Search results

1

Severity of dysphonia in patients during first days after iatrogenic injury

100%

Jędra K., Sielska-Badurek E., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2017

|

vol. 71

|

issue 6

22-26

EN

Introduction: The most common cause of vocal fold paralysis (VFP) is iatrogenic injury. Patients with symptoms of VFP present to the specialist after a couple of weeks or even months since the onset of symptoms. In the literature, the data regarding speech impairment during the first days after a iatrogenic injury is lacking. Aim: to evaluate the quality of voice during first days of vocal fold paralysis following a iatrogenic injury. Materials and methods: Twenty-five patients with iatrogenic vocal fold paralysis who presented for phoniatric consultation at the Department of Otolaryngology of the Medical University of Warsaw between May 2015 and December 2016 were enrolled in the study. The patients were examined 1-2 days since the onset of speech deterioration. In all patients, laryngeal videolaryngostroboscopy was performed, based on which the following were assessed: vocal fold mobility, mucosal wave, phonation closure, simultaneity and amplitude of vocal fold vibration. Acoustic analysis was performed, and the following acoustic parameters were evaluated: DSI, F0, Shimmer, Jitter, NHR. Also, the maximal phonation time of [a] sound (MPT a) was assessed and the voice perception analysis with the GRBAS scale was performed. The patients self-evaluated their voice using a 10-point VAS scale. Results: Based on the videolaryngostroboscopy, phonatory insufficiency and asymmetrical vocal fold vibration were observed. On perception assessment with GRBAS scale, we noticed slight to mild degree hoarseness, breathiness of sound and weakened voice. In majority of patients, the maximal phonation time of [a] sound was significantly reduced. All patients showed abnormal acoustic parameters. None of them rated their voice as perfectly normal on VAS scale.

2

Interchangeability of three different methods of calculating Pure Tone Average in patients with vestibular schwannoma to assess the risk of surgery-related hearing loss

100%

Ochal-Choińska A., Lachowska M., Kurczak K., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2020

|

vol. 74

|

issue 5

11-16

EN

Background: Patients with vestibular schwannoma (VS) most commonly present with hearing threshold reduction for high frequencies and a falling type of audiometric curve. However, it is doubtful whether all Pure Tone Averages described in the literature characterize patients with VS correctly, as the type of PTA which comprises higher frequencies may be more appropriate for hearing status assessment in those patients. Aim: The aim of this study was to analyze 3 common methods of calculating Pure Tone Averages (PTA1 – 500, 1000, 2000 and 3000 Hz; PTA2 – 500, 1000, 2000 and 4000 Hz; PTA3 – 500, 1000 and 2000 Hz) and to determine which of them is the most reliable for the assessment of VS patients. Material and Methods: The study group included 86 patients operated on due to vestibular schwannoma accessed via the middle cranial fossa. Results: Regarding the method of calculating Pure Tone Averages (PTA1, PTA2 and PTA3) identical or similar correlations were found between the preoperative values of Pure Tone Averages (PTA1, PTA2 and PTA3) and surgery-related hearing loss, as well as individual parameters of audiologic tests. Conclusions: Pure Tone Averages calculated according to 3 different methods (PTA1, PTA2, PTA3) may be used interchangeably in the assessment of hearing in VS patients.

3

Selektywna reinerwacja krtani jako metoda leczenia obustronnego porażenia fałdów głosowych

100%

Czesak M., Osuch-Wójcikiewicz E., Niemczyk K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2021

|

vol. 10(3)

|

issue 3

1-5

EN

Laryngeal reinnervation is a dynamic method of treating bilateral vocal fold paralysis, which has been gaining more and more popularity for several years. Traditional surgical methods involve a permanent change in the anatomical structures of the larynx ensuring the restoration of its respiratory function, which further intensifies the disturbance of phonatory and defense functions of the lower respiratory tract. There is still no common protocol for the management of head and neck surgeons with a patient with bilateral recurrent laryngeal nerve injury. With this in mind, the current literature on laryngeal reinnervation techniques was reviewed.

PL

Reinerwacja krtani to dynamiczna metoda leczenia obustronnego porażenia fałdów głosowych, która od kilkunastu lat zdobywa coraz większą popularność. Tradycyjne metody chirurgiczne obejmują trwałą zmianę struktur anatomicznych krtani zapewniając przywrócenie jej funkcji oddechowej, co więcej nasilając zaburzenie funkcji fonacyjnej oraz obronnej dolnych dróg oddechowych. Wciąż brakuje wspólnego protokołu postępowania przyjętego przez chirurgów głowy i szyi z pacjentem z obustronnym uszkodzeniem nerwów krtaniowych wstecznych. Mając to na uwadze dokonano przeglądu obecnego stanu literatury na temat technik reinerwacji krtani.

