Search results

1

Physiotherapist's work at the Oncological Ward - stress and professional burnout

100%

Pieniążek M., Mańko G., Skupień J.

Medical Rehabilitation

|

2017

|

vol. 21(3)

35-42

PL

Wstęp: Na całym świecie notuje się obecnie coraz więcej zachorowań na różnego rodzaju nowotwory. Jest to problem, który może dotyczyć każdego człowieka – od dziecka po osoby starsze. Bezpośrednim ciężarem obarczony jest pacjent oraz jego najbliższe otoczenie, jednak w terapii bierze udział ogół personelu medycznego, który z zaangażowaniem stara się zrobić wszystko, aby polepszyć stan chorego. W procesie leczenia rola fizjoterapii jest niezbędna, a jej skuteczność udowodniona szeregiem badań naukowych. Ze względu na dużą liczbę godzin spędzonych z pacjentem, terapeuci mogą być narażeni na negatywne skutki pracy na tak wymagającym oddziale. Cel pracy: Celem badania było sprawdzenie subiektywnego odczucia fizjoterapeutów pracujących na Oddziale Onkologicznym odnośnie stresu i wypalenia zawodowego. Materiał i metoda: Wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza ankiety. Dane uzyskane od 60 fizjoterapeutów poddano analizie statystycznej. Wyniki: Większość określa pracę jako stresującą i obciążającą psychicznie. Prawie połowa ankietowanych uważa, że nie jest w grupie ryzyka osób zagrożonych wypaleniem zawodowym. Praca na tym oddziale jest wybierana z różnych powodów, co ma odzwierciedlenie w odczuciu obciążenia psychicznego. Wnioski: Praca na oddziale onkologicznym stwarza ryzyko pojawienia się stresu i wypalenia zawodowego u personelu medycznego.

EN

Introduction: There are now more and more cases of malignant tumors. This is a problem that can affect anyone − from a baby to the elderly. The direct burden is on the patient and his/her immediate surroundings, however, all medical staff are involved in therapy, and are committed to doing everything to improve the condition of a patient. In the treatment process, the role of physiotherapy is essential and its effectiveness has been demonstrated by a number of scientifi c studies. Due to the large number of hours spent with the patient, therapists may be exposed to the negative effects of working in such a demanding ward. Aim: The aim of this study was to examine the subjective perception of physiotherapists work at Oncological Wards on stress and burnout. Material and Methods: The diagnostic survey method was used via a questionnaire. Data from 60 physiotherapists were analysed statistically. Results: Most defi ne work as stressful and mentally demanding. Nearly half of respondents believe that they are not at risk of professional burnout. Work in this ward is chosen for various reasons, which is refl ected in the feeling of mental strain. Conclusions: Working in the Oncology Ward creates the risk of stress and burnout in medical staff. oncological physiotherapy, professional burnout, stress, oncological ward

2

A comparison of body composition in the adult population including persons aged 60+ who participate in a swimming training program

76%

Jaszczur-Nowicki J., Bukowska J. M., Kruczkowski D., Goździejewska A., Pieniążek M., Mańko G.

Medical Rehabilitation

|

2020

|

vol. 24(1)

20-27

PL

Wstęp: Artykuł prezentuje wyniki analiz dotyczących składu masy ciała ludzi w różnym wieku z uwzględnieniem osób 60+ uprawiających regularny trening pływacki. Cel: Celem pracy była analiza porównawcza składu ciała pomiędzy badanymi podzielonymi na grupy w różnym wieku. W związku z tak określonym celem sformułowano następującą hipotezę badawczą: osoby uprawiające pływanie w grupie Masters różnią się pod względem komponentów składu ciała w zależności od grupy wiekowej. Materiał: Badaniami objęto n=86 osób dorosłych, w tym 32 kobiet i 54 mężczyzn. Badania zostały przeprowadzone z zastosowaniem metody impedancji w oparciu o narzędzie jakim jest analizator składu ciała InBody 270. Dokonano analizy ośmiu wskaźników dotyczących komponentów ciała osób uprawiających pływanie w grupie Masters. Wyniki: Uzyskane wyniki wykazały, iż u kobiet parametry składu ciała wraz z wiekiem nieznacznie się zmieniają. W porównywanych grupach prezentują się na zbliżonym poziomie. Odmiennie jest w grupie badanych mężczyzn, w której, wskaźniki PBF (Procent tkanki tłuszczowej), FFM (Masa beztłuszczowa) prawego ramienia FFM (Masa beztłuszczowa) lewego ramienia, BFM (Masa tkanki tłuszczowej) lewego ramienia, BFM% (Masa tkanki tłuszczowej) lewego ramienia, poziom tłuszczu wisceralnego, jak również wynik InBody wykazały różnice istotne statystycznie. Wnioski: Wśród osobników płci męskiej, wraz z wiekiem, narasta zróżnicowanie pod względem ogólnej zawartości tkanki tłuszczowej, jak również pogłębiają się różnice w jej anatomicznym rozmieszczeniu mierzone za pomocą wskaźników dystrybucji. U badanych mężczyzn, dysproporcja wartości analizowanych parametrów była znaczna i określała zawartość tkanki nieaktywnej, stawiając grupę mężczyzn po sześćdziesiątym roku życia jako tę o zwiększonej zawartości tkanki tłuszczowej.

