Search results

Sort By:

Limit search:

Rules of physiotherapy after surgical reconstructions of ruptured anterior cruciate ligament

100%

Lisiński P., Pawelec A., Samborski W.

Physiotherapy

2009

vol. 17

issue 1

60-65

Urazy stawu kolanowego często powodują uszkodzenia jego więzadeł. Szczególnie predysponowane do ulegania urazom jest więzadło krzyżowe przednie. W większości przypadków leczenie urazu wymaga połączenia technik operacyjnych polegających na rekonstrukcji uszkodzonego więzadła oraz starannie zaplanowanej fizjoterapii uwzględniającej technikę zabiegu, zwyczaje ruchowe poszkodowanego, jego wiek oraz aktywność zawodową. Fizjoterapia przebiega w kilku etapach, w których czas i rodzaj stosowanych procedur podyktowany jest stanem klinicznym pacjenta. Każdy uraz stawu kolanowego, a szczególnie taki, w którym doszło do uszkodzenia więzadeł kolana, wymaga wnikliwej analizy oraz indywidualnie dobranego pod względem tempa procesu usprawniania.

Injuries of the knee joint frequently cause damage to its ligaments. The anterior cruciate ligament is particularly predisposed towards such traumas. In most cases the treatment requires a combination of surgical procedures consisting in reconstruction of the damaged ligament and carefully planned physiotherapy considering the technique of the procedure, motor habits of the patient, their age and professional activity. The physiotherapy includes a number of stages whose duration time and techniques used are adjusted to the clinical condition of the patient. All injuries of the knee joint and especially the ones where the knee ligaments get damaged require thorough analysis and individually chosen rehabilitation process.

The efficacy of electrotherapeutic procedures in cases of nerve conduction abnormalities demonstrated in motor fibres of the facial nerve by neurophysiological studies

88%

Zagłoba A., Huber J., Witkowska A., Lisiński P., Warzecha D.

Medical Rehabilitation

2008

vol. 12(4)

10-22

Wstęp: Celem pracy jest przedstawienie wyników kompleksowych badan z zakresu elektromiografii globalnej (EMG) oraz elektroneurografii (ENG, badanie fali M) włókien ruchowych nerwu twarzowego u 25 chorych z objawami obwodowego pora8enia nerwu twarzowego oraz algorytmu usprawniania tych chorych za pomocą zabiegów fizykoterapeutycznych (elektroterapia włókien ruchopalwych nerwu twarzowego) wspomaganych równie8 ukierunkowana kinezyterapia. W tych przypadkach wczesna i obiektywna diagnostyka, jak i natychmiastowe wdrożenie leczenia, pozwalają na uzyskanie szybszej poprawy funkcji ruchowej mięśni twarzy. Metoda: Testy diagnostyki neurofizjologicznej objęły obustronne badania elektromiografii globalnej wybranych mięśni twarzy (EMG; m. czołowy, m. dźwigacz skrzydła nosa, m. okre8ny ust) oraz badania elektroneurograficzne przewodnictwa eferentnego nerwu twarzowego (ENG, fala M). Na podstawie diagnozy lekarza prowadzącego, badanych chorych (n=25) podzielono ze względu na przyczynę porażenia: stan zapalny (n=8), rekonstrukcja chirurgiczna (n=7), idiopatyczne pora8enie typu Bella (n=10). Analogicznymi badaniami objęto grupę 25 zdrowych ochotników. Na ich podstawie stworzono wzorzec prawidłowych parametrów badan EMG i ENG nerwu twarzowego dla osób, u których nie stwierdza się żadnych zaburzeń ze strony układów nerwowego i mięśniowego. W wyniku prowadzonych powtarzalnych testów neurofizjologii klinicznej, ustalone zostały odpowiednie, indywidualne dla ka8dego chorego parametry elektrostymulacji, monitorowane po 10 i po 20 zabiegach fizjoterapeutycznych. Wyniki i wnioski: Badania neurofizjologiczne po dwóch etapach leczenia wykazały poprawę sprawności jednostek ruchowych badanych mięśni twarzy oraz przewodnictwa włókien ruchowych nerwu twarzowego. Otrzymane porównawczo wyniki badan EMG i ENG poprzez analizę parametrów częstotliwości rekrutacji jednostek ruchowych oraz nate8enia prądu stosowanego do wywołania fali M pozwoliły na określenie optymalnych parametrów elektrostymulacyjnych nerwu twarzowego. Kompleksowe badania neurofizjologiczne pozwalają na oszacowanie postępów leczenia zachowawczego oraz ukierunkowanie zabiegów fizykoterapii prowadzącej do wyraźnej poprawy czynności rehabilitowanych mięśni twarzy.

Aim: The aim of the study was to show the results of complex electromyography (global EMG) and electroneurographic (ENG, M wave) studies of motor fibres of the facial nerves in 25 patients with symptoms of peripheral facial nerve palsy as well as to evaluate a therapeutic algorithm involving therapy with physical agents (electrotherapy of motor fibres in the facial nerve) supplemented with focused kinesitherapy. In such cases, early and objective diagnosis and immediate introduction of treatment allow one to obtain better results in the motor function of the face muscles.Method: Neurophysiological tests included bilateral recordings of global electromyography from selected facial muscles (EMG; the frontal muscle, the levator alae nasi muscle, the orbicularis oris muscle) and electroneurographic motor conduction studies (ENG, M wave). Based on the diagnosis established in the treated patients (n=25) by the attending physician, the patients were divided into three groups, depending on the cause of palsy: inflammation (n=8), surgical reconstruction (n=7), idiopathic Bell’s palsy (n=10). Twenty-five healthy volunteers were studied using similar methods for comparison. Results from these studies in persons without any disturbances of the muscle-skeletal system served as a pattern of normal parameters in EMG and ENG studies. Repeated clinical neurophysiologic tests were fundamental for ascertaining the parameters of electrostimulation patterns determined individually for each patient and they were monitored after 10 and 20 physiotherapeutic procedures.Results and conclusions: Neurophysiological examinations following two phases of treatment showed an improvement in the motor units activity of the facial muscles and in motor nerve transmission. The obtained results from EMG and ENG examinations, in particular the analysis of frequency parameters in recruitment of the muscle motor units and applied current intensity to evoke the M wave allowed us to determine optimal parameters for facial nerve stimulation. Complex neurophysiological studies enable an estimation of the progress of conservative treatment and allow one to direct therapy with physical agents towards better improvement in the activity o rehabilitated facial muscles.

Refine search results

1 Medical Rehabilitation

1 Physiotherapy

1 2009

1 2008

2 Lisiński P.

1 Huber J.

1 Pawelec A.

1 Samborski W.

1 Warzecha D.

1 Witkowska A.

1 Zagłoba A.

Search results

Rules of physiotherapy after surgical reconstructions of ruptured anterior cruciate ligament

The efficacy of electrotherapeutic procedures in cases of nerve conduction abnormalities demonstrated in motor fibres of the facial nerve by neurophysiological studies