4

Interpretacja wyników ocznych miogennych przedsionkowych potencjałów wywołanych stymulacją akustyczną drogą powietrzną (AC-oVEMP) u zdrowych osób – nasze doświadczenia

100%

Zwierzyńska K., Lachowska M., Tataj E., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2020

|

vol. 74

|

issue 3

6-11

PL

Wprowadzenie: Badanie ocznych miogennych przedsionkowych potencjałów wywołanych stymulacją akustyczną (oVEMP) to jeden z wprowadzonych w ostatnim czasie testów wykorzystywanych do oceny działania układu równowagi. Metoda ta nadal jest przedmiotem badań i nie wypracowano jeszcze uzgodnionego stanowiska w zakresie jej stosowania. C el: Analiza parametrów odpowiedzi AC-oVEMP u pacjentów bez deficytów neurologicznych i przedsionkowych w wywiadzie. Materiał i metody: W prospektywnym badaniu dokonano analizy wartości AC-oVEMP, uzyskanych od 50 osób (100 uszu), pod względem wystąpienia odpowiedzi oraz latencji i amplitudy fal. Wyniki: Nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic pomiędzy prawym i lewym uchem, zarówno pod względem latencji, jak i amplitudy fali N1. W porównaniu grup uczestników w wieku <40 lat i ≥40 lat zaobserwowano istotne różnice (krótsze czasy latencji i wyższe amplitudy u uczestników w wieku <40 lat). Wnioski i znaczenie: Dokonana szczegółowa analiza wyników AC-oVEMP w grupie zdrowych ochotników ułatwiła zaproponowanie zakresów referencyjnych z jednoczesnym uwzględnieniem różnic związanych z wiekiem. U uczestników badania w wieku <40 lat obserwowano krótsze czasy latencji i wyższe amplitudy oVEMP, natomiast u uczestników w wieku ≥40 lat latencje były dłuższe, a amplitudy niższe.

5

Medialization thyroplasty in glottis insufficiency due to unilateral vocal fold paralysis and after laser cordectomies – preliminary report

100%

Rzepakowska A., Osuch-Wójcikiewicz E., Sielska-Badurek E., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2017

|

vol. 71

|

issue 1

22-29

EN

Medialization thyroplasty (type I) is surgical procedure performed on the thyroid cartilage. The major indication for this surgery is significant glottis insufficiency due to unilateral vocal fold paresis. However the proce¬dure is also performed after vocal fold resections during cordectomy. The aim: The evaluation of voice results in patients after medialisation throplasty. Material and methods: In Otolaryngology Department of Medical University of Warsaw there were performed so far 8 thyroplasty procedures under local anaesthesia with implantation of medical silicon protesis. 6 patients had unilat¬eral vocal fold paresis and the rest two underwent in the past laser cordectomy due to T1a vocal carcinoma. Results: There were no complications during and post the surgery. The follow up examination in 1st , 3rd, 6th i 12th months postoperatively revealed for all patients significant improvement of glottal closure in laryngeal videostrobos¬copy. The voice quality improved both in perceptual evaluation (GRBAS scale) and acoustic analysis (F0, jitter, shim¬mer, NHR) in both patients groups. However the rate of improvement was much more significant in group with uni¬lateral vocal fold paresis. In all patients the maximum phonation time (MPT) increased. The self-evaluation of voice quality with Voice Handicap Index questionnaire confirmed also individual improvement. Conclusions: The speech rehabilitations is not successful in each patient with glottis insufficiency. The medialisation thyroplasty remains the standard procedure for permanent improvement of voice quality in those cases.

6

Tyreoplastyka medializująca jako metoda leczenia niewydolności głośni w jednostronnym porażeniu fałdu głosowego i po chordektomii laserowej – doniesienie wstępne

100%

Rzepakowska A., Osuch-Wójcikiewicz E., Sielska-Badurek E., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2017

|

vol. 71

|

issue 1

22-28

PL

Wstęp: Tyreoplastyka typu I medializująca jest zabiegiem operacyjnym wykonywanym na chrząstce tarczowatej krtani. Głównym wskazaniem do tej operacji jest istotna niewydolność głośni z powodu porażenia fałdu głosowego. Może być również stosowana po operacjach usunięcia fałdu głosowego – chordektomii. Cel: Ocena wyników jakości głosu u chorych po zabiegach tyreoplastyki medializującej. Materiał i metody: W Klinice Otolaryngologii WUM wykonano dotychczas 8 zabiegów tyreoplastyki typu I z wszcze¬pieniem implantu silikonowego. Zabiegi przeprowadzono w znieczuleniu miejscowym. Sześć tyreoplastyk wykonano u chorych z jednostronnym porażeniem fałdu głosowego (JPFG), dwie – u chorych po zabiegach chordektomii laser¬owej z powodu raka fałdu głosowego T1a. Wyniki: U żadnego pacjenta nie odnotowano komplikacji około- i pooperacyjnych. Wideostroboskopowe badanie kontrolne przeprowadzone po 1, 3, 6 i 12 miesiącach wykazało poprawę zwarcia fonacyjnego u wszystkich pacjen¬tów. Jakość głosu – zarówno w ocenie percepcyjnej (skala GRBAS), jak również na podstawie analizy akustycznej (częstotliwość podstawowa – F0, jitter, shimmer, NHR) – uległy znacznej poprawie, szczególnie u chorych z JPFG. U wszystkich pacjentów stwierdzono wydłużenie maksymalnego czasu fonacji. Samoocena jakości głosu – na pod¬stawie kwestionariusza Voice Handicap Index – uległa znacznej poprawie. Wnioski: Wśród pacjentów z niewydolnością głośni nie wszyscy chorzy odnoszą korzyści z leczenia rehabilitacyjnego. Tyreo¬plastyka medializująca pozostaje standardową procedurą w trwałej poprawie jakości głosu w tej grupie chorych.