EN

Introduction: The article presents the results of a study analyzing body composition in different age groups, including 60+ seniors who regularly participate in swimming training. Study aim: The aim of this study was to compare the body composition of adults divided into different age groups. The research hypothesis postulating that Masters swimmers are characterized by age-dependent differences in body composition was tested. Materials and Methods: A total of 86 adults, including 32 women and 54 men, participated in the study. Body composition was determined by bioelectrical impedance with the InBody 270 analyzer. Eight body composition parameters were evaluated in Masters swimmers. Results: The results revealed minor age-related changes in the body composition of female participants. The analyzed parameters were similar in the compared groups of females. In contrast, significant differences in percent body fat (PBF) values, right-arm fat free mass% (FFM%) values, left-arm FFM% values, left-arm body fat mass% (BFM%) values, left-arm BFM values and visceral fat level were observed among the surveyed males. Conclusions: In men, the differences in Percent Body Fat and the anatomic distribution of adipose tissue measured with the relevant indicators increased with age. In male participants, considerable disproportions were observed in the content of inactive adipose tissue, and the accumulation of adipose tissue was higher in men older than 60. null

3

Ocena porównawcza skuteczności stosowania fali uderzeniowej i ultradźwięków u pacjentów z ostrogą piętową

76%

Mańko G., Sobański G., Pieniążek M., Jekiełek M., Kulesa-Mrowiecka M., Jędryszczak J.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2018

|

vol. 34(4)

219-227

EN

Background. A calcaneal spur (heel spur) is a degenerative change occurring in the area of the medial process of the calcaneus, which causes the growth of a bony, beak-like structure –an enthespohyte. Its occurrence is mainly ascribed to an enthesopathy, or a pathological change of the entheses. The main method of calcaneal spur treatment is physiotherapy, and specifically ultrasound treatment. New methods of therapy are presently being investigated and, so far, shock wave therapy has proven most promising. The aim of this thesis was: to evaluate the effectiveness of shockwave therapy in patients suffering from calcaneal spurs in comparison to ultrasound therapy. Material and methods. 40 persons diagnosed with a calcaneal spur took part in the study. The sample was divided into 2 groups of 20 persons each. Group I was the experimental group, treated with shock wave therapy. Group II was the control group, subjected to standard ultrasound therapy. Both groups were studied using VAS and Laitinen scales during the first and the last day of the treatment. Results. On both scales, the patients subjected to shock wave therapy achieved a statistically relevant increase in the effectiveness of treatment in comparison to the control group. A statistically relevant decrease in the intensity and frequency of pain in the experimental group, a significant reduction in medication intake as well as complete relief of symptoms during physical activity after shock wave therapy have been observed. Conclusions. Shock wave therapy is a more effective method of treatment in patients with calcaneal spurs than ultrasound therapy. An increased BMI plays an important role in calcaneal spur formation.

PL

Wstęp. Ostroga piętowa jest zmianą zwyrodnieniową powstającą w okolicy wyrostka przyśrodkowego guza piętowego, która powoduje powstanie dziobastej narośli kostnej – entezofitu. Główną rolę w jej powstaniu odgrywa entezopatia, czyli patologia przyczepu. Podstawowym rodzajem leczenia ostrogi piętowej jest fizjoterapia, najczęściej stosowanym zabiegiem są ultradźwięki. Obecnie szuka się coraz bardziej skutecznych metod leczenia, z których na pierwszy plan wysuwa się terapia falą uderzeniową. Celem pracy była ocena skuteczności leczenia falą uderzeniową u pacjentów z ostrogą piętową w porównaniu z terapią ultradźwiękową. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 40 osób ze stwierdzoną ostrogą piętową, które podzielono na dwie 20-osobowe grupy. Grupę I – eksperymentalną poddano terapii fali uderzeniowej. Grupa II – kontrolna została poddana terapii ultradźwiękowej. Obie grupy przebadano za pomocą skali VAS i skali Laitinena w pierwszym i ostatnim dniu zabiegowym. Wyniki. W obu skalach pacjenci poddani terapii falą uderzeniową uzyskali istotnie statystycznie większą skuteczność leczenia w porównaniu z grupą kontrolną. Wykazano istotne statystycznie zmniejszenie intensywności oraz częstotliwości bólu w grupie eksperymentalnej, znaczne ograniczenie przyjmowania środków przeciwbólowych oraz całkowite wyeliminowanie dolegliwości w trakcie aktywności ruchowej po terapii falą uderzeniową. Wnioski. Terapia falą uderzeniową jest skuteczniejszą formą leczenia ostrogi piętowej w porównaniu z terapią ultradźwiękową. Podwyższony wskaźnik BMI odgrywa dużą rolę w powstawaniu ostrogi piętowej.

