Search results

1

Diagnoza ADHD – pomoc czy przeszkoda?

100%

Gawęda A., Nowak M., Janas-Kozik M.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2010

|

vol. 10

|

issue 2

115-119

EN

The authors of this paper discuss the importance of the diagnosis of attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD) in an effective treatment as well as social functioning of children diagnosed with ADHD, stressing at the same time the meaning of a processual psychiatric and psychological diagnosis. This publication is an attempt to relate to numerous controversies around the ADHD diagnosis – to what extend it is a reliable identification which explains the problems of young patients and which enables the patient to receive adequate help. Or, whether it may serve as a dispensation from responsibility of the parents who cannot cope with the bringing-up tasks, or “a label” which restricts the understanding of a young patient and limits his or her development as well as further functioning in the world. The authors emphasise the meaning of a comprehensive observation of a child during hospitalisation at a psychiatric ward for children and adolescents, which becomes indispensable when the clinical picture, despite a long diagnostic process within an outpatient clinic, still remains unclear or when, despite all the undertaken steps, the symptoms are increasing. The purpose of the clinical observation is to verify the diagnosis on the basis of a twenty-four-hour observation which in turn may invaluably contribute to the understanding of the meaning and context of a child’s behaviour. The article presents cases of three children: Kuba, Weronika and Maciej who are treated at the Developmental Age Psychiatry and Psychotherapy Ward of the Paediatric Centre in Sosnowiec, Poland. The diagnosis of the children has been gradually evolving from ADHD towards a more complex understanding of their problems – taking into account their family background as well as the individual dynamics of their emotional problems.

PL

Autorki podejmują temat znaczenia rozpoznawania zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) dla skutecznego leczenia oraz społecznego funkcjonowania dzieci z tak postawioną diagnozą, podkreślając tym samym znaczenie procesualnej diagnozy psychiatrycznej i psychologicznej. Publikacja ta ma być próbą odniesienia się do licznych kontrowersji wokół diagnozy ADHD. Czy jest ona rzetelnym rozpoznaniem tłumaczącym problematykę młodego pacjenta i umożliwiającym mu otrzymanie adekwatnej pomocy, czy też „etykietą” zawężającą rozumienie młodego pacjenta i ograniczającą jego rozwój oraz dalsze funkcjonowanie w świecie, zwalniającą z odpowiedzialności niewydolnych wychowawczo rodziców? Autorki podkreślają znaczenie całościowej obserwacji dziecka na całodobowym oddziale psychiatrii dla dzieci i młodzieży, która staje się niezbędna, gdy obraz kliniczny pomimo długiego procesu diagnostycznego w ramach ambulatorium nadal nie jest jasny lub kiedy pomimo podjętych oddziaływań objawy nasilają się. Obserwacja w warunkach klinicznych ma na celu weryfikację diagnozy w oparciu o całodobową obserwację, która może wnieść nieoceniony wkład w rozumienie znaczenia i kontekstu zachowań dziecka. W artykule przedstawione zostały przypadki trójki dzieci: Kuby, Weroniki i Macieja leczonych na Oddziale Psychiatrii i Psychoterapii Wieku Rozwojowego w sosnowieckim Centrum Pediatrii, których diagnoza stopniowo ewoluowała od ADHD w kierunku bardziej złożonego rozumienia ich przypadłości – z uwzględnieniem tła rodzinnego oraz indywidualnej dynamiki ich problemów emocjonalnych.

2

Prowokacja odrzucenia czy pragnienie bliskości? Znaczenie relacji rodzic zastępczy – dziecko dla niwelowania deficytów wynikających z diagnozy „zaburzenia więzi”

100%

Nowak M., Gawęda A., Janas-Kozik M.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2011

|

vol. 11

|

issue 1

59-63

EN

The authors discuss the issue of significance of a relationship between a foster family and a child manifesting the reactive attachment disorder (RAD) symptoms. The domain of these symptoms is a disposition – developed due to numerous traumas, including a rejection in the critical period of a child’s life (3-month-old to 3-year-old) – to reproduce and provoke early rejection in future relationships, either through exaggerated attempts to attract attention and gain support from any of the available adults, or through an extreme resentment to initiate or accept consolation and affection, especially in the melancholy state. The presented case of Patryk reveals difficulties which may appear in the process of shaping the parent – child relationship in a newlyestablished family unit – a foster family. The case also shows the importance of institutional support in this process which covers both the child’s individual therapy and family therapy. The aim of the former is to give the child a possibility to work outthe initial rejection and disadaptation mechanisms of functioning, the most frequent of which is the rejection of emotions and emerging needs. On the other hand, the aim of the latter is to facilitate the implementation of those changes into the family system, to help in developing a correlative relation between the child and the new family, as well as in consecutive working out of emerging problems. The case description also discusses the difficulties experienced by the children diagnosed with RAD and points out the dilemmas frequently encountered by their foster parents. The paper also highlights the dependencies between a child’s normal development, the effectiveness of therapeutic influence and the personality construct of the foster parents, which are the critical elements for the quality of the relationship which starts to emerge between the “new” parents and a child.