7

Magnetic resonance imaging of the inner ear in the diagnostics of Ménière’s disease

100%

Jasińska A., Lachowska M., Wnuk E., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2021

|

vol. 75

|

issue 2

1-8

EN

Ménière’s disease is characterized by sudden episodes of vertigo accompanied by tinnitus and/or feeling of fullness in the ear as well as fluctuating sensorineural hearing loss. Despite numerous studies, the etiology of this disease remains unknown. However, the enlargement of the inner ear’s endolymphatic spaces, referred to as endolymphatic hydrops, is considered the underlying condition. Thanks to recent advances in magnetic resonance (MR) technology, it is now possible to obtain in vivo imaging of endolymphatic hydrops in patients presenting with Ménière’s disease symptoms. Visualization of the inner ear fluid compartments is achieved after gadolinium contrast is administered into the tympanic cavity or via the intravenous route. Evaluation of endolymphatic hydrops is possible as the contrast agent selectively penetrates the perilymph, and endolymph is visualized as contrast defects. The currently used radiological hydrops grading systems include qualitative, semi-quantitative, and volumetric scales. The methods are subject to ongoing modifications to increase their sensitivity and specificity. Numerous studies describe correlations between clinical symptoms and audiological and otoneurological examination results with the endolymphatic hydrops grade. MRI is also applicable in patients’ diagnostics with an incomplete or atypical course of the Ménière’s disease. In the course of the treatment, follow-up MRI scans enable assessing individual treatment modalities’ efficacy in terms of the severity of lesions and the further course of the disease within the inner ear.

8

The correlation of the results of the survey SNOT-20 of objective studies of nasal obstruction and the geometry of the nasal cavities

100%

Prus-Ostaszewska M., Wysocki J., Niemczyk K., Balcerzak J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2017

|

vol. 71

|

issue 2

1-10

EN

Introduction: In this paper were verified the correlation between the results of the survey SNOT-20 and the results of the objective tests of nasal obstruction which are rhinomanometry and acoustic rhinometry before and after surgical treatment, such as septoplasty, septoconchoplasty, ethmoidectomy and septoethmoidectomy. Material and methods: The material used in this study was 233 patients diagnosed routinely in the Rhinomanometry Laboratory of the Department of Otolaryngology at the Medical University of Warsaw, reporting rhinological problems. Data were obtained from 70 women (31,4%) ranging in ages from 18 to 81 years of age and 153 men (68,6%) ranging in ages from 16 to 81 years of age. The researches presented in the study were made using the device RhinoMetrics SRE 2100 which combines the Rhinomanometer (RhinoStream) and Acoustic Rhinometer (RhinoScan) Interacoustics AS (Denmark). Survey SNOT-20 (Sino-Nasal Outcome Test-20) in Polish was completed by patients before surgery and during the postoperative control visits. Results: The calculated correlations between the objective parameter, which was the resistance to the flow of air through the nasal cavity , and the subjective feelings of respondents expressed in the survey SNOT-20 were generally weak, and statistical significance was achieved with respect to the first question survey (the severity of the nose obstruction) for all components of resistance flow. Discussion: The feeling of nasal obstruction is the most reproducible and reliable complaint reported by the patient with rhinological problems.

9

Korelacja wyników ankiety SNOT-20 z obiektywnymi badaniami drożności i geometrii jam nosa

100%

Prus-Ostaszewska M., Wysocki J., Niemczyk K., Balcerzak J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2017

|

vol. 71

|

issue 2

1-10

PL

Wstęp: W pracy zweryfikowano korelacje pomiędzy wynikami ankiety SNOT-20 a wynikami obiektywnych badań drożności nosa – rynomanometrią i rynometrią akustyczną – wykonanymi przed i po leczeniu operacyjnym (septoplastyce, septokonchoplastyce, ethmoidektomii i septoethmoidektomii). Materiały i metody: Materiał do badań stanowiły wyniki rynometrii akustycznej i rynomanometrii oraz ankiety SNOT-20 wypełnionej przez 223 pacjentów. Wszyscy z badanych i ankietowanych byli rutynowo diagnozowani w Pracowni Rynomanometrycznej Katedry i Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i zgłaszali problemy rynologiczne. Dane uzyskano od 70 kobiet (31,4%) w wieku od 18 do 81 lat i 153 mężczyzn (68,6%) w wieku od 16 do 81 lat. Badania przeprowadzono z zastosowaniem urządzenia RhinoMetrics SRE 2100, które łączy w sobie funkcje rynomanometru (RhinoStream) oraz rynometru akustycznego (RhinoScan) firmy Interacoustics AS (Denmark). Wyniki: Obliczone korelacje pomiędzy parametrem obiektywnym, jakim był opór przepływu powietrza przez jamę nosową, a subiektywnymi odczuciami badanych wyrażanymi w ankiecie SNOT-20 były niesatysfakcjonujące, a istotność statystyczną uzyskano w odniesieniu do pytania pierwszego ankiety (o nasilenie upośledzenia drożności nosa) w zakresie wszystkich składowych oporu przepływu. Dyskusja: Odczucie upośledzenia drożności nosa jest najbardziej powtarzalną i wiarygodną dolegliwością zgłaszaną przez chorych z problemami rynologicznymi.

