Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 21

Number of results on page
first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
EN
Population ageing, which results in an increase of the number of people aged over 65, makes it necessary for medical services to devote more attention to the problems of the elderly. Numerous chronic diseases and health issues have a detrimental effect on physical and mental condition of old people, usually causing a de¬creased functional efficiency, disability, and dependence on other people’s assistance. What lowers the pace of health deterioration leading to illnesses and disability, is rehabilitation based on physical activity. Diagnosis of functional efficiency precedes the selection of optimal forms and methods of motoric rehabilitation. Aim The aim of the study was comparison of functional efficiency results of elderly patients measured at the moment of admission to the rehabilitation department, and after a 3-week programme of motoric rehabili¬tation. The second objective was to demonstrate correlation between regular physical activity and the degree of self-reliance. Materials and methods This research was conducted upon approval of the Bioethics Committee of the NCU in Toruń func-tioning at Collegium Medicum in Bydgoszcz – KB 527/2018 from 20.06.2018 to 30.06.2019. The place of research was the Department of Systemic Rehabilitation of the New Hospital in Świecie. What constituted the research material were the results of tests conducted both at admission and discharge of patients from the hospital. Standardised tools, scales and indexes were used, including Barthel andVES-13. Author’s own inquiry form containing questions, about social and demographic data and health condition(among others) was also applied in the present research. Results What the conducted research indicated, was a significant statistical improvement of patients’ results in Barthel index, both in males and females. Conclusions 1. The research confirms that hospital rehabilitation results in an increase in the functional capacity of seniors. 2. Independence in the performance of daily activities, assessed using the Barthel scale, achieves a higher level at discharge than at admission. 3. There were statistically significant differences between the VES-13 score groups regarding the Barthel score both on the day of admission and on the day of discharge.
PL
Wstęp Starzenie się społeczeństw, skutkujące wzrostem udziału w ich strukturach osób powyżej 65 roku życia wymusza konieczność poświęcenia problemom seniorów większej uwagi. Liczne schorzenia przewlekłe i problemy zdrowot¬ne osłabiające kondycję fizyczną i psychiczną starszych ludzi prowadzą zazwyczaj do spadku wydolności funkcjo¬nalnej, niepełnosprawności i uzależnienia od pomocy innych. Obniżeniu tempa procesów, które zwiększają ryzyko wystąpienia chorób i pojawienia się niesprawności służy rehabilitacja, której podstawę stanowi aktywność fizyczna. Diagnostyka sprawności funkcjonalnej poprzedza dobór optymalnych form i metod usprawniania. Cel Celem pracy jest przedstawienie porównania wyników sprawności funkcjonalnej uzyskanych przez senio¬rów przy przyjęciu do oddziału rehabilitacji oraz po upływie trwającego 3 tygodnie programu usprawniania i wykazanie związku pomiędzy regularną aktywnością ruchową a stopniem samodzielności. Materiał i metody Badania prowadzono po uzyskaniu zgody Komisji Bioetycznej przy UMK w Toruniu, Collegium Medicum w Bydgoszczy – KB 527/2018 od 20.06.2018 do 30.06.2019. Miejscem badań był Oddział Rehabilitacji Ogól¬noustrojowej Nowego Szpitala w Świeciu. Materiał badawczy stanowiły wyniki przeprowadzonych dwu¬krotnie – przy przyjęciu i przy wypisie – badań z użyciem standaryzowanych narzędzi i skal, w tym Barthel i VES-13. Posłużono się również kwestionariuszem ankiety własnej konstrukcji indagującym m.in. o dane społeczno-demograficzne i stan zdrowia. Wyniki W przeprowadzonych badaniach wykazano istotną statystycznie poprawę wyników w skali Barthel, zarów¬no u kobiet jak i mężczyzn. Wnioski 1. Przeprowadzone badania potwierdzają, że rehabilitacja szpitalna skutkuje wzrostem wydolności funk¬cjonalnej seniorów. 2. Samodzielność w wykonywaniu codziennych czynności, oceniana przy użyciu skali Barthel osiąga wyższy poziom w badaniu przy wypisie, aniżeli przy przyjęciu. 3. Występowały istotne statystycznie różnice pomiędzy grupami wyników skali VES-13 dotyczące wyni¬ków skali Barthel zarówno w dniu przyjęcia, jak i w dniu wypisu.
