Search results

1

Qualification for prevention of musculoskeletal diseases. Low back pain example.

100%

Wiśniewski E., Zubrzycka A., Wroński Z., Hadamus A.

Advances in Rehabilitation

|

2019

|

vol. 32

|

issue 4

13-19

EN

Introduction In order to take a correct decision while qualifying for prevention programs, particularly in regard to persons with disability certificate, a detailed physiotherapeutic examination needs to be conducted. Currently practitioners are looking for methods allowing for quick assessment of patients’ health before advising prevention or treatment. This paper examines the Functional Pain Index (FPI), a tool conceived by the authors, and compares the results with the results of the anamnesis and physical examination conducted by a physiotherapist. Material and methods Sample group consisted of 206 workers with disability certificate who have been experiencing low back pain (LBP). Each person went through physiotherapeutic examination, it was concluded by a decision to either qualify them for prevention program or advise LBP treatment. This result was compared with the FPI questionnaire and qualification based on the result produced by the questionnaire. Results The FPI based on three variables embedded in the questionnaire showed no statistically significant difference compared to a similar index based on the documentation produced by physiotherapeutic examination. Following the latter, 87 persons were qualified for prevention programs, with the FPI in this group ranging on average from 31.9 to 36.8 points, depending on the applied FPI variant. 119 persons were advised physiotherapeutic treatment or medical consultation, with the FPI in this group ranging from 51.8 to 57.5 points. It has been also shown that there is a statistically significant correlation between a decision of a physiotherapist to advise LBP prevention program and the FPI score in all its variants (p<0.001). Conclusions High consistency between the FPI based on the questionnaire and the index based on physiotherapeutic examination shows that the questionnaire is highly reliable. The FPI questionnaire can be a good alternative for qualifying patients for prevention programs, with questionnaire-based qualification for prevention program triggered in 0-40% range of the FPI.

2

Wpływ ćwiczeń proprioceptywnych na zmianę obciążeń stóp podczas biegu

100%

Wroński Z., Noszczyk M., Hadamus A., Białoszewski D.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2018

|

vol. 34(2)

81-87

EN

Background. Running is one of the most popular physical activities worldwide. There are many benefits of running, however, the data show correlation between running training and a high risk of injury. The im of the study was assessment of the effect of proprioception training on foot loading during running. Material and methods. 56 amateur runners (37 females and 19 males) participated in the project. The participants were randomly assigned to two groups. The control group performed standard warm up while the research group performed proprioceptive warm up. Before and after the warm up, gait parameters were assessed in both groups using FDM ZEBRIS h/p cosmos mercury med treadmill. Results. There were nosignificant changes in the following parameters: foot angle, step length, step width, lateral symmetry, the time of maximal pressure exerted on the forefoot and the heel, and maximal forefoot load in both groups. A significant decrease (p<0.05) in forefoot and heel maximal load and maximal ground reaction force exerted on the front foot, midfoot and heel was found in the training group. Forefoot maximal load time was significantly shorter (p<0.05) in the training group. No between-group differences were found. Conclusios. 1. Proprioception warm up decreases maximal loading forces in all foot regions and shortens forefoot foot maximal loading time, therefore it could be used to change foot loading patterns during running. 2. The study outcome indicates the need of further research on this topic with more participants, longer time and prospective observation of injury rate in study groups.

PL

Wstęp. Bieganie jest jedną z najpopularniejszych form aktywności fizycznej na całym świecie. Pomimo dowodów na zdrowotne korzyści biegania, obecne statystyki wskazują, że wiąże się ono z relatywnie wysokim ryzykiem urazów, których jedną z przyczym może być zaburzona propriocepcja. Celem pracy była ocena wpływu ćwiczeń proprioceptywnych na zmianę obciążania stóp podczas biegu i poprawę czucia głębokiego. Materiał i metody. Materiał badany stanowiło 56 biegaczy-amatorów (37 kobiet i 19 mężczyzn), podzielonych losowo na dwie grupy – wykonującą rozgrzewkę z elementami ćwiczeń proprioceptywnych oraz wykonującą rozgrzewkę standardową. Przed i po rozgrzewce dokonano pomiaru parametrów chodu na bieżni tensometrycznej. Wyniki. Nie wykazano istotnych zmian w następujących parametrach: kąt zewnętrzny stopy, długość kroku, szerokość kroku, boczna symetria, czas maksymalnego obciążenia śródstopia i pięty, maksymalne obciążenie śródstopia w żadnej z grup. Wykazano istotne zmniejszenie w grupie badanej maksymalnego obciążeniaprzodostopia i pięty oraz maksymalnej siły nacisku na przodostopie, śródstopie i piętę (p<0,05). Istotnemu skróceniu uległ czas maksymalnego obciążenia przodostopia w grupie badanej (p<0,05). W grupie kontrolnej nie odnotowano istotnych zmian. Wnioski. 1. Ćwiczenia propriocepcji zmniejszają wartość maksymalnego obciążenia i siły nacisku na wszystkie rejony stopy oraz skracają czas maksymalnego obciążenia przodostopia w trakcie biegu. Mogą zatem zostać wykorzystane do uzyskania zmiany w sposobie obciążania stopy w trakcie biegu. 2. Uzyskane wyniki stanowią podstawę do kontynuowania badań przez dłuższy okres wraz z udziałem liczniejszej grupy badanych oraz prospektywnej oceny urazowości w badanych grupach.

