Results found: 3

Number of results on page

Search results

Sort By:

Limit search:

Results of Serum Lipid Concentration Measurements Associated with the Level of Arteriosclerosis in Patients with Advanced Lower Extremity Ischaemia

100%

Cencora A., Górkiewicz M., Kostka A., Pająk A.

Polish Journal of Surgery

2007

vol. 79

issue 8

526-532

The aim of the study was to evaluate whether serum lipid concentrations [total cholesterol (TC), HDL cholesterol (HDL), LDL cholesterol (LDL), triglycerides (TG)] vary between patients with lower extremity claudication depending on the location of pathologic arterial changes above and below the inguinal ligament.Material and methods. Our investigation included 24 patients with changes in the aorto-iliac and 15 in the femoro-popliteal segment, in whom advanced ischaemia reached IIb and III according to Fontaine's scale. The results obtained from our patients were compared to non-claudicant controls, who were matched to the claudification patients with respect to age, body mass index, smoking and concomitant illnesses.Results. Every fourth patient with claudication demonstrated correct results of the four mentioned lipidogram components. The percentage of incorrect results was higher in patients with changes in the aorto-iliac segment relative to patients with changes in the femoro-popliteal segment and amounted to 63% vs 20% for HDL, and 63% vs 13% for TG, respectively. TG concentration and TC/HDL and LDL/HDL ratios vary between the two groups of patients. TC/HDL and LDL/HDL ratios are significantly higher in patients with aorto-iliac segment changes as compared to the control group, but do not vary when compared to arteries below the inguinal ligament. The level of TC, HDL and LDL is higher in the control group as compared to the median results for all examined patients.Conclusions. Patients with lower limb claudication following pathology of the aorto-iliac and femoropopliteal segments do not constitute a homologous group; therefore, further extensive research is necessary to explain this phenomenon.

Urinary tract infections in a group of post-stroke patients – a preliminary report

76%

Wodzińska M. E., Doryńska A., Stach B., Bober A., Kurzydło W., Hopek A., Pająk A.

Medical Rehabilitation

2013

vol. 17(1)

9-14

Wstęp: Udar mózgu ze względu na zapadalność, etiopatogenezę, poważne skutki zdrowotne oraz koszty leczenia stanowi istotny problem medyczny na świecie. Oprócz deficytów neurologicznych, zaburzeń poznawczych i intelektualnych, problemem są takŜe powikłania udaru mózgu, do których należy zakażenie układu moczowego. Zakażenia układu moczowego są stwierdzane i leczone w oddziałach rehabilitacji stanowiąc jedną z najczęstszych komplikacji po udarze. Cel: W Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej ORNR ”Krzeszowice” przeprowadzono badanie mające na celu analizę częstości występowania zakażeń układu moczowego u pacjentów po udarze oraz związku tych infekcji z cechami społeczno-demograficznymi i stanem zdrowia. Materiał i metody: Przeprowadzono analizę retrospektywną dokumentacji medycznej wszystkich pacjentów rehabilitowanych w Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej w roku 2012. Badanie objęło 97 pacjentów. Wyniki: Przeprowadzone badanie wskazuje na zależność pomiędzy infekcją układu moczowego a wiekiem (OR=3,77; 95%CI: 1,58- 9,00), płcią (OR=4,82; 95%CI: 1,85-12,57), czasem, jaki upłynął od udaru (OR=3,75; 95%CI: 1,43-9,86) oraz cukrzycą (OR=3,07; 95%CI: 1,15-8,17). U wszystkich pacjentów, którzy mieli założony na stałe cewnik rozwinęła się infekcja układu moczowego. Nie stwierdzono istotnej zależności pomiędzy typem, lokalizacją i liczbą przebytych udarów oraz występowaniem nadciśnienia tętniczego i afazją a zakażeniem układu moczowego.Wnioski: 1. Założenie cewnika moczowego na stałe u chorych po udarze mózgu we wszystkich przypadkach prowadzi do infekcji układu moczowego. Należy zatem dążyć do jak najszybszego uwolnienia pacjenta od cewnika. Nie należy rutynowo cewnikować pacjentów z nietrzymaniem moczu. 2. Czynnikami predysponującymi do infekcji układu moczowego u chorych po udarze są: starszy wiek, płeć Ŝeńska oraz krótszy czas, jaki upłynął od udaru mózgu. Osoby te wymagają szczególnej uwagi ze strony personelu.

Introduction: The incidence, etiopathogenesis, health consequences and costs of treatment indicate that strokes are a very important problem in public health nowadays. Although some progress in the treatment of strokes has been made, the importance of the problem is still increasing. Apart from neurological deficits, as well as cognitive and intellectual impairment, urinary tract infection is one of the most common stroke-related complications to be diagnosed and treated in rehabilitation wards. Aim: The study of the frequency of urinary tract infections and the relationship between urinary tract infection and socio-demographic characteristics and health. Material and methods: The study covered the medical documentation of all patients hospitalized in the ward after a stroke from 01.01.2012 until 31.12.2012. This constituting a retrospective analysis of the medical documentation of 97 patients. Results: We demonstrated an association between urinary tract infections and age (OR=3.77; 95%CI: 1.58-9.00), sex (OR=4.82; 95%CI: 1.85-12.57), length of time after a stroke (OR=3.75; 95%CI: 1.43-9.86), and diabetes (OR=3.07; 95%CI: 1.15-8.17). Urinary tract infection occurred in all of the patients with permanent urinary catheterization. There was no relationship between urinary tract infection and the type, location and number of strokes. Hypertension and aphasia also were not related to urinary tract infection. Conclusions: 1. The permanent insertion of a catheter in post-stroke patients in all cases results in urinary tract infection. It follows therefore to relieve the patient as quickly as possible of the catheter. It does not follow to routinely cetheterize patients with urinary incontinence. 2. The factors resulting in a predisposition for infection of the urinary tract are: advanced age, being female as well as a short time lapse following the stroke. These individuals require especial care on the part of medical personnel.

