Search results

1

Błędy i pomyłki w diagnostyce ultrasonograficznej piersi

100%

Jakubowski W., Dobruch‑Sobczak K., Migda B.

Journal of Ultrasonography

|

2012

|

vol. 12

|

issue 50

286-298

EN

Sonomammography is often the first additional examination performed in the diagnostics of breast diseases. The development of ultrasound imaging techniques, particularly the introduction of high frequency transducers, matrix transducers, harmonic imaging and finally, elastography, influenced the improvement of breast disease diagnostics. Nevertheless, as in each imaging method, there are errors and mistakes resulting from the technical limitations of the method, breast anatomy (fibrous remodeling), insufficient sensitivity and, in particular, specificity. Errors in breast ultrasound diagnostics can be divided into impossible to be avoided and potentially possible to be reduced. In this article the most frequently made errors in ultrasound have been presented, including the ones caused by the presence of artifacts resulting from volumetric averaging in the near and far field, artifacts in cysts or in dilated lactiferous ducts (reverberations, comet tail artifacts, lateral beam artifacts), improper setting of general enhancement or time gain curve or range. Errors dependent on the examiner, resulting in the wrong BIRADS‑usg classification, are divided into negative and positive errors. The sources of these errors have been listed. The methods of minimization of the number of errors made have been discussed, including the ones related to the appropriate examination technique, taking into account data from case history and the use of the greatest possible number of additional options such as: harmonic imaging, color and power Doppler and elastography. In the article examples of errors resulting from the technical conditions of the method have been presented, and those dependent on the examiner which are related to the great diversity and variation of ultrasound images of pathological breast lesions.

PL

Sonomammografia jest często pierwszym badaniem dodatkowym wykonywanym w diagnostyce chorób piersi. Rozwój technik obrazowania ultrasonograficznego, a zwłaszcza wprowadzenie głowic o wysokich częstotliwościach, głowic matrycowych, obrazowania harmonicznego, wreszcie elastografii, wpłynął na poprawę diagnostyki chorób piersi. Niemniej, tak jak w przypadku każdej metody obrazowania, zdarzają się błędy i pomyłki, wynikające z technicznych ograniczeń metody, z warunków anatomicznych piersi (przebudowa włóknista), z niedostatecznej czułości, a zwłaszcza swoistości. Błędy w diagnostyce ultrasonograficznej piersi można podzielić na niemożliwe do uniknięcia oraz na potencjalnie możliwe do ograniczenia. W pracy przedstawiono najczęściej popełniane błędy, w tym spowodowane obecnością artefaktów wynikających z uśredniania objętościowego w polu bliskim i dalekim, artefaktów w torbielach lub w poszerzonych przewodach mlekowych (rewerberacje, artefakty ogona komety lub artefakty listka bocznego), niewłaściwym ustawieniem ogólnego wzmocnienia lub krzywej wzmocnienia czy zasięgu. Błędy zależne od badającego, skutkujące przydzieleniem zmiany do niewłaściwej klasyfikacji BIRADS‑usg, podzielono na błędnie ujemne i błędnie dodatnie. Wymieniono przyczyny takich wyników. Omówiono sposoby pozwalające zminimalizować liczbę popełnianych błędów, w tym związane z właściwą techniką badania, uwzględniające dane z wywiadu oraz wykorzystanie jak największej liczby dodatkowych opcji, takich jak: obrazowanie harmoniczne, kolorowy dopler i dopler mocy oraz elastografia. W pracy przedstawiono przykłady błędów wynikających z uwarunkowań technicznych metody, zależnych od badającego, które związane są z dużą różnorodnością obrazów ultrasonograficznych zmian patologicznych piersi.

2

Standardy badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego – aktualizacja. Badanie sonomammograficzne

100%

Jakubowski W., Dobruch‑Sobczak K., Migda B.

