Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 4

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Własne doświadczenia w leczeniu dzieci z pierwotną samoistną odmą opłucnową

100%
Jabłoński J., Polityło P., Andrzejewska E., Lewandowska M.
Pediatria i Medycyna Rodzinna
|
2011
|
vol. 7
|
issue 2
150-155
EN
Background: Pneumothorax is defined as an air accumulated in the pleural cavity. Primary spontaneous pneumothorax usually is caused by rupture of a subpleural bleb or bulla. The current treatment options for pneumothorax included observation, needle aspiration, chest tube drainage, thoracotomy or thoracoscopy. There are few reports about treatment of pneumothorax in the paediatric population. Aim of the study: Presentation of authors’ experience in the treatment of primary spontaneous pneumothorax in children. Material and methods: Between 2007 and 2010 in Department of Paediatric Surgery and Oncology, Medical University of Lodz 9 patient with spontaneous pneumothorax were treated. Results: Mean follow-up lasted 5‑36 months (median 11.9). We had 7 boys and 2 girls. Patient’s age ranged from 13 to 17 years (median 15.9). Pneumothorax occured on the left side in 6 patients, on the right side in 2 patients and on both side in 1 patient. Two patients were successfully treated by conservative therapy. Among 7 children managed with chest tube drainage 3 had ipsilateral recurrence. The thoracoscopy was performed in 4 of 7 patients. The indications for thoracoscopy were failure of lung expansion after chest tube placement, persistent air leak (>7 days) and contralateral pneumothorax. Conclusions: Establishment of optimal management for children with primary spontaneous pneumothorax requires more reports about the treatment of pneumothorax in the paediatric population. High recurrence rate after treatment with chest tube drainage indicates the need of early thoracoscopy. Thoracoscopy is an effective and safe method for primary spontaneous pneumothorax in children.
PL
Wstęp: Odma opłucnowa to nagromadzenie powietrza w obrębie jamy opłucnowej. Przyczyną pierwotnej samoistnej odmy opłucnowej jest zazwyczaj rozerwanie podopłucnowego pęcherzyka lub torbielki. Metody leczenia odmy obejmują: leczenie zachowawcze, nakłucie i aspirację powietrza, drenaż jamy opłucnowej, leczenie operacyjne metodą torakotomii lub torakoskopii. Tylko nieliczne prace opisują leczenie odmy samoistnej u dzieci. Cel pracy: Przedstawienie własnych doświadczeń w leczeniu pierwotnej samoistnej odmy opłucnowej u dzieci. Materiał i metoda: W latach 2007‑2010 w Klinice Chirurgii i Onkologii Dziecięcej UM w Łodzi leczono z powodu pierwotnej samoistnej odmy opłucnowej 9 pacjentów. Wyniki: Okres obserwacji pacjentów wynosił od 5 do 36 miesięcy, średnio 11,9 miesiąca. Wśród leczonych dzieci były 2 dziewczynki i 7 chłopców. Wiek chorych wahał się od 13 do 17 lat i wynosił średnio 15,7 roku. U 6 pacjentów rozpoznano odmę opłucnową lewostronną, u 2 prawostronną, a u 1 odmę opłucnową obustronną. Dwóch pacjentów leczono z sukcesem zachowawczo. Spośród 7 dzieci leczonych drenażem u 3 wystąpił nawrót odmy po tej samej stronie. U 4 z 7 pacjentów wykonano torakoskopię. Wskazaniami do zabiegu operacyjnego były: brak rozprężenia płuca po leczeniu drenażem, utrzymujący się przeciek powietrza (>7 dni) oraz przeciwstronny nawrót odmy. Wnioski: Ustalenie optymalnego algorytmu postępowania u dzieci z pierwotną samoistną odmą opłucnową wymaga większej liczby doniesień dotyczących leczenia odmy w tej grupie wiekowej. Wysoki odsetek nawrotów u dzieci leczonych drenażem jamy opłucnowej przemawia za wcześniejszym kwalifikowaniem tych chorych do torakoskopii. Torakoskopowe wycięcie pęcherzy rozedmowych u dzieci z pierwotną samoistną odmą jest postępowaniem skutecznym i bezpiecznym.
2
Publication available in full text mode
Content available

