Intensywny rozwój badań i poszerzanie wiedzy w obszarze neuronauk stanowi ogromną pomoc i otwiera nowe możliwości lepszego zrozumienia problemów funkcjonowania dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi. Niniejszy artykuł pokazuje kilka przykładów problemów rozwojowych o różnych mechanizmach, które dzięki uzyskanym w ostatnich latach wynikom badań są znacznie lepiej rozumiane, a dzieci nimi dotknięte otrzymują istotnie lepszą terapię. W artykule zostały omówione badania mikrobioty jelitowej w autyzmie, badania terapii genisteiną w mukopolisacharydozach oraz badania rezonansem funkcjonalnym w dysortografii stanowiące podstawę do stworzenie efektywnego treningu ortograficznego. O znaczeniu badań neurobiologicznych w diagnostyce klinicznej mówi też idea the Research Domain Criteria (RDoC).
Celem badań była próba oceny zależności pomiędzy wynikami badania ADScaneren (nadaktywność i nieuwaga) a objawami ADHD w ocenie nauczycieli. Badania miały charakter screeningowy. Nauczyciele wśród swoich uczniów wskazywali dzieci nadpobudliwe. Następnie, na podstawie kwestionariusza symptomów ADHD, nauczyciele oceniali dzieci uprzednio wybrane jako nadpobudliwe i z grupy kontrolnej. Obie grupy zbadano ADScanerem, który dostarcza danych na temat nadaktywności ruchowej (radar dopplerowski) i uwagi (Test Ciągłego Wykonania). Dzieci ocenione jako nadpobudliwe wykonały gorzej zadanie uwagowe i miały wyższy poziom nadaktywności ruchowej niż grupa kontrolna. W całej ba-danej grupie wskaźniki wykonania ADScanerem korelowały nisko, ale istotnie ze wskaźnikami ADHD z kwestionariusza. W analizach przeprowadzonych odrębnie w grupach nadpobudliwej i kontrolnej korelacji nie stwierdzono. Nauczyciele dość poprawnie ocenili uczniów. Jednak obiektywne miary nadaktywności i nieuwagi są przydatne w diagnozie przesiewowej w kierunku ADHD.