Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wstęp: Przywrócenie czynności życia u pacjentów z ubytkami uzębienia w odcinku tylnym łuku zębowego górnego jest często trudne z powodu zmian wstecznych wyrostków zębodołowych i bliskości zatoki szczękowej, co skutkuje niewystarczającą ilością tkanki kostnej, potrzebnej dla umocowania implantów zębowych. Cel: Celem badania była analiza zmian grubości błony Schneidera po zabiegu podniesienia dna zatoki szczękowej (ang. lateral sinus floor augmentation; LSFA) ocenianej w obrazie stożkowej tomografii komputerowej (CBCT). Materiały i metody: Zabieg LFSA z użyciem różnych materiałów do przeszczepu kostnego przeprowadzono u 97 pacjentów operowanych w dwóch ośrodkach akademickich w okresie od 2016 r. do 2018 r. CBCT wykonano u wszystkich pacjentów przed zabiegiem, miesiąc i sześć miesięcy po zabiegu, przed przygotowaniem miejsca pod wszczep i wprowadzeniem implantów. Wyniki: W okresie przedoperacyjnym niewielkie zmiany radiologiczne w morfologii błony śluzowej obserwowano u 17,1% pacjentów. Pooperacyjne badanie CBCT we wczesnym okresie po zabiegu wykazało istotne zmniejszenie częstości obrazu bez zmian radiologicznych z 86,7% do 26,7%. Częstość miejscowego przerostu błony śluzowej wzrosła z 20,3% do 26,7%. Częstość pogrubienia śluzówki wzrosła z 7,5% do 41,7%. Sześć miesięcy po zabiegu liczba zatok bez zmian radiologicznych w obrębie błony śluzowej wzrosła do 57,8%. Zwiększyła się również częstość miejscowego przerostu błony śluzowej do 37,4%. Liczba przypadków pogrubienia śluzówki lub gromadzenia się wysięku zmniejszyły się odpowiednio do 11,8% i 5,3%. W dwóch przypadkach doszło do rozwoju przewlekłego zapalenia zatok, wymagającego reoperacji. Wnioski: Obecne restrospektywne badanie wykazało niewielkie zmiany w obrazie radiologicznym błony śluzowej zatoki szczękowej u 17,1% pacjentów poddawanych zabiegowi LSFA. We wczesnym i późnym okresie pooperacyjnym częstość zmian radiologicznych wzrosła odpowiednio do 68,5% i 47,1%. Jednakże objawy przewlekłego zapalenia zatok rozwinęły się jedynie u 19,26% pacjentów. Nie stwierdzono istotnej korelacji między częstością i nasileniem zmian radiologicznych a: wysokością pozostałej tkanki kostnej, anatomią zatoki, pierwotnym stanem błony śluzowej i rodzajem przeszczepianego materiału
EN
Background: Restoration of the masticatory function in patients with edentulous posterior maxilla is often challenging due to the severe atrophy of the alveolar ridges and proximity of the maxillary sinus, resulting in insufficient bone quantity for implant-supported dentures. Aim: The purpose of this study was to analyze the changes in Schneiderian membrane thickness after lateral sinus floor augmentation (LSFA) using cone beam computed tomography (CBCT). Material and methods: WLSFA procedures using different bone grafting materials were performed in 87 patients, operated on in two clinical institutions from 2016 to 2018. CBCT examination was performed in all patients before the LSFA procedure, at 1 month after surgery, and after 6 months, before implant placement or loading. Results: Minor r adiological changes in mucous membrane morphology were observed preoperatively in 17.1% of patients. Postoperative CBCT in the early postsurgical period demonstrated that the number of intact non-specific sinuses decreased significantly, i.e. from 86.7% to 26.7%. The number of cases with local hypertrophia of the mucous membrane increased from 20.3% to 26.7%. Mucosal thickening was observed in 41.7% vs 7.5%. The number of intact sinuses increased to 57.8%. The number of cases with local membrane hypertrophia also increased – to 37.4%. The number of cases with mucosal thickening or fluid accumulation decreased significantly to 11.8 and 5.3% respectively. In 2 cases the development of chronic sinusitis required secondary surgeries. Conclusion: The present retrospective study revealed that minor radiological changes in the morphology of the maxillary sinus mucosa were observed preoperatively in 17.1% of patients who underwent LSFA procedures. In the early and late postoperative period their frequency increased to 68.5% and 47.1%, respectively. However, the clinical signs of sinusitis developed only in 19.26% of patients. No significant correlations were found between the frequency and severity of postoperative radiological changes and residual bone height, sinus anatomy, initial state of the mucous membrane and type of the grafting material.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.