Journal of Ultrasonography

|

2012

|

vol. 12

|

issue 50

245-261

EN

The use of BIRADS classification has been recommended in sonomammography examinations in Poland since the year 2010. It was developed by the Polish Ultrasound Society and published in Ultrasound Examinations Standards of the Polish Ultrasound Society. Standards, based on BIRADS-usg classification, introduced uniformity in breast ultrasound examination descriptions and in the terminology of pathological lesions in breasts. BIRADS-usg classification takes into account breast morphological structure elements and pathological focal lesions in them. It enables the distinction between benign lesions and lesions suspected of being malignant. It contains information on the malignancy risk of focal lesions and proposals of diagnostic-therapeutic algorithms (including biopsy) in relation to lesions of different character. The Polish Ultrasound Society recommends performing prophylactic sonomammography examinations every 12 months in women over the age of 30 because of the increasing breast cancer morbidity in women from all age groups. In this article a spectrum of focal changes in breasts are presented within the relevant BIRADS-usg classification categories. The features of ultrasound morphology, enabling them to be classified to particular categories of BIRADS-usg classification are discussed. Management algorithms which may help clinicians to diagnose breast cancer and to treat it are proposed. Elements of medical history, physical examination, recommended techniques of sonomammography examination performance, technical parameters of ultrasound machine and examination description standards are presented. This article was prepared based on the Ultrasound Examination Standards of the Polish Ultrasound Society which was published in 2011 and updated. It contains numerous pictures visualizing BIRADS-usg classification.

PL

Od 2010 roku w Polsce w badaniach sonomammograficznych obowiązuje stosowanie klasyfikacji BIRADS. Została ona opracowana przez Polskie Towarzystwo Ultrasonograficzne oraz opublikowana w Standardach badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego. Standardy, opierające się na klasyfikacji BIRADS‑usg, wprowadziły ujednolicenie opisów badań ultrasonograficznych piersi oraz terminologii nieprawidłowych zmian w piersiach. Klasyfikacja BIRADS‑usg uwzględnia elementy morfologiczne budowy piersi oraz występujących w nich nieprawidłowych zmian ogniskowych. Pozwala różnicować zmiany łagodne od podejrzanych o złośliwość. Zawiera informacje nt. ryzyka złośliwości zmian ogniskowych oraz propozycje algorytmów diagnostyczno‑terapeutycznych (z uwzględnieniem biopsji) w odniesieniu do zmian o różnym charakterze. Polskie Towarzystwo Ultrasonograficzne rekomenduje wykonywanie profilaktycznych badań sonomammograficznych co 12 miesięcy u kobiet od 30. roku życia, w związku ze wzrastającą zachorowalnością na raka piersi u kobiet we wszystkich grupach wiekowych. W pracy przedstawiono spektrum zmian ogniskowych w piersiach, zaliczanych do poszczególnych kategorii klasyfikacji BIRADS‑usg. Omówiono cechy morfologii ultrasonograficznej zmian, pozwalające na zakwalifikowanie ich do poszczególnych kategorii w klasyfikacji BIRADS‑usg. Zaproponowano algorytmy postępowania, które mogą pomóc klinicystom w rozpoznawaniu raka piersi oraz jego leczeniu. Przedstawiono elementy badania podmiotowego, przedmiotowego, zalecaną technikę wykonywania badania sonomammograficznego, parametry techniczne aparatury oraz standard opisu badania. Praca została przygotowana na podstawie Standardów badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego, które zostały opublikowane w 2011 roku, i zaktualizowana zgodnie z najnowszymi doniesieniami z piśmiennictwa. Zawiera liczne zdjęcia obrazujące klasyfikację BIRADS‑usg.

3

Utility of Doppler parameters at 36–42 weeks’ gestation in the prediction of adverse perinatal outcomes in appropriate-for-gestational-age fetuses

88%

Migda M., Gieryn K., Migda B., Migda M. S., Maleńczyk M.