10

Poczucie stresu i niepełnosprawności głosu u pacjentów z dysfonią

100%

Cielecka A., Sielska-Badurek, E., Niemczyk K.

Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny

|

2017

|

vol. 16

|

issue 1

26-32

EN

Introduction. Stress is one of the important factors affecting the voice organ. Aim. The aim of the study was to estimate and compare the level of stress and voice handicap in patients with dysphonia and healthy subjects, as well as to assess the relationship between stress and the Voice Handicap Index (VHI). Material and methods. The study comprised 60 subjects – 35 patients with dysphonia (study group) and 25 healthy individuals (control group), with age range: 22-78 years. Patients with dysphonia were treated in the Phoniatric Outpatient Clinic, the Medical University of Warsaw. The study was conducted in 2017. The exclusion criterion was age below 18 and over 80 years. All participants completed two questionnaires: the Stress Sensation Questionnaire (KPS) and the Voice Handicap Index (VHI). Results. Patients with dysphonia and healthy individuals showed a low level of stress. The VHI was significantly higher in patients with dysphonia (p=0.000). A statistically significant correlation was found between the KPS and the VHI (p<0.005). Patients with dysphonia received statistically significantly higher scores on KPS Lumbar Subscale as compared to healthy subjects (p=0.008). Female patients with dysphonia more often than healthy people presented a higher need for social approval. Conclusions. Higher voice handicap (in particular regarding self assessment of physical and emotional voice handicap) correlates with a higher sense of stress. This relation requires further research.

PL

Wprowadzenie. Jednym z istotnych czynników wpływających na wydolność narządu głosowego jest stres. Cel pracy. Zbadanie oraz porównanie poziomu poczucia stresu i niepełnosprawności głosu u pacjentów z dysfonią i osób zdrowych, a także sprawdzenie występowania związku między poczuciem stresu, a samooceną niepełnosprawności głosu. Materiał i metody. Badaniem objęto 60 osób, w tym 35 pacjentów z dysfonią (grupa badana) i 25 osób bez dysfonii (grupa kontrolna) w wieku 22-78 lat. Kryterium wyłączenia był wiek poniżej 18 i powyżej 80 lat. W badaniu wykorzystano dwa narzędzia – Kwestionariusz Poczucia Stresu (KPS) oraz Skalę Samooceny Niepełnosprawności Głosu (VHI). Wyniki. Pacjenci z dysfonią i osoby zdrowe wykazywały poczucie stresu na poziomie niskim. Niepełnosprawność głosu była istotnie statystycznie wyższa u pacjentów z dysfonią (p=0,000) w porównaniu z grupą osób z grupy kontrolnej. Ponadto wykazano istotną statystycznie korelację między poczuciem stresu a niepełnosprawnością głosu (p<0,005). W grupie badanej pacjentów z dysfonią wykazano istotnie statystycznie wyższe wyniki na Skali Kłamstwa w KPS w porównaniu z grupą kontrolną (p=0,008). Pacjentki z dysfonią częściej niż osoby z grupy kontrolnej prezentowały wyższą potrzebę aprobaty społecznej. Wnioski. Wyższa niepełnosprawność głosu (w szczególności dotycząca samooceny niepełnosprawności stanu fizycznego i emocjonalnego głosu) koreluje z wyższym poczuciem stresu. Zależność ta wymaga dalszych badań.

11

Śródoperacyjne monitorowanie słuchu metodą elektrokochleografii transtympanalnej (TT-ECochG) i słuchowych potencjałów wywołanych rejestrowanych bezpośrednio z nerwu ślimakowego (CNAP) podczas usuwania guza okolicy kąta mostowo-móżdżkowego – metodologia pomiarów i interpretacja wyników

100%

Pobożny I., Lachowska M., Bartoszewicz R., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2020

