Search results

1

Limitations in cardiovascular fitness and rehabilitation of oncologically treated patients

100%

Hojan K.

Medical Rehabilitation

|

2012

|

vol. 16(1)

19-25

PL

Wstęp: Zastosowanie co raz nowszych form terapii w leczeniu onkologicznym poprawia skutecznie przeżycie chorych na nowotwory. Nadal jednak każdy element tej terapii, jakkolwiek bardzo skuteczny, niesie ryzyko powikłań ze strony układu krążenia. Cel: Celem badań było przedstawienie przeglądu badań klinicznych oceniających powikłania w układzie sercowo-naczyniowym wynikające z zastosowania różnych form leczenia onkologicznego oraz rehabilitacji w tej grupie pacjentów. Materiał: W pracy przedstawiono współczesne leczenie nowotworów, które może powodować objawy niepożądane z zakresu układu sercowo-naczyniowego. Wyniki: Leki onkologiczne ze względu na negatywny wpływ na układ sercowo-naczyniowy podzielono na: powodujące utratę masy mięśnia sercowego, wywołujące zaburzenia rytmu i przewodzenia, o działaniu kardiodepresyjnym, powodujące nadciśnienie, niedokrwienie mięśnia sercowego oraz sprzyjające incydentom zakrzepowo-zatorowym. Kardiotoksyczność terapii onkologicznej jest szczególnie wyrażona u pacjentów po leczeniu skojarzonym (z zastosowaniem chemioterapii i radioterapii) lub współistniejącą chorobą serca. Zgodnie z klasyfikacją niewydolności serca kaŜdy pacjent po chemioterapii i/lub radioterapii ma zwiększone ryzyko jej rozwoju, dlatego ważna jest znajomość rodzaju stosowanego leczenia onkologicznego, jego dawek, cykli i czasu od rozpoczęcia lub zakończenia leczenia, aby program usprawniania dla tej grupy pacjentów, oparty o zastosowanie wysiłku fizycznego, był realizowany poprzez właściwą aktywność fizyczną i pod kontrolą lekarza. Wnioski: Korzyść onkologiczna terapii jest dużo wyższa niż potencjalne ryzyko kardiologiczne, ale mając na uwadze dobro pacjenta, konieczna jest optymalna diagnostyka kardiologiczna i prowadzenie rehabilitacji w zależności od określonej wydolności krążenia. U chorych leczonych onkologicznie należy ze szczególną uwagą ocenić wydolność krążeniowo-oddechową przed rozpoczęciem rehabilitacji oraz zaproponowaniem aktywności fizycznej (np. dyscypliny sportowej) w tej grupie pacjentów.

EN

Introduction: Applying increasingly modern forms of cancer treatment contributes to the higher survival of patients with neoplasm. Nevertheless, every single element of such a treatment, no matter how effective, brings some risk of cardiovascular complications.Objective: The study objective was a review of the clinical research analyzing cardiovascular complications resulting from various forms of oncological treatment and the use of rehabilitation in these patients.Material: The study presents contemporary forms of cancer treatment which may cause negative cardiovascular symptoms.Results: Due to their negative influence on the cardiovascular system oncological drugs can be divided into those: causing heart muscle mass loss, arrhythmia, with a cardio depressive effect, hypertension, heart ischemia as well as those enhancing thrombo-embolic disorders. The cardiotoxicity of oncological treatment is very frequent in patients after combination therapy (using chemotherapy or/and radiotherapy) or with coexisting heart disease. According to the heart failure classification every patient after chemotherapy or/and radiotherapy has a higher risk of its development. Thus it is important to know the type of treatment, its dosages, the time from initiation to the treatment completion, so that the rehabilitation program for this group of patients based on exercise is applied through correct medically supervised physical activities.Conclusions: The oncological benefit of therapy is much higher than the possible cardiological risk but, keeping the patient’s wellbeing in mind, an optimal cardiac diagnostic is necessary so as rehabilitation is based on individual cardiac fitness. In patients with cancer, special attention should be paid to the assessment of the cardio-respiratory endurance rates before rehabilitation and the choice of physical activity, sporting discipline made for this group of patients.

