Search results

1

Return to physical activity after the surgical treatment of distal biceps tendon tears

100%

Wójtowicz M., Ciechanowicz D., Ufnalska B., Rękawek K., Kołodziej Ł.

Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska

|

2023

|

vol. 88

|

issue 4

172-177

PL

Wstęp. Zerwanie dystalnego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia zdarza się stosunkowo rzadko, stanowi 3% wszystkich urazów bicepsa i występuje z częstością 1,2 na 100 000. Zerwanie dystalnego ścięgna bicepsa jest zwykle spowodowane ekscentrycznym obciążeniem w zgięciu stawu łokciowego. Dotyczy głównie mężczyzn w wieku 40-50 lat, ale występuje również u aktywnych fizycznie pacjentów w młodszym wieku. Cel. Celem badań była analiza fizycznej aktywności chorych po chirurgicznej rekonstrukcji zerwanego dystalnego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia. Materiał i metody. Badaniem zostało objętych 20 pacjentów leczonych operacyjnie z powodu zerwania dystalnego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia. Analizie poddano dane z historii chorób pacjentów. Wyniki pooperacyjne i poziom aktywności fizycznej oceniano za pomocą Autorskiego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej (APAQ), Oxford Elbow Score (OES) i QuickDASH. Okres obserwacji wynosił średnio 45,8 (±14,52) miesięcy. Wyniki. Wszyscy pacjenci zgłosili, że po operacji powrócili do aktywności fizycznej sprzed urazu. Szesnastu pacjentów (80%) osiągnęło poziom aktywności sprzed urazu, 4 (20%) nie było w stanie osiągnąć poziomu aktywności fizycznej sprzed urazu. Przyczynami były: strach przed ponownym urazem (n = 4) oraz ból operowanej kończyny w czasie aktywności fizycznej (n = 2). Najczęstszymi aktywnościami fizycznymi podejmowanymi przez pacjentów były: podnoszenie ciężarów (n = 11, 55%) i sztuki walki (n = 6, 30%). Pacjenci przed urazem podejmowali aktywność fizyczną 4,32 (±1,67) razy w tygodniu, a po urazie 3,84 (±1,95) razy w tygodniu (p = 0,035). Mediana czasu spędzonego na aktywności fizycznej w ciągu tygodnia zmniejszyła się z 360 (IQR, 285-450) minut przed urazem do 300 (IQR, 180-420) minut po operacji (p = 0,028). Pacjenci rozpoczynali powrót do treningów średnio 12,05 (±10,65) tygodni po zabiegu operacyjnym, natomiast pełny powrót do aktywności fizycznej zaobserwowano po 36 (±33,87) tygodniach. W skali Oxford Elbow Score średni wynik wyniósł 46,74 (±2,2), natomiast w skali QuickDASH 1,58 (zakres, 0-6,8). Wnioski. Chirurgiczne leczenie dystalnego zerwania ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia w większości przypadków pozwala pacjentom na powrót do aktywności fizycznej.

EN

Introduction. Distal biceps tendon tears remain relatively rare, representing 3% of all biceps injuries and having an incidence of 1.2 per 100,000. A distal biceps tendon tear is usually caused by an eccentric load to a flexed elbow and despite mostly affecting 40-50-year-old men, it also occurs in physically active patients at a younger age. Aim. The purpose of this study was to analyze whether physically active patients return to a pre-injury level of activity after the surgical reconstruction of distal biceps tendon tears. Materials and methods. The study included 20 patients treated surgically due to distal biceps tendon tears. The data from patients’ medical histories were analyzed. The post operative outcome and the level of physical activity was assessed using the Author’s Physical Activity Questionnaire (APAQ), Oxford Elbow Score (OES) and QuickDASH. A follow-up was conducted on average after 45.8 (±14.52) months. Results. All patients reported that they had returned to their pre-injury physical activity after surgery. Sixteen patients (80%) reached a pre-injury activity level, while 4 (20%) were unable to return to the same activity level. The reasons included fear of re-injury (n=4) and pain in the operated limb during physical activity (n = 2). The most common physical activities were: weightlifting (n = 11, 55%) and martial arts (n = 6, 30%). Patients before the injury undertook physical exercise 4.32 (±1.67) times a week, and post-injury 3.84 (±1.95) times a week (p = 0.035). The median time spent doing physical activity during the week decreased from 360 (IQR, 285-450) minutes pre-injury to 300 (IQR, 180-420) minutes post-surgery (p = 0.028). The patients started returning to training sessions on average 12.05 (±10.65) weeks after surgical treatment and a full return to physical activity was observed after 36 (±33.87) weeks. In the Oxford Elbow Score, the average score was 46.74 (±2.2), while the QuickDASH score was 1.58 (range, 0-6.8). Conclusions. The surgical treatment of a distal biceps tendon tear allows patients to return to physical activity in most cases.