Potential prognostic importance of minichromosome maintenance 2 (MCM2) protein in chosen rare solid tumors in children

100%
Taran K., Sitkiewicz A., Andrzejewska E., Kobos J.
Folia Medica Lodziensia
|
2011
|
vol. 38
|
issue 2
201-213
EN
Introduction: Pediatric solid tumors represent a variety of morphologic pictures and clinical behavior. Unexpected results of the performed treatment point that the biology of those entities is still not completely known. In nephron-blastoma and neuroblastoma group of tumors – the commonest extracranial pediatric solid tumors, the list of prognostic factors is numerous and most widely accepted. Unfortunately, among rarely appearing entities, one of the main clinical problems is still the estimation of prognosis in individual cases. The aim of our study was to examine the expression of minichromosome maintenance 2 (MCM2) by immunohistochemistry in a chosen group of rare solid children tumors and to estimate its possible prognostic value by the comparison with the main accepted prognostic markers for this group - histological type of tumor. Materials and methods: We selected study 20 formalin-fixed and paraffinembedded tumor tissue sections of pediatric solid tumors: 8 cases of rhabdomyosarcoma, 3 EWS/PNETs, 2 cases of fibromatosis and 7 cases of other sarcomas. All those tumor tissue samples were used for immunohistochemical research with the use of minichromosome maintenance 2 (MCM2) antibody produced by Thermo Scientific Comp. Labeling index (LI) of the MCM2 protein positive cells was scored in 10 HPF in every case and 1000 tumor cells were examined. Results: Our studies showed that MCM2 expression appeared to correlate with the prognosis based on the histology of the tumor. We found the highest MCM2 expression (90%) among cases with unfavorable histology and unfavorable course of disease. Conclusions: MCM2 is a promising marker in prognostication of solid tumors in children and further studies on a more numerous group are necessary in order to assess the clinical value of MCM2 protein in this group of tumors.
PL
Wstęp: Guzy lite wieku dziecięcego prezentują dużą różnorodność obrazów zarówno pod względem morfologicznym, jak i w przebiegu klinicznym. Nieoczekiwane negatywne rezultaty zastosowanego leczenia wskazują, że biologia tych rozrostów nie jest jeszcze całkowicie poznana. Dla nerczaka zarodkowego i nerwiaka zarodkowego – najliczniejszych reprezentantów poza czaszkowych guzów litych u dzieci została stworzona powszechnie uznana lista czynników prognostycznych. Niestety dla rzadziej występujących przedstawicieli guzów litych wieku dziecięcego sformułowanie prognozy w indywidualnych przypadkach jest istotnym problemem klinicznym. Celem naszej pracy było zbadanie metodą immunohistochemiczną ekspresji białka MCM2 (minichromosome maintenance 2 – MCM2) w wybranej grupie rzadkich guzów litych wieku dziecięcego i ocena jej potencjalnej wartości prognostycznej poprzez porównanie z głównym powszechnie akceptowanym markerem, jakim jest w tej grupie typ histologiczny nowotworu. Materiały i metody: Do badań wybrano 20 utrwalonych w formalinie i zatopionych w blokach parafinowych wycinków tkankowych guzów litych: 8 przypadków mięśniakomięsaka prążkowanokomórkowego, 3 przypadki guzów z grupy EWS/PNETs, 2 przypadki fibromatoz i 7 przypadków innych mięsaków. Skrawki guzów zostały wykorzystane do badań immunohistochemicznych z użyciem przeciwciała przeciwko MCM2 wyprodukowanego przez Thermo Scientific Comp. Indeks komórek guza wykazujących dodatni odczyn liczono każdorazowo w 10 dużych polach widzenia, oceniając 1000 komórek. Wyniki: Przeprowadzone przez nas badania wskazują, że ekspresja MCM2 koreluje z prognozą opartą na histologii guza. Najwyższe wartości indeksów ekspresji MCM2 (90%) zaobserwowano w przypadkach o niekorzystnej histologii i ciężkim przebiegu klinicznym. Wnioski: Ekspresja MCM2 jest obiecującym markerem prognostycznym w grupie rzadziej występujących guzów litych wieku dziecięcego. Dalsze badania obejmujące większą liczbę przypadków są niezbędne dla ostatecznej oceny wartości klinicznej ekspresji MCM2 w badanej grupie rozrostów.
3
Content available remote