EN
Introduction The aim of the study is to present the evaluation of the functional capacity of elderly patients with osteoarthritis of the knee before and after the endoprosthesis procedure. Material and methods The research was carried out after obtaining the consent of the Bioethical Committee at the Nicolaus Copernicus University in Toruń, Collegium Medicum in Bydgoszcz in the period from 27/05/2018 to 27/05/2019 in the 10th Military Clinical Hospital with the Polyclinic in Bydgoszcz of the Department of Traumatology and Orthopedics. The research material consisted of 100 patients aged 65+ (62 women and 38 men) qualified to undergo knee endoprosthesis surgery. Results In general, the highest increase in the quality of life was recorded among rural residents – 21.21 points, in the age of 71 76 – 14.95 points and in the age of 68 70 – 14.81 points. The lowest, however, in the 50-67 age group – 12.28 points, for city residents over 100,000. – 9.38 points and 15-49 thousand among the city’s inhabitants – 9.03 points. Conclusions The conducted studies found a statistically significant improvement in the functional efficiency of patients, as well as a reduction in pain in the knee joint and improvement in the quality of life of patients after surgery for knee replacement – endoprosthesis.
PL
StreszczenieWstępRak szyjki macicy stanowi poważny problem wśród kobiet. Każdego roku odnotowuje się dużą liczbę nowych zachorowańoraz zgonów z jego powodu. Jednocześnie rak szyjki macicy jest nowotworem, który można łatwo wykryć oraz całkowiciewyleczyć.CelCelem ankiety było przybliżenie opinii studentów na temat profilaktyki oraz czynników ryzyka rozwoju raka szyjki macicy.Materiał i metodyBadanie przeprowadzono za pomocą kwestionariusza ankiety. Wyniki badania zostały przedstawione przy pomocywykresów oraz tabel, z podziałem studentów na trzy uczelnie tj. Wyższa Szkoła Informatyki i Umiejętności, PolitechnikaŁódzka oraz Uniwersytet Łódzki.WynikiWyniki badania, szczególnie dotyczące informacji na temat wirusa HPV są dość zaskakujące. Młodzi ludzie także nieposiadają informacji na temat Programu Profilaktyki oraz Wczesnego Wykrywania Raka Szyjki Macicy, mimo tak dużegopromowania go przy pomocy mediów, ulotek czy Internetu.WnioskiW konsekwencji jednak wiedza studentów dotycząca nowotworu raka szyjki macicy oraz jego profilaktyki jest nazadowalającym poziomie, jednak wymagałaby uzupełnienia.
PL
StreszczenieWstępW opiece długoterminowej nad osobą przewlekle chorą i niesamodzielną bardzo ważnym zadaniem pielęgniarki jest koniecznośćwłaściwego doboru wyrobów chłonnych, np. pieluchomajtek.CelCelem badania było określenie optymalnego doboru materiałów chłonnych dla pacjentów z nietrzymaniem moczu i/ lub stolca.Materiały i metodyBadanie przeprowadzono wśród 60 pacjentach Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego. Za pomocą skali Barthel i skali Lawtona –IADL dokonano oceny sprawności pacjentów używających pieluchomajtek oraz dokonano zindywidualizowanego doboru materiałówchłonnych.WynikiIndywidualny dobór pieluchomajtek oraz stosowanie wyższych chłonności, szczególnie w porze nocnej zmniejszyły ilość tzw.,,wycieków bocznych”, a co za tym idzie, zredukowały konieczność zmiany bielizny pościelowej i osobistej.WnioskiWłaściwie dobrane wyroby chłonne zapewniały komfort podopiecznemu oraz przyczyniły się do zmniejszenia nakładu pracyopiekunów, a także obniżenia kosztów pielęgnacji.Słowa kluczowe: pieluchomajtki, nietrzymanie moczu, pielęgniarstwo, stacjonarna opieka długoterminowa.