2

Does regular physical exercises during radiotherapy influence on fatigue, and physical endurance in high-risk prostate cancer patients?

63%

Hojan K., Milecki P.

Medical Rehabilitation

|

2019

|

vol. 23(4)

21-27

PL

Wstęp: Podczas radioterapii (RT) pacjenci z rakiem prostaty (PCa) bardzo często zgłaszają uczucie zmęczenia, które upośledza sprawność funkcjonalną, stan psychiczny i jakość życia (QoL). Powszechnie wiadomo, że ćwiczenia fizyczne odgrywają ważną rolę u zdrowych osób ale mają też pozytywny wpływ na wiele aspektów immunologicznych zdrowia i poprawiają QoL u pacjentów z nowotworami. Wcześniejsze badania wykazały, że ćwiczenia fizyczne u pacjentów z chorobą nowotworową poddawanych RT poprawiają wydolność serca i QoL. Nadal jednak nie jest dobrze znane, jak ćwiczenia fizyczne wpływają na sprawność fizyczną czy uczucie zmęczenia u pacjentów z PCa w czasie RT. Dlatego celem tego badania było zbadanie wpływu nad zorowanego treningu fizycznego na wytrzymałość fizyczną oraz uczucie zmęczenia u pacjentów z PCa o wysokim ryzyku progresji, poddanych RT. Materiały i metody: Było to prospektywne, dwuramienne, randomizowane i kontrolowane badanie kliniczne. Przeprowadzono je u pacjentów leczonych ambulatoryjnie w Wielkopolskim Centrum Onkologii. Przed podjęciem RT, siedemdziesięcioro dwóch mężczyzn z PCa o wysokim ryzyku progresji, zostało losowo przydzielonych do dwóch grup. Trzydziestu sześciu pacjentów wykonywało regularne, nadzorowane ćwiczenia fizyczne o umiarkowanej intensywności (grupa ćwiczeń, ang.exercise group, EG), a pozostałe 36 osób utworzyło grupę kontrolną, która wykonywała normalną codzienną aktywność fizyczną (zwykła grupa; ang. usual group, UG). Zarówno przed jak i po RT oceniano następujące parametry: ogólną wytrzymałość fizyczną, zmęczenie. Wyniki: Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy grupami w badaniu przed RT. Natomiast po RT nastąpiła znacząca poprawa wytrzymałości fizycznej (p <0,05) i mniejsze objawy zmęczenia w EG. Wniosek: Regularne, umiarkowanie intensywne ćwiczenia fizyczne poprawiają wytrzymałość fizyczną i mają pozytywny wpływ na zmniejszenie objawów zmęczenia podczas RT u pacjentów z PCa o wysokim ryzyku progresji choroby. Dlatego aby zmniejszyć skutki uboczne leczenia w czasie RT, ta grupa pacjentów powinna przeprowadzać regularny trening fizyczny.

EN

Background: During radiotherapy (RT) prostate cancer (PCa) patients very often report fatigue, which impairs functional capacity, psychological status, and quality of life (QoL). It is well known that physical exercise plays an important role in healthy adults, has a positive role in immunological aspects of health and improves QoL in cancer patients. Previous studies have shown that physical exercise in cancer patients undergoing RT improves cardiac fitness and QoL. However, it is still not well understood how physical exercise affects physical fitness or fatigue in PCa patients during RT. Therefore, the purpose of this study was to examine the effect of supervised physical exercise on physical endurance and fatigue in high-risk PCa patients undergoing RT. Material and Methods: This was a prospective, two-arm randomized controlled clinical trial. The study was performed with outpatients of the Greater Poland Cancer Center. Seventy-two high-risk PCa men were randomly allocated to two groups prior to undergoing RT. Thirty-six patients performed supervised moderately intense physical exercise (exercise group; EG) and the other 36 formed a control group that carried out normal daily physical activity (usual group; UG). The following parameters were assessed before and after RT: physical endurance, fatigue scores. Results. No significant differences existed between the study groups at pre-RT assessment. After RT, there was a significant improvement in physical endurance (p<0.05) and important smaller fatigue scores in EG. Conclusion. Regular, moderately intense physical exercise improves physical endurance and has a positive influence on symptoms of fatigue during RT in high-risk PCa patients. Therefore, this patient group should conduct regular physical training during RT to decrease the side effects of treatment.

