Search results

Sort By:

Limit search:

Kadm, ołów i rtęć w nerkach człowieka

100%

Wilk A., Kalisińska E., Różański J., Łanocha N.

Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

2013

vol. 16

issue 1

75-81

The development of civilization and economic activities affect the increase in the number and variety of xenobiotics, including some heavy metals in the environment. Hence, human is constantly exposed to many harmful substances in air, water, soil and food. It is well known that cadmium (Cd), lead (Pb) and mercury (Hg) are the most toxic socalled heavy metals (density ¤4.5 g/cm3) [1]. The critical organs accumulating these metals are kidneys, which are involved in the detoxification process. The concentration of metals in the kidneys is affected by environmental factors, such as smoking, diet, or amalgam dental fillings (mercury), and some biological factors – as age and gender. Recently, research was conducted on the impact of the Renal Cell Carcinoma (RCC) on the concentration of these metals in kidneys. Patients with kidney cancer accumulate less cadmium than healthy ones. Therefore it is very important to monitor the concentrations of highly toxic metals in the excretory organ, particularly in patients with nephrological disorders.

Rozwój cywilizacji i działalności gospodarczej wpływają na wzrost ilości i różnorodności ksenobiotyków, w tym pewnych metali ciężkich, w środowisku. Dlatego człowiek stale narażony jest na kontakt z wieloma szkodliwymi substancjami znajdującymi się w powietrzu, wodzie, glebie i pożywieniu. Z tak zwanych metali ciężkich (o gęstości ¤4,5 g/cm3) za najbardziej toksyczne uznaje się kadm (Cd), ołów (Pb) i rtęć (Hg), które nazywane są „trójką metali śmierci” [1]. Narządem krytycznym kumulującym te metale są nerki, które w dużym stopniu biorą udział w procesie detoksykacji. Na stężenie metali w nerkach mają wpływ czynniki środowiskowe, takie jak palenie tytoniu, dieta czy posiadanie amalgamatowych wypełnień stomatologicznych (rtęć), a także czynniki biologiczne – wiek i płeć. Od niedawna prowadzone są także badania o wpływie raka jasnokomórkowego na stężenie tych metali w nerce. Okazuje się, że nerki osób z nowotworem tego narządu w mniejszym stopniu kumulują kadm, niż nerki osób zdrowych. Istotne jest zatem poznanie i dalsze monitorowanie stężeń wybitnie toksycznych metali w tym narządzie wydalniczym, szczególnie u osób z rozpoznanymi schorzeniami nefrologicznymi, łącznie z tymi, które doprowadziły do usunięcia nerki.

Fluoroza u człowieka i zwierząt

100%

Palczewska-Komsa M., Kalisińska E., Szmidt M., Stogiera A.

Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

2015

vol. 18

issue 4

57-61

Fluorine compounds occur quite commonly in nature. They are exist in water, in soil, in geological decks, in living organisms. On human and animal bodies can influence moderately preferably or more often unfavorably. The deficiency or excess of this element results in undesirable effects in hard tissue, nervous tissue and other organs. Due to adverse effect of this element to a living organism it comes to fluorosis. The aim of the study was to determine the influence of the toxic effect of fluoride compounds on the human and other vertebrate animals depending on the time and dosage F- and the type of tissue and / or organ on the basis of the scientific literature. On the basis of the available publications, it was revealed that F- toxicity substantially depends on time and dose exposure on these element. Chronic fluorosis, more often than acute is observed in human and animals. Biological factors (including species differences) susceptibility, metabolic activity of tissue and environmental factors can accumulate, which increases probability of F- toxicity for living organisms.

Związki fluoru w przyrodzie występują dość powszechnie. Obecne są w wodzie, w glebie, w głębokich pokładach geologicznych i żywych organizmach. Na człowieka i zwierzęta mogą oddziaływać w umiarkowany sposób korzystnie lub znacznie częściej niekorzystnie. Zarówno niedobór, jak i nadmiar fluorków powoduje niepożądane efekty w tkankach twardych, tkance nerwowej i innych narządach. W wyniku niekorzystnego oddziaływania tego pierwiastka na organizm żywy dochodzi do fluorozy. Celem pracy było określenie toksycznego efektu oddziaływania związków fluoru na organizm człowieka i innych zwierząt kręgowych w zależności od czasu i ilości dawki pobieranych F- oraz rodzaju tkanki i/lub narządu kumulującego F- na podstawie dostępnego piśmiennictwa naukowego. Na podstawie przeanalizowanych publikacji stwierdzono, że toksyczność F- w znacznym stopniu zależy od czasu ekspozycji i dawki narażenia na ten pierwiastek. U ludzi i zwierząt częściej obserwuje się fluorozę przewlekłą niż ostrą. Czynniki biologiczne (w tym różnice gatunkowe), wrażliwość i aktywność metaboliczna tkanek oraz czynniki środowiskowe mogą się kumulować, co zwiększa prawdopodobieństwo

Refine search results

2 Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

1 2015

1 2013

2 Kalisińska E.

1 Palczewska-Komsa M.

1 Różański J.

1 Stogiera A.

1 Szmidt M.

1 Wilk A.

1 Łanocha N.

Search results

Kadm, ołów i rtęć w nerkach człowieka

Fluoroza u człowieka i zwierząt