EN
Excess body weight is considered to be a chronic disease, which is one of the greatest life and health risks. Obesity has a negative impact on the body, and the people affected by it are exposed to the development of serious diseases including diabetes, coronary artery disease, hypertension and brain strokes, gall bladder disease, certain types of cancer as well as to numerous psychosocial problems. Givining up obesity treatment might lead even to death. Obese people need multidirectional interdisciplinary therapeutic team in which a nurse is actively involved. The paper presents an individual case study and a care plan for a 46-year-old patient with obesity and numerous co-morbidities.
PL
Nadmierna masa ciała uznana jest za chorobę przewlekłą, która stanowi jedno z największych zagrożeń życia i zdrowia. Otyłość ma negatywny wpływ na organizm, a ludzie, których ona dotyczy narażeni są na rozwój groźnych schorzeń takich jak: cukrzyca, choroba wieńcowa, nadciśnienie tętnicze i udary mózgu, choroby pęcherzyka żółciowego, niektóre rodzaje raka oraz liczne problemy psychospołeczne. Odstąpienie od leczenia otyłości prowadzi nawet do śmierci. Ludzie otyli potrzebują wielokierunkowych działań interdyscyplinarnego zespołu terapeutycznego, w których aktywnie uczestniczy pielęgniarka. W pracy przedstawiono opis indywidualnego przypadku i plan opieki wobec 46- letniego pacjenta z otyłością i wieloma chorobami współistniejącymi.
PL
StreszczenieWstępZauważalny przyrost populacji osób starszych w Polsce oraz w Europie i związane z tym następstwa zwiększają zapotrzebowanie nausługi pielęgnacyjno-opiekuńcze. Często rodziny są zmuszone godzić się przez wiele lat z opieką nad seniorami. Przynosi to satysfakcję,ale równie często prowadzi do wyczerpania fizycznego i psychicznego.Cel pracyCelem pracy było wskazanie występowania zespołu wypalenia opiekuna wśród rodzin pacjentów, którzy przebywają w ośrodkach opiekidługoterminowej lub paliatywnej.Materiał i metodyDo przeprowadzenia badania wykorzystano ankietę własnej konstrukcji. Zbadano 40 osób, których bliscy przebywali w ośrodku opiekipaliatywnej lub długoterminowej w Bydgoszczy.WynikiWypalenie dotyczyło 30% badanej populacji. Zespół wypalenia częściej dotyczył osób w wieku powyżej 30 lat oraz kobiet. W większościprzypadków osoby z oznakami wypalenia miały wykształcenie podstawowe. Miejsce zamieszkania nie miało wpływu na skalę problemu.Najbardziej wypalone okazywały się być osoby, których członek rodziny miał powyżej 70 lat i odwiedzały ośrodek kilka razy w tygodniu.WnioskiProblem wypalenia występuje w stopniu średnim. Ważne jest, żeby pomagać osobom dotkniętym zespołem, poprzez tworzenie grupwsparcia, wspomaganie stowarzyszeń oraz programów wspierających opiekunów.Słowa kluczowe: zespół wypalenia, opiekun, ośrodki opieki długoterminowej, ośrodki opieki paliatywnej.