2

Bone diaphysis metastases from the perspective of an orthopedic surgeon – review

100%

Ciechanowicz D., Pawlik J., Ziętek P., Bohatyrewicz A., Kotrych D.

Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska

|

2022

|

vol. 87

|

issue 1

20-24

PL

Przerzuty nowotworowe do kości stanowią duże wyzwanie w praktyce lekarza ortopedy. Rozwój onkologii sprawił, że podejście do pacjentów z przerzutami do kości ulega zmianie. Wcześniej chorzy ci leczeni byli głównie paliatywnie i przeciwbólowo. Jednakże obecnie przy odpowiednim leczeniu systemowym, chirurgicznym i ortopedycznym chorzy z przerzutami do kości przeżywają niejednokrotnie wiele lat. Dlatego właściwa diagnoza oraz odpowiednie leczenie ortopedyczne może znacząco poprawić rokowania pacjentów. Z drugiej strony zła kwalifikacja do leczenia operacyjnego i dobór złej metody leczenia przyczynia się do skrócenia przeżycia pacjentów. Stąd wiedza z zakresu diagnostyki i kwalifikacji chorych do leczenia operacyjnego jest niezbędna w praktyce lekarza ortopedy. Autorzy pracy w przedstawionym przeglądzie skupili się na podsumowaniu wiedzy z zakresu diagnostyki, kwalifikacji do leczenia chirurgicznego oraz metod leczenia ortopedycznego pacjentów z przerzutami do kości długich.

EN

Bone metastases are a great challenge in the practice of an orthopedic surgeon. Due to the development of oncological treatment, the approach to patients with bone metastases is changing. Previously, these patients were treated palliatively, mainly to decrease the pain intensity. However, with appropriate systemic, surgical and orthopedic treatment, patients with bone metastases often live for many years. Therefore, proper diagnosis and appropriate orthopedic treatment can significantly improve patients’ prognosis. On the other hand, poor qualification for surgery and selection of the wrong treatment method contribute to shortening the patients’ survival. Hence, knowledge of the diagnosis and qualification of patients for surgical treatment is essential in the practice of an orthopedist. In the presented review, the authors focused on summarizing the knowledge in the field of diagnostics, qualification for surgical treatment and orthopedic treatment methods for patients with bone diaphysis metastases.

3

The use of bone substitute (CERAMENT) in the treatment of benign bone tumors and tumor-like lesions

86%

Zrodowski M., Ciechanowicz D., Dembski M., Piotrowicz M., Napora J., Mazurek T.

Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska

|

2022

|

vol. 87

|

issue 1

1-7

PL

Wstęp. Leczenie łagodnych nowotworów kości i zmian guzopodobnych jest nierzadkim problemem w praktyce ortopedy. Istnieje wiele metod leczenia, jednakże podstawą jest wyłyżeczkowanie i wypełnienie zmiany kostnej substytutem. Jednym z nich jest CERAMENT. Cel. Ocena wstępnych wyników leczenia łagodnych zmian kostnych z użyciem substytutu kostnego – CERAMENT. Analiza procesu diagnostyczno-terapeutycznego i objawów zgłaszanych przez chorych. Materiał i metody. Do retrospektywnego badania włączono 38 chorych (26% kobiet) poddanych zabiegom wyłyżeczkowania łagodnych zmian kostnych i wypełnieniu substytutem kości (CERAMENT® BONE VOID FILLER). W badaniu wykorzystano dane z historii leczenia. Każdy z chorych miał w dwunastym miesiącu po operacji wykonane badanie RTG, które analizowane było z zastosowaniem zmodyfikowanej klasyfikacji Neer’a. Chorzy zostali poddani 24-miesięcznej obserwacji po leczeniu operacyjnym. Wyniki. Najczęstszą zmianą była pojedyncza torbiel samotna (36,8%). Najczęściej zgłaszanym przez chorych objawem był ból okolicy zmiany (28,9%). W połowie przypadków zmiana kostna została rozpoznana przypadkowo, zazwyczaj w wyniku wykonania RTG z powodu urazu. W 23,7% przypadków zmiana doprowadziła do złamania patologicznego. Wyniki w klasyfikacji Neera: SCORE I – 52,6%, SCORE II – 15,8%, SCORE III – 10,6%, SCORE IV – 2,6%. Powikłania wystąpiły u 18,4% chorych. U 10,5% pacjentów wystąpił wyciek surowiczy z okolicy rany, u 7,9% chorych wystąpiła infekcja operowanej okolicy. W jednym przypadku nastąpił nawrót zmiany. Wnioski. Substytut kości – CERAMENT może być bezpiecznie stosowany u osób z nowotworami łagodnymi kości i zmianami guzopodobnymi. Jest łatwy w użyciu i dobrze tolerowany przez chorych. Problemem pozostaje stosunkowo wysoki odsetek powikłań, w postaci wycieku surowiczego z rany.

EN

Introduction. Treatment of benign bone tumors and tumor-like lesions is undertaken by numerous Orthopedic surgeons worldwide. Several treatment modalities exist including curettage and bone grafting. CERAMENT is a novel bioresorbable bone substitute used for grafting. Aim. Assessment of preliminary result of treatment of benign bone tumors and tumors like lesions utilizing CERAMENT as a bone substitute. Analysis of therapeutic and diagnostic path and symptoms reported by patients with tumors and tumor-like lesions. Materials and methods. To the retrospective study 38 patients undergoing curettage and bone substitution with CERAMENT® BONE VOID FILLER were included (26% of them were females). We utilized patients’ history. Each patient had an X-ray in the twelfth month after surgery, which was analyzed using the modified Neer classification. The follow-up was 24 months. Results. The unicameral bone cyst was the most commonly encountered lesion (36.8%). Pain was the most common symptom reported (28.9%). Half of all cases were discovered accidentally on X-rays ordered for a different indication. Nearly a quarter of the cases (23.7%) were complicated by pathologic fracture. The distribution of scores in modified Neer score was as follow: SCORE I- 52.6% SCORE II- 15.8% SCORE III-10.6% SCORE IV-2.6%. Complications of procedure were noted in 18.4% of patients. 10.5% of patients had serious discharge from the operated site, 7.9% of patients had surgical wound infection. One case of recurrence was noted. Conclusions. Bone substitute – CERAMENT is suitable for use in the treatment of benign bone tumors and tumors like lesions. It is easy in application and is well tolerated by the patients. The problem is the relatively high rate of complications, mainly serous leakage from the wound.

4

The impact of preoperative cardiology consultation on the surgical treatment of patients with proximal femur fractures

86%

Ciechanowicz D., Wójtowicz M., Ufnalska B., Głodek P., Ruszkowska H., Kołodziej Ł.

Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska

|

2022

|

vol. 87

|

issue 3

99-104

PL

Wstęp. Złamania bliższego końca kości udowej stanowią częsty problem w populacji geriatrycznej. Ponadto, ze względu na dużą liczbę chorób współistniejących, wybór metody leczenia operacyjnego wymaga niejednokrotnie konsultacji kardiologicznej. Cel. W związku z powyższym, celem niniejszej pracy jest analiza, czy konsultacje mają istotny wpływ na proces leczenia pacjentów ze złamaniami bliższego odcinka kości udowej. Materiał i metody. Do retrospektywnego badania zostało włączonych 158 pacjentów z średnią wieku 81,3 zakres, 56-98) lat, leczeni z powodu złamań części bliższej kości udowej. W badaniu wykorzystano dane z historii choroby: wiek, data przyjęcia do szpitala, data konsultacji kardiologicznej, data operacji oraz data wypisu ze szpitala lub zgonu. Wyniki. Pacjenci, którzy nie byli konsultowani kardiologicznie przebywali w szpitalu średnio 3,97 dni krócej (p = 0,011) i mieli operację średnio 2,89 dni wcześniej (p = 0,000001), niż pacjenci ze zleconą konsultacją. Odsetek zgonów w obu grupach był zbliżony: 6,1% i 7,1% (p = 0,70068). Anestezjolodzy wybierali głównie znieczulenie podpajęczynówkowe zarówno u pacjentów z konsultacją (64,3%) jak i bez konsultacji (83,8%) (p = 0,442). Więcej pacjentów z konsultacją zostało zdyskwalifikowanych z operacji: 18,8% vs 2,9% (p = 0,00357). Wśród pacjentów, u których zlecono konsultację kardiologiczną, 53,6% przeszło operację > 48 godzin po przyjęciu w porównaniu z 26,2% pacjentami bez konsultacji (p = 0,0002). Wnioski. Konsultacje kardiologiczne wydłużają czas pobytu w szpitalu i opóźniają leczenie operacyjne, ale nie wpływają na wybór znieczulenia. Jednakże, konsultacja w niektórych przypadkach, może pomóc we właściwej kwalifikacji i dyskwalifikacji z leczenia operacyjnego.

EN

Introduction. Proximal femur fractures are a common problem in the geriatric population. Moreover, due to numerous comorbidities, the choice of the appropriate form of treatment requires a cardiology consultation. Aim. Therefore, the aim of this study is to analyze whether these consultations have a significant impact on the treatment of patients with proximal femoral fractures. Materials and methods. A total number of 158 patients with a mean age of 81.3 (range, 56-98), treated for femoral neck and trochanteric fractures were enrolled in a retrospective study. Data from the patient’s treatment history were used for the study, such as: age, hospital admission date, cardiological consultation date, surgery date, discharge date or date of death. Results. Patients without cardiology consultation stayed in hospital on average 3.97 days shorter (p = 0.0011) and had surgery on average 2.89 days earlier (p = 0.000001) than patients with an arranged consultation. The percentage of deaths in both groups was similar: 6.1% and 7.1% (p = 0.70068). Spinal anesthesia was mainly performed by anesthesiologists in the group with consultation (64.3%) and without consultation (83.8%) (p = 0.442). More cases with a consultation were disqualified from surgery: 18.8% vs. 2.9% (p = 0.00357). Among the patients with an ordered cardiological consultation, 53.6% had surgery > 48 hours after admission compared to 26.2% patients without consultation (p = 0.0002). Conclusions. Cardiological consultations extend the length of stay in hospital and delay surgical treatment, but do not affect the choice of anesthesia. However, consultation in some cases may help in the proper qualification and disqualification from surgery.

Refine search results

4 Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska

1 2023

3 2022

4 Ciechanowicz D.

2 Kołodziej Ł.

2 Ufnalska B.

2 Wójtowicz M.

1 Bohatyrewicz A.

1 Dembski M.

1 Głodek P.

1 Kotrych D.

1 Mazurek T.

1 Napora J.

1 Pawlik J.

1 Piotrowicz M.

1 Ruszkowska H.

1 Rękawek K.

1 Ziętek P.

1 Zrodowski M.

Return to physical activity after the surgical treatment of distal biceps tendon tears

Bone diaphysis metastases from the perspective of an orthopedic surgeon – review

The use of bone substitute (CERAMENT) in the treatment of benign bone tumors and tumor-like lesions

The impact of preoperative cardiology consultation on the surgical treatment of patients with proximal femur fractures