3

Comprehensive rehabilitation treatment for pregnant women with Guillain-Barré syndrome - a case report

45%

Hojan K., Wruk B., Tymińska A., Kurnatowski J., Norman H.

Medical Rehabilitation

|

2018

|

vol. 22(3)

57-61

PL

Zespół Guillaina-Barrégo (GBS) jest ostrą poliradiokulopatią demielinizacyjną i chorobą autoimmunologiczną, postępującą szybko, z wystąpieniem wysokiego stopnia niepełnosprawności. Objawy kliniczne obejmują arefleksję, osłabienie kończyn i rzadko utratę czucia, poprzedzającą porażenie nerwowo-mięśniowe, obejmujące porażenie opuszkowe, twarzy i funkcji oddechowych, z maksymalnym nasileniem objawów pomiędzy 2-4 tygodniem. Etiologia GBS nie jest do końca poznana, jednak rokowanie jest zazwyczaj dobre przy wczesnym wykryciu choroby i wczesnym podjęciu leczenia. W artykule tym przedstawiamy wyjątkowy przypadek kompleksowego leczenia rehabilitacyjnego u ciężarnej kobiety, z GBS ujawnionym w 8 tygodniu ciąży. Na podstawie tego opisu przypadku, omawiamy możliwe i bezpieczne leczenie rehabilitacyjne dla kobiet w pierwszym trymestrze ciąży, ze znacznie zmniejszoną siłą mięśni, następujące po ustabilizowaniu parametrów życiowych i immunoterapii. Artykuł opisuje kompleksową opiekę nad kobietą ciężarną z objawami tetraplegii, hiperstezji i dysfagii, po ustabilizowaniu jej parametrów życiowych, która była kontynuowana aż do czasu porodu w 39-tym tygodniu ciąży. GBS powinno być brane pod uwagę w każdym przypadku, gdy kobieta ciężarna skarży się na osłabienie mięśni, ogólne osłabienie, mrowienie w palcach i utrudnione oddychanie. Jest to jeden z pierwszych raportów medycznych pokazujących możliwość zastosowania kompleksowego leczenia rehabilitacyjnego u kobiety będącej w pierwszym trymestrze ciąży, ze znaczącym stopniem niepełnosprawności.

EN

Guillain-Barré syndrome (GBS) is an acute demyelinating poliradioculopathy and autoimmune condition, with a fast rapid natural course, and with high disability and usually episodic immune treatment. Clinical features include areflexia, limb weakness and uncommonly, sensory loss proceeding to neuromuscular paralysis involving bulbar, facial and respiratory function with maximum severity of symptoms atin 2-4 weeks. The eEtiology of GBS is not incompletely understood, however, prognosis is usually good with early detection and prompt treatment. In thise paper, we present a unique case of comprehensive rehabilitation treatment for a pregnant woman with GBS atin the 8th week of pregnancy. On the basis of this case report, we discuss possible and safe rehabilitation treatment for women in the first trimester of pregnancy, with significantly weakened muscle strength, after stabilizsation of vital signs and immunotherapy. The paper describes comprehensive care provided to the pregnant woman with teraplegia, hyperstesia and dysphagia after stabiliszation of vital signs, which was conducted until delivery atin the 39th week of pregnancy. This article is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License. null

Refine search results

3 Medical Rehabilitation

1 2020

1 2019

1 2012

3 Hojan K.

1 Kurnatowski J.

1 Milecki P.

1 Norman H.

1 Tymińska A.

1 Wruk B.

Limitations in cardiovascular fitness and rehabilitation of oncologically treated patients

Does regular physical exercises during radiotherapy influence on fatigue, and physical endurance in high-risk prostate cancer patients?

Comprehensive rehabilitation treatment for pregnant women with Guillain-Barré syndrome - a case report