EN
Introduction. Tracheostomy is an operative procedure that creates a surgical airway in the cervical trachea. The most common larynx cancer is localized in the epiglottis (55%), loud (40%) and subacute (5%). Histopathological variation is squamous cell carcinoma. Symptoms that occur in the course of the disease are: increased hoarseness, altered voice color, swallowing pain, enlarged lymph nodes, hemoptysis. The symptoms mentioned above indicate that it is an early stage of the disease so that appropriate treatment can be applied quickly. Aim. The purpose of this study is to present a care plan to a tracheotomy patient after laryngeal cancer surgery with reference to the terms taken from ICNP®. Case study. Patient admitted to hospital due to increased dyspnoea, problems with swallowing, hoarseness and enlarged lymph nodes. The larynx cancer was diagnosed in the patient and the man was qualified for total laryngectomy. The sick feels uncomfortable in the new situation, unable to accept changes in his or her body and adapt to the new condition. Lack of knowledge and skills in the care and care of tracheostomy tubes leads the patient to depression. Discussion. Diagnosing a patient suffering from a cancer disease causes stressful reactions in different spheres: somatic, cognitive, emotional and social. In the first somatic sphere stress increases the intensity of the ailment. In the emotional sphere, stress is exacerbated by apathy, depression, despair, and panic in the newly emerging situation. Often, social stress triggers isolation, withdrawal , and breaking relationships with other people. Stress level depends on the degree of tumor progression, prognosis, localization, general health and appropriate medicinal methods. The physician and psychologist should provide exhaustive answers to patient questions as it reduces the anxiety of patients from the future. Conclusions. The use of ICNP® in the design of a nursing care plan for a tracheostomy tube patient will allow monitoring of the number, nature and quality of benefits provided. Applying a suitable care plan will allow the patient to have a better quality of life. Recognition of the current nursing care issues in the patient is the basis for creating a proper patient care plan.
PL
Wstęp. Tracheostomia jest to przetoka miedzy tchawica a skórą, która jest wykonywana w celu utrzymania drożności dróg oddechowych. Zabieg jest wykonywany w celu udrożnienia dróg oddechowych. Najczęściej nowotwór krtani umiejscawia się w nagłośni (55%), głośni (40%) oraz jamie podgłośniowej (5%). Odmianą histopatologiczną jest rak płaskonabłonkowy. Objawami występującymi w przebiegu choroby są: narastająca chrypka, zmieniona barwa głosu, ból podczas przełykania, powiększone węzły chłonne, krwioplucie. Wymienione wyżej objawy choroby wskazują na jej wczesne stadium przez co szybko można podjąć odpowiednie leczenie. Cel pracy. Celem opracowania jest prezentacja planu opieki wobec pacjenta z rurką tracheotomijną po leczeniu chirurgicznym nowotworu krtani wraz z odwołaniem się do terminów zaczerpniętych z ICNP®. Prezentacja przypadku. Pacjent przyjęty do szpitala z powodu narastającej duszności, problemów z przełykaniem, chrypki oraz powiększonych węzłów chłonnych. Wykryto u pacjenta nowotwór krtani przez co mężczyzna został zakwalifikowany do całkowitej laryngektomii. Chory czuje się nieswojo w nowo zaistniałej sytuacji, nie potrafi zaakceptować zmian dotyczących swojego ciała i przystosować się do nowego funkcjonowania. Brak wiedzy oraz umiejętności pielęgnacji rurki tracheostomijnej doprowadza pacjenta do stanu depresji. Dyskusja. Zdiagnozowanie u chorego choroby nowotworowej powoduje reakcję stresową we wszystkich jego sferach: somatycznej, poznawczej, emocjonalnej i społecznej. W sferze somatycznej stres powoduje wzrost natężenia dolegliwości. W sferze emocjonalnej reakcje stresowe nasilają się powodując apatie, przygnębienie, rozpacz oraz panikę nowo zaistniałą sytuacją. Często reakcja stresowa w płaszczyźnie społecznej wywołuje izolację, wycofanie się oraz zerwanie kontaktów z innymi ludźmi. Nasilenie się stresu zależy od stopnia zawansowania nowotworu, rokowania, lokalizacji, ogólnego stanu zdrowia oraz odpowiednich metod leczniczych. Lekarz oraz psycholog powinien udzielić wyczerpujących odpowiedzi na pytania zadane przez pacjenta bowiem zmniejsza to lęk chorych przed przyszłością. Wnioski. Zastosowanie ICNP® w projektowaniu planu opieki pielęgniarskiej wobec pacjenta z rurką tracheostomijną, umożliwi monitorowanie liczby, charakteru i jakości udzielanych świadczeń. Zastosowanie odpowiedniego planu opieki pozwoli pacjentowi na lepszą jakość życia. Rozpoznanie aktualnych problemów pielęgnacyjnych u pacjenta jest podstawą do stworzenia właściwego planu opieki nad pacjentem.