Dementia and depression after stroke

64%

Wodzińska M., Doryńska A., Stach B., Bober A., Kurzydło W., Szkarłat J., Koczera A., Szotek A., Pająk A.

Medical Rehabilitation

2014

vol. 18(1)

15-20

Wstęp: U pacjentów po udarze mózgu usprawnianych w Oddziałach Rehabilitacji oprócz niepełnosprawności fizycznej występują zaburzenia emocjonalne i poznawcze. Mogą one być wynikiem udaru, ale mogą również występować bez związku z udarem. Bez względu na etiologię i mechanizm powstawania wymagają uwzględnienia w pracy z pacjentem, gdyż wpływają na proces usprawniania, ryzyko kolejnego udaru oraz na umieralność. Cel: Ocena częstości występowania depresji i otępienia w grupie pacjentów po udarze mózgu, a także związku ich występowania z cechami socjodemograficznymi i klinicznymi. Materiał i metody: Dokonano przeglądu dokumentacji pacjentów. Przeanalizowano dokumentację 124 pacjentów w wieku od 37 do 91 lat wypisanych z Oddziału Rehabilitacji Neurologicznej w okresie od 01.01.2012 do 31.07.2013. Obecność otępienia i depresji stwierdzano na podstawie klinicznej diagnozy postawionej przez psychologów posiłkujących się testami: Mini-Mental State Examination (MMSE) i Krótkim Testem Stanu Psychicznego (KTSP) oraz skalą Hamiltona i skalą Becka. Wyniki: Otępienie stwierdzano u 46% pacjentów po udarze mózgu usprawnianych w Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej Ośrodka Rehabilitacji Narządu Ruchu „Krzeszowice”, a depresję u blisko 39%. U osób w wieku powyżej 65 lat stwierdzono większą szansę wystąpienia otępienia w porównaniu do osób młodszych (OR=5,91; 95%CI: 2,52-13,89). Występowanie afazji było związane z pięciokrotnie większą szansą wystąpienia otępienia (OR=5,74; 95%CI: 1,93-17,11). Płeć, wykształcenie oraz pozostałe czynniki kliniczne i socjodemograficzne nie były związane z występowaniem otępienia. Nie stwierdzono związku pomiędzy występowaniem depresji a otępieniem, wiekiem, płcią, wykształceniem, liczbą współmieszkańców, typem udaru, lokalizacją udaru, liczbą udarów, czasem od udaru, nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą oraz afazją. Wnioski: Depresja i otępienie towarzyszą niepełnosprawności po udarze mózgu. Otępienie częściej występuje u osób powyżej 65 roku życia oraz u pacjentów z afazją. Ponieważ depresja i otępienie zwiększają ryzyko kolejnego udaru mózgu oraz u osób na nie cierpiących stwierdza się wyższą śmiertelność w porównaniu do pacjentów bez tych schorzeń, powinno się je wcześnie wykrywać i leczyć aby zapobiegać ich skutkom.

Introduction: In addition to physical impairment, post-stroke patients also display emotional and cognitive disorders, e.g., depression and dementia, which may result from a stroke or occur independently of it. Because these disorders affect treatment outcome, the risk of a subsequent stroke, and mortality, they should be taken into account during rehabilitation.Aim: The aim of this study was to assess the prevalence of depression and dementia among post-stroke patients and to assess the correlation between these disorders and sociodemographic and clinical characteristics.Material and methods: Retrospective analysis of medical documentation of 124 post‑stroke patients hospitalised in a neurological rehabilitation ward from 1 January 2012 to 31 July 2013 was conducted. Depression and dementia were diagnosed by psychologists using the Mini-Mental State Examination, Short Test of Mental State, Hamilton Rating Scale for Depression, and Beck Depression Inventory.Results: a total of 46% of post-stroke patients rehabilitated in the Krzeszowice Rehabilitation Centre were diagnosed with dementia, and 39% were diagnosed with depression. Persons aged over 65 years had a higher chance of dementia compared to younger persons (OR=5.91, 95%CI: 2.52–13.89). Aphasia correlated with a five times higher chance of dementia (OR=5.74, 95%CI: 1.93–17.11). Sex, education, and other analysed clinical and sociodemographic characteristics did not correlate with dementia. No correlation was found between depression and dementia, age, sex, education, number of inhabitants, the type, location and number of strokes, time since stroke, hypertension, diabetes, or aphasia.Conclusions: Dementia and depression were diagnosed in a group of post-stroke patients. Dementia was more prevalent among persons aged over 65 years and persons with aphasia. Because depression and dementia increase the risk of a subsequent stroke and mortality in post-stroke patients, both disorders should be diagnosed and treated early to prevent their effects.

Refine search results

2 Medical Rehabilitation

1 Polish Journal of Surgery

1 2014

1 2013

1 2007

3 Pająk A.

2 Bober A.

2 Doryńska A.

2 Kurzydło W.

2 Stach B.

1 Cencora A.

1 Górkiewicz M.

1 Hopek A.

1 Koczera A.

1 Kostka A.

1 Szkarłat J.

1 Szotek A.

1 Wodzińska M.

1 Wodzińska M. E.

Search results

Results of Serum Lipid Concentration Measurements Associated with the Level of Arteriosclerosis in Patients with Advanced Lower Extremity Ischaemia

Urinary tract infections in a group of post-stroke patients – a preliminary report

Dementia and depression after stroke