PL

Autorki podejmują temat znaczenia relacji pomiędzy rodziną zastępczą a dzieckiem prezentującym objawy zaburzeń więzi, których domeną jest wykształcona wskutek rozlicznych traum, w tym odrzucenia w krytycznym okresie życia dziecka (od 6. miesiąca do 3. roku życia), jego skłonność do odtwarzania i prowokowania w późniejszych relacjach wczesnego odrzucenia – czyni to albo przez przesadne próby uzyskania uwagi i wsparcia od jakiejkolwiek dostępnej osoby dorosłej, albo poprzez skrajną niechęć do inicjowania lub przyjmowania pociechy i uczucia, szczególnie w stanie przygnębienia. Zaprezentowany przypadek Patryka przedstawia trudności, jakie mogą pojawiać się na drodze kształtowania się więzi rodzic – dziecko w nowo powstającej jednostce rodzinnej – rodzina zastępcza, oraz pokazuje, jak ważne w tym okresie jest wsparcie instytucjonalne obejmujące zarówno indywidualną terapię dziecka, jak i terapię rodzinną. Pierwsza z nich ma na celu umożliwienie dziecku przepracowania pierwotnego odrzucenia i związanych z tym dezadaptacyjnych mechanizmów funkcjonowania, z których najczęstszym jest niewątpliwie zaprzeczanie emocjom i pojawiającym się potrzebom. Celem drugiej jest z kolei ułatwienie wdrożenia owych zmian do systemu rodzinnego, pomoc w rozwoju korektywnej relacji pomiędzy dzieckiem a nową rodziną oraz sukcesywne przepracowywanie pojawiających się problemów. W opisie tego przypadku autorki poruszają również problem trudności, jakich doświadczają dzieci diagnozowane w kategorii zaburzeń więzi, oraz uwidaczniają dylematy, jakie napotykają ich zastępczy rodzice. Prezentowany przypadek uwydatnia również zależność pomiędzy prawidłowym rozwojem dziecka, skutecznością oddziaływań terapeutycznych a konstruktem osobowościowym nowych opiekunów, elementów mających istotne znaczenie dla jakości relacji powstającej pomiędzy „nowymi” rodzicami a dzieckiem.

3

Manifestacja kliniczna zespołu depresyjnego u dziecka z poalkoholowym uszkodzeniem płodu

88%

Janas-Kozik M., Gawęda A., Cichoń-Lenart A., Klecka M., Krupka-Matuszczyk I.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2011

|

vol. 11

|

issue 1

26-30

EN

Fetal alcohol spectrum disorder (FASD) occurs in children of mothers consuming alcohol during pregnancy. The recent statement of NOFAS (National Organization of Fetal Alcohol Syndrome) and FASD Center of Excellence in Washington DC of April 15th, 2004 has the following wording: “Fetal alcohol spectrum disorders (FASD) is a broad term describing a wide range of developmental outcomes among individuals with prenatal alcohol exposure. The outcomes may include physical, mental, cognitive and behavioural anomalies; and they may persist across the lifespan. The term FASD is not intended for use as a clinical diagnosis”. As a result of alcohol intoxication during the prenatal development the fetus is damaged at the cellular level, which results in a malformation of the central nervous system and internal organs. The most dangerous consequence of the prenatal alcohol damage is fetal alcohol syndrome (FAS). Developmental disorders of children with FASD occur in different areas. These include: abnormal cognitive development (problems with memory, hyperactivity, planning, anticipation, skills learning), problems with emotions, especially in social situations (withdrawal or aggression, a tendency to steal and lie, avoidance of responsibility, credulity, over-confidence and lack of reflection). Currently used diagnostic criteria are still based on the triad of the following clinical symptoms: 1. characteristic facial features; 1. growth deficiency; 1. central nervous system abnormalities. The outcomes of the teratogenic (toxic for fetus) impact of alcohol exposure depend on the following: • Amount of alcohol (Note! Even a very small amount of alcohol may in certain circumstances be dangerous). • Phase of pregnancy – in each trimester some specific damage typical for a given moment of fetus development may take place. In the first trimester alcohol exposure can lead to growth retardation and development of dysmorphia, in the second and third trimester the central nervous system is mostly vulnerable and there is a disturbed neurotransmitters production. • Mother’s general health condition (nutritional status, genetic predisposition, immune system). Children of drinking mothers who did not present all the symptoms of damage (dysmorphia) were initially described as the FAE children (fetal alcohol effects). The aim of this study is to analyse the clinical picture of depression on the basis of the case of a 12-year-old boy. The authors describe the symptoms presented by him and give understanding of the patient in the individual context, as well as in relationship with his mother, and discuss his drawing. They propose a psychotherapy treatment.