PL
StreszczenieWstępAnoreksja, tzw. jadłowstręt psychiczny (JP), jest schorzeniem psychicznym, polega na celowym zaburzeniu odżywiania,poprzez nagminną utratę masy ciała. Diagnozuje się ją u osób, które ważą mniej niż 85% swojej należnej masy ciała. Anoreksjadotyka zazwyczaj dziewcząt w wieku od 12 do 18 r.ż., chora odczuwa lęk związany z przekonaniem o nieestetycznymwyglądzie bądź budowie ciała. W celu utraty masy ciała podejmuje niejednokrotnie wyzwania, takie jak nagminne ćwiczenia,głodówki, a niekiedy stosuje środki przeczyszczające.Cel pracyCelem opracowania jest prezentacja planu opieki wobec pacjentki z anoreksją wraz z odwołaniem się do terminówzaczerpniętych z ICNP®.Prezentacja przypadkuPacjentka przyjęta do szpitala z powodu utraty przytomności. Od wielu lat choruje na anoreksję i zażywa środkiprzeczyszczające. Chora ze względu na swój stan psychiczny i błędny wizerunek własnej osoby nie chce spożywaćproduktów spożywczych, które dostarczałyby jej odpowiednich substancji odżywczych potrzebnych do prawidłowegofunkcjonowania organizmu.DyskusjaW ostatnich 40 latach nastąpił wzrost zachorowań na zaburzenia odżywiania. Kobiety w coraz młodszym wieku chorująna anoreksję psychiczną. Czynnikami zwiększającymi ryzyko zgonu w anoreksji psychicznej są: osoby w podeszłymwieku, pobyt w szpitalu, długotrwałe zaburzenia. W chwili przyjęcia na oddział nasilają się objawy choroby. Na aktywnośćsamobójczą przyczynia się występowanie wielu czynników w tym: stosowanie środków przeczyszczających w jadłowstręciepsychicznym, objawy depresji oraz współistnienie alkoholizmu. Zwykle chorzy na JP umierają z powodu samobójstwa orazpowikłań somatycznych.[Spychalska, 2013]WnioskiZastosowanie ICNP® w projektowaniu planu opieki pielęgniarskiej wobec pacjentki z anoreksją, umożliwi monitorowanieliczby, charakteru i jakości udzielanych świadczeń. Zastosowanie odpowiedniego planu opieki pozwoli pacjentce unormowaćwskaźnik BMI do granic normy > 18.5.Słowa kluczowe: anoreksja, utrata przytomności, odwodnienie, ICNP®
EN
Introduction. Mortality in cervical cancer in Poland is one of the major oncological problems. Aim. Evaluation of women's knowledge about the risk factors for cervical cancer and the possibility of preventing cancer through preventive examinations. Material and methods. The study was carried out online. 135 women participated in the study. The research tool applied - the survey questionnaire containing 20 questions concerning the subject of the study. Information gathered in 135 survey questionnaires was analyzed. Based on the information obtained, statistical tables and graphs showing the distribution of the analyzed features were prepared. The women surveyed gave their consent and willingness to participate in the study and were informed of the anonymity of the study. Results. In the study, 74% of women think that cytology is the best way to detectany abnormalities. The highest number of respondents who declared this were aged 21-30 and 41-50. As many as 39% of women had never been examined for the early detection of cervical cancer and 12% do not remember when the study took place. Less than half (42%) had a cytology caleradication performed in the last 3 years and approximately 7% of the women had it done within the last 3-5 years. Half of women know what frequency of cytology performance should be, unfortunately the other half are not awareofit. The doctor or the midwife (26%) were referred to as a source of information concerning cervical cancer, half of the women surveyed(52%) relied on their own knowledge, where as the remaining 22% declared that they were not interested in the issue related to the cancer it self and its prevention. Conclusions. The studies show thatwomen'sknowledgeaboutcervicalcancerpreventionisunsatisfactory. Lack of knowledge was typical for younger women under 20 years of age. Only 42% of the women under go prophylactic cervical screening. Actions promoting cancer prevention are rarely performed and have insufficient publicity due to which a small percentage of women area ware of the action being performed.