3

Ocena izokinetyczna rotacji w stawie ramiennym w aspekcie ryzyka powstawania urazu stożka rotatorów u osób rozpoczynających regularne pływanie – badanie prospektywne

100%

Hadamus A., Bugalska A., Wroński Z., Białoszewski D.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2018

|

vol. 34(1)

17-25

EN

Background. Shoulder injuries are frequent problems in overhead workers or athletes, also swimmers. The aim of the study was rotator cuff injury assessment in young adults, beginning swimming training. Material and methods. A 4-month prospective cohort study was carried out in 52 physiotherapy students from Warsaw Medical University. 28 participants, aged 19-21, took part in swimming training including at least 1 session per week. The control group comprised 24 not training adults. Assessment procedure consisted of a questionnaire including questions pertaining to demographics, anthropometric features, training and injury history. Isokinetic shoulder internal (IR) and external rotation (ER) motion were measured. Strength and speed parameters were similar in both groups at the first assessment. Results. After the 4-month training period, both parameters significantly changed (p<0.05) in the training group. In the control group only strength parameters were better. Conclusions. 1. The 4-month training period was sufficient to improve rotator cuff speed and strength parameters, what possibly can help decrease shoulder injury rate. 2. Even a short term training can increase the difference in the strength and speed parameters in favor of the dominant limb. In swimmers, we should complement swimming training to obtain balance between the dominant and the non-dominant limb.

PL

Wstęp. Urazy stawu ramiennego stanowią jedną z najczęściej zgłaszanych dolegliwości ze strony narządu ruchu u osób trenujących dyscypliny sportowe, w tym pływanie lub wykonujących zawód wymagający unoszenia ramienia powyżej 90°. Celem pracy była próba oceny ryzyka powstania urazu stożka rotatorów u osób rozpoczynających regularne pływanie. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 28 osób, które rozpoczęły regularne treningi pływackie. W grupie kontrolnej znajdowały się 24 osoby nietrenujące. W obu grupach przeprowadzono ocenę parametrów siłowych i czasowych w badaniu izokinetycznym dla ruchu rotacji wewnętrznej i zewnętrznej w warunkach skurczu koncentrycznego, przy prędkości 120°/s. Badania zostały przeprowadzone w odstępie 4 miesięcy. Wyniki. Grupy przed okresem treningowym były porównywalne w zakresie parametrów siłowych i szybkościowych. Grupa badana poprawiła się znacznie w zakresie parametrów siłowych i czasowych (p<0,05). Grupa kontrolna poprawiła się istotnie statystycznie jedynie w zakresie parametrów siłowych. Wnioski. 1. Czteromiesięczny trening pływacki wydaje się być wystarczający, aby poprawić parametry siłowe i czasowe mięśni stożka rotatorów, co może zmniejszać urazowość barku. 2. Nawet krótkotrwały trening pływacki może powodować powiększenie się asymetrii w parametrach siłowo-czasowych pomiędzy kończynami na korzyść kończyny dominującej. Należy zatem zwrócić uwagę na trening uzupełniający, który pozwoli na zachowanie symetrii pomiędzy stroną dominującą i niedominującą.