|

vol. 74

|

issue 6

1-8

PL

Wstęp: Celem niniejszej pracy było przedstawienie metodologii oraz interpretacji wyników śródoperacyjnego monitorowania słuchu za pomocą jednoczasowego pomiaru metodą elektrokochleografii transtympanalnej (TT-ECochG) i słuchowych potencjałów wywołanych rejestrowanych bezpośrednio z nerwu ślimakowego (direct CNAP) w trakcie usuwania osłoniaka przedsionkowego na przykładach operowanych pacjentów. Materiał i metody: W przedstawianej pracy zaprezentowano pacjentów jako przykłady ilustrujące metodologię i szczegółową interpretację wyników śródoperacyjnego monitorowania słuchu za pomocą TT-ECochG oraz direct CNAP. Wszystkie rejestrowane odpowiedzi elektrofizjologiczne były automatycznie zapisywane i przechowywane wraz z informacjami chirurgicznymi, a następnie poddane szczegółowym analizom i obliczeniom po operacji. Wyniki: Zaobserwowano następujące zmiany w TT-ECochG i direct CNAP: Pacjent nr 1 – odpowiedzi TT-ECochG i direct CNAP z niewielkimi, ale przejściowymi zmianami morfologicznymi (słuch został zachowany); Pacjent nr 2 – odpowiedzi CNAP zmieniły się znacząco, ale tymczasowo z trójfazowych na dwufazowe, nastąpiła częściowa, ale odwracalna desynchronizacja CNAP, obserwowane zmiany w TT-ECochG ostatecznie powróciły do wartości wyjściowej (doszło do pogorszenia słuchu związanego z zabiegiem chirurgicznym); Pacjent nr 3 – nieodwracalne zmiany TT-ECochG i direct CNAP (całkowita utrata słuchu). Wnioski: Zastosowanie jednoczasowej kombinacji metod TT-ECochG i direct CNAP umożliwia monitorowanie w czasie rzeczywistym stanu narządu słuchu w trakcie operacji usuwania guza nerwu VIII. Pozwala to na szybką ocenę stanu ślimaka i nerwu słuchowego podczas manipulacji chirurgicznych, które stwarzają ryzyko uszkodzenia słuchu u pacjenta poddawanego takiej operacji. Dzięki tak przeprowadzanemu monitorowaniu można szybko poinformować chirurga o zmianach obserwowanych w TT-ECochG i direct CNAP, a w konsekwencji zwiększyć szansę zachowania słuchu u operowanego pacjenta.

12

Stopień dysfonii u pacjentów w pierwszych dobach porażenia krtani o podłożu jatrogennym

100%

Jędra K., Sielska-Badurek E., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2017

|

vol. 71

|

issue 6

22-26

PL

Wstęp: Najczęstszą przyczyną porażeń krtani są urazy jatrogenne. Pacjenci z objawami porażenia krtani trafiają do specjalisty zwykle po kilku tygodniach a nawet miesiącach. W literaturze brakuje informacji dotyczących zaburzeń głosu u pacjentów w pierwszych dobach porażenia krtani o podłożu jatrogennym. Cel pracy: Ocena jakości głosu u pacjentów w pierwszych dobach od wystąpienia porażenia krtani o podłożu jatrogennym. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 25 pacjentów z jatrogennym porażeniem krtani, które zgłaszały się na konsultację foniatryczną do Katedry i Kliniki Otolaryngologii WUM od maja 2015 do grudnia 2016. Pacjenci byli badani w 1-2 dobie od momentu wystąpienia zaburzeń głosu. U wszystkich wykonano wideolaryngostroboskopię krtani, na podstawie której oceniono: ruchomość fałdów głosowych, obecność przesunięcia brzeżnego, zwarcie fonacyjne, jednoczasowość oraz amplitudę drgań fonacyjnych fałdów głosowych. Przeprowadzono analizę akustyczną i na jej podstawie oceniono parametry akustyczne takie jak: DSI, F0, Shimmer, Jitter, NHR. Ponadto, oceniano maksymalny czas fonacji dla głoski [a] (MPT a) oraz przeprowadzono analizę percepcyjną głosu przy pomocy skali GRBAS. Pacjenci dokonali samooceny głosu posługując się 10-cio stopniową skalą VAS. Wyniki: Na podstawie badania wideolaryngostroboskopowego obserwowano występowanie niedomykalności fonacyjnej oraz asymetrii drgań fonacyjnych fałdów głosowych. W ocenie percepcyjnej głosu z wykorzystaniem skali GRBAS obserwowano chrypkę, głos chuchający oraz osłabienie głosu w stopniu lekkim lub średnim. U przeważającej większości osób uzyskano wyraźnie skrócony maksymalny czas fonacji dla głoski [a]. wszyscy pacjenci prezentowali odchylenia w ocenianych parametrach badań akustycznych. Żadna z badanych osób nie określiła, przy pomocy skali VAS swojego głosu jako całkowicie prawidłowy.

13

Zastosowanie badania rezonansu magnetycznego ucha wewnętrznego w diagnostyce choroby Ménière’a

100%

Jasińska A., Lachowska M., Wnuk E., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2021

|

vol. 75

|

issue 2

1-8

PL

Choroba Ménière’a charakteryzuje się występowaniem napadowych wirowych zawrotów głowy, którym towarzyszy szum uszny i/lub uczucie pełności w uchu oraz fluktuacyjny niedosłuch odbiorczy. Pomimo wielu badań, etiologia tej choroby pozostaje nieznana, jednak uważa się, że u podłoża schorzenia leży rozszerzenie przestrzeni endolimfatycznych ucha wewnętrznego, zwane „wodniakiem śródchłonki”. Rozwój techniki badania rezonansu magnetycznego (MR) w ostatnich latach umożliwił przyżyciowe obrazowanie wodniaka endolimfatycznego u pacjentów z objawami choroby Ménière’a. Wizualizacja przestrzeni płynowych ucha wewnętrznego dokonywana jest po zastosowaniu kontrastu gadolinowego podawanego do jamy bębenkowej lub dożylnie. Ocena zaawansowania wodniaka jest możliwa dzięki selektywnemu przenikaniu środka kontrastowego do perylimfy, podczas gdy endolimfa pozostaje widoczna jako ubytki w zakontrastowaniu. Wśród stosowanych obecnie radiologicznych klasyfikacji oceny zaawansowania wodniaka możemy wyróżnić skale opisowe, półilościowe oraz objętościowe. Metody te wciąż poddawane są modyfikacjom mającym na celu zwiększenie ich czułości oraz swoistości. Liczne prace opisują korelacje objawów klinicznych i wyników badań audiologicznych oraz otoneurologicznych z zaawansowaniem wodniaka. MR ma zastosowanie także w diagnostyce pacjentów o niepełnym i nietypowym przebiegu choroby Ménière’a. Podczas leczenia kontrolne badania MR pozwalają na ocenę skuteczności poszczególnych metod terapii pod kątem zaawansowania zmian i dalszego przebiegu choroby w uchu wewnętrznym.