PL
Wstęp. Umieralność na raka szyjki macicy w Polsce stanowi jeden z głównych problemów onkologicznych. Cel. Ocena wiedzy kobiet na temat czynników ryzyka rozwoju raka szyjki macicy oraz możliwości zapobiegania nowotworowi poprzez badania profilaktyczne. Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone w Internecie. W badaniu wzięło udział 135 kobiet. Posłużono się narzędziem badawczym – kwestionariuszem ankiety, zawierającym 20 pytań dotyczących przedmiotu badań. Informacje zebrane w 135 kwestionariuszach ankiet poddano analizie. Na podstawie uzyskanych informacji zostały stworzone tabele statystyczne i wykresy obrazujące rozkłady analizowanych cech. Badane kobiety wyraziły zgodę i chęć udziału w badaniach oraz zostały poinformowane o anonimowości badania. Wyniki. W przeprowadzonym badaniu 74% kobiet uważa, że badanie cytologiczne jest najlepszą metodą pozwalającą wykryć wszelkie nieprawidłowości. Najwięcej badanych, które tak zadeklarowało było w wieku 21-30 i 41-50. Aż 39% kobiet nigdy nie było badanych pod kątem wczesnego wykrywania raka szyjki macicy i 12% nie pamięta kiedy miało to badanie. Niecała połowa (42%) miała w ciągu ostatnich 3 lat pobierany wymaz cytologiczny a około 7% kobiet miało wciągu ostatnich 3-5 lat. Połowa kobiet wie z jaką częstotliwością należy wykonywać cytologię, niestety druga połowa nie wie tego. Jako źródło informacji odnośnie raka szyjki macicy wskazywano lekarza lub położną(26%), połowa badanych kobiet (52%) czerpała wiedzę we własnym zakresie zaś pozostałe (22%) zadeklarowało, że w ogóle nie interesuje się tematyką związaną z samym nowotworem i profilaktyką. Wnioski. Z przeprowadzonych badań wynika, że wiedza kobiet na temat profilaktyki raka szyjki macicy jest niezadawalająca. Brak wiedzy charakteryzował młodsze kobiety poniżej 20 roku życia. Zaledwie 42% badanych kobiet poddaje się profilaktycznym badaniom szyjki macicy. Akcje promujące zapobieganie nowotworowi są rzadko przeprowadzane oraz zbyt mało nagłaśniane w wyniku czego mały odsetek kobiet jest świadomy o przeprowadzanej akcji.