Journal of Ultrasonography

|

2018

|

vol. 18

|

issue 72

22-28

EN

Aim: To investigate the potential value of Doppler ultrasound and to assess cerebroplacental ratio (CPR) in the prediction of adverse perinatal outcome defined as Apgar score < 7 at 1 minute. Material and methods: This was a retrospective cross-sectional study in selected pregnant women undergoing an ultrasound examination between 36 and 42 weeks of gestation. We measured estimated fetal weight (EFW), mean umbilical artery pulsatility index (UA PI), mean middle cerebral artery pulsatility index (MCA PI), CPR, and Apgar score in 1 minute. Multiples of medians (MoM) were calculated for MCA PI and UA PI. Results: The study group consisted of 446 women, 236 were primipara and 210 were multipara. The average age was 29.6 years (range 16–46 years). The average week of delivery is 39.5 weeks of gestation (range 36–42). Mean MCA PI and UA PI were 1.3 (0.1–2.45) and 0.8 (0.39–1.66), respectively. The mean values were 1.03 (0.1–1.9) for MCA PI MoM and 1.04 (0.5–2.1) for UA PI MoM. Primiparas had lower values of MCA PI (1.27 vs. 1.34), MCA PI MoM (1.00 vs. 1.05), CPR (1.62 vs. 1.73), EFW (3479.53 g vs. 3579.25 g) and birth weight (3513.50 g vs. 3617.79 g). For CPR cut-off point of 1.08: sensitivity was (0.945), specificity 0.1, positive predictive values 0.979, negative predictive values 0.04 and accuracy 0.926. The ROC curves for CPR were: area under the curve was 0.52 at CI 95% (0.342–0.698), p = 0.8271. Conclusion: Screening in pregnancies with appropriate-for-gestational-age fetuses at 36–42 weeks of gestation using Doppler parameters is not useful in the prediction of adverse perinatal outcomes like an Apgar score < 7 at 1 minute.

PL

Cel pracy: Zbadanie przydatności badania dopplerowskiego oraz współczynnika mózgowo-pępowinowego (CPR) w przewidywaniu powikłań okołoporodowych zdefiniowanych jako wynik w skali Apgar <7 punktów w 1. minucie po urodzeniu. Materiał i metody: Niniejsze badanie przekrojowe miało charakter retrospektywny. Objęło kobiety ciężarne poddawane badaniu USG pomiędzy 36. a 42. tygodniem ciąży. Rejestrowane parametry to: szacunkowa masa ciała płodu (EFW), średnia wartość wskaźnika pulsacji tętnicy pępowinowej (UA PI), średnia wartość wskaźnika pulsacji tętnicy środkowej mózgu (MCA PI), CPR oraz punktacja w skali Apgar w 1. minucie po urodzeniu. Obliczano też wielokrotności mediany (MoM) MCA PI oraz UA PI. Wyniki: Grupa objęta badaniem składała się łącznie z 446 kobiet, w tym 236 pierworódek oraz 210 wieloródek. Średnia wieku uczestniczek badania wynosiła 29,6 roku (zakres 16–46 lat). Średnia wieku ciążowego, w którym następowało rozwiązanie, wynosiła 39,5 tygodnia (zakres 36–42 tygodni). Średnie wartości MCA PI i UA PI wynosiły odpowiednio 1,3 (0,1–2,45) oraz 0,8 (0,39–1,66). Średnie wartości MoM wynosiły dla MCA PI 1,03 (0,5–2,1), a dla UA PI 1,04 (0,5–2,1). U pierworódek stwierdzono niższe wartości wskaźnika MCA PI (1,27 vs 1,34), MCA PI MoM (1,00 vs 1,05), CPR (1,62 vs 1,73), EFW (3479,53 g vs 3579,25 g) oraz urodzeniowej masy ciała (3513,50 g vs 3617,79 g). Dla CPR przy punkcie odcięcia równym 1,08 czułość wynosiła 0,945, swoistość 0,1, wartość predykcyjna dodatnia 0,979, wartość predykcyjna ujemna 0,04, dokładność 0,926. Krzywe ROC dla CPR kształtowały się następująco: pole pod krzywą wynosiło 0,52 przy 95-procentowym przedziale ufności (0,342–0,698), p = 0,8271. Wnioski: Badanie przesiewowe z wykorzystaniem parametrów dopplerowskich nie jest pomocne w przewidywaniu powikłań okołoporodowych, takich jak wynik Apgar <7 w 1. minucie po urodzeniu, w ciążach, w których masa ciała płodu odpowiada wiekowi ciążowemu pomiędzy 36. a 42. tygodniem ciąży. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/issues/volume-18-no-72