14

Detailed insight into transtympanic electrocochleography (TT-ECochG) and direct cochlear nerve action potential (CNAP) for intraoperative hearing monitoring in patients with vestibular schwannoma – methodology of measurements and interpretation of results

100%

Pobożny I., Lachowska M., Bartoszewicz R., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2020

|

vol. 74

|

issue 6

1-8

EN

Background: The aim was to present the methodology and interpretation of intraoperative hearing monitoring with simultaneous Transtympanic Electrocochleography (TT-ECochG) and direct Cochlear Nerve Action Potential (CNAP) measurements during vestibular schwannoma removal. Materials and Methods: Detailed methodology of measurements and interpretation of results are presented in three exemplary patients who underwent tumor removal via middle fossa approach (MFA) with the use of intraoperative monitoring of hearing with TT-ECochG and direct CNAP performed in real time. In addition, all responses were automatically recorded and stored along with surgical information and subjected to detailed analyses and calculation after surgery. Results: The following changes in TT-ECochG and direct CNAP responses were observed: Patient #1 – TT-ECochG and CNAP responses with minor, but transient, morphology changes (hearing was preserved); Patient #2 – CNAP responses changed significantly but, temporarily, from triphasic into biphasic responses later, with marked but partially reversible desynchronization of CNAP; changes in TT-ECochG responses were also observed but, at the end, returned to baseline (surgery-related deterioration of hearing); Patient #3 – irreversible changes of TT-ECochG and direct CNAP (complete loss of hearing). Conclusions: A combination of TT-ECochG and direct CNAP allows for real-time monitoring of auditory function during vestibular schwannoma resection and surgical manipulation which contribute to the risk of hearing loss. Therefore, the surgeon can be instantly informed about changes which could increase the possibility of preserving the patient’s hearing

15

Nowotwory z tkanki limfoidalnej i krwiotwórczej w regionie szyi – analiza epidemiologiczno-kliniczna na przestrzeni 15 lat

100%

Rzepakowska A., Zwierzyńska K., Osuch-Wójcikiewicz E., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2017

|

vol. 71

|

issue 3

1-9

PL

Cel: Celem pracy jest analiza epidemiologiczna i kliniczna zachorowań na nowotwory z tkanki limfoidalnej w regionie szyi powstała na podstawie materiałów z 15 lat obserwacji. Materiał: Analizie retrospektywnej poddano dane z badań podmiotowych i przedmiotowych, wyników badań obrazowych i histopatologicznych 97 chorych w wieku od 17 do 88 lat (średnia wieku 60,3 lata). Wyniki: Prawie wszystkie przypadki stanowiły nowotwory wywodzące się z limfopoezy – 95 chorych (98%). Najczęściej rozpoznawano chłoniaka z komórek B – 74 przypadków (76%), następnie chłoniaka Hodgkina – 19 przypadków (20%), tylko u dwóch pacjentów stwierdzono chłoniaka z komórek T (2%). Przeważały zachorowania wśród kobiet, współczynnik kobiet do mężczyzn dla całej grupy wyniósł 51: 46, natomiast przewagę zachorowań wśród mężczyzn odnotowano w grupie chorych z chłoniakiem Hodgkina (K:M=7:12). Na przestrzeni 15 lat obserwacji stwierdzono wzrost liczby zachorowań na nowotwory z tkanki limfoidalnej. Najczęstszą lokalizacją na szyi były węzły chłonne –71 przypadków (73,2%). Pozawęzłowe umiejscowienie (26,8% przypadków) obejmowało najczęściej ślinianki przyuszne i podżuchwowe, gdzie dominował chłoniak pozawęzłowy strefy brzeżnej MALT (14 przypadków). U 57% chorych wynik BAC był fałszywie ujemny, dodatni wynik uzyskano u 32% pacjentów. Wnioski: Nowotwory z tkanki limfoidalnej w regionie szyi są najczęściej chłoniakami nieziarniczymi z komórek B lub chłoniakami ziarniczymi. Niespecyficzne objawy kliniczne i niecharakterystyczne obrazy radiologiczne, a także niemiarodajne wyniki BAC, utrudniają skuteczne różnicowanie chłoniaków z przerzutami do węzłów chłonnych. Diagnostyka histopatologiczna usuniętego węzła pozostaje nadal standardem rozpoznawania chłoniaków.

