczenia w Stanach Zjednoczonych zatwierdzono dwa leki: karfilzomib oraz pomalidomid. Powodują one mniej działań ubocznych oraz wydłużają czas przeżycia w porównaniu z lekami pierwszej generacji. W USA zostały zarejestrowane jako leki drugiej i trzeciej linii u pacjentów z opornym/nawrotowym MM.

Angioplastyka wieńcowa oraz wymiana zastawki aortalnej u dwóch chorych ze szpiczakiem mnogim – opisy przypadków

61%

Jurczyszyn A., Mrozek M., Paleń J., Rajzer M., Terlecki M., Skotnicki A. B.

vol. 2

issue 4

279-283

Multiple myeloma is a hematological disorder characterized by a clonal proliferation of atypical plasma cells, which produce a monoclonal immunoglobulin. The annual incidence rate in Europe is about 4.5/100 000 persons, the peak age of onset falls on the sixth and seventh decade of life. This is also the age in which the risk of cardiovascular diseases starts to increase. Therefore, cardiological treatment and cardiac surgery in patients with multiple myeloma becomes an important issue. This includes the problem of perioperative complications and the need for postoperative use of anticoagulants and antiplatelet agents. Patients with oncological diseases, including multiple myeloma, are often disqualified from cardiac surgery and cardiac procedures because of an uncertain prognosis and the lack of clear guidelines. In this paper we describe two cases of patients with multiple myeloma who successfully underwent procedures such as replacement of the aortic valve and angioplasty of the left anterior descending artery. This paper aims to present the potential problems associated with cardiac surgery and perioperative care in these patients and to consider whether such treatment should be advised. A comprehensive and interdisciplinary cooperation can lead to optimal therapeutic results.

Szpiczak mnogi jest schorzeniem hematologicznym charakteryzującym się klonalnym rozrostem atypowych plazmocytów, produkujących monoklonalną immunoglobulinę. Roczna zapadalność na niego w Europie wynosi ok. 4,5/100 000 osób, a szczyt zachorowalności przypada na szóstą i siódmą dekadę życia. W tym okresie życia wzrasta też ryzyko zachorowania na choroby układu sercowo-naczyniowego. Z tych powodów istotnym zagadnieniem staje się leczenie kardiologiczne i kardiochirurgiczne chorych na szpiczaka mnogiego, w tym kwestie związane z powikłaniami okołooperacyjnymi i koniecznością pozabiegowego stosowania leków przeciwkrzepliwych i przeciwpłytkowych. Pacjenci ze schorzeniami onkologicznymi, w tym chorzy na szpiczaka mnogiego, niejednokrotnie nie są dopuszczani do leczenia kardiochirurgicznego i do zabiegów kardiologicznych z uwagi na niepewne rokowanie oraz brak jednoznacznych standardów postępowania. W niniejszej pracy opisano dwa przypadki chorych na szpiczaka mnogiego, u których z powodzeniem przeprowadzono wymianę zastawki aortalnej i angioplastykę gałęzi międzykomorowej przedniej lewej tętnicy wieńcowej. Poniższa praca ma na celu przedstawienie potencjalnych problemów związanych z leczeniem operacyjnym i postępowaniem okołozabiegowym u tych pacjentów oraz rozważenie ich celowości. Kompleksowa i interdyscyplinarna współpraca może prowadzić do osiągnięcia optymalnych rezultatów terapeutycznych.

Refine search results

2 OncoReview

1 2013

1 2012

2 Jurczyszyn A.

1 Engel A.

1 Mrozek M.

1 Paleń J.

1 Rajzer M.

1 Skotnicki A. B.

1 Terlecki M.

Search results

Postępy w leczeniu szpiczaka mnogiego w roku 2012

Angioplastyka wieńcowa oraz wymiana zastawki aortalnej u dwóch chorych ze szpiczakiem mnogim – opisy przypadków