4

Ocena elastosonograficzna z wyznaczeniem stosunku ściśliwości symetrycznych obszarów gruczołu krokowego w celu diagnozy klinicznie istotnego raka stercza

88%

Przewor A., Słapa R. Z., Jakubowski W. S., Migda B., Dmowski T.

Journal of Ultrasonography

|

2014

|

vol. 14

|

issue 57

130-141

EN

Aim: Sonoelastography is a technique that assesses tissue hardness/compressibility. Utility and sensitivity of the method in prostate cancer diagnostics were assessed compared to the current gold standard in prostate cancer diagnostics i.e. systematic biopsy. Material and methods: The study involved 84 patients suspected of prostate cancer based on elevated PSA levels or abnormal per rectal examination findings. Sonoelastography was used to evaluate the prostate gland. In the case of regions with hardness two-fold greater than that of symmetric prostate area (strain ratio >2), targeted biopsy was used; which was followed by an ultrasound-guided 8- or 10-core systematic biopsy (regardless of sonoelastography-indicated sites) as a reference point. Results: The mean age of patients was 69 years. PSA serum levels ranged between 1.02 and 885 ng/dl. The mean prostate volume was 62 ml (19–149 ml). Prostate cancer was found in 39 out of 84 individuals. Statistically significant differences in strain ratios between cancers and benign lesions were shown. Sonoelastography guided biopsy revealed 30 lesions – overall sensitivity 77% (sensitivity of the method – 81%). Sonoelastographic sensitivity increased depending on cancer stage according to the Gleason grading system: 6–60%, 7–75%, 8–83%, 9/10–100%. The estimated sensitivity of systematic biopsy was 92%. Conclusions: Sonoelastography shows higher diagnostic sensitivity in prostate cancer diagnostics compared to conventional imaging techniques, i.e. grey-scale TRUS, Doppler ultrasound. It allows to reduce the number of collected tissue cores, and thus limit the incidence of complications as well as the costs involved. Sonoelastography using the determination of compressibility ratio for symmetrical prostatic regions may prove useful in the detection of clinically significant prostate cancer.

PL

Cel pracy: Elastosonografia jest techniką oceniającą twardość/ściśliwość tkanek. Badano użyteczność i czułość tej metody w diagnostyce raka stercza w porównaniu z obecnie obowiązującym złotym standardem w diagnostyce raka gruczołu krokowego – biopsją systematyczną. Materiał i metoda: Badaniu poddano 84 chorych z podejrzeniem raka stercza na podstawie podwyższonego poziomu PSA lub nieprawidłowości w badaniu per rectum. Ocenę gruczołu krokowego wykonywano przy pomocy elastosonografii. W przypadku miejsc o twardości przekraczającej ponad dwukrotnie twardość symetrycznego obszaru prostaty (stosunek odkształcenia >2) stosowano biopsję celowaną; następnie u każdego chorego przeprowadzano pod kontrolą USG biopsję systematyczną 8- lub 10-rdzeniową (niezależnie od wskazań elastosonografii), jako punkt odniesienia. Wyniki: Średni wiek chorych wynosił 69 lat. Poziom PSA w surowicy krwi mieścił się w zakresie 1,02–885 ng/dl. Średnia objętość gruczołu krokowego wynosiła 62 ml (19–149 ml). Pośród 84 badanych raka prostaty ujawniono u 39 osób. Wykazano statystycznie istotne różnice wartości stosunku odkształcenia między rakami i zmianami łagodnymi. Biopsja pod kontrolą elastosonografii ujawniła 30 zmian – czułość (overall sensitivity) 77% (sensitivity of the method – 81%). Czułość elastosonografii wzrastała w zależności od stopnia zaawansowania w skali Gleasona: 6–60%, 7–75%, 8–83%, 9/10–100%. Czułość biopsji systematycznej oszacowano na 92%. Wnioski: Elastosonografia ma wyższą czułość w diagnostyce raka stercza niż konwencjonalnie używane techniki obrazowania, tj.: TRUS w skali szarości, USG dopplerowskie. Pozwala zredukować liczbę pobieranych rdzeni tkankowych, a co za tym idzie – zmniejszyć liczbę powikłań i ograniczyć koszty. Elastosonografia z oznaczeniem stosunku ściśliwości symetrycznych obszarów stercza może być pomocna w wykryciu klinicznie istotnego raka gruczołu krokowego.