16

Analysis and interpretation of air-conducted ocular vestibular-evoked myogenic potentials (AC-oVEMP) – our experience in healthy adults

100%

Zwierzyńska K., Lachowska M., Tataj E., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2020

|

vol. 74

|

issue 3

6-11

EN

Background: Ocular vestibular-evoked myogenic potential (oVEMP) is one of recently introduced tests used to assess the function of the equilibrium system. It is still under research and no consensus has been reached yet. Aim: To analyze AC-oVEMP response parameters in subjects with no history of neurological or vestibular deficits. Material and Methods: The AC-oVEMPs collected from 50 subjects (100 ears) were analyzed in this prospective study for the response presence in the time domain, the latencies and amplitudes of the waves. Results: No statistically significant differences were observed between the right and left ear considering both N1 latency, and amplitude. Significant differences were noted when comparing the groups <40 yo vs ≥40 yo (shorter latencies and higher amplitudes were observed in subjects <40). Conclusions and Significance: This thorough AC-oVEMP analysis in a group of healthy volunteers facilitated the proposal of reference ranges with a simultaneous indication of age-related differences. Shorter oVEMP latencies and higher amplitudes were observed in subjects <40 yo, while in the subjects ≥40 yo the latencies were longer and the amplitudes lower.

17

Analiza morfologii potencjałów słuchowych z pnia mózgu u pacjentów z samoistnym obwodowym porażeniem nerwu twarzowego

100%

Rzepakowska A., Morawski K., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2010

|

vol. 64

|

issue 7

27-31

EN

Introduction: Idiopathic facial nerve paresis still remains a challenge for laryngologists and neurologists. The etiology of idiopathic peripheral facial nerve paresis has not been explained so far. There is a group of patients that complain about coexisting hearing abnormalities. Aim: Analysis of audiological abnormalities in patients with idiopathic peripheral facial nerve paresis on the basis of pure tone audiometry and auditory brainstem responses. Material and methods: The retrospective analysis of 35 patients, aged under 40 years, with idiopathic peripheral facial nerve paresis hospitalised in Department of Otolaryngology of Warsaw Medical University – Poland (2004-2009). Control group consisted of age-matched, 23 healthy subjects. Each patient underwent audiometric evaluation that included pure tone audiometry and auditory brainstem responses. Statistical analysis was performed with Student’s t-test. Results: In the analysed group of 35 patients (17 male + 18 female), age ranged 13-40 years (mean 26.7 ± 7.1) signifi cantly prolonged latencies of wave III and V and III-V and I-V intervals in comparison with control group where observed (p<0.05). We found also that 48.6% patients with idiopathic peripheral facial nerve paresis had high-frequency hearing loss. Conclusions: The auditory brainstem responses in this study showed an association between retrocochlear pathology of the auditory system and idiopathic peripheral facial nerve paresis. Further investigations are necessary to estimate the etiopathology of these coexisting abnormalities.

18

Wpływ wykonania kochleostomii na zachowanie słuchu – badania na modelu zwierzęcym

100%

Stanisławek-Sut O., Morawski K., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2010

|

vol. 64

|

issue 7

17-21

PL

Introduction: To assess an effect of cochleostomy on hearing threshold in guinea pigs. Material and methods: The authors performed animal experiments using fi ve 3-month-old guinea pigs. Before experiment hearing threshold were evaluated. Surgery involved access to the temporal bone by a post-auricular incision. After a wide opening of the bulla cochleostomy was created (10 000 turn/min, diamond bur of 0,8 mm diameter). Hearing threshold was identifi ed on the basis of presence of wave V in auditory brainstem responses (ABR) for click and frequency-specifi c stimulation. Also morphology and latency changes for wave V for this stimulation was assesed. Hearing status was evaluated before, just after and 1-, 2-, and 4-weeks after surgery. For surgical procedure and ABR examination all animals were anesthetized with an intramuscular injection of ketamine (50 mg/kg) mixed with xylazine (9 mg/kg) in the supplemental doses. After surgery the animal was treated by antibioticoterapy for 3 days – Enrofl oksacyna 0,3 ml subcutaneouly and analgesic – Tolfedine 0,05 mg in second day. Results: Four week observation of ABR morphology and hearing thresholds for click and frequency-specifi c stimulation of 100 dB SPL intensity showed only temporary changes confi rming that cochleostomy did not affect cochlear function. Conclusions: The correctly performed cochleostomy in guinea pigs did not affect persistently the cochlear function indicating that such an option of CI electrode insertion in patients is safe.