PL
StreszczenieWstępZachorowanie na nowotwór jelita grubego i następstwami jakimi jest wyłonienie stomii są dużym szokiem dla psychiki człowieka.Grupami wysokiego ryzyka wśród nowotworów jelita grubego są: polipowatość rodzinna, choroba Leśniowskiego- Crohna, przebyty rakjelita grubego, wrodzony zespół niepolipowaty jelita grubego i odbytnicy, gruczolaki pojedyncze i mnogie, przetoka moczowo- okrężnicza,przebyty rak trzonu macicy i jajników, kamica pęcherzyka żółciowego oraz kobiety, które nie rodziły[Fibak, 2005].Cel pracyCelem pracy jest ocena życia chorych z wyłonioną stomią jelitową spowodowaną przez nowotwór jelita grubego z wykorzystaniemICNP®.Prezentacja przypadkuPacjent przyjęty do szpitala na zabieg operacyjny spowodowany przez nowotwór jelita grubego. Pacjentowi chirurgicznemu zostaławyłoniona przetoka jelitowa. Chory czuje się nieswojo w nowo zaistniałej sytuacji, nie potrafi zaakceptować zmian dotyczących swojegociała i przystosować się do nowego funkcjonowania. Brak wiedzy oraz umiejętności na temat pielęgnacji stomii doprowadza pacjenta dodepresji pooperacyjnej.DyskusjaDzięki rozwojowi nauk medycznych jest większa szansa na wyleczenie chorób dawniej nieuleczalnych. W dzisiejszych czasach chorobyprzewlekłe są negatywnie odbierane przez społeczeństwo, doprowadzają one do zmian psychicznych i biologicznych. Przez co zmieniasię udział człowieka w życiu rodzinnym, zawodowym oraz społecznym. Jakość życia chorych ze stomią ma charakter wieloaspektowyi zmienia się w czasie [Banaszkiewicz i wsp., 2007].WnioskiOsoby z wyłonioną stomią mogą spożywać te same produkty co przed operacją, ponieważ nie ma żadnych ograniczeń żywieniowych.Niektórzy jednak pacjenci muszą mieć zmodyfikowaną dietę ponieważ nie tolerują niektórych produktów. Dieta ma być ułożona w takisposób, aby nie powodowała zaparć i biegunek. Rozpoznanie aktualnych problemów pielęgnacyjnych u pacjenta jest podstawą dostworzenia właściwego planu opieki nad pacjentem.Słowa kluczowe: rak jelita grubego, przetoka jelitowa, pielęgnacja stomii, ICNP®
PL
WstępStwardnienie rozsiane to jedna z chorób zapalno-demielinizacyjnych ośrodkowego układu nerwowego. Zmiany, którezachodzą przeważnie oddziałują na osłonki mielinowe komórek nerwowych. Choroba atakuje młodych ludzi pomiędzy 20a 40 rokiem życia. Niedoczynność tarczycy to zespół symptomów wywołany zbyt małą ilością hormonów tarczycy. Chorobadotyka ludzi między 40 a 60 rokiem życia. Utrzymujące się długotrwale dolegliwości związane z niedoczynnością tarczycyoraz stwardnieniem rozsianym niekorzystnie wpływają na zdrowie chorego. Dlatego też niezbędne jest zbudowanie planupielęgniarskiej opieki, która zmniejszy ryzyko wszelakich powikłań i poprawi stan chorego.Cel pracyCelem pracy jest przedstawienie planu opieki nad pacjentem z niedoczynnością tarczycy i stwardnieniem rozsianym wrazz odwołaniem się do terminów zaczerpniętych z ICNP®.Prezentacja przypadkuPacjent przyjęty do szpitala z symptomami charakterystycznymi dla niedoczynności tarczycy. Oprócz choroby gruczołuwspółistnieje u pacjenta stwardnienie rozsiane, które również utrudnia pacjentowi codzienne życie jak i dbanie o swoje zdrowie.DyskusjaStwardnienie rozsiane oraz niedoczynność tarczycy mogą znacznie obniżać jakość życia. Opieka pielęgniarska ma zazadanie przystosowanie pacjenta do osiągnięcia maksymalnej sprawność i samodzielności w środowisku domowym i pracy.Zmniejszanie ryzyka powikłań stanowi ważny cel w budowaniu opieki pielęgniarskiej długoterminowej.WnioskiZastosowanie ICNP® w projektowaniu planu opieki pielęgniarskiej wobec pacjenta z stwardnieniem rozsianymi niedoczynnością gruczołu tarczowego umożliwi monitorowanie jakości udzielanych świadczeń. Zastosowanieodpowiedniego planu opieki pozwoli pacjentowi powrócić do stanu sprzed zaostrzeń choroby.Słowa kluczowe: stwardnienie rozsiane, niedoczynność tarczycy, ICNP®