5

Echogenicity of benign adrenal focal lesions on imaging with new ultrasound techniques – report with pictorial presentation

76%

Słapa R. Z., Kasperlik-Załuska A. A., Migda B., Otto M., Dobruch-Sobczak K., Jakubowski W. S.

Journal of Ultrasonography

|

2015

|

vol. 15

|

issue 63

368-376

EN

Aim: The aim of the research was to assess the echogenicity of benign adrenal focal lesions using new ultrasound techniques. Material and method: 34 benign adrenal masses in 29 patients were analyzed retrospectively. The examinations were conducted using Aplio XG (Toshiba, Japan) ultrasound scanner with a convex probe 1–6 MHz in the B-mode presentation with the combined use of new ultrasound techniques: harmonic imaging and spatial compound sonography. The size of the adrenal tumors, their echogenicity and homogeneity were analyzed. Statistical analysis was conducted using the STATISTICA 10 software. Results: The following adrenal masses were assessed: 12 adenomas, 10 nodular hyperplasias of adrenal cortex, 7 myelolipomas, 3 pheochromocytomas, a hemangioma with hemorrhage and a cyst. The mean diameter of nodular hyperplasia of adrenal cortex was not statistically different from that of adenomas (p = 0.075). The possibility of differentiating between nodular hyperplasia and adenoma using the parameter of hypoechogenicity or homogeneity of the lesion was demonstrated with the sensitivity and specificity of 100% and 41.7%, respectively. The larger the benign adrenal tumor was, the more frequently did it turn out to have a mixed and inhomogenous echogenicity (p < 0.05; ROC areas under the curve: 0.832 and 0.805, respectively). Conclusions: A variety of echogenicity patterns of benign adrenal focal lesions was demonstrated. The image of an adrenal tumor correlates with its size. The ultrasound examination, apart from its indisputable usefulness in detecting and monitoring adrenal tumors, may also allow for the differentiation between benign lesions. However, for lesions found incidentally an algorithm for the assessment of adrenal incidentalomas is applicable, which includes computed tomography and magnetic resonance imaging.