4

Assessing the level of well-being in individuals practicing sport

76%

Pieniążek M., Mańko G., Sosulska A., Jaszczur-Nowicki J., Lozinska I., Jarząbek B.

Medical Rehabilitation

|

2020

|

vol. 24(2)

15-19

PL

Wstęp: Istnieje coraz więcej dowodów na to, że ćwiczenia fizyczne mogą w pozytywny sposób wpłynąć na stan psychiczny i samopoczucie ludzi. Wiele wyników badań wskazuje na to, że aktywność fizyczna jest pomocna w przypadku leczenia depresji czy niepokoju. Pozwala to stwierdzić, że sport w dużym stopniu wpływa nie tylko na aspekt fizyczny człowieka ale również na jego psychikę. Siedzący tryb życia, presja czasu oraz stres towarzyszący ludziom w coraz młodszym wieku przyczynia się do wzrostu występowania wielu chorób cywilizacyjnych ale także problemów ze zdrowiem psychicznym. Badanie miało na celu sprawdzenie, czy osoby uprawiające sport będą cechowały się lepszym samopoczuciem od osób nietrenujących. Analizie poddano także czas trwania treningu, jego częstotliwość oraz czas, od kiedy dana osoba rozpoczęła uprawianie sportu. Metody: Wywiad ogólny został przeprowadzony z 80 studentami (40 osób uprawiających sport i 40 nietrenujących) następnie zostali oni poproszeni o wypełnienie kwestionariusza Warwick-Edinburgh Mental Well-being Scale. Wyniki: Osoby uprawiające sport cechują się lepszym samopoczuciem niż osoby z grupy kontrolnej. Wykazano także, że mężczyźni w grupie badanej charakteryzują się lepszym samopoczuciem niż kobiety z tej samej grupy. Wyniki te są istotne statystycznie. Nie stwierdzono natomiast, aby dłuższy czas pojedynczego treningu, jego częstotliwość oraz czas rozpoczęcia uprawiania sportu miał wpływ na samopoczucie. Wnioski: Analiza zebranego materiału pozwoliła na stwierdzenie, że uprawianie sportu wpływa pozytywnie na samopoczucie. Ogólny czas trwania treningu nie wykazał związku z samopoczuciem, jednak należy podkreślić, że najkrótszy przedział czasowy treningu wynosi 1 rok. Aktywność fizyczna powinna być promowana od najmłodszych lat, aby w przyszłości zniwelować ryzyko wystąpienia wielu chorób, w tym związanych ze zdrowiem psychicznym.

EN

Background and aim: There is an increasing body of evidence that physical exercise may have a positive effect on people’s mental condition and well-being. Numerous study results indicate that physical activity helps in the treatment of depression and anxiety. This allows for a conclusion that sport – to a great extent – influences not only people’s physical aspects, but also their psyche. Sedentary lifestyle, time pressure and stress that accompanies people at an increasingly younger age contribute both to higher incidence of numerous civilisation diseases and to problems with mental health. The purpose of the study was to verify whether individuals practicing sports manifest better well-being than non-training individuals. Methods: A general interview was conducted with 80 students (40 individuals practicing sports and 40 individuals not practicing sports at all), whereupon they were requested to complete the Warwick-Edinburgh Mental Well-being Scale questionnaire. Results: The individuals practicing sport exhibit greater well-being than the subjects from the control group. It was also demonstrated that the males in the study group exhibit greater wellbeing than the females from the same group However, no findings were made that longer duration of a single training session, its frequency or the time when a given person started practicing sport had any influence on his/her well-being. Conclusions: Practicing sports has a positive influence on people’s well-being. Physical activity should be promoted from as early an age as possible to minimise the risk of numerous diseases in the future, including those affecting mental health.

Refine search results

3 Medical Rehabilitation

1 Polish Journal of Sports Medicine

2 2020

1 2019

1 2018

4 Mańko G.

4 Pieniążek M.

2 Jaszczur-Nowicki J.

1 Bukowska J. M.

1 Goździejewska A.

1 Jarząbek B.

1 Jekiełek M.

1 Jędryszczak J.

1 Kruczkowski D.

1 Kulesa-Mrowiecka M.

1 Lozinska I.

1 Skupień J.

1 Sobański G.

1 Sosulska A.

Physiotherapist's work at the Oncological Ward - stress and professional burnout

A comparison of body composition in the adult population including persons aged 60+ who participate in a swimming training program

Ocena porównawcza skuteczności stosowania fali uderzeniowej i ultradźwięków u pacjentów z ostrogą piętową

Assessing the level of well-being in individuals practicing sport