19

Lymphoid tissue neoplasms in the neck region – epidemiological and clinical analysis over 15 years

100%

Rzepakowska A., Zwierzyńska K., Osuch-Wójcikiewicz E., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2017

|

vol. 71

|

issue 3

1-9

EN

Aim: Epidemiological and clinical analysis of lymphoid tissue neoplasms in the neck region over a 15-year period. Material: There was performed retrospective analysis of 97 patients, aged 17 to 88 years, mean age of 60.3 years. The analysis included data from subjective study, physical examination, image and histopathological studies Results: Almost all cases were lymphoid neoplasms - 95 patients (98%). B cell lymphoma was the most commonly diagnosed lymphoma – 74 cases (76%), followed by Hodgkin's lymphoma- 19 cases (20%). Only two patients had T-cell lymphoma (2%). There was observed prevalence among women, K: M ratio for the whole group was 51: 46, while male predominance was reported in Hodgkin's lymphoma patients (K: M = 7: 12). Over the 15-year period, there was an increase in the number of lymphoid tumors. The most common location on the neck were lymph nodes - 71 (73.2%). Extranodal localizations (26.8%) were most often associated with salivary glands: parotid and submandibular involvement and with the dominant lymphoma of the marginal zone MALT (14 cases). In 57% of patients the fine needle aspiration biopsy (FNAB) results were false, with positive results only in 32% of patients. Conclusions: Tumors from lymphoid tissue in the neck region are most commonly B-cell lymphomas or Hodgkin,s lymphomas. Non-specific clinical signs and non-specific radiological images, as well as non-diagnostic results o FNAB, make it difficult to effectively differentiate lymphomas with cancer metastasis in neck lymph nodes. Histopathology results of the excised lymph nodes remains a standard for lymphoma diagnosis.

20

Usznopochodny ropień mózgu – opis przypadku

100%

Szleper A., Brożek-Mądry E., Bartoszewicz R., Niemczyk K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2021

|

vol. 10(3)

|

issue 3

1-5

EN

Otogenic intracranial complications - although less common than before - should always alert otolaryngologists and other specialists, including those in the field of outpatient healthcare. Due to their life-threatening consequences, early detection and appropriate management, including surgical treatment, is crucial for a prompt recovery. Below we present a case of a patient in whom the brain abscess has progressed despite the surgical treatment, and describe what strategy was adopted and what followed its choice.

PL

Usznopochodne powikłania wewnątrzczaszkowe, występujące obecnie rzadziej niż niegdyś, zawsze powinny budzić czujność otolaryngologów, lekarzy innych specjalności, w tym lekarzy poruszających się w zakresie ambulatoryjnej opieki zdrowotnej. Z uwagi na zagrożenia dla zdrowia i życia, wynikające z istoty choroby oraz powikłań, wczesne wykrywanie i odpowiednie postępowanie, w tym operacyjne, jest kluczowe dla szybkiego powrotu pacjenta do zdrowia. Poniżej został przedstawiony przypadek pacjentki, u której pomimo zastosowanego leczenia operacyjnego w przebiegu perlakowego zapalenia ucha środkowego doszło do progresji wewnątrzczaszkowych zmian zapalnych. Została opisana strategia dalszego postępowania, czym kierowano się przy jej wyborze. W leczeniu usznopochodnego powikłania wewnątrzczaszkowego została zastosowana petrosektomia boczna.

Refine search results

Severity of dysphonia in patients during first days after iatrogenic injury

Interchangeability of three different methods of calculating Pure Tone Average in patients with vestibular schwannoma to assess the risk of surgery-related hearing loss

Selektywna reinerwacja krtani jako metoda leczenia obustronnego porażenia fałdów głosowych

Interpretacja wyników ocznych miogennych przedsionkowych potencjałów wywołanych stymulacją akustyczną drogą powietrzną (AC-oVEMP) u zdrowych osób – nasze doświadczenia

Medialization thyroplasty in glottis insufficiency due to unilateral vocal fold paralysis and after laser cordectomies – preliminary report

Tyreoplastyka medializująca jako metoda leczenia niewydolności głośni w jednostronnym porażeniu fałdu głosowego i po chordektomii laserowej – doniesienie wstępne

Magnetic resonance imaging of the inner ear in the diagnostics of Ménière’s disease

The correlation of the results of the survey SNOT-20 of objective studies of nasal obstruction and the geometry of the nasal cavities

Korelacja wyników ankiety SNOT-20 z obiektywnymi badaniami drożności i geometrii jam nosa

Poczucie stresu i niepełnosprawności głosu u pacjentów z dysfonią

Stopień dysfonii u pacjentów w pierwszych dobach porażenia krtani o podłożu jatrogennym

Zastosowanie badania rezonansu magnetycznego ucha wewnętrznego w diagnostyce choroby Ménière’a

Detailed insight into transtympanic electrocochleography (TT-ECochG) and direct cochlear nerve action potential (CNAP) for intraoperative hearing monitoring in patients with vestibular schwannoma – methodology of measurements and interpretation of results

Nowotwory z tkanki limfoidalnej i krwiotwórczej w regionie szyi – analiza epidemiologiczno-kliniczna na przestrzeni 15 lat

Analysis and interpretation of air-conducted ocular vestibular-evoked myogenic potentials (AC-oVEMP) – our experience in healthy adults

Analiza morfologii potencjałów słuchowych z pnia mózgu u pacjentów z samoistnym obwodowym porażeniem nerwu twarzowego

Wpływ wykonania kochleostomii na zachowanie słuchu – badania na modelu zwierzęcym

Lymphoid tissue neoplasms in the neck region – epidemiological and clinical analysis over 15 years

Usznopochodny ropień mózgu – opis przypadku