PL

Cel: Celem badania była ocena echogeniczności łagodnych zmian ogniskowych nadnerczy z zastosowaniem nowych technik ultrasonograficznych. Materiał i metoda: Retrospektywnej analizie poddano badania ultrasonograficzne 34 łagodnych guzów nadnerczy u 29 pacjentów. Badania były wykonywane z zastosowaniem aparatu ultrasonograficznego Aplio XG (Toshiba, Japonia), głowicy convex 1–6 MHz w prezentacji B-mode z łącznym zastosowaniem nowych technik ultrasonograficznych: obrazowania harmonicznego i ultrasonografii złożonej przestrzennie. Analizie poddano wielkość guzów nadnerczy, ich echogeniczność oraz jednorodność. Analiza statystyczna była wykonywana z zastosowaniem programu STATISTICA 10. Wyniki: Oceniano: 12 gruczolaków, 10 guzów rozrostu (hyperplasia) guzkowego kory nadnercza, 7 guzów myelolipoma, 3 guzy chromochłonne, naczyniak z krwawieniem oraz torbiel. Średni wymiar guzów rozrostu guzkowego kory nadnerczy nie różnił się statystycznie od gruczolaków (p = 0,075). Wykazano możliwość różnicowania rozrostu guzkowego oraz gruczolaka z zastosowaniem parametru hipoechogeniczności lub jednorodności z czułością i swoistością odpowiednio 100% i 41,7%. Im większy był łagodny guz nadnercza, tym częściej zmiany okazywały się mieć mieszaną i niejednorodną echogeniczność (p < 0,05; pola pod krzywymi ROC – odpowiednio 0,832 i 0,805). Wnioski: Wykazano różnorodność wzorców echogeniczności łagodnych zmian ogniskowych nadnerczy. Obraz guza nadnercza koreluje z jego wielkością. Badanie ultrasonograficzne poza niewątpliwą korzyścią w wykrywaniu i monitorowaniu guzów nadnerczy może pozwalać na różnicowanie w zakresie zmian o łagodnym charakterze. Jednak w sytuacjach przypadkowo wykrytych zmian obowiązuje algorytm oceny nadnerczowych incydentaloma, oparty na badaniach tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego.

6

Shear wave elastography in medullary thyroid carcinoma diagnostics

52%

Dobruch-Sobczak K., Gumińska A., Bakuła-Zalewska E., Mlosek K., Słapa R. Z., Wareluk P., Krauze A., Ziemiecka A., Migda B., Jakubowski W., Dedecjus M.

Journal of Ultrasonography

|

2015

|

vol. 15

|

issue 63

358-367

EN

Shear wave elastography (SWE) is a modern method for the assessment of tissue stiffness. There has been a growing interest in the use of this technique for characterizing thyroid focal lesions, including preoperative diagnostics. Aim: The aim of the study was to assess the clinical usefulness of SWE in medullary thyroid carcinoma (MTC) diagnostics. Materials and methods: A total of 169 focal lesions were identified in the study group (139 patients), including 6 MTCs in 4 patients (mean age: 45 years). B-mode ultrasound and SWE were performed using Aixplorer (SuperSonic, Aix-en-Provence), with a 4–15 MHz linear probe. The ultrasound was performed to assess the echogenicity and echostructure of the lesions, their margin, the halo sign, the height/width ratio (H/W ratio), the presence of calcifications and the vascularization pattern. This was followed by an analysis of maximum and mean Young’s (E) modulus values for MTC (EmaxLR, EmeanLR) and the surrounding thyroid tissues (EmaxSR, EmeanSR), as well as mean E-values (EmeanLRz) for 2 mm region of interest in the stiffest zone of the lesion. The lesions were subject to pathological and/or cytological evaluation. Results: The B-mode assessment showed that all MTCs were hypoechogenic, with no halo sign, and they contained micro- and/ or macrocalcifications. Ill-defined lesion margin were found in 4 out of 6 cancers; 4 out of 6 cancers had a H/W ratio > 1. Heterogeneous echostructure and type III vascularity were found in 5 out of 6 lesions. In the SWE, the mean value of EmaxLR for all of the MTCs was 89.5 kPa and (the mean value of EmaxSR for all surrounding tissues was) 39.7 kPa Mean values of EmeanLR and EmeanSR were 34.7 kPa and 24.4 kPa, respectively. The mean value of EmeanLRz was 49.2 kPa. Conclusions: SWE showed MTCs as stiffer lesions compared to the surrounding tissues. The lesions were qualified for fine needle aspiration biopsy based on B-mode assessment. However, the diagnostic algorithm for MTC is based on the measurement of serum calcitonin levels, B-mode ultrasound and FNAB.