PL
DOI: 10.19251/pwod/2018.1(1)WstępJednym z najczęstych powikłań występujących u ciężko chorych pacjentów geriatrycznych, którzy zmagają się ograniczonąsprawnością ruchową jest występowane odleżyn. Ich obecność powoduje szereg negatywnych następstw. Potrafią być oneźródłem uciążliwego bólu oraz cierpienia, które pogłębiają zmniejszenie sprawności fizycznej, a także zwiększają znaczącoryzyko powikłań i pogorszenia stanu zdrowia. W ostateczności mogą prowadzić do zgonu pacjenta objętego schorzeniem.Występując przewlekle powodują izolację społeczną, zaburzając prawidłowe funkcjonowanie. Z ekonomicznego punktuwidzenia są źródłem dużych kosztów związanych z leczeniem oraz dłuższym pobytem pacjenta w szpitalu. Najczęściejłączą się ze zwiększonym nakładem pracy sprawowanej przez personel medyczny. W przypadku pojawienia się odleżynnależy zarówno z nakładem pracy związanej z pielęgnacją jak i środkami pieniężnymi, lecz niestety nie zawsze przynosioczekiwane rezultaty. Działania profilaktyczne z zakresu powstawania odleżyn są obowiązkiem zarówno pielęgniarek,a także innych członków wchodzących w skład zespołu terapeutycznego [Wieczorkowska-Tobis, Talarska, 2017].CelCelem prezentowanej pracy była ocena skuteczności działań opiekuńczo-pielęgnacyjnych sprawowanych przez personelmedyczny.Materiał i metodyW badaniu wzięły udział 42 osoby. Narzędziem badawczym jakie przyjęto była ankieta własnego autorstwa, którąprzeprowadzono wśród pacjentów Zakładu Opiekuńczo-Pielęgnacyjnego w Płocku. Do kwestionariusza dołączonowystandaryzowane skale mające za zadanie ocenę sprawności fizycznej oraz ryzyka rozwoju odleżyn.WynikiPacjenci Płockiego Zakładu Opiekuńczo-Pielęgnacyjnego pozytywnie oceniają poziom opieki, jaki zapewniają im zarównoopiekunowie medyczni jak i pielęgniarki. Mogą oni liczyć na pomoc i wsparcie, w związku z czym ich komfort w związkuz przebywaniem w placówce kształtuje się na wysokim poziomie. Badani są zdania, że zwiększenie liczby personelumedycznego miałoby korzystny wpływ na zwiększenie poziomu jakości udzielanych im świadczeń zdrowotnych.DyskusjaPraca pielęgniarki nad osobami całkowicie lub częściowo zależnych od specjalistycznej opieki, wymaga współpracy zestrony rodziny i innych opiekunów chorego. 90% ankietowanych oceniło życzliwość pielęgniarek jako bardzo dobrzei dobrze. Opinie badanych na temat oceny kompetencji zawodowych oraz wiedzy pielęgniarek z zakresu wykonywanejprzez nie pracy przedstawiały, że 86,7% badanych pacjentów oceniło je na poziomie bardzo dobrym oraz 10%respondentów - na dobrym. U pacjentów przebywających na oddziałach intensywnej opieki medycznej średnia częstośćpowstawania odleżyn wynosiła ok. 20%.WnioskiWśród najgroźniejszych powikłań u pacjentów geriatrycznych przebywających w zakładzie Opiekuńczo-Pielęgnacyjnymzaliczyć możemy odleżyny. Właściwa i systematyczna pielęgnacja stosowana przez personel medyczny zmniejsza znaczącoryzyko odleżyn, jak i powikłań związanych z nimi. Tylko praca zespołowa opiekunów oraz pielęgniarek efektywnie wpływana brak rozwoju odleżyn. Na skuteczność prewencji przeciwodleżynowej wpływa cały zespół terapeutyczny. Przebywaniepacjenta w placówce pielęgnacyjno-opiekuńczej zapewnia mu profesjonalną opiekę medyczną.Słowa kluczowe: Odleżyna, pielęgnacja, prewencja.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.