4

Analiza parametrów siłowych w warunkach izokinetycznych u osób trenujących wspinaczkę sportową

76%

Wójtowicz S., Wąsak M., Mosiołek A., Hadamus A., Wroński Z., Białoszewski D.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2017

|

vol. 33(4)

259-265

EN

Background. Accumulated overload is the most frequent reason of injuries in sport climbing. The injuries are usually sustained in the areas of the shoulder joint and rotator cuff. The aim of the study was to evaluate, the function of shoulder rotators in competitive climbers and non-climbers under isokinetic conditions. Material and methods. The sample comprised 61 participants, including 31 competitive climbers and 30 non-climbers. External and internal rotation tests were conducted under isokinetic conditions. Peak torque (PT), average power (AP) of the shoulder joint and the percentage values of external/ internal rotator ratios were subjected to analysis, Results. The PT obtained from external and internal rotators and the AP values obtained from both muscle groups in both upper limbs were higher in climbers (p<0.05). Conversely, the AP values in external to internal rotator ratios were lower in this group (p<0,05). Statistically significant differences were found between the dominant and the non-dominant upper limb, reflected by PT values obtained from internal rotators in climbers (test group) and the AP and PT values obtained from the external rotators in non-climbers (control group). The comparison of asymmetry between the upper limbs revealed 10 % asymmetry. The highest difference was observed in PT values obtained from internal rotators t (48% climbers, 73% non-climbers, p>0.05). No dependency was found between asymmetry and chronic pain. Conclusion 1.Adaptive changes observed in competitive climbers are similar to these occurring in athletes practicing sport disciplines that require lifting of the upper limbs above the head. 2. Adaptive changes influencing the assessment of shoulder joint function need to be confirmed in a larger sample of competitive climbers. Different movement velocities and muscle activation patterns should be included in future study protocols.

PL

Wstęp. Najczęstszą przyczyną urazów we wspinaczce sportowej są sumujące się przeciążenia. Urazy często występują w obrębie stawu ramiennego, co jest powiązane z funkcją mięśni rotujących. Celem pracy była ocena w warunkach izokinetycznych funkcji mięśni rotujących staw ramienny u osób uprawiających wspinaczkę w odniesieniu do osób nietrenujących. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 61 osób, w tym 31 osób uprawiających wspinaczkę w grupie badanej oraz 30 osób nietrenujących w grupie kontrolnej. Przeprowadzono testy rotacji zewnętrznej i wewnętrznej w warunkach izokinetycznych. Analizie poddano maksymalny moment obrotowy i średnią moc rotatorów stawu ramiennego oraz stosunek wartości ww. parametrów rotatorów zewnętrznych do rotatorów wewnętrznych [%]. Wyniki. W obu kończynach wyższe wartości maksymalnego momentu obrotowego mięśni rotatorów wewnętrznych i zewnętrznych oraz średnią moc obu grup mięśniowych osiągnęły osoby z grupy badanej (p<0,05). Stosunek średniej mocy rotatorów zewnętrznych do wewnętrznych był niższy w grupie badanej(p<0,05). Wykazano różnice istotne statystycznie między kończyną dominującą a niedominującą dotyczące maksymalnego momentu obrotowego rotatorów wewnętrznych w grupie badanej oraz maksymalnego momentu obrotowego i średniej mocy rotatorów zewnętrznych w grupie kontrolnej (p<0,05). Porównując częstość występowania asymetrii powyżej 10% między kończynami, największą różnicę zaobserwowano dla maksymalnego momentu sił rotatorów wewnętrznych (48% osób z grupy badanej, 73% osób z grupy kontrolnej, p>0,05). Nie odnaleziono związku między obecnością asymetrii a przewlekłym występowaniem dolegliwości bólowych. Wnioski 1.Zmiany adaptacyjne obserwowane w grupie wspinaczy sportowych są podobne, jak u zawodników innych dyscyplin sportowych wymagających unoszenia ramion powyżej poziomu głowy 2. Zweryfikowanie wpływu zachodzących zmian przystosowawczych na funkcję stawu ramiennego wspinaczy wymaga badań na większej grupie wspinaczy sportowych oraz zastosowania różnych prędkości ruchu i aktywności mięśniowej w protokole badawczym.

Refine search results

3 Polish Journal of Sports Medicine

1 Advances in Rehabilitation

1 2019

3 2018

4 Hadamus A.

4 Wroński Z.

3 Białoszewski D.

1 Bugalska A.

1 Mosiołek A.

1 Noszczyk M.

1 Wiśniewski E.

1 Wójtowicz S.

1 Wąsak M.

1 Zubrzycka A.

Qualification for prevention of musculoskeletal diseases. Low back pain example.

Wpływ ćwiczeń proprioceptywnych na zmianę obciążeń stóp podczas biegu

Ocena izokinetyczna rotacji w stawie ramiennym w aspekcie ryzyka powstawania urazu stożka rotatorów u osób rozpoczynających regularne pływanie – badanie prospektywne

Analiza parametrów siłowych w warunkach izokinetycznych u osób trenujących wspinaczkę sportową