PL

Elastografia fali poprzecznej jest nowoczesną metodą oceny sztywności tkanek. Obserwuje się wzrost zainteresowania tą techniką w różnicowaniu charakteru zmian ogniskowych w tarczycy również w diagnostyce przedoperacyjnej. Cel pracy: Celem niniejszej pracy była ocena klinicznej przydatności elastografii fali poprzecznej w diagnostyce raka rdzeniastego tarczycy (RRT). Materiał i metoda: W badanej grupie 139 pacjentów stwierdzono 169 zmian ogniskowych, a u 4 pacjentów (średni wiek: 45 lat) rozpoznano 6 RRT. Wykonano USG B-mode oraz elastografię fali poprzecznej aparatem Aixplorer (Super- Sonic, Aix-en-Provence), głowicą liniową o częstotliwości 4–15 MHz. W USG oceniano echogeniczność i echostrukturę zmian, ich brzegi, objaw „halo”, stosunek wysokości do głębokości (W/G), obecność zwapnień oraz wzorzec unaczynienia. Następnie analizowano: maksymalne i średnie wartości modułu Younga (E) dla największego ROI dla RRT (EmaxLR, EmeanLR) oraz dla otaczających tkanek w miąższu gruczołu (EmaxSR, EmeanSR), a także średnie wartości E (EmeanLRz) dla 2 mm obszaru zainteresowania z najsztywniejszej części zmiany. Zmiany zweryfikowano histopatologicznie i/lub cytologicznie. Wyniki: W ocenie B-mode wszystkie RRT były hipoechogeniczne, bez obecności objawu „halo”, oraz zawierały mikro- i/lub makrozwapnienia. Nieostre granice zmiany obecne były w 4 z 6 raków. Wartość ilorazu W/G > 1 dotyczyła 4 na 6 zmian. Niejednorodną echostrukturę oraz typ III unaczynienia stwierdzono w 5 na 6 zmian. W SWE średnia wartość EmaxLR w obrębie RRT wynosiła 89,5 kPa, w otoczeniu – 39,7 kPa. Średnie wartości EmeanLR, EmeanSR wynosiły odpowiednio: 34,6 kPa i 24,4 kPa. Wartość średnia EmeanLRz = 49,2 kPa. Wnioski: W SWE RRT przedstawiały się jako zmiany sztywniejsze w porównaniu z otaczającymi tkankami. W ocenie B-mode spełniały wskazania do biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej. Jednak algorytm diagnostyczny RRT opiera się na pomiarze stężenia kalcytoniny w surowicy krwi, ocenie USG B-mode oraz biopsji.

Refine search results

6 Journal of Ultrasonography

1 2018

2 2015

1 2014

2 2012

6 Migda B.

3 Jakubowski W.

3 Słapa R. Z.

2 Dobruch-Sobczak K.

2 Dobruch‑Sobczak K.

2 Jakubowski W. S.

1 Bakuła-Zalewska E.

1 Dedecjus M.

1 Dmowski T.

1 Gieryn K.

1 Gumińska A.

1 Kasperlik-Załuska A. A.

1 Krauze A.

1 Maleńczyk M.

1 Migda M.

1 Migda M. S.

1 Mlosek K.

1 Otto M.

1 Przewor A.

1 Wareluk P.

1 Ziemiecka A.

Błędy i pomyłki w diagnostyce ultrasonograficznej piersi

Standardy badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego – aktualizacja. Badanie sonomammograficzne

Utility of Doppler parameters at 36–42 weeks’ gestation in the prediction of adverse perinatal outcomes in appropriate-for-gestational-age fetuses

Ocena elastosonograficzna z wyznaczeniem stosunku ściśliwości symetrycznych obszarów gruczołu krokowego w celu diagnozy klinicznie istotnego raka stercza

Echogenicity of benign adrenal focal lesions on imaging with new ultrasound techniques – report with pictorial presentation

Shear wave elastography in medullary thyroid carcinoma diagnostics