Operations on Adrenal Gland Tumours in A Multicentre Study at the Łódź Medical University

76%
Pomorski L., Brocki M., Kołomecki K., Andrzejewska E., Kobos J., Kuzdak K.
Polish Journal of Surgery
|
2008
|
vol. 80
|
issue 7
364-370
EN
The aim of the study was to determine the prevalence of adrenal tumours and their types based on the analysis of material from university surgical centres participating in a 5-year study between the years 2001 and 2005.Material and methods. A total of 178 patients, 169 (94.9%) adults and 9 (5.1%) children, with adrenal tumours were treated during the study period. Amongst the operated upon patients, there were 111 (62.4%) females (106 adults and 5 girls) and 67 (37.6%) males (63 adults and 4 boys). The age of patients ranged from 7 months to 82 years (mean 55.4 ± 11.8 years). For children, ages ranged from 7 months to 17 years, while for adults ages ranged from 24 to 82 years.Results. Incidentalomas were detected in 36 (21.3%) of 169 adults, and seven (19.4%) of them were found to be hormonally active in biochemical tests.The patients underwent surgery after the preparation depending on the general state, type of tumour, its functioning, and concomitant diseases. Adrenalectomy was performed using a classical open technique through the lumbal access in 146 (86.4%) adults, and a laparoscopic technique through the retro- or transperitoneal access in 23 (13.6%) adults. In the videolaparoscopic operations, retroperitoneal access was preferred. All children were operated upon by means of the classical technique with trans-abdominal access.Adrenal tumours were most frequent in the 6th decade of life (33.2% of all tumours). In the adult group, 143 (84.6%) cases of histologically diagnosed benign tumours and 26 (15.4%) cases of malignant neoplasms were found. Sixteen (9.5% of all tumours and 61.5% of malignancies) of them appeared to be secondary metastatic tumours. Moreover, six (66.7%) children had primary malignant adrenal tumours.In three adult patients whose tumours were up to 3 cm in size in the remaining adrenal gland (after previous adrenalectomy on the other side), enucleation was carried out in one patient and partial resection of the only adrenal gland in two patients. The follow-up cortisol levels in the blood sera of these patients appeared to be normal.Conclusions. 1. Adrenal tumours most commonly occur in the 6th and 7th decades of patients' lives; an increase in the incidence rate is affected by the percentage of metastases to adrenal glands. 2. Adrenal incidentalomas reveal subclinical hormonal activity in a significant percentage of patients and require adequate preparation prior to surgery. 3. Operations preserving the cortex of the only adrenal gland allow the patients to avoid hormonal substitution therapy. 4. Tumours in children are a separate phenomenon with specific tumour characteristics and origin.
4
Content available remote

A novel functional MgO ∙ SiO2/polyhedral oligomeric silsesquioxane hybrids as an active filler of polypropylene

64%
Ambrożewicz D., Jakubowska P., Kloziński A., Nowacka M., Dudziec B., Andrzejewska E., Jesionowski T., Marciniec B.
Polish Journal of Chemical Technology
|
2013
|
vol. 15
|
issue 4
42-48
EN
New organic/inorganic hybrid fillers were obtained by mechanical modification of magnesium silicate with selected polyhedral oligomeric silsesquioxane and characterized afterwards. MgO ∙ SiO2 was precipitated in a water system. The effect of chemical modification of magnesium silicate surface on their physicochemical properties was determined. Functionalization was carried out with the use of different amount of (1-(3-hydroxypropyl)dimethylsiloxy- 3,5,7,9,11,13,15-hepta(isobutyl)pentacyclo-[9.5.1.13, 9.15, 15.17, 13]octasiloxane). The polypropylene composites of 0.5, 1.0 and 1.5 wt.% modified by 10 weight parts by the mass of the filler were also produced. For the obtained polypropylene composites measurements of the tensile strength, Young’s modulus and elongation at break were performed
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.