PL

Poalkoholowe spektrum zaburzeń rozwojowych (fetal alcohol spectrum disorder, FASD) występuje u dzieci matek spożywających alkohol w okresie ciąży. Ostatnie wspólne oświadczenie NOFAS (National Organization of Fetal Alcohol Syndrome) i FASD Center of Excellence w Waszyngtonie z 15 kwietnia 2004 roku brzmi następująco: „Fetal alcohol spectrum disorders (FASD) jest ogólnym terminem opisującym całe spektrum skutków rozwojowych występujących u potomstwa matek pijących alkohol w okresie ciąży. Skutki te mogą obejmować zaburzenia rozwoju fizycznego, umysłowego, zachowania, uczenia się; mogą trwać przez całe życie. Termin FASD nie jest terminem przeznaczonym do wykorzystania w diagnostyce klinicznej”. Na skutek intoksykacji alkoholowej w okresie płodowym dochodzi do uszkodzenia na poziomie komórkowym, co skutkuje wadami rozwojowymi ośrodkowego układu nerwowego i narządów wewnętrznych. Najgroźniejszym w skutkach uszkodzeniem poalkoholowym wchodzącym w skład FASD jest alkoholowy zespół płodowy (fetal alcohol syndrome, FAS). Zaburzenia rozwojowe dzieci z FASD dotyczą różnych obszarów. Wśród nich wymienia się: zaburzenia zdolności poznawczych (zapamiętywania, myślenia przyczynowo-skutkowego, zdolności uogólniania, planowania, przewidywania i opanowywania czynności, deficyt uwagi, objawy nadpobudliwości), trudności emocjonalne, głównie w sytuacjach społecznych (wycofanie lub agresja, skłonność do kradzieży, kłamstwa, unikanie odpowiedzialności, łatwowierność i nadmierna ufność oraz bezrefleksyjność). Rozpowszechnione obecnie kryteria diagnostyczne wciąż opierają się na triadzie objawów klinicznych: 1. charakterystyczne cechy dymorficzne, 2. opóźnienie wzrostu, 3. objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego. Skutki teratogennego (toksycznego dla płodu) wpływu alkoholu zależą od: • Dawki alkoholu (Uwaga! Nawet bardzo mała dawka alkoholu może być w pewnych warunkach niebezpieczna). • Okresu ciąży – w każdym trymestrze ciąży może dojść do specyficznych uszkodzeń typowych dla danego etapu rozwoju płodu. W pierwszym trymestrze pod wpływem alkoholu może dojść do opóźnienia wzrostu i rozwoju dysmorfii, w drugim i trzecim najbardziej narażony jest ośrodkowy układ nerwowy i ma miejsce zaburzona produkcja neurotransmiterów. • Kondycji zdrowotnej matki (stan odżywienia, wyposażenie genetyczne, układ odpornościowy). Dzieci pijących matek, które nie prezentowały wszystkich objawów uszkodzenia (dysmorfia), opisywane były pierwotnie jako dzieci z FAE (poalkoholowe uszkodzenie płodu). Celem pracy jest przeanalizowanie obrazu klinicznego depresji na podstawie prezentacji przypadku 12-letniego chłopca z alkoholowym uszkodzeniem płodu (FAE). Autorki przedstawiająobjawy prezentowane przez niego, rozumienie jego problematyki w kontekście indywidualnym i relacji z matką, jak również omawiają rysunek jego autorstwa i proponują postępowanie psychoterapeutyczne.

Refine search results

3 Psychiatria i Psychologia Kliniczna

2 2011

1 2010

3 Gawęda A.

3 Janas-Kozik M.

2 Nowak M.

1 Cichoń-Lenart A.

1 Klecka M.

1 Krupka-Matuszczyk I.

Diagnoza ADHD – pomoc czy przeszkoda?

Prowokacja odrzucenia czy pragnienie bliskości? Znaczenie relacji rodzic zastępczy – dziecko dla niwelowania deficytów wynikających z diagnozy „zaburzenia więzi”

Manifestacja kliniczna zespołu depresyjnego u dziecka z poalkoholowym uszkodzeniem płodu